Αγορά Ηλεκτρακουστικής κιθάρας

[Πνοή και Νύξη]

πολλές κιθάρες που είναι ματ μου αρέσουν καλύτερα όσο αναφορά τον ήχο. Παίζει όντως ρόλο και αυτό; 

Όχι. Απλά έχει ματ βερνίκι αντί για στιλπνό/gloss.

να δοκιμάσεις συνδυασμούς ξύλων σε διαφορετικές κιθάρες.

Εκεί είναι που δεν βγάζεις άκρη. Μπαίνουν τόσο πολλες μεταβλητές που είναι ιδιαίτερα τολμηρό, για να μην πω μάταιο, το να προσπαθεί να βγάλει κανείς συμπεράσματα.

Παίζει μαόνι, κέδρος, έλατο

Κι από έλατα παίζουν sitka, αλπικό, engelmann,  adirondack.

Αν θέλεις να ακούσεις διαφορά στον ήχο, τσέκαρε Furch και Larrivée όπως προαναφέρθηκαν, σε αυτό το μπάτζετ. Αν θέλεις να εκπλαγείς (ευχάριστα ή δυσάρεστα -ειναι θέμα οπτικής) δοκίμασε, αν βρεις, Gibson σε αυτό το μπάτζετ. J-15, J-45 κλπ. Έχουν ηχάρα, που όμως δεν είναι για όλους.

Επίσης είδα ότι παίζουν και κάποιες Μaton και Cole Clark σε αυτό το ύψος τιμής. Και αυτές επίσης είναι "διαφορετικές" από την πεπατημένη στον ήχο, ιδίως οι Cole Clark. Αυτές δυστυχώς δεν θα τις βρεις για δοκιμή.

 

[kospas12345]

Κάποιοι λένε ότι παίζει, κάποιοι λένε όχι ιδιαίτερο ρόλο.

Περίμενε να ανοίξουν τα μαγαζιά, να πας να δοκιμάσεις συνδυασμούς ξύλων σε διαφορετικές κιθάρες.

Εγώ νομίζω ότι καταλαβαίνω διαφορά πάντως... δεν νομίζω ότι είναι τυχαίο. 

Όχι. Απλά έχει ματ βερνίκι αντί για στιλπνό/gloss.

Εκεί είναι που δεν βγάζεις άκρη. Μπαίνουν τόσο πολλες μεταβλητές που είναι ιδιαίτερα τολμηρό, για να μην πω μάταιο, το να προσπαθεί να βγάλει κανείς συμπεράσματα.

Κι από έλατα παίζουν sitka, αλπικό, engelmann,  adirondack.

Αν θέλεις να ακούσεις διαφορά στον ήχο, τσέκαρε Furch και Larrivée όπως προαναφέρθηκαν, σε αυτό το μπάτζετ. Αν θέλεις να εκπλαγείς (ευχάριστα ή δυσάρεστα -ειναι θέμα οπτικής) δοκίμασε, αν βρεις, Gibson σε αυτό το μπάτζετ. J-15, J-45 κλπ. Έχουν ηχάρα, που όμως δεν είναι για όλους.

Επίσης είδα ότι παίζουν και κάποιες Μaton και Cole Clark σε αυτό το ύψος τιμής. Και αυτές επίσης είναι "διαφορετικές" από την πεπατημένη στον ήχο, ιδίως οι Cole Clark. Αυτές δυστυχώς δεν θα τις βρεις για δοκιμή.

Σίγουρα θα δοκιμάσω ξανά διάφορες κυρίως ώς προς το παικτικό κομμάτι, γιατί στο κομμάτι του ήχου νομίζω θα χάσω σίγουρα την μπάλα. Θα κοιτάξω να βρω κάτι που να έχει χρυσή τομή σε όλα δηλαδή όσο πιο γεμάτο ήχο γίνεται, ικανοποιητικά ηλεκτρικά και ευκολόπαιχτη ταστιέρα που είναι πολύ βασικό για εμένα. Ας πούμε η ovation αποφάσισα μετά από τόσα χρόνια ότι δεν με βολεύει ιδιαίτερα γιατί έχει αρκετή κούρμπα στο πίσω μέρος της ταστιέρας και είναι πολύ στενή. Απλά για αυτό ρώτησα την γνώμη σας για τα ξυλα για να ζητήσω να δω απευθείας κάτι αντικειμενικά καλό, ώστε να μην κάτσω να παίξω με όλο το πατάρι του Νάκα στην Ναυαρίνου. ? 

