Avatar - η ταινία

[STUDIOM13]

Να πω και εγώ την γνώμη μου.

Την ταινία την είδα πρώτα σε dvd (2d) και μετά σε κινηματογραφική αίθουσα (3d). Και κάποιος άλλος φίλος νομίζω το ανέφερε εδώ μέσα ότι έκανε το ίδιο.

Πιστέψτε με είναι η καλύτερη μέθοδος για να κρίνεις μια ταινία που προτάθηκε για 9 oscar. Το τελευταίο δεν το αναφέρω για να δώσω παραπάνω αίγλη στο δημιούργημα του Cameron, απλά ήταν αυτό που μου προξένησε την περιέργεια για την ταινία. Είπα και εγώ να πάω να δω τιν' τούτο που κάνει τόσο ντόρο στον κινηματογραφόκοσμο

Λοιπόν κατ εμέ η ταινία στο είδος της, και όχι μόνο, είναι καταπληκτική.

Κατάφερε ο Cameron να διηγηθεί ένα παραμύθι με τον πιο αριστοτεχνικό τρόπο.

Που όμως έθιξε αρκετά από τα προβλήματα που ενδεχομένως απασχολήσουν τους απογόνους μας όσον αφορά την ενεργειακή κρίση, απόρροια της σίγουρης καταστροφής του πλανήτη μας, (όπως πάμε).

Με σαφείς αναφορές στην γενοκτονία των ινδιάνων. Με σαφέστατο κράξιμο στον USA army. (Την αστερόεσσα δεν μπορούσε να την βάλει γιατί θα τον έδιωχναν δια βίου από εκεί  ;D).

Με το απαραίτητο, καλό κατ' εμέ, love story. Με άριστη χρησιμοποίηση της τεχνολογίας για τις ανάγκες της ταινίας. Αλλά και μερικές καλές ιδέες για την εξέλιξη της  .

Πλάκα πλάκα εκείνο το copy paste στον αέρα των φωτογραφιών από την κεντρική οθόνη του υπολογιστή στο διαφανές laptop κατά την εκπαίδευση του Τζέϊκ ήταν όλα τα λεφτά.

Αν έχετε λίγη περιέργεια παραπάνω αξίζει να δείτε το making of της ταινίας.

Θα τα χάσετε για το που έχει πάει η κινηματογραφική τεχνολογία.

Άκρως ενδιαφέρον και για το ηχητικό μέρος.

Με απογοήτευσε λίγο η μουσική επένδυση από τον J. Horner. Τίποτα το ιδιαίτερο σαν άκουσμα. Κάποιο χαρακτηριστικό της ήταν η μουσική που συνόδευε τις ιεροτελεστίες των Navi αλλά και αυτή ήταν μετριότατη, περίμενα πολλά περισσότερα σε αυτόν τον τομέα.

Τουλάχιστον από αυτόν τον συνθέτη. Ίσως, (πάντα κατ’ εμέ), το μοναδικό αρνητικό σημείο της ταινίας.

Ίσως ακουστεί πεζό και ακραίο αλλά το πρώτο πράγμα που ένιωσα μετά το πέρας της πρώτης ακρόασης της ταινίας ήταν μια αποστροφή για το είδος μας.

Η  δεύτερη σκέψη….που είναι αυτό το μέρος να πάω τώρα!

Α! και κάτι άλλο με ευχαρίστησε το γεγονός ότι δεν μας πέθανε τον πρωταγωνιστή στο τέλος ο Cameron όπως είχε κάνει με τον Τιτανικό ;D

 

[Kenny46n2]

Με απογοήτευσε λίγο η μουσική επένδυση από τον J. Horner. Τίποτα το ιδιαίτερο σαν άκουσμα. Κάποιο χαρακτηριστικό της ήταν η μουσική που συνόδευε τις ιεροτελεστίες των Navi αλλά και αυτή ήταν μετριότατη, περίμενα πολλά περισσότερα σε αυτόν τον τομέα.

Τουλάχιστον από αυτόν τον συνθέτη. Ίσως, (πάντα κατ’ εμέ), το μοναδικό αρνητικό σημείο της ταινίας.

Νομίζω ότι όσον αφορά τις ιεροτελεστίες, τα σημεία που ο στρατός κατέστρεφε ιερά μέρη των Navi κλπ, θα μπορούσε να παίξει πολύ με πολυφωνικά κομμάτια.  Αν θυμάμαι καλά, σε κάποια σημεία το έκανε αλλά... Το έπαιρνε να βάλει και άλλα κομμάτια πολυφωνικά.  Έχουν μια ιδιαίτερη ικανότητα αυτού του είδους τα τραγούδια να κάνουν τους ακροατές να ανατριχιάζουν.

Κατα τα άλλα η ταινία σκίζει, ειδικά αν την δει κανείς σε 3D.

