Aloha!!!
Λοιπόν, μετά απο 2 μήνες παρέα με την RP500 επιτέλους βρήκα λίγο χρόνο χθες (σε συνδιασμό με ένα σέρβις που έκανα στον Peavey μου) και ασχολήθηκα λίγο παραπάνω στο να φτιάξω ήχους.
Δείγματα μην περιμένετε ακόμα, είπα βρήκα λίιιιγο χρόνο ;D
Έτσι λοιπόν, δοκίμασα μερικούς ενισχυτές όπως τον Bassman, twin, JCM800, JCM900, Matchless, Dual & Triple Rectifier και τον ORANGE 120.
Μου άρεσε πάααρα πολύ ο orange 120, για british-overdrive καταστάσεις με ικανοποιητικά μεσσαία (στον έτοιμο ήχο του) και γεμάτες αρμονικές, έτσι με αυτόν έφτιαξα έναν ήχο που προορίζεται για ρυθμικά "γκαζάκια" αρκετά καλό.
Ο JCM800 και εδώ θα σταθώ πολύ, είναι πειστικός, αλλά... Εδώ αντιμετώπισα αυτό που συζητούσατε περί Master Volume. Δηλαδή, για να πάρω όλα τα γκάζια του 800άρη, έπρεπε να φουλάρω το gain αλλά και το master του ενισχυτή και μετά να κατεβάσω το γενικό του preset, αυτό ίσως και να είναι η λύση για το πουσάρισμα των ενισχυτών στις RP, αφού όπως είπαμε δεν έχει κάτι αντίστοιχο του VR της TL. Σαν αποτέλεσμα λοιπόν πήρα ένα πολύ ωραίο ήχο, σε συνδιασμό πάντα με την YJM Strat μου, που παραπέμπει σε...χμ... boostαρισμένο Hendrix ;D
O Matchless που πείραξα για αρκετή ώρα ήταν πολύ ενδιαφέρον, ειδικά στο οτι στα δικά μου αυτιά, μου έβγαζε αυτή τη "μπουτικίλα" του crunchy low drive. Η διαφορά που βρήκα σε σχέση με τον original, ήταν στην απόκριση του gain, όπου απο ένα σημείο και πάνω παραμόρφωνε περισσότερο απ'ότι πρέπει για matchless, χαλώντας έτσι το full crunch που προσφέρει ένας matchless με full gain και πηγαίνει προς το overdrive-distortion.
Ο JCM900, όπως και παρομοίως με τον JCM2000, προσφέρεται για '80s καταστάσεις με καλό hard rock overdrive και είναι το πιο ανεκτικό σε συνδιασμούς με πεταλάκια.
Ο Twin έβγαλε απ΄το πιο ωραία καθαρά που άκουσα απ'την RP, όπως και ο Bassman σε συνδιασμό με Vintage 4X12 καμπίνα.
Επίσης για καθαρά προτείνω στους κάτοχους να χρησημοποιούν άφοβα τις προσομοιώσεις ακουστικών για τα καθαρά, καθώς δεν ακούγεται όπως άλλες προσομοιώσεις που προσωπικά με χαλάνε, αλλά αντίθετα δίνουν ένα πολύ καθαρό, καθαρό, ειδικά η Dread είναι τέλεια για 'μένα.
Τώρα, τι με χάλασε:
Το Analog Delay, ενώ ανταποκρίνεται πολύ καλά στους χρόνους και τις επαναλήψεις, δημιουργεί ένα reverb στον ήχο που μάταια προσπάθησα να διορθώσω με ότι settings και αν έβαλα. Στη συνέχεια ανακάλυψα οτι το κάνει σε όλα τα delay. Γιατί??
Οι εντάσεις των preset θέλουν τεράστια προσοχή και καλό θα ήταν όταν φτιάχνετε ήχους να έχετε το volume στο max. για να παίρνετε σωστά αποτελέσματα. Προσωπικά την πάτησα σε 2 ήχους, όπου νόμιζα οτι οι εντάσεις είναι ίδιες αλλά τελικά δεν ήταν με αποτέλεσμα ο ένας να είναι στα "τάρταρα" και ό άλλος στο "Θεό".
Αυτά!