 

[Πνοή και Νύξη]

Εγώ νομίζω ότι καταλαβαίνω διαφορά πάντως... δεν νομίζω ότι είναι τυχαίο.

Eίναι τυχαίο, όπως είναι τυχαίες σε μεγαλο βαθμό οι ηχητικές διαφορές μεταξύ διαφορετικών οργάνων, σε σχεση με το ξύλο τους. 

Στο ματ βερνίκι συνήθως υπαρχει ψεκασμός μιας λεπτής στρώσης και είναι αρκετή για το αισθητικό κομμάτι, καθώς και για σχετική προστασία. Στο gloss, ψεκάζεται πιο παχιά στρώση και μετά από τρίψιμο για τη διαδικασία της στιλβωσης, αυτη λεπταίνει στα ίδια επίπεδα με ένα ματ. 

Δεν υπάρχει διαφορά, μόνο ψυχοακουστική του τύπου Ματ=πιο φυσική αίσθηση ξύλου άρα πιο "ξύλινος" ήχος. Προσδίδουμε ηχητικες ιδιότητες με βαση την όραση ή την αφή.

Μην την ψάχνεις με τα ξύλα, το ότι ένα όργανο αναγράφει "μασίφ έλατο" ή "sitka spruce" δεν σημαίνει ότι θα έχει συγκεκριμένο ήχο. Είναι τόσο πολλές και τόσο χαώδεις οι μεταβλητές που δεν έχει καν νόημα. Διαλεγεις με βάση τη γεωμετρία, τις διαστάσεις και την αισθητική. Μια μικρή με φαρδια ταστιέρα βολευει για fingerstyle μια μεγαλη με στενή ταστιέρα βολεύει για strumming και flatpicking. Υπάρχουν όργανα με πολύ διαφορετικά ξύλα που κάνουν πχ. για bluegrass και όργανα με πολύ διαφορετικά ξύλα που κάνουν για fingerstyle/celtic folk. Θέλω να πω, δεν σημαίνει ότι το rosewood είναι για τάδε και το μαόνι για τάδε είδος.

Έχε υπ' όψη ότι τα έλατα γενικά "ανοίγουν" ηχητικά με το παίξιμο και σε βάθος χρόνου. Ο κέδρος είναι αυτό που είναι εξ' αρχής.

Σε δύο, φαινομενικά ίδια όργανα, το μαόνι είναι πιο "ξερό" πιο ξεκάθαρο, με πιο βασικές αρμονικές και overtones, άρα και καλυτερο note-to-note separation όταν παίζεις συγχορδίες πχ. Το rosewood είναι πιο τρισδιάστατο, πιο πλούσιο σε overtones με μεγαλύτερο complexity σε συγχορδίες. Έτσι σαν γενικός μπούσουλας.

 

[kospas12345]

Eίναι τυχαίο, όπως είναι τυχαίες σε μεγαλο βαθμό οι ηχητικές διαφορές μεταξύ διαφορετικών οργάνων, σε σχεση με το ξύλο τους. 

Στο ματ βερνίκι συνήθως υπαρχει ψεκασμός μιας λεπτής στρώσης και είναι αρκετή για το αισθητικό κομμάτι, καθώς και για σχετική προστασία. Στο gloss, ψεκάζεται πιο παχιά στρώση και μετά από τρίψιμο για τη διαδικασία της στιλβωσης, αυτη λεπταίνει στα ίδια επίπεδα με ένα ματ. 

Δεν υπάρχει διαφορά, μόνο ψυχοακουστική του τύπου Ματ=πιο φυσική αίσθηση ξύλου άρα πιο "ξύλινος" ήχος. Προσδίδουμε ηχητικες ιδιότητες με βαση την όραση ή την αφή.

