το άβαταρ είχε σχόλια πάνω σε αρκετά βασικά γνωρίσματα του πολιτισμού μας, και δανειζόμενο πολλά στοιχεία απο την ιστορία της ανθρωπότητας έδειχνε πώς η ιστορία επαναλαμβάνεται
-----SPOILER ALERT-----
η θεματολογία μου θύμισε τους ινδιάνους και τους πρώτους αποίκους, ενώ πράγματι ο πολιτισμός των ιθαγενών είχε πάρα πολλά στοιχεία κοινα με των ιθαγενών λαών της αμερικής.
πολύ καλή έμπνευση στην ταινία μου φάνηκε η ιδιότητα των ναβι να συνδέονται/ενώνονται με κάποιο άλλο ζωντανό πλάσμα με μια κίνηση. Στην πραγματικότητα, το να "ενωθείς", να "νιώσεις" κάποιο άλλο ζώο πχ, είναι κάτι τόσο αφηρημένο και ακατανόητο στους πολιτισμούς που άνθισαν στην ευρώπη που ο σκηνοθέτης (λέω εγώ ) σκέφτηκε να το απλοποιήσει τόσο, που να γίνεται με μια απλή κίνηση, προκειμένου να γίνει κατανοητό και να σε κάνει να σκεφτείς παραπέρα "γιατι να μη μπορώ κι εγώ?"
μια φράση που μου έκανε εντύπωση, εκτός απο σχόλιο πάνω στην ανθρώπινη ιστορία γενικά, είναι επίσης σχόλιο πάνω στον τρόπο που λειτουργούσαν πάντα οι μεγάλες δυνάμεις:
"When people stand on shit you want, you make them enemies, then u fight them and you take it" (δε θυμάμαι αν το λεει ακριβώς έτσι)
προσωπικά η ταινία με έκανε να σκεφτώ και γύρω απο την εικονική πραγματικότητα, που μπορεί να κάνει κακό σε πολλούς στις μέρες μας.
Μου φάνηκε πολυ εντονη η σκηνη που ο πρωταγωνιστής βγαίνει από το μηχάνημα μετά απο μια μέρα που πέρασε ως νάβι, και βάζει ένα ενα τα χαλασμένα ποδια του στο καροτσάκι σκεπτικός
γενικά η ταινία μου άρεσε, εντάξει είχε όλες τις γραφικότητες που δε μπορεί να αποφυγει ένα τέτοιο έργο, αλλά είχε πολύ ωραίο σενάριο, που ταίραζε απόλυτα με το 3D, ωραία μουσική, και μπορούσες να βγεις απο την αίθουσα προβληματισμένος αν ήθελες, ή απλά να έχεις περάσει ωραία απολαμβάνοντας ένα φαντασμαγορικό θέαμα.
-----SPOILER ALERT-----
η θεματολογία μου θύμισε τους ινδιάνους και τους πρώτους αποίκους, ενώ πράγματι ο πολιτισμός των ιθαγενών είχε πάρα πολλά στοιχεία κοινα με των ιθαγενών λαών της αμερικής.
πολύ καλή έμπνευση στην ταινία μου φάνηκε η ιδιότητα των ναβι να συνδέονται/ενώνονται με κάποιο άλλο ζωντανό πλάσμα με μια κίνηση. Στην πραγματικότητα, το να "ενωθείς", να "νιώσεις" κάποιο άλλο ζώο πχ, είναι κάτι τόσο αφηρημένο και ακατανόητο στους πολιτισμούς που άνθισαν στην ευρώπη που ο σκηνοθέτης (λέω εγώ ) σκέφτηκε να το απλοποιήσει τόσο, που να γίνεται με μια απλή κίνηση, προκειμένου να γίνει κατανοητό και να σε κάνει να σκεφτείς παραπέρα "γιατι να μη μπορώ κι εγώ?"
μια φράση που μου έκανε εντύπωση, εκτός απο σχόλιο πάνω στην ανθρώπινη ιστορία γενικά, είναι επίσης σχόλιο πάνω στον τρόπο που λειτουργούσαν πάντα οι μεγάλες δυνάμεις:
"When people stand on shit you want, you make them enemies, then u fight them and you take it" (δε θυμάμαι αν το λεει ακριβώς έτσι)
προσωπικά η ταινία με έκανε να σκεφτώ και γύρω απο την εικονική πραγματικότητα, που μπορεί να κάνει κακό σε πολλούς στις μέρες μας.
Μου φάνηκε πολυ εντονη η σκηνη που ο πρωταγωνιστής βγαίνει από το μηχάνημα μετά απο μια μέρα που πέρασε ως νάβι, και βάζει ένα ενα τα χαλασμένα ποδια του στο καροτσάκι σκεπτικός
γενικά η ταινία μου άρεσε, εντάξει είχε όλες τις γραφικότητες που δε μπορεί να αποφυγει ένα τέτοιο έργο, αλλά είχε πολύ ωραίο σενάριο, που ταίραζε απόλυτα με το 3D, ωραία μουσική, και μπορούσες να βγεις απο την αίθουσα προβληματισμένος αν ήθελες, ή απλά να έχεις περάσει ωραία απολαμβάνοντας ένα φαντασμαγορικό θέαμα.