δισκοι αναφορας

Alchemist

Μέλος
Μηνύματα
3,565
Πόντοι
36
Καταρχήν, δεν θα αναφέρω κάποιον μοναδικό δίσκο αναφοράς γιατί απλά δεν έχω ένα συγκεκριμένο δίσκο ως δουλειά με φοβερή ποιότητα και παραγωγή, είναι τόσοι πολλοί που πρέπει να θυμηθώ... Θα περιοριστώ στο να πω ότι μου αρέσει πολύ η παραγωγή και όλη η ηχητική εργασία σε κάποιους δίσκους των Tool για να κάνω ξεκάθαρο το τι θεωρώ καλή παραγωγή. Απαντώντας στην κύρια ερώτηση, προσπαθώ να μην καθοδηγούμαι από δουλειές άλλων (ακόμα κι αν είναι κορυφαίες). Αυτό το κάνω για να μην πέφτω στην προφανή παγίδα ότι η δουλειά μου θα μοιάζει με κάτι άλλο, έστω και στον καθαρά ηχητικό τομέα. Επιδιώκω να έχω ένα μοντέλο για τον ήχο μου στο μυαλό μου (φυσικά κάπου το έχω ακούσει), αλλά εκεί σταματάω γιατί αν συνεχίσεις, όχι μόνο είναι εύκολο να πέσεις στην παγίδα αλλά είναι και πολύ πιθανό να μην καταφέρεις να φτάσεις την άπιαστη δουλειά που έχουν κάνει στον δίσκο που έχεις ως αναφορά και να μην είσαι με τίποτα ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα που θ' ακούς... Αυτό κι αν είναι μαρτύριο! :wink:

 
ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙ ΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΚΑΝΩ ΠΑΡΑΓΩΓΗ.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ "ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩ" ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ JOHN HAMMOND ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η ARETH FRANKLIN ΚΑΙ ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΤΕΡΑΤΑ ΚΑΙ Η ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΗΧΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ.

ΕΠΙΣΗΣ ΤΟ ''ACHTUNG BABY" TΩΝ U2 ΕΙΝΑΙ ΑΣΥΛΗΠΤΟ ΣΑΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ.

ΤΩΡΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΑΝΩ Α/Β ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΩΝ COLDPLAY ΙΣΩΣ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΟΥ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 5 ΧΡΟΝΙΑ...

 
Κατα την γνώμη μου, πολλά είναι τα album που έχουν να "πούν" απο άποψη παραγωγής σε κάθε είδος μουσικής.

Μερικά από αυτά που έχω επισημάνει και πιστεύω οτι αξίζει κάποιος να μελετήσει:

Pink floyd (ξεχάστε το, όλα)

Προσέξτε τα ηχάκια που "αιωρούνται" στον χώρο τα οποία συμπληρώνουν μουσικά και ρυθμικά τα θέματα που ακούγονται στο Wall.

Porcupine tree (Lighbulp Sun)

"Γαμ#%να τεράστιοι" ήχοι που μιξάρονται πολύ σιγά στα κομμάτια και δίνουν άλλες διαστάσεις.

Mum (Finaly, we are no-one)

"Γαμ#%να μικροί" ήχοι που μιξάρονται πολύ δυνατά στα κομμάτια και δίνουν άλλες διαστάσεις.

Radiohead (OK computer, Kid-A, Amnesiac)

Όλα τα παραπάνω με τρελλό panning και τεράστια stereo εικόνα.

Θανάσσης Παπακωνσταντίνου (Ο βραχνός προφήτης, Αγρύπνια)

Μπράβο στον άνθρωπο.

Αphex Twin (Drugks)

Καλα ο τύπος δεν παίζεται.

Sigur Ros (τα 2 τελευταία)

Και αυτοί κόλπα με "μικρά" ηχάκια.

 
Πείτε μου ότι δεν σας αρέσει η παραγωγή των Enigma και των Tool να τρελαθώ! Οι τύποι έχουν ΤΟΝ ήχο! Όταν στους Enigma κάνει παραγωγή ο Michael Cretu, τι να περιμένεις;

 
Ξέχασα να αναφέρω τους τελευταίους δίσκους της bjork.

Νομίζω οτι σε ό,τι ανέφερα και νωρίτερα, μπορείς να "δεις" πάντα το που βρίσκονται οι ήχοι.

Κάτι σαν το "musique pour les eyex" του Eric Satie.

Πάντως το ideal crash έχει πολύ όμορφη παραγωγή, γήινη θα έλεγα, αλλά πολύ όμορφη.

Συνεχίζω το θέμα, γιατι με ενδιαφέρει πολύ.

Feath-ερικά

Terumi

 
Παιδιά πάντως εγώ αποφεύγω τα live albums όπως ο διάολοσ το λιβάνι.