Μην την ψάχνεις με τα ξύλα, το ότι ένα όργανο αναγράφει "μασίφ έλατο" ή "sitka spruce" δεν σημαίνει ότι θα έχει συγκεκριμένο ήχο. Είναι τόσο πολλές και τόσο χαώδεις οι μεταβλητές που δεν έχει καν νόημα. Διαλεγεις με βάση τη γεωμετρία, τις διαστάσεις και την αισθητική. Μια μικρή με φαρδια ταστιέρα βολευει για fingerstyle μια μεγαλη με στενή ταστιέρα βολεύει για strumming και flatpicking. Υπάρχουν όργανα με πολύ διαφορετικά ξύλα που κάνουν πχ. για bluegrass και όργανα με πολύ διαφορετικά ξύλα που κάνουν για fingerstyle/celtic folk. Θέλω να πω, δεν σημαίνει ότι το rosewood είναι για τάδε και το μαόνι για τάδε είδος.

Έχε υπ' όψη ότι τα έλατα γενικά "ανοίγουν" ηχητικά με το παίξιμο και σε βάθος χρόνου. Ο κέδρος είναι αυτό που είναι εξ' αρχής.

Σε δύο, φαινομενικά ίδια όργανα, το μαόνι είναι πιο "ξερό" πιο ξεκάθαρο, με πιο βασικές αρμονικές και overtones, άρα και καλυτερο note-to-note separation όταν παίζεις συγχορδίες πχ. Το rosewood είναι πιο τρισδιάστατο, πιο πλούσιο σε overtones με μεγαλύτερο complexity σε συγχορδίες. Έτσι σαν γενικός μπούσουλας.

Απίστευτη ανάλυση ...σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου. 

Οπότε αυτό που καταλαβαίνω εν κατακλείδη ότι δεν υπάρχει αντικειμενικά καλό ή κακό όργανο, πρέπει να βρω κάτι που θα μου αρέσει ο ήχος, η εμφάνιση και θα μπορώ να παίζω εύκολα....οπότε πιθανά και το όριο του μπάτζετ που έχω βάλει δεν έχει νόημα, για΄τι εγώ έχω στο μυαλό μου ότι όργανο κάτω από 1000-1500 ευρώ δεν θα αξίζει.... κάτι που μου το ανατρέπεις με αυτά που γράφεις παραπάνω...αν τα έχω αντιληφθεί σωστά. 

 

[fusiongtr]

Έχε υπ' όψη ότι τα έλατα γενικά "ανοίγουν" ηχητικά με το παίξιμο και σε βάθος χρόνου. Ο κέδρος είναι αυτό που είναι εξ' αρχής.

Σε δύο, φαινομενικά ίδια όργανα, το μαόνι είναι πιο "ξερό" πιο ξεκάθαρο, με πιο βασικές αρμονικές και overtones, άρα και καλυτερο note-to-note separation όταν παίζεις συγχορδίες πχ. Το rosewood είναι πιο τρισδιάστατο, πιο πλούσιο σε overtones με μεγαλύτερο complexity σε συγχορδίες. Έτσι σαν γενικός μπούσουλας.

Κάτι τέτοιο εννοούσα με το προηγούμενο post μου.

Συν ότι (από την δική μου εμπειρία) ο έλατος στο καπάκι έχει μεγαλύτερο projection ηχητικά από τον κέδρο (που είναι λίγο πιο "στρογγυλός" και "εσωστρεφής" ηχητικά) και το μαόνι (που είναι όπως το περιέγραψες).

Πάντα σε γενικές γραμμές αυτά και εξαρτώνται από άπειρες μεταβλητές.

 

[Πνοή και Νύξη]

Kαι σωστά και λάθος αντιλήφθηκες. Ήχος, εμφάνιση, προδιαγραφές, ειναι πραγματα που μπορείς να τα εχεις και σε μπάτζετ οργανα σε ικανοποιητικό ή -σε σπάνιες περιπτώσεις- σε εξαιρετικό βαθμό. Η διαφορά ειναι οτι ο ήχος δεν είναι μονο θεμα "ηχου". Είναι το πώς αντιδρά ένα οργανο στα παιξίματά σου και πώς μπορεί αυτό να σε προχωρήσει στο επόμενο level εκφραστικότητας. Στο πώς αλληπεπιδρατε στο σύστημα όργανο-μουσικός. Το responsiveness, το ποσο γρήγορα, ποσο αβίαστα και πόσο αναλλοίωτα θα βγάλει ηχο η κιθάρα από το πιο ελαφρύ ακούμπημα των χορδών μέχρι το δυνατό τους χτύπημα. Πώς η νότα  θα αναπτυχθεί στον χρόνο και στον χώρο. Θέλω να πω, περα από τα προφανή της πρώτης επαφής με ένα όργανο, δηλ. την ένταση και την αίσθηση του παιξίματος, ακολουθούν πάρα πολλες παράμετροι που θα διαμορφώσουν αυτό που λέμε, εμπειρία παιξίματος. 

