"... όταν το AI χρησιμοποιείται για την επίλυση δημιουργικών προβλημάτων, ο αλγόριθμος AI πρέπει να αντικαταστήσει κάτι στη θέση της δημιουργικής σπίθας που φαίνεται να έχουν οι άνθρωποι, η τυχαιότητα από μόνη της δεν αρκεί..."
Απόσπασμα από πανεπιστημιακή εργασία σχετική με το έργο του Ι. Ξενάκη. Σελ.54 (pdf page 60).
Η παραπάνω φράση για μένα είναι μία βασική απάντηση που ενδεχομένως τελειώνει την συζήτηση πριν αρχίσει. Παρόλα αυτά, πολλές φορές η προσπάθεια για αναπαραγωγή φυσικών διεργασιών με τεχνητό τρόπο έχει την επιστημονική της αξία γιατί μας βοηθά να κατανοήσουμε καλύτερα το πως δουλεύει η φύση στη βάση της.
Το κοιταμε απο λαθος πλευρα. Το θεμα ειναι ο σκοπος και η πρακτικη εφαρμογη. ΟΚ, ουτε το απαυγασμα του πολιτισμου θα ειναι οι δημιουργιες του ΑΙ, ουτε το προτυπο της συνθεσης. Το θεμα ειναι ομως οτι θα ειναι αρκετα καλες π.χ. για να επενδυθει ενα βιντεο; Για μενα θα ειναι.
Δε διαφερει στη λογικη των plug in, τα προτυπα θα ειναι παντα τα αναλογικα τερατα και οι λαμπατοι ενισχυτες, ειναι ομως αρκετα καλα τα plug in για να κανεις τη δουλεια σου; Φυσικα και ειναι. Η ενατη λοιπον θα παραμεινει ενατη, αλλα π.χ. το σαουντρακ για τα σαπια σηριαλ που τρωμε σα χαμπουργκερ, ανετα θα βγαινει απο ΑΙ.
Βέβαια, ο βαθμός θα εξαρτηθεί και από το κατά πόσο απώτερο στο μέλλον ο άνθρωπος θα συνεχίσει να ασχολείται με τη μουσική, με τη σύνθεση (και τις tele φυσικά...).
Αν τα παραπάνω αποτελέσουν μια ξεχασμένη ανθρώπινη δεξιότητα, τότε οι μελλοντικές γενιές θα ακούνε ΑΙ μουσικές. Βέβαια αυτό το σενάριο είναι πολύ μακρινό. Στο σήμερα, σίγουρα σύντομα θα πλασαριστούν συνθέσεις ενδεχομένως σε video games ή υπό την μορφή soundtrack- ως κάτι νέο και καινοτόμο.
Πάντως, μπορεί τα X Files να έλεγαν fight the future, αλλά όπως όλοι γνωρίζουμε το μέλλον είναι ασταμάτητο.
Και μεταξύ μας, το ΑΙ δεν με ανησυχεί για τη μουσική. Προσωπικά με ανησυχεί... γενικότερα, αλλά ίσως φταίει το πολύ Battlestar Galactica.
Κόβω πονήρα αυτό γιατί σαν παράδειγμα με βολεύει.?
Δεν υπάρχει καλύτερη εποχή για την παραμύθα της τεχνητής νοημοσύνης. Θεωρώ ότι βρισκόμαστε στην πιο κουτή περίοδο της ιστορίας σε σχέση με το πόση πληροφορία κυκλοφορεί. Κι όπως πολύ σωστά στα RPG άλλο attribute είναι το intelligence και άλλο το wisdom, έτσι κι εμείς είμαστε full intelligent αλλά μπουμπούνες.
Μπέργκερ. Γιατί όχι. Χορταίνεις. Το καλό το μπέργκερ είναι πλήρες γεύμα. Το λίγο πιο μάπα το συνηθίζεις. Το ανέχεσαι. Όσο πιο μάπα γίνεται, αλλά σιγά σιγά, γλυκά γλυκά, τόσο το συνηθίζεις. Θα σου φτιάξει κάποιος μια φασολάδα μια μέρα και θα δηλητηριαστείς θα πεις ΤΙΝ ΤΟΥΤ.
