Αν και αργοπορημένος, ας πω κι'εγώ την άποψή μου...
Κατέβασα όλα τα αρχεία και τα άκουσα σε A/B/C mode... δεν θα καταλάβαινα διαφορά, που να τα άκουγα ένα μήνα!
Επίσης, πιστεύω (κι'εγώ) ότι το πείραμα "μπάζει" από αρκετές μεριές.
Πρώτον, θα προτιμούσα κάποιο σήμα που να μην είχε ίχνη του χώρου που ηχογραφήθηκε. Δηλαδή, κάτι τελείως "dry"... Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου φαίνεται ότι η ύπαρξη "ambience" στο σήμα δεν προσφέρει απολύτως τίποτα στην διαδικασία.
Δεύτερον, για το λόγο που αναφέρθηκε ήδη, ότι δεν μπορούν να βγουν συμπεράσματα από διαφορετικές πηγές, όσο ίδιο και αν είναι το παίξιμο, η φωνή κτλ. Ειδικά όταν ψάχνουμε ψύλλο στ'άχυρα.
Και τρίτο, επειδή δεν είναι δυνατό από υποκειμενικές παρατηρήσεις ("μου άρεσε το τάδε", "το δείνα είχε πιο πολύ "αέρα" κτλ.) να βγει αντικειμενικό συμπέρασμα, που φαντάζομαι ότι ήταν το ζητούμενο του πειράματος.
Θα προτιμούσα να είχε ηχογραφηθεί πχ. ένα απλό ημιτονοειδές pure tone σε διαφορετικές συχνότητες δειγματοληψίας, να υποστεί το όποιο downsampling/bit reduction, και έπειτα να μετρηθεί πχ. η αρμονική παραμόρφωση στα τελικά αρχεία για κάθε περίπτωση. Ή ακόμα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν pure tones 2-3 ενδεικτικών συχνοτήτων για τις 3 κύριες μπάντες (πχ. στα 200Hz, 2ΚΗz, 12KHz) για να δούμε και αν η συχνότητα του ήχου επηρρεάζει τα αποτελέσματα.
Επειδή -φαντάζομαι ότι- η όποια διαφορά, αν υπάρχει, θα είναι της τάξης του χιλιοστού του εκατοστού (στο THD), μου φαίνεται λίγο "κάπως" να βγει συμπέρασμα βασισμένο μόνο στα αυτιά μας.
Βέβαια, υπάρχει και η περίπτωση που κάποιος θόρυβος στο σήμα ίσως να παράγει πιο ελκυστικά αποτελέσματα (πχ. το dithering) οπότε ίσως και αυτό που προτείνω να μην είναι σωστό approach... Απλά θα προτιμούσα να υπήρχε κάτι το "αντικειμενικά μετρήσιμο" που να βοηθούσε να βγει ένα πιο ασφαλές συμπέρασμα.
Πάντως, ευχαριστώ τον Haryy για το ενδιαφέρον πείραμα και τον χρόνο που διέθεσε.