(ποοοολύ σωστή η προτροπή για τα μέικινγκ οφ, θα τα τσεκάρω άμεσα  ;D)

 

[STUDIOM13]

(ποοοολύ σωστή η προτροπή για τα μέικινγκ οφ, θα τα τσεκάρω άμεσα  ;D)

Πίστεψε με αξίζει τον κόπο.

Για όσους ήδη είδαν τα σχετικά βιντεάκια στο you tube. Η virtual κάμερα που κρατάει στα χέρια του ο Cameron και παίζει σε real time στο εικονικό περιβάλλον, είναι όλα τα λεφτά!!!!

 

[Child Of Story]

Εξαρταται τι συγκρινεις με τι και σε ποιο επιπεδο το κανεις αυτο.

π.χ. εγω το Lord Of The Rings δεν το θεωρησα καλη βαθια ταινια. Καλη υπερπαραγωγη ναι. Καλη ταινια για να περασεις την ωρα σου ναι. Ταινια χωρις χτυπητα "μειον" ναι. Απλα αυτο που αρνειται ο μεσος ανθρωπος του 21ου αιωνα ειναι να καταλαβει ειναι οτι οταν κατι δεν εχει "μειον", πταισματα κλπ, δεν σημαινει σωνει και καλα οτι συνεπακολουθα εχει πολλα "συν", ποσο μαλλον οτι ειναι κατι που μπορεις να αποκαλεσεις "μεγαλειωδες" κλπ.

Βεβαια κι εδω οπως και παντου στην ζωη παιζει η υποκειμενικοτητα, η προσωπικη κριτικη ματια κλπ, οι προσωπικες εμπειριες κλπ, αλλα οπως και να το κανουμε, υπαρχουν παντα και αποψεις στην ζωη που ειναι πιο αντικειμενικες (εκτος εισαγωγικων) απο αλλες, για τον απλουστατο λογο οτι ειναι πιο εμπεριστατωμενες, πιο πλουσια και ουσιαστικα αιτιολογημενες και μελετημενες, οι ανθρωποι που τις εκφραζουν ειναι καποιου επιπεδου σκεψης, εμβανθυνσης, "παιδεματος", αντιληπτικοτητας κλπ.

Το Lord? Για τον πιτσιρικα, μια ονειρικη περιπετεια, ενα ταξιδι. Για τον κυνικο που θα δει τις ατελειες, κατι ατελες. Για τον γνωστη του Tolkien, ο κοσμος της Μεσης Γης στην μεγαλη οθονη.

Το ιδιο και με το avatar. Αν το κρινω με τα μετρα της επιστημονικης φαντασιας που διαβαζω, και αλλες ταινιες, κατι αναξιο λογου. Γιατι ομως... να μην το αφησω να με ταξιδεψει, σαν να βλεπω ταινια για πρωτη φορα?

Ετσι και το avatar, θα κριθει ως... avatar. Ηξερα σε ποιο μηκος κυματος θα ειναι πριν το δω, δεν επεσα εξω, και πιστευω σχεδον ολοι μεσα στο Νοιζ.

"Καλο" με καποια κριτηρια, "κακο" με αλλα. Οπως και η μουσικη.

Το θεμα ειναι ο καθενας να επιλεγει τα κριτηρια του αντι για την προ-προγραμματισμενη γνωμη του. Και προπαντων να κοιταει το καθε τι να το εξερευνησει, να το γνωρισει πρωτα, και μετα να το κρινει.

Και να θυμαται οτι μεσα του εχει παντα και εναν "πιτσιρικα" και εναν "κυνικο" και εναν "γνωστη" και να ακουει σοβαρα τις αποψεις και των τριων.

 

[Evilnye]

  π.χ. εγω το Lord Of The Rings δεν το θεωρησα καλη βαθια ταινια. Καλη υπερπαραγωγη ναι. Καλη ταινια για να περασεις την ωρα σου ναι. Ταινια χωρις χτυπητα "μειον" ναι. Απλα αυτο που αρνειται ο μεσος ανθρωπος του 21ου αιωνα ειναι να καταλαβει ειναι οτι οταν κατι δεν εχει "μειον", πταισματα κλπ, δεν σημαινει σωνει και καλα οτι συνεπακολουθα εχει πολλα "συν", ποσο μαλλον οτι ειναι κατι που μπορεις να αποκαλεσεις "μεγαλειωδες" κλπ.

Μικρό (?) σχόλιο σε αυτό. Το Lord of the Rings εξ αρχής και ο Tolkien το έκανε σαν μια γλωσσολογική άσκηση γράφοντας μια ιστορία, όπως αυτές που θα ήθελε αυτός να διαβάζει.

Έτσι από λογοτεχνικής άποψης θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι "ρηχό".