Αφού λοιπόν κοντύναμε τον άνθρωπο τόοοοοσο πολύ, με πάτα αυτό (για να γίνει αυτό), πες αυτό (όταν σου λένε αυτό), τον βάλαμε στον Προκρούστη της τεχνικής, της εξειδίκευσης, της κοινωνικής νόρμας και άλλων πολλών, τώρα που βλέπουμε ψύχραιμα την κατάστασή μας λέμε "για κάτσε ρε, αυτή τη δουλειά μπορεί να την κάνει και μηχανήμα ναουμ" Ε φυσικά και μπορεί να την κάνει ρε μάστορα, έτσι όπως την κατάντησες τη δουλειά!?
Γι' αυτό. 4/4, ασθενή τονικά κέντρα, όχι πολλές πολλές μελωδίες, ευχάριστες συχνότητες. Θα γίνει η δουλίτσα. Για την αυτοέκφραση υπάρχουν κι οι ψυχολόγοι (κι αυτοί ΑΙ), δε χρειάζονται τέχνες και τέτοια υπερβατικά και ακατάληπτα.
Και για να πιάσω και τους τεχνολάγνους φίλους, φανταστείτε να καθόσανε 3 διαφορετικά μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης να κουβεντιάζουν για τις προτιμήσεις τους στις σταθμίσεις δεδομένων, τις διατάξεις των νευρωνικών τους δικτύων, σεβόμενα το καθένα την διαφορετικότητα και την προέλευση του άλλου, με αυτή την περιέργεια της απόδρασης από τα στενά όρια του αυτοπροσδιορισμού που ορίζουμε ως συνείδηση, να προσπαθήσουν να νιώσουν κι αυτά "κάποιοι άλλοι", και στο τέλος, σαν επιστέγασμα της ματαιότητας αυτής τους ενέργειας να τσουγκρίζανε 3 ποτηράκια και να λέγανε "Άντε γεια μας ρέεεεεει, όσο κυλάει ρεύμα υπάρχουμε!"
λέμε "για κάτσε ρε, αυτή τη δουλειά μπορεί να την κάνει και μηχανήμα ναουμ" Ε φυσικά και μπορεί να την κάνει ρε μάστορα, έτσι όπως την κατάντησες τη δουλειά!?
Ακριβως, συμφωνω απολυτως. Για αυτο μιλαω για μουσικη για βιντεο, εδω στο χολιγουντ που ειναι η κορυφη και πλεον τα σαουντρακ ειναι το αντιστοιχο των μουγκανικων, ισα ισα να βγει μια ατμοσφαιρα, καμια σχεση με τις θεματαρες που υπηρχαν σε ταινιες του προηγουμενου αιωνα, πιο AI, δε χρειαζεται ΑΙ, ενας απλος αλγοριθμος με καμια 20 paterns και επιλογέα για το mode αρκει. ?
Γενικα η τεχνη παντα αντιπροσωπευει την εποχη της, ο χομο οθόνιους έχει παντελη έλλειψη συναισθηματων, οσοι εχουν μια ηλικια θυμουνται το ποσο εντονοτερα συναισθηματα υπηρχαν παλαιοτερα οχι μονο στην τεχνη αλλα και στην κοινωνια, τωρα μετα απο βομβαρδισμο 2 δεκαετιων απο εντονες εικονες και ερεθισματα επιπεδου ιντερνετ εχουμε μουδιασει, και αυτο περναει και στην τεχνη.
Για αυτο μιλαω για μουσικη για βιντεο, εδω στο χολιγουντ που ειναι η κορυφη και πλεον τα σαουντρακ ειναι το αντιστοιχο των μουγκανικων, ισα ισα να βγει μια ατμοσφαιρα, καμια σχεση με τις θεματαρες που υπηρχαν σε ταινιες του προηγουμενου αιωνα
1) Ιντιάνα Τζόουνς. Όταν άκουγα αυτή την τρομπετούλα χοροπήδαγα σαν το τραγί. Μου μιλούσε. Τώρα που μεγάλωσα εκτιμώ πώς το συγκεκριμένο section τρομπετών έπαιξε τρελή μπαλίτσα με ένα απλό θέμα και το έκανε πραγματικά σήμα κατατεθέν. (Εμπορικότατη ταινία έτσι; δε μιλάμε τώρα για 7η τέχνη Αρτέμη/χαρρυ κλυν και υψηλά νοήματα αμα τη σακουλευτείς ναουμ...)
