Λοιπόν, να το ψάξουμε λίγο το θέμα. Κατ’ αρχήν δεν ξέρουμε τι πάχος έχουν τα τύμπανά σου. Υποθέτω, πως αφού το maple (ελπίζω κάτι καλό), έχει ποσοστά 100 μπάσα, 50 μεσαία, 50 πρίμα, αλλά το ακούς με περισσότερα μεσαία, ή είσαι στα 6-8 ply mil ή νομίζεις πως έτσι την ακούς. Αυτό είναι σχετικό, για το πώς μεταφράζει γραπτώς κάποιος την περιγραφή του ήχου. Εν τέλει, όσο παχύτερο είναι το κέλυφος των τυμπάνων σου, τόσο «στακάτο» ήχο βγάζει. Αυτό που σε ενοχλεί όμως περισσότερο είναι πως παρόλο το treatment που έχεις κάνει το bassdrum σου ακόμα φαίνεται πως σου δίνει αντήχηση (resonation). Αυτό νομίζω εννοείς ως ουρά.
Με την επιλογή των δερμάτων που έχεις κάνει, έχεις καταφέρει κάτι μεσαίο ως αποτέλεσμα, κατά τα λεγόμενα για το στυλ που θέλεις να παίξεις. Υποθετικά λέμε πάλι, γιατί δεν γνωρίζουμε:
1. Τι εστί weatherking.
2. Αν υπάρχει τρύπα στο resonant head και που; Κέντρο, άκρη;
3. Τι κούρδισμα κάνεις.
4. Αν η «ουρά» που ακούς, είναι απλά στο live με μπάντα, alone, ή micked.
Η ταπεινή μου γνώμη, και όχι συμβουλή, είναι:
Κρατάς την 22"Χ16". Επειδή γενικά το maple, ως ποιο μπάσο ξύλο, προσωπικά σε μικρότερες διαστάσεις με πάχη παραπάνω των 6-7 ply mil, θέλει μικρόφωνο για να το ευχαριστηθείς όταν είσαι σε live κατάσταση με άλλους.
Βάλε Evans EMAD στο batter (και παίξε με τους δακτυλίους που δίνει για muffling) και το EMAD reso μπροστά. Αν δεν βρεις αυτό, διάλεξε παχύ δέρμα και άνοιξε τρύπα όχι μεγαλύτερη από 10 το πολύ cm όσο γίνεται στην άκρη προς το στεφάνι. Όλα με άδεια κάσα.
Τι θα περιμένεις από αυτό:
Τα χοντρά δέρματα θα σου μαζέψουν τις ανεπιθύμητες αντηχήσεις, η τρύπα δεν θα αφαιρέσει υλικό από το κέντρο που είναι η καρδιά του δέρματος και της απόδοσης του ήχου, αλλά θα έχεις την επιθυμητή ατάκα, ελεγχόμενο low end, mic port και πρόσβαση για extra muffling (αλλά κάτι πολύ περιορισμένο).
Έτσι δεν θα έχεις μπότα, τύπου tupperwear και το κελεμπέκι θα δώσει τη γλύκα του.
Το τύμπανο αναπνέει, ο ήχος στροβιλίζεται όμορφα μέσα του και οι τυχόν «ουρές» και αντηχήσεις, θα είναι τόσο περιορισμένες, που θα τις ακούς όταν παίζεις μόνο, μόνος σου. Γενικά συνιστώ το treatment του τύμπανου να ξεκινά από τα δέρματα και όχι μέσα, γιατί υπάρχει μεγάλη πιθανότητα chocking (πνίξιμο).
Για μικρότερο bassdrum ήδη χωρίς να ξέρεις το δοκίμασες. Από το muffling που έριξες μέσα, η 22άρα σου σε εκμεταλλεύσιμο χώρο που είχε για να αποδώσει, μάλλον σαν 16ρι τομ θα ήταν όσο αφορά την επιφάνεια που είχε ελεύθερη μέσα.
Από κούρδισμα, καλό θα ήταν να κάνεις το εξής. Φέρε το δέρμα batter, στο σημείο που αρχίζει να δίνει τόνο. Βάλε τη παλάμη στο κέντρο και με ελαφριά πίεση. Με το άλλο ξεκούρδισε τα κλειδιά, αυτή τη φορά όμως το ένα πίσω από το άλλο και όχι όπως στην αρχή αντίθετα, μέχρι να φανούν ελαφρά ζάρες. Βγάλε τη παλάμη από το δέρμα. Οι ζάρες θα φύγουν και προχώρα στο fine tuning, ανεβάζοντας πολύ λίγο το κούρδισμα, ώστε να πριμάρει το συγκεκριμμένο δέρμα ανεπαίσθητα. Αυτή η διαδικασία γίνεται αφού φυσικά τοποθετηθεί το bassdrum παράλληλα με το έδαφος.
Επίσης κάνε το ίδιο για το resonant αλλά εκεί μπορείς να ανεβάσεις το κούρδισμα παραπάνω, έτσι ώστε:
1. Αν ο τόνος είναι πολύ μπάσος, ανεβάζεις από το resonant, χωρίς να πειραχτεί το batter.
2. Αν έχεις low end μακρύ λόγω του ότι τα δύο δέρματα συντονίζονται μεταξύ τους στην ίδια συχνότητα, τα ξεγελάς, αλλάζοντας τη φάση τους με αποτέλεσμα να «στακάρεις» το σύνολο.
Θυμήσου πως πρώτα πρέπει να τελειώσεις με τα δέρματα και μετά να πας σε εσωτερικό treatment. Και αν χρειαστεί.
Αυτό για να βγάλεις φυσικό ήχο…
Αλλιώς πάρε triggers…. ;D