Από την άλλη όλο το βιβλίο περνάει ωραία μηνύματα, για το σκοτάδι που έχουν όλοι οι άνθρωποι (και πλάσματα εν γένει) μέσα τους, για τις αντοχές στις δυσκολίες, τη φιλία, το καλό και το κακό, σίγουρα όλα σε μια εξιδανικευμένη μορφή, αλλά κατά τη γνώμη μου όχι και αφελή ή ρηχή.

Έτσι ενώ ο άνθρωπος πειραματίστηκε με τις λέξεις, έγραψε κάτι που έκανε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ κόσμο από τότε να ονειρευτεί να αισθανεί και να ενθουσιαστεί. Και προς πληροφόρηση όσων δεν το ξέρουν οι φανατικοί οπαδοί του ήταν ΠΑΡΑ μα ΠΑΡΑ πολλοί και πριν την ταινία ή την υποψία ύπαρξης της. (Άσε που υπάρχουν και προηγουμένως, ταινίες, προφανώς όχι επιτυχημένες, ή video games, άλλα καλά άλλα κακά, αλλά και άπειρες αναφορές σε άλλα βιβλία και ταινίες και games στο LotR)

Στη συνέχεια λοιπόν η μεταφορά του βιβλίου στην οθόνη μοιραία θα είναι κατώτερη του βιβλίου, (άσε που έγιναν και μερικές ασυγχώρητες αλλαγές -για μένα και αρκετούς άλλους καμμένους) αλλά δεν έχει σημασία, μιας και στα μάτια μας (εμάς των καμμένων) ήταν μια ταινία από έναν πολύ μεγάλο οπαδό η οποία σεβάστηκε και έκανε κάτι το πραγματικά μεγαλειώδες βασισμένος σε μια μεγάλη μας αγάπη. Και εκτιμώ τη δουλειά αυτή μιας και κατάφερε να μου περάσει και αρκετά από τα συναισθήματα που μου προκάλεσε το βιβλίο και το όλο πνεύμα του.

Σίγουρα λοιπόν με την εξαρχής παραδοχή πως το βιβλίο είναι "ρηχό", η ταινία ακόμα χειρότερη, μπορεί κανείς να πει, πως ναι είναι ένα ρηχό παραμυθάκι.

Πάρ αυτά οι αξίες, πάλι αυτές οι εξιδανικευμένες, περνάνε, και μπορεί να ναι ίσως απλές και εντελώς ρομαντικές, δε παύουν όμως να μην είναι αφελείς.

Δε ξέρω τι καταλάβατε από όλα αυτά, απλά εγώ έπρεπε να τα πω. Και ας αφήσουμε τι σύγκριση του Αβαταρ με τον Άρχοντα δεν έχουν καμιά μα καμία σχέση, μόνο στο μπάτζετ και δεν είμαι καν σίγουρη κ γι αυτό.

 

[IraklisZS]

αν κάποιος θέλει να σκεφτεί σε βάθος, θα βρει ερεθίσματα παντού.

ούτε το αβαταρ ήταν καμια ταινια με τα πιο βαθεια νοήματα του κόσμου, αλλά αν πάλι θες, μπορείς να πάρεις πολλά ερεθίσματα προκειμένου να σκεφτείς.

επίσης, (όπως λέει κ η ευη) ένα καλλιτεχνικό έργο δεν έχει λόγο ύπαρξης μόνο να μας κάνει να σκεφτούμε και να υποψιαστούμε, υπάρχουν και τα συναισθηματά μας που μπορεί να τραβήξει στην επιφάνεια

 

[bloody_sunday]

Έτσι από λογοτεχνικής άποψης θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι "ρηχό".
...

Στη συνέχεια λοιπόν η μεταφορά του βιβλίου στην οθόνη μοιραία θα είναι κατώτερη του βιβλίου,

...

Και ας αφήσουμε τι σύγκριση του Αβαταρ με τον Άρχοντα δεν έχουν καμιά μα καμία σχέση, μόνο στο μπάτζετ και δεν είμαι καν σίγουρη κ γι αυτό.

Δεν είναι ρηχό, αντιθέτως ακόμη και υπό την παραδοχή ότι το έγραφε σαν γλωσσολογική άσκηση είναι πληρέστατο και θαυμάσια δομημένο δραματουργικά, στους χαρακτήρες του, στην οικονομία του κλπ. Μετά, αυτό δεν συνεπάγεται ότι η μεταφορά στην μεγάλη οθόνη θα είναι μοιραία κατώτερη καθώς είναι ένα καλλιτεχνικό έργο που καλείται να υπακούσει σε άλλους κανόνες, επομένως είναι αρκετά δύσκολη γενικά η

σύγκριση βιβλίου - ταινίας, και υφίσταται μονάχα σε συζητήσεις επάνω στο αν μια μεταφορά ήταν πετυχημένη ή όχι.