Δυστυχώς αυτά θέλουν hands-on προσέγγιση και έρχονται με την εμπειρία δοκιμών και παρατήρησης. 

 

[Superfunk]

για΄τι εγώ έχω στο μυαλό μου ότι όργανο κάτω από 1000-1500 ευρώ δεν θα αξίζει

Δεν ισχυει με την καμμια αυτο.

Υπαρχουν εξαιρετικες κιθαρες και σε αυτο το budget . 

 

[kospas12345]

Kαι σωστά και λάθος αντιλήφθηκες. Ήχος, εμφάνιση, προδιαγραφές, ειναι πραγματα που μπορείς να τα εχεις και σε μπάτζετ οργανα σε ικανοποιητικό ή -σε σπάνιες περιπτώσεις- σε εξαιρετικό βαθμό. Η διαφορά ειναι οτι ο ήχος δεν είναι μονο θεμα "ηχου". Είναι το πώς αντιδρά ένα οργανο στα παιξίματά σου και πώς μπορεί αυτό να σε προχωρήσει στο επόμενο level εκφραστικότητας. Στο πώς αλληπεπιδρατε στο σύστημα όργανο-μουσικός. Το responsiveness, το ποσο γρήγορα, ποσο αβίαστα και πόσο αναλλοίωτα θα βγάλει ηχο η κιθάρα από το πιο ελαφρύ ακούμπημα των χορδών μέχρι το δυνατό τους χτύπημα. Πώς η νότα  θα αναπτυχθεί στον χρόνο και στον χώρο. Θέλω να πω, περα από τα προφανή της πρώτης επαφής με ένα όργανο, δηλ. την ένταση και την αίσθηση του παιξίματος, ακολουθούν πάρα πολλες παράμετροι που θα διαμορφώσουν αυτό που λέμε, εμπειρία παιξίματος. 

Δυστυχώς αυτά θέλουν hands-on προσέγγιση και έρχονται με την εμπειρία δοκιμών και παρατήρησης. 

Ναι συμφωνώ μαζί σου σε όλα....απλά έτσι και αλλιώς εγώ δεν θα μπορώ να έχω αυτής της τάξης την ακρίβεια στην επιλογή μου...

απλά αυτό που έχω σαν γνώμονα είναι να συγκρίνω με τα όργανα που έχω στην κατοχή μου τόσα χρόνια τώρα  (που τα γνωρίζω καλα) ώστε να βρω κάτι που θα μπορεί να μου δώσει αυτό που ζητάω στην παρούσα φάση. πχ την ovation την αγόρασα 1000+ ευρώ πριν 14 χρόνια, τώρα δεν με καλύπτει πια.... δηλαδή η tanglwood που έχω ένα όργανο των 500+ ευρώ τότε..... -100€ τώρα ....είναι πιο κοντά σε αυτό που μου αρέσει πια να βγάζω σαν ήχο.Οπότε με γνώμονα αυτό θεωρώ μια κιθάρα μεχρι 2k σίγουρα θα με καλύψει, ίσως και με 1k  αν είμαι τυχερός και πετύχω κάτι αξιόλογο όπως πχ η red σειρά της yamaha που ανέφερε ένας φίλος παραπάνω. Πάντως είναι πολύ βοηθητικές οι γνώμες σας. 

 

[kospas12345]

Επιτέλους ήρθε η ώρα που είδα κάποια μοντέλα από κοντά! Νομίζω ότι καταλήγω με διαφορά στην Taylor 214ce deluxe. Ήταν η πιο value for money κιθάρα που έπαιξα στα 1600€. Δοκίμασα πάνω από 10 διαφορετικές Martin σε αυτό το φάσμα και καμία σχέση. Δοκίμασα τις red Yamaha καθώς και το μοντέλο αν το θυμάμαι καλά fsx5 πολύ καλή, αλλά η Taylor πολύ καλύτερη για τα δικά μου δεδομένα. Γενικά οι μονεσ που μου άρεσαν ίσως αρκετά κοντά, ήταν κάποιες sigma αλλά σαν αίσθηση στα χέρια μου αντιλαμβάνομαι πιο ποιοτική την Taylor. 
οποτε μάλλον προς τα εκεί καταλήγω, δεν δοκίμασα τα ηλεκτρικά βέβαια αλλά θα τα δοκιμάσω πριν την πάρω, γενικά ακούω τα καλύτερα για τα expression system 2 της taylor. 
 