To μόνο live που μου άρεσε ήταν αυτό των portishead.

Φιλικά

Terumi

 
Να την εξομολογηθώ λοιπών κι εγώ την αμαρτία μου για τους αγαπημένουθς μου δίσκους που τους ακούω όσο πιο πολύ μπορώ και πάλι λίγο μου έρχεται.

Από ηχοληψία ξέρω πάρα πολύ λίγα πράγματα οπότε δεν μπορώ να σχολιάσω γιατί ότι και να πω μάλλον τσιμεντόλιθος θα βγεί και δεν μου αρέσει να κάνω τον σχετικό εκεί που δεν είμαι.

Οι δίσκοι των Floyd φυσικά και αποτελούν την πρώτη μου προτίμηση.

Μου αρέσουν οι Totto γιατί όταν τους ακούω είναι τόσο ζώντανή η ηχογράφηση τους που νομίζεις ότι η μπάντα είναι μέσα στον ίδιο χώρο που είμαι κι εγώ και φυσικα οσ drummer λατρεύω τον Porcaro και ασ αναπαύσει ο Θεος την ψυχή του. Με Simon Philips δεν τους έχω ακούσει αρα δεν μπορώ να πο κάτι.

Για τον ίδιο λόγο που μου αρέσουν οι Totto μου αρέσει και ο Phill Collins με και χωρίς ους Genesis.

Μου αρέσουν πάρα πολύ οι Camel γιατί έχουν έναν τρόπο στους τελευταίους δίσκους με τον ήχο τους αλλά και με τις μελωδίες που παίζουν να ταξιδεύω σε διάφορα μέρη όσες φορές κι άν ακούσω ας πούμε το Rajaz.

Μου αρέσουν επίσης πάρα πολύ και οι Rush γιατί έχουν έναν δικό τους τρόπο να σε κάνουν να ζήσεις πράγματα, να φανταστείς πράγματα και μην καταλάβεις το πως πέρασε η ώρα ακουγοντας κάτι από αυτούς. Περαν απο το δεξιοτεχνία τους που ναι μεν είναι 3 άτομα αλλά παίζουν απο 2-3 όργανα ο καθενας τους.

Υπάρχουν κι άλλα πολλα που όμως θα μου πάρει πολύ χωρο να γραψω.

Φιλικά

Σταμάτης

 
Πολύ ενδιαφέρον θέμα....

Lamb - What sound

B00008XEQA.01._PE17_SCMZZZZZZZ_.jpg


The Notwist - Neon Golden

B00008BL4F.01._PE_SCMZZZZZZZ_.jpg


New Order - Get Ready

B00005MOSX.01._PE21_SCMZZZZZZZ_.jpg


Alpinestars - White Noise

alpinestars.jpg


Και άλλα πολλά με τα 2 τελευταία να τα έχω σαν πρότυπο. http://www.smokecds.com/cd/30743

 
Oι παραγωγές του Brian Eno είναι δίσκοι αναφοράς για μένα(Talking Heads,U2,Bowie,James).Και η Βjork έχει αψογες παραγωγές.

Υπεύθυνος για την αλλαγή του ήχου του Θανάση Παπακωνσταντίνου είναι

ο Μπάμπης Παπαδόπουλος (κιθαρίστας στις Τρύπες,νομίζω) που δουλεύει

και με τον Μάλαμα σαν ενορχηστρωτής.Πολύ καλοί συνθέτες και οι δυο,αλλά ο Παπαδόπουλος τους εδωσε άλλη ώθηση.

 
Φίλε Μάχο δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με τις προτιμήσεις σου.Ειδικά με τους alpine-stars,οι άνθρωποι κάνανε στήσιμο για σεμινάριο,φοβερό δέσιμο.Μπορεί αρκετοί να διαφωνήσουν,αλλά έχετε προσέξει την παραγωγή και γενικά την πλήρη εικόνα του ήχου στο BUNKKA του Oakenfold?Για μένα απλά εκπληκτικό (και πολύ μακρινό από τις δυνατότητές μου)

Θα προσέθετα το never never land από Unkle για να κλείσω από ηλεκτρονικά και από rock-like: deus/in a bar under the sea,bjork/medulla,U2/achtung baby και φυσικά το ηχητικό θαύμα του Alan Parson ...Pink floyd/the dark side of the moon

Υ.Γ. (και πολλά άλλα που λόγω του λίτρων ούζου που έχω καταναλώσει είναι φυσικό να μην τα θυμάμαι... :) )

 
Την καλησπέρα μου.

Κατ' αρχάς πρέπει να πω ένα μεγάλο μπράβο σε όλους σας για την πολύ σοβαρή δουλειά που κάνετε εδώ και να ευχηθώ καλή συνέχεια.