Πίσω στο θέμα μας του Αvatar: έχουν σχέση, και αρκετά μεγάλη καθώς και οι δυο ανήκουν στην κατηγορία της περιπέτειας φαντασίας. Το ότι το Avatar δεν βασίζεται σε ένα μεγάλο βιβλίο με χρόνια προηγούμενη πορεία και background που επεκτείνεται σε μια πολύ μεγάλη μυθολογία όπως το LOTR, δεν το βγάζει από τη θέση της σύγκρισης. Ίσως σε κάνει να το λες το γεγονός πως το Lord of the Rings εξελίσσεται εξ ολοκλήρου σε μια επική εποχή του αόριστου παρελθόντος, ενώ το Avatar είναι μισό στο μέλλον και μισό σε κόσμο φαντασίας, αλλά και πάλι είναι συγκρίσιμα μεγέθη. Και βάσει αυτής της συλλογιστικής εγώ κρίνω πως το Avatar είναι σεναριακά (και δραματουργικά) πολύ κατώτερο.

 

[Evilnye]

Δεν είναι ρηχό, αντιθέτως ακόμη και υπό την παραδοχή ότι το έγραφε σαν γλωσσολογική άσκηση είναι πληρέστατο και θαυμάσια δομημένο δραματουργικά, στους χαρακτήρες του, στην οικονομία του κλπ.

Εννοείται πως δεν είναι, απλά εξηγώ πως θα μπορούσε πχ να το δει κάποιος έτσι, για το λόγο ότι ο Τολκιν το γραψε ως άσκηση όντως. Είναι όμως όντως μεγαλειώδες, είναι θαυμάσια δομημένο, είναι άρρωστα πλήρες. Άσε μπορώ να γράφω ώρες. Είμαι ΑΡΡΩΣΤΗ με αυτό το βιβλίο.

Μετά, αυτό δεν συνεπάγεται ότι η μεταφορά στην μεγάλη οθόνη θα είναι μοιραία κατώτερη καθώς είναι ένα καλλιτεχνικό έργο που καλείται να υπακούσει σε άλλους κανόνες, επομένως είναι αρκετά δύσκολη γενικά η σύγκριση βιβλίου - ταινίας, και υφίσταται μονάχα σε συζητήσεις επάνω στο αν μια μεταφορά ήταν πετυχημένη ή όχι.

Γενικά οι περισσότερες μεταφορές βιβλίων που έχω δει χωλαίνουν σε ένα πράγμα, στο ότι δε μεταφέρουν το πνεύμα του βιβλίου τη φιλοσοφία του, και την ουσία του, αλλά πιάνονται πάντα στην γραμμική ιστορία του.

Το ότι κατάφεραν να δείξουν ΣΤ ΑΛΗΘΕΙΑ τη μέση γη για μένα ήταν η απόλυτη επιτυχία. Να μεταφέρουν όλα τα πλάσματα και τους χαρακτήρες με τα στοιχεία τους σε κάθε λεπτομέρεια όχι μόνο εμφανισιακή, αλλά και χαρακτήρα (με τραγική εξαίρεση τον Φαραμιρ) ήταν αξιοθαύμαστο. Για μένα σαν μεταφορά ήταν απίστευτη (εξαιρώντας τις αλλαγές που δεν θεώρησα σωστές για κανένα λόγο)

Πάρε από την άλλη τη μεταφορά σε ταινία για το Όνομα του Ρόδου, άλλη αγάπη εκεί . Μεγάλη παραγωγή και εκείνη για τότε.Μεταφέρθηκε απλά και στεγνά η ιστορία/ πλοκή.

Όλο το ζουμί όμως ήταν η φιλοσοφία του βιβλίου, το μήνυμα που περνούσε (που συνοψίζεται απίστευτα στην υπογραφή μου) το οποίο πραγματικά δεν πέρασε καθόλου στην ταινία.

Πίσω στο θέμα μας του Αvatar: έχουν σχέση, και αρκετά μεγάλη καθώς και οι δυο ανήκουν στην κατηγορία της περιπέτειας φαντασίας. Το ότι το Avatar δεν βασίζεται σε ένα μεγάλο βιβλίο με μεγάλη προηγούμενη πορεία και background που επεκτείνεται σε ένα πολύ μεγάλο background μυθολογίας όπως το LOTR, δεν το βγάζει από τη θέση της σύγκρισης. Ίσως σε κάνει να το λες το γεγονός πως το Lord of the Rings εξελίσσεται εξ ολοκλήρου σε μια επική εποχή του παρελθόντος, ενώ το Avatar είναι μισό στο μέλλον και μισό σε κόσμο φαντασίας, αλλά και πάλι είναι συγκρίσιμα μεγέθη. Και βάσει αυτής της συλλογιστικής εγώ κρίνω πως το Avatar είναι σεναριακά (και δραματουργικά) πολύ κατώτερο.