Η μόνη ένσταση μου είναι η ταστιερα που σε σχέση με τη tangowood ήταν λίγο πιο χοντρή στο υψος.......βέβαια λόγω εβενου παίζεις πολύ καλά. Μου είπε και ο πωλητής πως αν παίξω 10 μέρες με την taylor δεν θα θέλω να παίξω με τίποτα άλλο. Επίσης παρατήρησα κάτι που δεν έχω ξαναδεί...είχε τρία βίδακια άλλεν στον καβαλάρη .....τι κάνουν αυτά?
 

Γενικά εσείς τι γνώμη έχετε για τον εβενο στη ταστιερα?ειναι η καλύτερη επιλογή?

 

[Spyros Delta]

.... δεν δοκίμασα τα ηλεκτρικά βέβαια αλλά θα τα δοκιμάσω πριν την πάρω, γενικά ακούω τα καλύτερα για τα expression system 2 της taylor.

Εγω παντως προτιμω να παιρνω σκετες ακουστικες και να βαζω εξωτερικο προενισχυτη.

Βαζω οποιον θελω και αμα λαχει και περασουν τα χρονια και βγει κατι καλυτερο, τον αλλαζω.
Αυτο το αποφασισα να το κανω το 97, οταν πηγα και δοκιμασα κατι Taylor σειρα 8 και η σκετη ακουστικη ακουγοταν 2 φορες καλυτερα απο τις ηλεκτρο.

Πηρα αυτη λοιπον (γιατι την ηθελα βασικα για ηχογραφησεις στο στουντιο) και απλα εβαλα (ο μαστορας δλδ) ενα πολυ καλο piezo κατω απο τον καβαλαρη, οπου ανοιχτηκε μονο μια μικροσκοπικη τρυπα για να περασει το καλωδιο και απο πισω βγηκε υποδοχη του βισματος στο strap της ζωνης.
Μηδενικη δηλαδη επεμβαση στην κιθαρα.

Απλα δεν εχω τα χειριστηρια στο χερι.
Τα εχω στο ποδι.
(ακομα καλυτερα)
Τις παταω στο κεφαλι ολες τις ηλεκτροακουστικες της Taylor

.

 

[Spyros Delta]

.................
 

Yameth βαλε την επεξεργασια παλι απο κατω, αλλιως θα βλεπεις συνεχεια ποστ με τελιτσες ?

 

[kospas12345]

Εγω παντως προτιμω να παιρνω σκετες ακουστικες και να βαζω εξωτερικο προενισχυτη.

Βαζω οποιον θελω και αμα λαχει και περασουν τα χρονια και βγει κατι καλυτερο, τον αλλαζω.
Αυτο το αποφασισα να το κανω το 97, οταν πηγα και δοκιμασα κατι Taylor σειρα 8 και η σκετη ακουστικη ακουγοταν 2 φορες καλυτερα απο τις ηλεκτρο.

Πηρα αυτη λοιπον (γιατι την ηθελα βασικα για ηχογραφησεις στο στουντιο) και απλα εβαλα (ο μαστορας δλδ) ενα πολυ καλο piezo κατω απο τον καβαλαρη, οπου ανοιχτηκε μονο μια μικροσκοπικη τρυπα για να περασει το καλωδιο και απο πισω βγηκε υποδοχη του βισματος στο strap της ζωνης.
Μηδενικη δηλαδη επεμβαση στην κιθαρα.

Απλα δεν εχω τα χειριστηρια στο χερι.
Τα εχω στο ποδι.
(ακομα καλυτερα)
Τις παταω στο κεφαλι ολες τις ηλεκτροακουστικες της Taylor

.

