- Μηνύματα
- 5,557
- Πόντοι
- 798
Τελευταια ,παρατηρω γυρω μου και εδω μεσα μια εξαρση μετριοπαθειας.
Καποιος λεει μια γνωμη (περι μουσικης),που καταληγει στο ρητορικό "αλλα ποιος ειμαι εγω που θα εχω και αποψη?",καποιος αλλος εχει καταληξει οτι καλως η μουσική του δεν προχωραει γιατι δεν ειναι αρκετα αξιολογη για να ακουστει παραέξω,οι περισσοτεροι εχουν συμβιβαστει με την ιδεα της αταλαντοσυνης και τελικα καταληγουμε στη διαπιστωση μιας μετριοτητας με τον τιτλο του χομπιστα.
Περα απο τη δοση πραγματικοτητας που διεπει τις παραπανω διαπιστωσεις,αναρωτιεμαι αν ειναι τελειως υγιης μια τοσο μετριοπαθης τοποθετηση ή εχουμε περασει στο αλλο ακρο.Στην tv βλεπουμε σουργελα που με χιτς με ημερομηνια ληξεως επεπλευσαν τοσο ωστε να αρπαξουν το δικαιωμα να συμπεριφερονται σαν ροκ σταρς.Αντιλαμβανομαι σαν φυσικη αμυνα ενος υγιους οργανισμου να απεχει απο οτιδηποτε μοιαζει να ταυτιζεται με τετοιες γελοιες συμπεριφορες,αλλα απο την αλλη νομιζω οτι εχει χαθει το μετρο.
Δεν ειμαι απο αυτους που πιστευουν οτι "φταιει το συστημα" και γι' αυτο δεν μας πανε ολα δεξιά,αλλα αληθεια πιστευω οτι κλιπς απο εδω ή αλλες ανεξαρτητες μουσικες που εχω ακουσει στο myspace,δεν υστερουν σε κατι απο τη μεγαλη μαζα των συγχρονων δισκογραφημενων δουλειων,οποτε δεν μ'αρεσει οταν βλεπω τοποθετησεις του τυπου "κρατα τις μλκς σου στο συρταρι γιατι αν ηταν στο παραμικρο αξιολογες δεν θα εγραφες εδω αλλα θα εκανες live στο ΟΑΚΑ".Νομιζω χρειαζεται μια πιο ισορροπημενη αντιληψη ,που να τοποθετειται αναμεσα απο τα ακρα του θλιβερου ψωνιου που νομιζει οτι ειναι ο νεος Jim Morrison (βαλτε οποιον θελετε) ή του μετριοπαθους νεου Jeff Buckley (βαλτε οποιον θελετε) που σκεφτεται να παρατησει τη μουσικη επειδη ό,τι ειχε να πει το ειπε (αλλα εχουμε και δουλειες τωρα)
Το θεμα αυτο δεν εχει καποιο νοημα ή καποιοα επιθυμητη καταληξη,απλα ηθελα να εκφρασω καποιες σκεψεις μου προς συζητηση ...
Καποιος λεει μια γνωμη (περι μουσικης),που καταληγει στο ρητορικό "αλλα ποιος ειμαι εγω που θα εχω και αποψη?",καποιος αλλος εχει καταληξει οτι καλως η μουσική του δεν προχωραει γιατι δεν ειναι αρκετα αξιολογη για να ακουστει παραέξω,οι περισσοτεροι εχουν συμβιβαστει με την ιδεα της αταλαντοσυνης και τελικα καταληγουμε στη διαπιστωση μιας μετριοτητας με τον τιτλο του χομπιστα.
Περα απο τη δοση πραγματικοτητας που διεπει τις παραπανω διαπιστωσεις,αναρωτιεμαι αν ειναι τελειως υγιης μια τοσο μετριοπαθης τοποθετηση ή εχουμε περασει στο αλλο ακρο.Στην tv βλεπουμε σουργελα που με χιτς με ημερομηνια ληξεως επεπλευσαν τοσο ωστε να αρπαξουν το δικαιωμα να συμπεριφερονται σαν ροκ σταρς.Αντιλαμβανομαι σαν φυσικη αμυνα ενος υγιους οργανισμου να απεχει απο οτιδηποτε μοιαζει να ταυτιζεται με τετοιες γελοιες συμπεριφορες,αλλα απο την αλλη νομιζω οτι εχει χαθει το μετρο.
Δεν ειμαι απο αυτους που πιστευουν οτι "φταιει το συστημα" και γι' αυτο δεν μας πανε ολα δεξιά,αλλα αληθεια πιστευω οτι κλιπς απο εδω ή αλλες ανεξαρτητες μουσικες που εχω ακουσει στο myspace,δεν υστερουν σε κατι απο τη μεγαλη μαζα των συγχρονων δισκογραφημενων δουλειων,οποτε δεν μ'αρεσει οταν βλεπω τοποθετησεις του τυπου "κρατα τις μλκς σου στο συρταρι γιατι αν ηταν στο παραμικρο αξιολογες δεν θα εγραφες εδω αλλα θα εκανες live στο ΟΑΚΑ".Νομιζω χρειαζεται μια πιο ισορροπημενη αντιληψη ,που να τοποθετειται αναμεσα απο τα ακρα του θλιβερου ψωνιου που νομιζει οτι ειναι ο νεος Jim Morrison (βαλτε οποιον θελετε) ή του μετριοπαθους νεου Jeff Buckley (βαλτε οποιον θελετε) που σκεφτεται να παρατησει τη μουσικη επειδη ό,τι ειχε να πει το ειπε (αλλα εχουμε και δουλειες τωρα)
Το θεμα αυτο δεν εχει καποιο νοημα ή καποιοα επιθυμητη καταληξη,απλα ηθελα να εκφρασω καποιες σκεψεις μου προς συζητηση ...