Waterfall-K είπε:
To αλογακι μας πειραξε. Ενω ολα τα υπολοιπα υλικα μεσα ειναι ΑΑ... ;D
Ε, αφού το καταλαβαίνεις αυτό, τότε τι πρόβλημα υπάρχει;
Μπορώ να σου φέρω 2000 καταλόγους από πιτσαρίες, και σε όλους να υπάρχει "Πίτσα Σπέσιαλ", η οποία (στο 90% των περιπτώσεων) θα περιέχει τα ίδια ακριβώς υλικά (κατ' όνομα, τουλάχιστον).
Η τιμή, η γεύση, η εμπειρία κλπ θα είναι όμως ΠΟΛΥ διαφορετικές: κάποιες από αυτές τις "σπέσιαλ" πίτσες θα τις ξαναέτρωγες. Άλλες, θα τις πέταγες στα σκυλιά. Φυσικά, δε θα επέλεγες τι θα φας με αποκλειστικό κριτήριο την τιμή, ούτε θα σου φαινόταν περίεργο αν υπήρχε μία πιτσαρία 50 ετών (από την οποία να έχει φάει όλο σου το σόϊ στη νεότητά του) να χρεώνει κάποιο ποσό παραπάνω εξαργυρώνοντας τη φήμη που με κόπο έκτισε.
Καλωσόρισες στον κόσμο των προδιαγραφών, για τις οποίες βέβαια μάλλον ξέρεις ελάχιστα πράγματα (δεν εννοώ ότι δεν ξέρεις να τις διαβάζεις), οι οποίες δε λένε ΤΙΠΟΤΕ απολύτως για την πίτσα που θα φας. Και βέβαια, τώρα μάλλον σκέπτεσαι "τι σχέση έχουν οι πίτσες με τους συνθετητές;" και η απάντηση είναι ότι "και τα δύο μπορούν να περιγραφούν από ένα σετ προδιαγραφών σε κάποιο έντυπο, αλλά η πραγματικότητα να είναι πολύ διαφορετική".
Τώρα, αν υπήρχε διάθεση για κατανόηση, η συζήτηση θα τελείωνε κάπου εδώ : οι προδιαγραφές αναφέρονται σε ΠΟΣΟΤΙΚΕΣ μετρήσεις, όχι σε ΠΟΙΟΤΙΚΕΣ μετρήσεις. Επίσης, όλες οι τεχνικές προδιαγραφές που έχεις διαβάσει (ή θα διαβάσεις) στη ζωή σου, είναι σύμφωνες με κάποιο πρότυπο αξιολογήσης, το οποίο εκπονείται και δημοσιεύεται από κάποιον παγκόσμια αναγνωρισμένο φορέα (π.χ. ίσως θυμάσαι ότι κάποτε μιλάγαμε για προδιαγραφές DIN) , και σκόπιμα απέχουν από οποιαδήποτε προσπάθεια ΠΟΙΟΤΙΚΩΝ αξιολογήσεων - όχι επειδή είναι υποκειμενικό μέγεθος η ποιότητα, όπως νομίζεις.
Στην περίπτωση σου, έχουμε και άλλο ένα περίεργο φαινόμενο : επιμένεις να συγκρίνεις προδιαγραφές αναλογικών συνθετητών με τις προδιαγραφές ψηφιακών συνθετητών (από τους οποίους περιέργως εξαιρείς το λογισμικό). Μιλάμε σοβαρά;
Ποιος σου είπε ότι "αντίζηλος" του όποιου Moog, είναι το (όποιο) σύγχρονο Yamaha; Ανταγωνισμός για τα Moog είναι τα D.I. και κάτι γερμανικά αναλογικά κουτάκια, άντε και το 20αράκι της Κοργκ. Σε σχέση με αυτά (και όχι βέβαια το Βένομ ή το Μπλόφελντ) η τιμή των Μουγκ είναι όντως ακριβότερη (βλ. πιτσαρία 50 ετών) αλλά όχι και τόσο ακριβότερη ώστε να μην το σκέπτεται κανείς, άσε που κάποιοι λέγατε πριν για αισχρά ποτενσιόμετρα στο Πρόφετ (για Μουγκ δε θα το ακούσεις τέτοιο πράγμα).
Οπότε όλα έχουν τη θέση τους στην αγορά, όπου βέβαια η τιμή ενός προϊόντος σχετίζεται με το κόστος παραγωγής ΜΟΝΟ όσον αφορά τα προϊόντα ευρείας κατανάλωσης (αναψυκτικά π.χ.) και όχι τους συνθετητές.
Και πριν αρχίσεις τους αφορισμούς για Μουγκο-πληκτους, σε ξανά-ενημερώνω ότι εγώ μόνο δύο αναλογικά συνθς είχα στη ζωή μου - τα υπόλοιπα έντεκα ήταν και είναι ψηφιακά (εκτός των μαλακών συνθς, βέβαια). Μουγκ δεν είχα μέχρι σήμερα (καίτοι μάλλον θα πάρω ένα τις επόμενες εβδομάδες).
Σ.Σ. όχι, αυτό δεν είναι το μακροσκελές ποστ περί προδιαγραφών που ανέφερα νωρίτερα ότι ίσως γράψω.
Αλλα αυτο δεν εχει να κανει με την τιμη ενος προιοντος φιλτατε. Αυτο που εχει να κανει κυριως με την τιμη ειναι το κοστος παραγωγης. Ολα τα αλλα ειναι "αερας". Και η Moog πουλαει πολυ "αερα".