Δεν διαφωνώ με αυτή τη λογική, όμως δεν νομίζω ότι σε αυτή την τάξη τιμής αξίζει τον κόπο να ασχοληθώ με κάτι τέτοιο. Η κιθάρα παίζει εξαιρετικά. Πολύ καλύτερα από ότι έπαιξα μέχρι 1000 πάνω κιθάρες. Άρα δεν θεωρώ ότι θα έβρισκα κάτι που θα μου άρεσε τόσο πιο πολύ σε ακουστική σε αυτή την τάξη τιμής. Επίσης τα ηλεκτρονικά της είναι εξαιρετικά από όσο γνωρίζω. Αν αργότερα αλλάξει η τεχνολογία με καλά μηχανήματα πάλι τέλεια θα παίζει θεωρώ. Έχω ακούσει σε live Samick με ηλεκτρικά των 30€ να παίζει με εξωτερική Λαμπάτη προ ενίσχυση και σωστό σεταρισμα από ηχολήπτη και μου έχουν πέσει τα σαγόνια. 

 

[fusiongtr]

Έχω ακούσει σε live Samick με ηλεκτρικά των 30€ να παίζει με εξωτερική Λαμπάτη προ ενίσχυση και σωστό σεταρισμα από ηχολήπτη και μου έχουν πέσει τα σαγόνια. 

Αν ήταν της σειράς Greg Bennett. δεν αμφιβάλλω καθόλου.

Για τα χρήματά τους ήταν απίστευτες.

 

[Guest]

Όχι. Απλά έχει ματ βερνίκι αντί για στιλπνό/gloss.

Εκεί είναι που δεν βγάζεις άκρη. Μπαίνουν τόσο πολλες μεταβλητές που είναι ιδιαίτερα τολμηρό, για να μην πω μάταιο, το να προσπαθεί να βγάλει κανείς συμπεράσματα.

Κι από έλατα παίζουν sitka, αλπικό, engelmann,  adirondack.

Αν θέλεις να ακούσεις διαφορά στον ήχο, τσέκαρε Furch και Larrivée όπως προαναφέρθηκαν, σε αυτό το μπάτζετ. Αν θέλεις να εκπλαγείς (ευχάριστα ή δυσάρεστα -ειναι θέμα οπτικής) δοκίμασε, αν βρεις, Gibson σε αυτό το μπάτζετ. J-15, J-45 κλπ. Έχουν ηχάρα, που όμως δεν είναι για όλους.

Επίσης είδα ότι παίζουν και κάποιες Μaton και Cole Clark σε αυτό το ύψος τιμής. Και αυτές επίσης είναι "διαφορετικές" από την πεπατημένη στον ήχο, ιδίως οι Cole Clark. Αυτές δυστυχώς δεν θα τις βρεις για δοκιμή.

Cole Clark, Maton ή Yamaha και Takamine;

Αυστραλία ή Ιαπωνία; 

Διαβάζοντας προδιαγραφές είδα ότι οι οργανοποιοί της Αυστραλίας χρησιμοποιούν κάποια όχι τόσο γνωστά ξύλα για εμάς τους Ευρωπαίους. Είδα όμως κάποια βίντεο με Cole Clark και μου άρεσε πολύ ο ήχος των συγκεκριμένων οργάνων. Και για τις Maton έχω διαβάσει πολύ καλά πράγματα και την ευχαρίστηση που έχουν οι ηχολήπτες σε συναυλίες και στο στούντιο στην ηχογράφηση.

 

[kospas12345]

Αν ήταν της σειράς Greg Bennett. δεν αμφιβάλλω καθόλου.

Για τα χρήματά τους ήταν απίστευτες.

Δεν ήταν ...

 

[kospas12345]

Για να κλείσουμε το θέμα τελικά επέλεξα την Taylor 214 ce dlx red. Φανταστικό όργανο με διαφορά η πιο value for money κιθάρα που έπαιξα μέχρι 3k. Σας ευχαριστώ όλους για την βοήθεια σας. Θα ήθελα κλείνοντας αφού μπήκα σε αυτη την διαδικασία να ψαχτω αρκετά και να παίξω με πάρα πολλες κιθάρες, ότι οι Taylor είναι συνολικά από τα πιο ολοκληρωμένα όργανα. Παίζουν πολύ καλά σε ολόκληρη την ταστιερα και είναι πολύ εύκολο-παίχτες κιθάρες. Τα ηλεκτρικά τους είναι εντυπωσιακά και τα μοντέλα από 1,5 κ και πάνω έρχονται με hard case θηκάρα! Την έχω στο σαλόνι και την κοιτάω είναι φανταστική.... σας ευχαριστώ και πάλι όλους.