Εγώ παιδιά δεν έχω καμία σχέση με ηχοληψία κλπ. Το δικό μου χόμπυ είναι ο δικάναλος ήχος στο πιο υψηλό του επίπεδο, αυτό που (κακώς κατά την ταπεινή μου άποψη) λέγεται στους κύκλους μας, hi end.

Παρακολουθώ κάποια από τα θέματά σας εδώ και λίγο καιρό. Το συγκεκριμένο θέμα όπως και κάποια άλλα έχουν πολύ ενδιαφέρον για το δικό μας "σπορ". Το "story" των ηχογραφήσεων είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα για εμάς μιας και πρέπει να είμαστε σε θέση να αξιολογήσουμε μηχανήματα χρησιμοποιώντας κάποια μουσικά κομάτια αλλά και τέλος πάντων πρέπει να μάθουμε τι στο καλό ακούμε, πέρα από τα μέσα που μας ενδιαφέρουν ως επί το πλείστον.

Μια παρέα από εμάς βρίσκεται στο avsite.gr, ένα forum που ασχολείται με εικόνα και ήχο. Για όποιον ενδιαφέρεται,

εδώ θα δείτε κι ένα θέμα που αφορά στις ηχογραφήσεις.

- Για να μην σας κουράζω η ερώτησή μου είναι αν υπάρχουν ελληνικές ηχογραφήσεις αναφοράς.

Η άποψη που επικρατεί είναι ότι οι ελληνικές παραγωγές γενικώς δεν είναι καλές καθώς επίσης ότι όταν το θέμα έχει μέσα φωνητικά, αυτά είναι υπερτονισμένα, πολύ πιο δυνατά γραμμένα από την υπόλοιπη πληροφορία.

Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία.

Νίκος Τσαρουχάς

 
Ωραίος δίσκος αναφοράς (που λέει ο λόγος...) είναι το Death Cult Armageddon των Dimmu Borgir.Black metal μεν,αλλά με απίστευτη παραφωφή δε.Αν ενδιαφέρεστε να ακούτε και σκληρά ακούσματα στο σύστημά σας,δοκιμάστε το track 3.Κιθάρες-drums πυροβόλα και τσεκάρετε τη ρυθμικότητα και τον όγκο των προς δοκιμήν ηχείων

Όταν έψαχνα για ηχεία,αρκετά απορρίφθηκαν έτσι,αφού αποκαλύφθηκε ότι "μπερδεύονταν".

Υ.Γ.Καλό θα είναι να προειδοποιείτε τον καταστηματάρχη πριν βάλετε το εν λόγω cd,για ευνόητους λόγους....

 
Θα προσυπογράψω το "Medulla" - απλώς εξαιρετικό.

Και θα προσέθετα όλα τα CD των Medeski Martin & Wood - ειδικά το τελευταιο τους "Τhe end of the world party" (Blue Note/EMI) όπως και όλες τις παραγωγές της (παλιάς) Blue Note με ηχολήπτη τον Rudie Van Gelder - ο άνθρωπος έκανε θαύματα με πέντε μικρόφωνα!!!

Χαιρετίσματα

Γιάννης

 
Αγαπητέ feather προσπάθησα να χρησιμοποιήσω το όνομά μου σαν user name αλλά για κάποιον λόγο δεν το κατάφερα (γι αυτό και υπογράφω με το όνομά μου), αυτό που έβαλα ήταν το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό so...

Όσον αφορά στο hi end έχεις απόλυτο δίκιο. Για να δεις ότι οι χώροι καμιά φορά μπερδεύονται θα σου πω ότι σε κάποια δικάναλα συστήματα άνω των 40.000, αυτή τη στιγμή φιγουράρουν κάποια behringer ultra drives, απλά όπως σε όλους τους χώρους έχουμε κι εμείς αρκετούς "κολλημένους" που ακόμη δεν λένε να καταλάβουν ότι τα πράγματα αλλάζουν...

- Τώρα επί του ζητούμενου θα εκτιμούσα αν μου έδινες (αν σου είναι εύκολο φυσικά) 1-2 παραδείγματα από τους δίσκους που λες ότι είναι αξιόλογες παραγωγές στα ήδη που αναφέρεις.

Ευχαριστώ,

Νίκος Τσαρουχάς

 
Κατα την γνώμη μου' date=' πολλά είναι τα album που έχουν να "πούν" απο άποψη παραγωγής σε κάθε είδος μουσικής.Μερικά από αυτά που έχω επισημάνει και πιστεύω οτι αξίζει κάποιος να μελετήσει:

[b']Pink floyd [/b](ξεχάστε το, όλα)

Προσέξτε τα ηχάκια που "αιωρούνται" στον χώρο τα οποία συμπληρώνουν μουσικά και ρυθμικά τα θέματα που ακούγονται στο Wall.