Όχι δεν είναι συγκρίσιμα επειδή είναι ταινίες φαντασίας (είτε classic fantasy είτε sci fi).

Δεν είναι συγκρίσιμα επειδή το μεν αβαταρ φτιάχτηκε για να αξιοποιήσει την τεχνολογία και γι αυτό σαν ιστορία είναι τόσο αδύναμο, ενώ το LoTR φτιάχτηκε για να απεικονίσει την ιστορία, αξιοποιώντας και την τεχνολογία. Από τη μια έχουμε ένα έπος και από την άλλη ένα ενδιαφέρον blockbuster. Ε δε συγκρίνονται.

Ακόμα και ο Harry Potter είναι περισσότερο συγκρίσιμος με το LotR από το άβαταρ, but let's not go there

 

[IraklisZS]

επίσης, σχετικά με τη θεματολογία του αβαταρ:

http://en.wikipedia.org/wiki/Dances_with_Smurfs

http://www.imdb.com/title/tt0099348/

"The episode also satirized the 2009 James Cameron film, Avatar, suggesting the plot borrows heavily from the film Dances with Wolves, and comparing Avatar's blue aliens to the cartoon Smurfs."

 

[bloody_sunday]

Δεν είναι συγκρίσιμα επειδή το μεν αβαταρ φτιάχτηκε για να αξιοποιήσει την τεχνολογία και γι αυτό σαν ιστορία είναι τόσο αδύναμο, ενώ το LoTR φτιάχτηκε για να απεικονίσει την ιστορία, αξιοποιώντας και την τεχνολογία.

Ο λόγος για τον οποίο φτιάχτηκαν δεν αναιρεί το ότι είναι συγκρίσιμα. Είναι σαν να μου λες πως δεν μπορούμε να συγκρίνουμε το σουφλέ που φτιάχνει η μητέρα μας για το βραδινό τραπέζι με ένα σουφλέ από ένα καλό γαλλικό εστιατόριο!

Φαίνεται πως πεινάω?

 

[Evilnye]

Ο λόγος για τον οποίο φτιάχτηκαν δεν αναιρεί το ότι είναι συγκρίσιμα. Είναι σαν να μου λες πως δεν μπορούμε να συγκρίνουμε το σουφλέ που φτιάχνει η μητέρα μας για το βραδινό τραπέζι με ένα σουφλέ από ένα καλό γαλλικό εστιατόριο!

Δε μπορείς να συγκρίνεις ένα ψωμί 30 μέτρων που φτιάχτηκε για να καταρρίψει ένα ρεκόρ γκίνες με ένα ψωμί 30 μέτρων που φτιάχτηκε για να ταϊσει πολύ κόσμο που πεινάει.

Ψωμί το ένα, ψωμί κ τ΄άλλο, 30 μετρα και τα δυο, τρώγονται προφανώς, είναι όμως άλλοι οι λόγοι που φτιάχτηκαν.

Θα μου πεις σε ένα φαγώσιμο καταλήγει σε άτοπο αυτή η συλλογιστική.

Σε μια καλλιτεχνική δημιουργία όμως;

 

[bloody_sunday]

Λίγο ε?!?? το παράδειγμα που έφερες και δεν το πολυπιάνω. Αφού τρώγονται, τι σημασία έχουν οι λόγοι? Είναι πάλι σαν να μου λες πχ. πως το "Sunday Bloody Sunday" που γράφτηκε για να θίξει την Ματωμένη Κυριακή του Ντέρι δεν μπορεί να συγκριθεί με το "Ι Still Haven't Found What I'm Looking For" επειδή αυτό είναι... καψουροτράγουδο. 

Εκτός αυτού, και οι δυο ταινίες αυτές φτιάχτηκαν εν τέλει με γνώμονα το κέρδος κι όχι σαν ερασιτεχνική άσκηση ελεύθερου χρόνου. Πιστεύω ότι σκαλώνεις σε πολύ ψιλά γράμματα - για μένα είναι και οι δυο fantasy adventures and that's that, μονάχα που αντί για 100% στυλ "παραμύθι" το Avatar έχει και ψήγματα επιστημονικής φαντασίας.

 

[Evilnye]

Λίγο ε?!?? το παράδειγμα που έφερες και δεν το πολυπιάνω. Αφού τρώγονται, τι σημασία έχουν οι λόγοι?

Μα ακριβώς γι αυτό είπα πως είναι άτοπο να αναφέρουμε τα φαγώσιμα στη συζήτηση, που παρεπιπτόντως τα έφερες εσύ με το σουφλέ.

"Σκαλώνω" επειδή καθόμαστε και συγκρίνουμε ξέρω γω το Lord of the Rings με το Άβαταρ.

