Μπαινοντας στον κυκλο των μουσικων μιας πολης...

stavros911 είπε:
Η αλήθεια είναι ότι ψάχνοντας σε άγνωστο κόσμο, έχω βρεθεί με τη Σάρα και τη Μάρα. Παιδιά που δεν ξέρουν να παίζουν, πιτσιρικάδες που είναι εξαιρετικοί μεν αλλά για εκείνους είμαι παππούς και για εμένα είναι πιτσιρικάδες, τύπους που κλείνουν ραντεβού και δεν εμφανίζονται ποτέ, τύπους που για να συνεννοηθείς για τα βασικά (ηλικία, όργανο, όνομα) χρειάζεσαι 1 μήνα για ανταλλαγή mail, τύποι λογάδες και φαφλατάδες που στον καφέ είναι έτοιμοι να κατακτήσουν τον κόσμο αλλά στη 2η πρόβα έχουν ήδη βαρεθεί και ακυρώνουν την 3η συνήθως μια ώρα πριν και συνήθως γιατί είναι άρρωστοι, τύπους που δηλώνουν μουσικοί (κάποιοι έχουν παίξει και σε ιστορικές μπάντες της πόλης σημειώνω) και δεν ξέρουν που πάνε τα 4 από μουσική και δεν ξέρουν να ονοματίσουν 3 συγκροτήματα (ειλικρινά δεν κάνω πλάκα). Και κυρίως μουσικούς που είναι στη λογική "καμιά διασκευούλα μωρέ και βλέπουμε". Στο τέλος βέβαια όλες αυτές οι απόπειρες έχουν τελειώσει σε 3 μήνες.

Γενικά θέλει τεράστια επιμονή και αρχίζω να σκέφτομαι ότι έχω υπάρξει υπερβολικά ευγενικός σε κάποιες περιπτώσεις και ίσως αυτό να μην είναι και καλό.

ΟΛΟ αυτο ζω απο τα 15 μου και είμαι ήδη 32 στα 33....έχω δηλώσει πως είμαι στο τελευταίο στάδιο της συλλογικής μου "καριέρας" στη μουσική.. μετά απο πραγματικά δεν ξέρω ποσα χιλλιάρικα, πόσες ώρες, πόση φαιά ουσία, κάνω τη τελευταία μου προσπάθεια στο να συννενοηθώ με κάποιους ανθρωπους και να κάνουμε μία σοβαρή δουλίτσα. Εννοώ όχι να γίνουμε οι pink floyd αλλά να, βγάζουμε που βγάζουμε κανα δίσκο που κ που τουλάχιστον να έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε και 10 ΛΑΙΒ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΧΩΡΙΣ ΑΓΧΟΣ - ΓΚΡΙΝΙΑ - ΠΙΕΣΗ ΚΤΛΠ...

Με αφορμή τη κυκλοφορία του 2ου άλμπουμ, θα κυκλοφορήσω αλλο ένα μέσα στα τέλη του 15 και μετά νομίζω ότι μπορεί να συνεχίσω (πολύ πιο χαλαρά) δισκογραφικά αλλά να κάθομαι να κάνω ΟΛΑ ΑΥΤΑ στα 35 μου και με γυναίκα, παιδί, και δουλεια, στη πλάτη δεν θα το κάνω....ειδικά μενοντας πια στην επαρχία που οι μουσικοί είναι δυσευρετοι και στη Καβάλα πάρα πολλοί οι καβαλημένοι...

Δεν στενοχωρήθηκα τόσο με τα λεγόμενα του Σούπερ Τσουμπ, όσο με του Ντεγκντέκη ;D

Για μένα που ήρθα στην επαρχία στα 48φεύγα τα πράγματα είναι πιο απλά, πιο εύκολα και δεν τραβάω κανένα ζόρι, μη σώσω και βρω κανέναν να παίξει μαζί μου...............εγώ είμαι βέβαια του μπένδρουμ ροκ, να είχαμε να λέγαμε.......................είμαι όμως σίγουρος πως έχω διακρίνει ήδη, μέσα στους 3,5 μήνες που είμαι εδώ, 2-3 φάτσες που μπορούν να με βοηθήσουν, να πάρω κι εγώ επιτέλους, ένα βραβείο ΧΟΡΝ  ;D ;D ;D

