Γιατί αφήνουν?
Άκουσε λοιπόν απάντηση.
Πήγε ο πατέρας μου για μπάι-πας (τριπλό μάλιστα) σε κάποιον γιατρό σε κάποιο δημόσιο νοσοκομείο (συστημένος ο γιατρός ως καλός στην δουλειά του) πριν κάποια χρόνια.
Είπανε τα καθέκαστα και ρωτάει ο πατέρας μου "πόσο θα μου στοιχίσει το όλο πακέτο με βάση το ταμείο μου?"
Του λέει ο γιατρός 2000 €.
Πάει ο πατέρας μου και ρωτάει στον ΟΑΕΕ (τότε), του λένε τα καλύπτει όλα το ταμείο από την στιγμή που είναι δημόσιο νοσοκομείο.
Ξαναβρίσκονται με τον γιατρό, του λέει ο πατέρας μου "το και το, μου είπαν ότι είναι όλα πληρωμένα από το ταμείο, γιατί μου είπες 2000 € ?".
Η απάντηση του γιατρού ήταν η εξής σοκαριστική.
"Εγώ δούλευα στο Ωνάσειο και έπαιρνα 6 χιλιάρικα, τώρα που διορίστηκα εδώ παίρνω 3. Τα άλλα 3 ποιός θα μου τα δώσει? Και να ξέρεις ότι έχω ρίξει την τιμή γι' αυτό σου είπα μόνο 2 χιλιάρικα. Αν πας αλλού ... 3 χιλιάρικα και λίγα είναι"
Την έκανε λοιπόν ο καριόλης (συγγνώμη) την εγχείρηση και όλα πήγαν καλά.
Έρχεται η ώρα της πληρωμής, πάει ο πατέρας μου και βγάζει 1900 € (γιατί του την έδωσε η ιστορία και ήθελε να του την σπάσει) από την τράπεζα, τα βάζει σ' ένα φάκελο, και πάνε μαζί με την μάνα μου να του τα δώσουν.
Τα βγάζει και τα μετράει ο ... μην-πω, και λέει (αν είναι δυνατόν).
"Είχαμε πει 2000, εδώ είναι 1900, μήπως αφήσατε τον φάκελο στην σύζυγο (μπροστά ήταν η μάνα μου, και υπονόησε ότι θα του δάγκωνε τα 100 ευρώ)?"
"Αυτά είναι του λέει ο πατέρας μου, δεν έχω άλλα."
Και ο γιατρός .... "θα τα πάρω τώρα, αλλά μην το πείτε σε κανένα για τα 1900, γιατί παίρνω πάνω από 2000 κανονικά, και θα νομίζουν ότι τους λέω πολλά".
Τα συμπεράσματα δικά σας.