Δεν πάει πως α να μια υπερπαραγωγή fantasy και η μία και η άλλη, άρα είναι εφάμιλλα και μπορεί να τα κρίνει κάποιος για την καλλιτεχνική τους αξία με τα ίδια σταθμά.

Και τα δύο είναι δυνατή επίδειξη τεχνολογίας και ενυπωσιασμού, απλά το ένα ΕΧΕΙ και μια ιστορία και ένα βάθος και μια ουσία, γιατί πατάει σε πολύ γερό υπόβαθρο (βλ. κόσμος του Τολκιν) ενώ το άλλο είναι μια συμπαθής, γλυκερή ιστοριούλα με πεταμένα δυο τρία μηνύματα να χουμε να λέμε. Μου φαίνεται χαζό να αναλύουμε το άβαταρ λες και ξέρω γω πέρασε το απίστευτο μήνυμα ή είχε και τόσα να πει.

Ωραίο μπλιμπλίκι ήταν. Next...

Δε ξέρω βλέπω πολύ διαφορά εγώ όχι τόσο ψιλά γράμματα.

 

[bloody_sunday]

Eμ φταίει το ότι είσαι φανατική με το ένα ενώ "εχμ, οκ" με το άλλο... για μένα είναι φως φανάρι. Kαι εγώ είμαι φανατικός με LOTR και επική φαντασία (πόσο μάλλον σαν pen&paper role player εδώ και καμιά 12ρια χρόνια), αλλά το βλέπω αλλιώς. Δεν θέλω να μειώσω την αντικειμενικότητα της ματιάς σου αλλά μάλλον κολλάς σε κάτι τέτοιο. Ξανά υπογραμμίζω πως το Avatar είναι πολύ κατώτερο σεναριακά, αλλά όχι και μη συγκρίσιμο. Μethinks...

 

[Evilnye]

Eμ φταίει το ότι είσαι φανατική με το ένα ενώ "εχμ, οκ" με το άλλο...

Ε ναι το ξέρω

Kαι εγώ είμαι φανατικός με LOTR και επική φαντασία (πόσο μάλλον σαν pen&paper role player εδώ και καμιά 12ρια χρόνια)

10 χρόνια εδώ και σε σύνταξη πλέον, αλλά κόλλημα κ αυτό ^^

Δεν θέλω να μειώσω την αντικειμενικότητα της ματιάς σου αλλά μάλλον κολλάς σε κάτι τέτοιο. Ξανά υπογραμμίζω πως το Avatar είναι πολύ κατώτερο σεναριακά, αλλά όχι και μη συγκρίσιμο. Μethinks...

Εννοείται δε μειώνεις τίποτα (και φυσικά ΔΕΝ είμαι εντελώς αντικειμενική ^^)

Αλλά ακριβώς αυτό που είπες ότι το αβαταρ είναι πολύ κατώτερο σεναριακά, το οποίο φυσικά και ισχύει, με κάνει να πω πως κακώς μπαίνει στη κουβέντα και ο Άρχοντας. Δε χωράει. Απλά.

 

[IraklisZS]

για μένα πάντως, το γεγονός οτι ο tοlkien έκατσε και έγραψε με τέτοια λεπτομέρεια μια φανταστική Ιστορία (το Ι κεφαλαιο) δεν δινει παραπάνω αξία στην αντίστοιχη ταινία.

Από την άλλη όλο το βιβλίο περνάει ωραία μηνύματα, για το σκοτάδι που έχουν όλοι οι άνθρωποι (και πλάσματα εν γένει) μέσα τους, για τις αντοχές στις δυσκολίες, τη φιλία, το καλό και το κακό, σίγουρα όλα σε μια εξιδανικευμένη μορφή, αλλά κατά τη γνώμη μου όχι και αφελή ή ρηχή.

αυτό που λές περιγράφεται σε πάρα πολλά είδη τέχνης, και είναι το πιο κλασσικό "πακέτο μηνυμάτων" που μπορεί να έχει μια ταινία περιπέτειας/φαντασίας.

ενδεικτικά αναφέρω το manga και anime naruto (και πολλα ακόμα anime που έχω πραγματικά λιώσει) για το οποίο το παραπάνω quote θα ίσχυε 100%

αντίστοιχου τύπου μηνύματα που έχουμε χιλιοδει σε ταινίες περνάει και το αβαταρ, που όπως έγραψα και πιο πάνω, πρωφανώς δεν αποτελει παρθενογέννεση. Μέχρι και τους "εξωσκελετούς" που είχαν τους έχω δει ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο σχέδιο στο κόμικ "TRAVIS" που κάποτε είχε εκδοθεί και στο "9"

γενικά τέτοιου τύπου ιστορίες όπως του τολκιν ή του άβαταρ εμένα μου φαίνονται πολυ "μανιχαϊστικές" και άρα δεν μπορώ να θεωρήσω πως έχουν "βαθύ" νόημα. Στην ουσία μας μιλάνε για πράγματα πολύ πιο εύκολα να αντιμετωπίσει κανείς στην πραγματική ζωή, λόγω της πεντακάθαρης διάκρισης του "καλού" απο το "κακό". Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όμως, ειναι πολύ πιο δυσκολο να αντιμετωπίσεις κάτι που δυσκολεύεσαι να προσδιορίσεις.