Μη σε πω πως έχω και κάτι χρυσές εφεδρείες στη Σαλονίκη και πως ευχαρίστως κάποιοι μουσικαράδες παλιοχαμουτζίδες που μου έκαναν τη τιμή τότε που ήμανε στην Αθήνα, είτε θα τσακιστούν να έρθουν κανά ΣΚ για τσίπουρα ΕΔΩ για ηχογράφηση, είτε εξ αποστάσεως θα σιάξουν τη δουλειά  :D

Το παν είναι να μην έχεις άγχος, ξέρω δύσκολο στα 28, νοιώθεις ολίγον γεροντοκόρος και τι πότε θα προλάβεις να γίνεις σταρ  ;D ;D ;D

          Φιλικά  ;)
Αυτό με το γεροντοκόρος ισχύει....έννοιωθα λίγον έτσι...

Σε  ποιά πολη ήρθες της Β. Ελλάδος?

 
degdekis είπε:
Αυτό με το γεροντοκόρος ισχύει....έννοιωθα λίγον έτσι...

Σε  ποιά πολη ήρθες της Β. Ελλάδος?
Σε τσάκωσα, γιατί κι εγώ πάνω κάτω στην ηλικία σου τα παράτησα τα γκρούπια, άλλος είχε δουλειές, άλλος οικογένεια, άλλος και τα 2 κλπ κλπ.......τσάμπα σπαζόμουν.

Είμαι της άποψης, πως αν δεν καταφέρεις τπτ ''σπουδαίο'' μουσικά μέχρι τα 25, μετά απλά γεροντοκοριάζεις, ταλαιπωρείς τον εαυτό σου και τους άλλους και αντίστοιχα οι άλλοι ταλαιπωρούν εσένα.

Το ζμπίτιμ είναι σε ένα χωριουδάκι μεταξύ Δράμας-Ξάνθης, το πρωί ήμανε Καβάλα και έλεγα να τραβήξω ένα πλάνο απ τη πόλη σου με τις Καμάρες στην ομίχλη  ;D

Το μεσημέρι έφυγα για Βώλακα, Νευροκόπι και γύρισα πριν λίγο, εκεί να δεις ομίχλη, ή εδώ που μένω εγώ, στη Παρανέστια γη  ;D

 
Θα χρησιμοποιήσω την ανάρτηση για να πω δυο λόγια για το πώς είναι να είσαι γυναίκα,ξένη σε επαρχιακή πόλη και να θέλεις να μάθεις κιθάρα.(Δεδομένω ότι έχεις ακούσματα πολλά,ξέρεις να εκτιμάς μουσικούς και δεν είσαι παιδάκι).

Αγοράζεις κιθάρα με ενθουσιασμό.Στο ίδιο μαγαζί ψάχνεις στις αγγελίες για δάσκαλο.Βρίσκεις τον πιο άσχετο που υπάρχει και στο παίζει αυθεντία.Ψάχνεις αγγελίες στην εφημερίδα.Σου προκύπτει σπουδαγμένος μεν αλλά άπειρος κι αδιάφορος δε.Σου αφήνει βιβλίο μουσικού οίκου για αναμνηστικό.Ξαναπάς στο μαγαζί που αγόρασες το όργανο και ζητάς συστάσεις εκ των έσω.Σου προκύπτει jazzίστας σε ωδείο με περγαμηνές που σε διδάσκει ηλεκτρική με ακουστική.(πρωτοτυπία).Τα παρατάς και το αφήνεις στην τύχη.Πας σε σύλλογο με λαικά όργανα για να είσαι τουλάχιστον στο κλίμα.Τυχαία έχεις πληροφορία για καλό δάσκαλο.Ξαναξεκινάς με την πρώτη όρεξη.Ανακαλύπτεις ότι στις βασικές υποχρεώσεις είναι το να αντιγράφεις 3λεπτα εκπαιδευτικά solos.Καίγεται ο εγκέφαλος στην αντιγραφή.Ανακαλύπτεις ότι υπάρχει σχολή copy paste στην Ελλάδα.Κάντο όπως ο SRV.(αν σ'αρέσει είσαι και τυχερός,εμένα δε καθόλου).Το δεύτερο χρόνο του ζητάς θεωρία.Ακόμη ξεκινάει... και σαν να μην έφταναν αυτά έχεις και τις καρφωτές του κάθε μισογύνη που δεν μπορεί να δεχθεί ότι το DNA δεν προκαθορίζει το φύλο του μουσικού ή στην καλύτερη έχεις άλλους ηλίθιους αστεϊσμούς.Τα βροντάς κάτω,κρατάς την αγάπη για την κιθάρα και ανασυντάσσεσαι.