Porcupine tree (Lighbulp Sun)

"Γαμ#%να τεράστιοι" ήχοι που μιξάρονται πολύ σιγά στα κομμάτια και δίνουν άλλες διαστάσεις.

Mum (Finaly, we are no-one)

"Γαμ#%να μικροί" ήχοι που μιξάρονται πολύ δυνατά στα κομμάτια και δίνουν άλλες διαστάσεις.

Radiohead (OK computer, Kid-A, Amnesiac)

Όλα τα παραπάνω με τρελλό panning και τεράστια stereo εικόνα.

Θανάσσης Παπακωνσταντίνου (Ο βραχνός προφήτης, Αγρύπνια)

Μπράβο στον άνθρωπο.

Αphex Twin (Drugks)

Καλα ο τύπος δεν παίζεται.

Sigur Ros (τα 2 τελευταία)

Και αυτοί κόλπα με "μικρά" ηχάκια.

άπαιχτος! Να προσθέσω τους COIL, BEEFCAKE, ΌΛΕΣ τις δουλείες του Alan Parson... Που να σταματήσεις... Σε κάθε μουσικό είδος τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά το καθένα για διαφορετικό λόγο... Η αδυναμία μου ειναι πάντως η χρήση ψυχοακουστικών φαινομένων στα Albums...

 
OHM- The Early Gurus of Electronic Music

Πρόκειται για μία συλλογή από συνθέσεις ηλεκτρονικής μουσικής που καλύπτουν μία περίοδο 30 ετών. Εμφανίζονται όλοι οι πιθανοί (και απίθανοι) τύποι που επένδυσαν κάτι σε αυτή την υπόθεση. Μερικές από τις ηχογραφήσεις είναι πραγματικά πολύ σπάνιες. Για τον ακροατή, φίλο της πειραματικής/ηλεκτρονικής μουσικής, τον παραγωγό, τον ηχολήπτη κλπ αυτό το άλμπουμ είναι πολύτιμο βοήθημα στο να κατανοηθεί η εξελικτική πορεία αυτού του (υπό συνεχή διαμόρφωση) ιδιώματος. Έτσι ο δίσκος δεν είναι ούτε καλός, ούτε κακός - είναι απαραίτητος.

Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ: http://www.furious.com/perfect/ohm/ ενώ μετέφρασα μικρό απόσπασμα από σχόλια του Thurston Moore για το άλμπουμ τα οποία θα βρείτε στο site. Σε ερώτηση "Ποια πιστεύεις ότι είναι η πιο κοινή παρεξήγηση σε σχέση με την ηλεκτρονική μουσική", ο Moore απαντάει: "Είναι η ιδέα ότι όλα έχουν ήδη γίνει στο παρελθόν. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Η επιτυχία αυτής της μουσικής είναι ότι πάντα συντηρεί ένα προσωπικό στοιχείο. Κάποιοι άνθρωποι μπορούν να κάνουν πραγματικά ενδιαφέροντα πράγματα με τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων, ενώ κάποιοι άλλοι δεν κατορθώνουν να βρουν σε αυτά το κατάλληλο για αυτούς μέσο έκφρασης. Δεν είναι αλήθεια αυτό που λέγεται ότι δηλ. ο καθένας μπορεί να το κάνει. Ακόμη και αν ο καθένας μπορεί να το κάνει, σίγουρα δεν μπορεί ο καθένας να το κάνει με εξίσου γνήσιο και αποτελεσματικό τρόπο".

Η συνέχεια επί της οθόνης...

Υ.Γ. Είχα τελειώσει αυτό το κειμενάκι, όταν συνειδητοποίησα ότι ο δίσκος είναι κάπως δύσκολο να βρεθεί αυτή την περίοδο. Παρ' όλα αυτά, το αφήνω, διότι αξίζει να δείτε το site και τις πληροφορίες που περιέχει, αλλά και γιατί εγώ απέκτησα το δικό μου αντίτυπο πριν δύο χρόνια σε ένα δισκάδικο στο Παγκράτι... άρα πάντα υπάρχουν ελπίδες...

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Red Hot Chili Peppers - Blood Sugar Sex Magik

B000002LQR.01._PE26_SCMZZZZZZZ_.jpg


 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Μιας κι αναφέρθηκαν οι Porcupine Tree ας έχουμε υπόψην μας το εξής αριστούργημα καί από πλευρά παραγωγής:

Opeth - Damnation

Επιπλέον: Τα 2 τελευταία των Tool και το 13th Step από A Perfect Circle.

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top