παρ'ολα αυτά όμως, ξαναλέω πως

αν κάποιος θέλει να σκεφτεί σε βάθος, θα βρει ερεθίσματα παντού.

ένα καλλιτεχνικό έργο δεν έχει λόγο ύπαρξης μόνο να μας κάνει να σκεφτούμε και να υποψιαστούμε, υπάρχουν και τα συναισθηματά μας που μπορεί να τραβήξει στην επιφάνεια

γιαυτούς τους 2 λόγους μου άρεσαν τόσο και το αβαταρ και η τριλογία και όχι επειδή απο μόνες τους ήταν γεμάτες "μηνυματα"

 

[Evilnye]

για μένα πάντως, το γεγονός οτι ο tοlkien έκατσε και έγραψε με τέτοια λεπτομέρεια μια φανταστική Ιστορία (το Ι κεφαλαιο) δεν δινει παραπάνω αξία στην αντίστοιχη ταινία.

Όχι μόνο την ιστορία με λεπτομέρια. Τον κόσμο όλο με αποτέλεσμα αυτό να έχει αντίκτυπο σε ότι διαβάζεις. Έλεγε χ και εννοούσε 2χ.

Και ας το δούμε κ έτσι. Για το lotr ακόμα γράφω και θα γράφω και θα γράφω..

Το άβαταρ 2 3 μέρες αφού το είδα... ε δε μου έμεινε τίποτα. ΤΙΠΟΤΑ όμως.

γενικά τέτοιου τύπου ιστορίες όπως του τολκιν ή του άβαταρ εμένα μου φαίνονται πολυ "μανιχαϊστικές" και άρα δεν μπορώ να θεωρήσω πως έχουν "βαθύ" νόημα. Στην ουσία μας μιλάνε για πράγματα πολύ πιο εύκολα να αντιμετωπίσει κανείς στην πραγματική ζωή, λόγω της πεντακάθαρης διάκρισης του "καλού" απο το "κακό". Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όμως, ειναι πολύ πιο δυσκολο να αντιμετωπίσεις κάτι που δυσκολεύεσαι να προσδιορίσεις.

Εννοείται όταν το καλό και το κακό είναι τόσο ξεκάθαρα διαχωρισμένα τα πράγματα είναι πολύ απλα.

Καλώς ή κακώς όμως υπάρχει πάντα και η παράπλευρη απώλεια, οι αλλαγές, η πρόοδος με καλά ή κακά αποτελέσματα.

Και φυσικά ήθελα να ξεκαθαρίσω πχ πως το "νόημα' του άρχοντα δεν είναι μόνο η μάχη αυτή καλού και κακού και το απλοϊκό, αλλά και η στάση ενός ανθρώπου (πλάσματος) απέναντι στις δυσκολίες, το οποίο δεν είναι ρηχό.

Το πως θα διαχειριστείς το χρόνο που σου δίνεται στη παρούσα κατάσταση είναι θέμα επιλογών. Αυτή λοιπόν η επιλογή ποτέ δεν είναι ρηχό σαν θέμα.

Το αν επιμένω για το να μη συγκρίνουμε το lotr ως άλλο ένα blockbusterάκι σαν το άβαταρ θεωρώ πως είναι λογικό, και νομίζω και πέρα από το πόσο πορωμένη μπορεί να είμαι εγώ.

Σαν ιστορία δίνει κάτι. Οι χαρακτήρες είναι δυνατοί, αναπτύσσονται πλήρως και στο βιβλίο και στην ταινία (αν και λιγότερο) και κατ΄εμέ οι ερμηνίες ήταν εξαιρετικές από πάρα πολλούς ηθοποιούς εκεί (βλ. Ian McKellen, Ian Holms, Christopher Lee, Sean Bean, Brad Dourif)

Ποιανού η ερμηνία στο άβαταρ σας έμεινε έστω και λίγο;

PS. το νοιζ σερνεται... Μήπως θα πέσει κανένας δίσκος πάλι; Να σταματήσω να γράφω;;

 

[IraklisZS]

Όχι μόνο την ιστορία με λεπτομέρια. Τον κόσμο όλο με αποτέλεσμα αυτό να έχει αντίκτυπο σε ότι διαβάζεις. Έλεγε χ και εννοούσε 2χ.