Συμπέρασμα:Η μουσική στην επαρχιακή Ελλάδα απαιτεί πολύ χρόνο,κόπο και διάθεση.Πρέπει να σ'αρέσει πολύ και να κινείσαι πρώτα με γνώμονα αυτό που θες και μετά όλα βρίσκουν το δρόμο τους.Με κόπο,υπομονή και προσωπικό ψάξιμο!Και δε μου κάνει πια καθόλου εντύπωση το ότι δε βρίσκω γυναίκες να ασχολούνται με την ηλεκτρική κιθάρα.

Έτσι,ένα παράπονο μαζί και ένα κατηγορώ. :)

 
magna είπε:
και σαν να μην έφταναν αυτά έχεις και τις καρφωτές του κάθε μισογύνη που δεν μπορεί να δεχθεί ότι το DNA δεν προκαθορίζει το φύλο του μουσικού ή στην καλύτερη έχεις άλλους ηλίθιους αστεϊσμούς.Τα βροντάς κάτω,κρατάς την αγάπη για την κιθάρα και ανασυντάσσεσαι.
Αυτό είναι νομίζω το πιο ζόρικο, αλλά κράτα άμυνα

 
Απ' τα καλύτερα θέματα που έχω δει και με πολύ "ζουμί" (και πολλή ουσία).

  Τα καλύτερα απρογραμμάτιστα τζαμς τα 'χω κάνει με άτομα που αμοιβαία είχαμε καλή διάθεση, ασχέτως επιρροών, τεχνικής.

Με την ταπεινά μικρή μου εμπειρία κατάλαβα ότι το συναίσθημα κι η αγάπη είναι τα πρωτεύοντα στοιχεία στην μουσική. Και αυτό φαίνεται.

Νομίζω o fusiongtr: "Μην διστάζεις στιγμή, όρμηξε, μίλησε, παίξε, άκουσε, κάνε τα πάντα και παντού!

ΑΞΙΖΕΙ."

  και άλλα παιδιά των οποίων οι απαντήσεις κινήθηκαν στο ίδιο κλίμα έβαλαν το θέμα στην σωστότερη κατ' εμέ διάσταση.

 
στα υποψιν παιδια οτι υπαρχει και το skype σημερα, και ειναι πολυ ευκολο πια να κανεις μαθηματα οχι με οποιονδηποτε ελληνα, αλλα και με οποιονδηποτε ξενο μουσικο δουλευει και μεσω skype. Ξερω αρκετους μουσικους στην αθηνα που το εχουν κανει, κανοντας εναν κυκλο μαθηματων με καποιον επωνυμο εξω ετσι.

 
Alter είπε:
στα υποψιν παιδια οτι υπαρχει και το skype σημερα, και ειναι πολυ ευκολο πια να κανεις μαθηματα οχι με οποιονδηποτε ελληνα, αλλα και με οποιονδηποτε ξενο μουσικο δουλευει και μεσω skype. Ξερω αρκετους μουσικους στην αθηνα που το εχουν κανει, κανοντας εναν κυκλο μαθηματων με καποιον επωνυμο εξω ετσι.
+1000