2) Είχανε φωνάξει σε ένα επεισόδιο του Baywatch(?, δε θυμάμαι, θυμάμαι τον χασελχόφη μόνο) τον BB king. Και στη μπάντα του BB king είχε κι ένα τρομπόνι. Και πήρε ένα σόλο (άκου τώρα πράγματα, σε σαπουνοπερατική σειρά τσιριμπίμ τσιριμπόμ, φωνάζεις μπάντα, και δεν φτάνει αυτό, ξοδεύεις και τηλεοπτικό χρόνο σε ΣΟΛΟ ΤΡΟΜΠΟΝΙ. Δηλαδή, πόσο ΠΑΣΟΚ πχια.), κι όπως το άκουσα εγώ το όργανο ψάρωσα, και λέω ώπα ρε φίλε, τι ενδιαφέρον πράγμα είναι αυτό, πολύ θα μου άρεσε να ήξερα να το παίζω. (Κι αργότερα το έπιασα. Τελικά δεν το έμαθα ούτε αυτό.?)
Οπότε κάτι μου μεταλαμπαδεύτηκε από το χαζοθέαμα. Ακόμα και τώρα, τα πιτσιρίκια τραγουδάνε κεινα τα λετιτγκοοοο (που ίσως να είναι το μοναδικό audio track του σάουνττρακ). Ξέρω γω; Ελπίζω να τη βγάλω άλλα 20 χρόνια, να τα δω πώς θα γίνουν τα πράγματα.
Και για να πιάσω και τους τεχνολάγνους φίλους, φανταστείτε να καθόσανε 3 διαφορετικά μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης να κουβεντιάζουν για τις προτιμήσεις τους στις σταθμίσεις δεδομένων, τις διατάξεις των νευρωνικών τους δικτύων, σεβόμενα το καθένα την διαφορετικότητα και την προέλευση του άλλου, με αυτή την περιέργεια της απόδρασης από τα στενά όρια του αυτοπροσδιορισμού που ορίζουμε ως συνείδηση, να προσπαθήσουν να νιώσουν κι αυτά "κάποιοι άλλοι", και στο τέλος, σαν επιστέγασμα της ματαιότητας αυτής τους ενέργειας να τσουγκρίζανε 3 ποτηράκια και να λέγανε "Άντε γεια μας ρέεεεεει, όσο κυλάει ρεύμα υπάρχουμε!"
Ακριβως, συμφωνω απολυτως. Για αυτο μιλαω για μουσικη για βιντεο, εδω στο χολιγουντ που ειναι η κορυφη και πλεον τα σαουντρακ ειναι το αντιστοιχο των μουγκανικων, ισα ισα να βγει μια ατμοσφαιρα, καμια σχεση με τις θεματαρες που υπηρχαν σε ταινιες του προηγουμενου αιωνα, πιο AI, δε χρειαζεται ΑΙ, ενας απλος αλγοριθμος με καμια 20 paterns και επιλογέα για το mode αρκει. ?
Γενικα η τεχνη παντα αντιπροσωπευει την εποχη της, ο χομο οθόνιους έχει παντελη έλλειψη συναισθηματων, οσοι εχουν μια ηλικια θυμουνται το ποσο εντονοτερα συναισθηματα υπηρχαν παλαιοτερα οχι μονο στην τεχνη αλλα και στην κοινωνια, τωρα μετα απο βομβαρδισμο 2 δεκαετιων απο εντονες εικονες και ερεθισματα επιπεδου ιντερνετ εχουμε μουδιασει, και αυτο περναει και στην τεχνη.
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας βοηθήσει να εξατομικεύσετε το περιεχόμενο, να προσαρμόσετε την εμπειρία σας και να σας κρατήσει συνδεδεμένους εάν εγγραφείτε.
Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο, συναινείτε στη χρήση των cookies από εμάς.