η λεπτομερέστατη περιγραφή ενός κόσμου, δεν δίνει παραπάνω "βάθος" στα νοήματα που περνάει το βιβλίο lotr, πόσο μάλλον η ταινία, που σίγουρα εχει και σκοπό το κέρδος.

Τα μηνύματα που περιγράφονται στο lotr, είναι το κοινότυπο πακέτο μηνυμάτων που βλέπει κανεις σε κάθε ταινια περιπέτειας που προσπαθει να "πει και κάτι"

τα μηνυματα δεν ειναι το ατου του τολκιν, ουτε των ταινων lotr-avatar-naruto

το μεγάλο ατού του τόλκιν είναι οι εντυπωσιακές λόγω λεπτομέρειας περιγραφές (τόπων, χαρακτηρων, ιστοριας, δρασης)

τα "μηνυματα" που έχουν τετοιου τυπου ταινιες είναι αυτό που λέμε "τσοντα με υπόθεση". Δεν πας να δεις άρχοντα για να καταλάβεις πως ειναι να στεκεται κανεις μπροστα σε εντελώς φανταστικές/υπερφυσικες δυσκολιες, ούτε για να μάθεις τα μυστικα της φιλιας κλπ (υπάρχουν άλλες ταινιες για αυτα).

πας για να ακουσεις ένα πολύ όμορφο παραμύθι, και να γεμισεις απο συναισθηματα. Αν θες να το σοβαρεψεις και να σκεφτεις κιόλας, υπάρχουν και τα (τετριμμενα) μηνυματα, που ανέφερες κι εσυ.

Απο την άλλη, συμφωνώ μαζί σου οτι προκειται για 2 ταινιες που δε συγκρίνονται, αλλά για άλλους λόγους:

-καταρχην δεν γινεται να συγκρινεις μια ...τριλογια με μια απλη ταινια. Δε γινεται να αναπτυξεις μια πιο περιπλοκη ιστορία σε 3 ώρες. ούτε τους χαρακτηρες μπορεις να τους αναπτυξεις σε 3 ώρες καλυτερα απο οτι σε 7 ωρες. ειναι αδικο για την απλη ταινια

-επίσης, το lotr ειχε πρακτικα απο πίσω του έναν απο τους μεγαλύτερους παραμυθάδες για σεναριογράφο, επομένως η υπόθεση είναι πολύ πιο εντυπωσιακή και αληθοφανης, αφού υπάρχει και η "ιστορια" πίσω της (ξαναλέω χωρις ομως αυτο να δινει περισσότερο βαθος στα μηνυματα της)

Ποιανού η ερμηνία στο άβαταρ σας έμεινε έστω και λίγο;

μου άρεσε πολυ η ερμηνια του πρωταγωνιστη.

 

[klhronomos]

Avatar: Ταινιάρα!

Lord of the Rings: Βαρεμάρα...

Αυτό που δεν μού άρεσε στο LotR είναι το στοιχείο-κλειδί τού δαχτυλιδιού με τις μαγείες κι όλα αυτά, πράγμα που νομίζω απομακρύνει το σενάριο από την όποια αληθοφάνεια και σχέση με τα καθ' ημάς. Το Avatar είναι μιά συνηθισμένη γήινη ιστορία που απλώς εκτυλίσσεται σε έναν άλλο πλανήτη σαν ντεκόρ, και γι' αυτό είναι πιό αληθοφανής και μπορώ να ταυτιστώ περισσότερο με τούς ήρωες. Επίσης η συνολική αισθητική τού Avatar μού "έκατσε" καλύτερα, το LotR το βρίσκω αισθητικά από αδιάφορο έως και κακόγουστο. Αυτά...

imho, όπως πάντα.

 

[Evilnye]

Ηρακλή: Εφ΄όσον συμφωνείς ότι δε συγκρίνονται και για την ιστορία τους - σενάριο, we're cool.

Λέω να κάνω και ένα διάλειμμα από τις ελεγείες που γράφω εδώ, πριν αυτοκαταστραφεί το νοιζ.

Θα δω πάντως και το επεισόδιο south park avatar parody. Αν το επεισόδιο lotr parody είναι καλύτερο (το οποίο τα έσπαγε άσχημα παρεπιπτόντως) θα επανέλθω

Avatar: Ταινιάρα!

Lord of the Rings: Βαρεμάρα...

imho, όπως πάντα.

Οχιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι

Μη τα συγκρίνεις μη μη μη!

Τέλος πάντων οπωσδήποτε αποχωρώ, συστήνοντας σε όσους δεν έχουν διαβάσει τον άρχοντα να το διαβάσουν ώστε το δαχτυλίδι και αυτές οι μαγείες να αποκτήσουν και καμιά υπόσταση.