 
Ειναι και θεμα τυχης.Πχ κατα ποσο η πολη που βρισκεσαι εχει το δικο της μουσικο χαρακτηρα και τι περιθωρια αφηνει για κατι καινουριο.Πχ στα Χανια που μενω εγω καλως η κακως το 95/100 των (περιορισμενων ετσι κ αλλιως πχ σε σχεση με Αθηνα,Θεσσαλονικη Πατρα) μαγαζιων που υπαρχουν παιζουν Κρητικα.Και πραγματι ειναι αυτο που ο κοσμος θελει εδω.Δηλαδη πιο πολυ κοιταει ενας πως θα ανοιξει ενα μαγαζι με το ιδιο ειδος και αν καταφερει να κλεισει το μαγαζι του διπλανου παρα να ανοιξει κατι με διαφορετικο ειδος.(δεν εξεταζω αν ειναι επιχειρηματικα σωστο η λαθος απλα λεω πως εχει η κατασταση)Κατα συνεπεια οι νεοι μουσικοι ασχολουνται με τα παραδοσιακα Κρητικα οργανα.Οποτε εχουμε ενα μερος με λιγα (σχετικα) μαγαζια αλλα προφανη μουσικη ταυτοτητα.Οποτε για μενα πχ που ηρθα εδω με τη δουλεια μου απο Αθηνα δεν ειναι ευκολο να βρω μουσικους και μαγαζια να παιξω τη μουσικη μου.(Απο ροκ και περα....).Πλεον 10 χρονια μετα εχω βρει 3-4 ατομα που βρισκομαστε και παιζουμε και κανουμε και κανενα LIVE αλλα περεταιρω προοπτικη εδω σε αυτο το ειδος εγω προσωπικα δεν βλεπω να υπαρχει...επισης ενα αλλο σημαντικο ειναι τι οριο βαζει ο καθενας...εγω στη φαση που ειμαι με γυναικα και παιδια δεν θα μπορουσα να αλωνιζω και να ειμαι ολη μερα προβαδικο-Live-ηχογραφηση κτλ.Και για να πω την αληθεια δεν θα το ηθελα κιολας (πλεον).Αλλα το οτι εχω αυτα τα 3-4 ατομα και το οτι θα κανουμε και αυτα τα λιγα live το χρονο ΤΥΧΑΙΝΕΙ να μου ειναι αρκετο οποτε ΟΛΑ ΟΚ!Θελω να καταληξω στο οτι οσο σωστοι και να ειμστε σε συμπεριφορα οσο και αν ψαχτουμε οτι και να κανουμε σωστα παντα τα περιθωρια που μας δινονται σε ενα τοπο ειναι δεδομενα...αν ΕΞΑΝΤΛΩΝΤΑΣ τα αυτα ειμαστε καλυμενοι τοτε ολα καλα...αν ομως ΕΞΑΝΤΛΩΝΤΑΣ τα αυτα δεν ειμαστε οκ τοτε Ηouston υπαρχει προβλημα...

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Σωστά όλα τα παραπάνω αλλά μιας κι αναφέρθηκε η Πάτρα κι επειδή τυγχάνει να γνωρίζω,δεν υπάρχει καμιά ροκ σκηνή.2-3 μαγαζιά είναι όλη η ιστορία,15-20 άτομα οι μουσικοί που κινούνται σε 2 και 3 μπάντες ταυτόχρονα.100 άτομα κοινό εμφανίστηκαν στους Wishbone Ash,35 στους Iron Butterfly και ο Sinnik Al όταν ρωτήθηκε πού γεννήθηκε είπε δυστυχώς στην Πάτρα.Κι όταν τον ρώτησε ο δημοσιογράφος αν είναι τόσο άσχημα είπε ότι είναι ακόμα χειρότερα.Κουράγιο! ;D

 
Alter είπε:
για τζαζ, δυο αλλα εβδομαδιαια jam session ειναι στο party bar μοναστηρακι (τεταρτες νομιζω) και στο urban κυριακες.. και τα δυο εχουν χρονια τωρα, και με πολυ κοσμο, τοσο επαγγελματιες οσο και χομπιστες και ολα τα ενδιαμεσα...

https://www.facebook.com/pages/The-Party-Bar/201586696525525

https://www.facebook.com/pages/Urban/172524752833285

και ενα γκρουπ στο facebook με πολλα λαιβ

https://www.facebook.com/groups/JAZZ.live.EVENTS/

ps. τωρα ειδα οτι πηγες απο αθηνα-πατρα, νομιζα το αντιθετο ,, :)
ξερει κανεις αν υπαρχουν αλλοι χωροι jamαρισματος Αθηνα(εντος Αττικης βασικα)? και σε φαση rock,blues κ.α.?

 

Παρόμοια θέματα

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top