bloody_sunday είπε:
Όπως έλεγα και πολλές φορές πριν, εννοείται πως το "δεν συμφωνείς μαζί μου" δεν σημαίνει αυτόματα και πολύ βολικά πως "είσαι hater". Φυσικά αυτό που παραθέτεις δεν ήταν μόνο η δική μου άποψη αλλά η συνισταμένη μιας αντιμετώπισης που έβλεπα από δημοσιογράφους στις ανταποκρίσεις τους. Kι αν είναι να κάνει κύκλους η κουβέντα, να αρχίσω να βάζω λινκς για να μην ξαναγράφονται τα ίδια και τα ίδια... (αυτό φυσικά πάει και στον Eyeprotocol που στο ίδιο ακριβώς θέμα που έθιγε και προηγουμένως, εξακολουθεί να επιλέγει να μην καταλαβαίνει - ή να το παριστάνει - πως α. και οι καταναλωτές έχουν άποψη, και μάλιστα την πιο βαρύνουσα στο τέλος γιατί αυτοί καθορίζουν την τύχη ενός προϊόντος, β. πως δεν είναι σε καμία θέση να γνωρίζει το background, τις γνώσεις, την αντίληψη και τα φόντα του καθενός που ως συνήθως υπεροπτικά βάζει σε ένα καλούπι).
Bloody, ίσως επειδή ζεις στο εξωτερικό, έχεις ξεχάσει ότι είναι προτιμότερο να μην τρέφουμε την νεο-ελληνική δυσπιστία απέναντι στο καινούργιο, ταϊζοντας το νου των αναγνωστών με πληροφορίες που για να κατανοηθούν χρειάζεται πληροφόρηση και παιδεία που ίσως (μάλλον) δεν έχουν.
Σου παρέχω ένα απλό παράδειγμα: πριν πολλά χρόνια, είχε κυκλοφορήσει η Kodak ένα έγχρωμο φιλμ για φωτογραφίες που λεγόταν Ektar 25. Εγώ τότε δεν ήμουν φωτογράφος, αλλά νεαρό παιδί που είχε διαβάσει για το συγκεκριμένο φιλμ (στο περιοδικό "Φωτογραφία") και πήγα στο συνοικιακό φωτογραφείο της γειτονιάς μου και το ζήτησα.
Αντιμετώπισα το βλοσυρό βλέμμα του φωτογράφου, ο οποίος με διαβεβαίωσε ότι το συγκεκριμένο φιλμ ΔΕΝ είναι καλό, επικαλούμενος πρόσφατη εμπειρία του στη φωτογράφιση ενός γάμου, όπου η νύφη βγήκε "σα πεθαμένη, χλωμή". Μην έχοντας επιχειρήματα, ή θάρρος, συνθηκολόγησα και πήρα άλλο φιλμ.
Δέκα χρόνια μετά, έχοντας στο μεταξύ αποκτήσει ζηλευτή κατάρτιση για τη δομή και τις ιδιότητες των φωτογραφικών υλικών, πληροφορήθηκα ότι ο απαραίτητος εξοπλισμός για την εμφάνιση των Ektar δεν είχε έρθει ΠΟΤΕ στην ελλάδα, και ότι το προϊόν ήταν καταδικασμένο να μη περπατήσει διότι απλούστατα κανείς δεν ήξερε πως να το εμφανίσει σωστά!!!!
Το περίεργο δεν ήταν ότι δεν το ήξερα εγώ, αλλά ότι δεν το ήξερε ο seasoned επαγγελματίας της εποχής, δεν το ήξεραν τα περιοδικά της εποχής, δεν το ήξεραν οι νύφες της εποχής και οι παπάδες της εποχής. Το φιλμ, απλώς απέδιδε τα χρώματα με πιο ουδέτερο τρόπο: αυτή ήταν η αμαρτία του.
Δεν είναι διδακτική ιστορία; Μας δείχνει ότι (κατ' αρχήν) στην ελλάδα η νηφάλια αντιμετώπιση είναι σχεδόν αμαρτία, ότι τα περιοδικά δεν ξέρουν τίποτε ουσιώδες για το θέμα τους, ότι οι "επαγγελματίες" έχουν συχνά ρηχή σχέση με το αντικείμενο τους, ότι το "καινούργιο" είναι συχνότατα ανεπιθύμητο.. και πολλά-πολλά άλλα.
Κάτσε τώρα, αν το κρίνεις σκόπιμο, και πες μου αν πιστεύεις ότι οι εισηγήσεις σου για την αξία του iPad μπορούν να εκτιμηθούν σωστά από έλληνες αναγνώστες (όχι όλους βέβαια) οι οποίοι ψάχνουν διαρκώς να βρουν αφορμή για να
μη ξεκολλήσουν από εδραιωμένες απόψεις τους, ανεξαρτήτως των εξελίξεων και (όχι σπάνια) και των ίδιων τους των συμφερόντων.
Θα θυμάσαι ότι εγώ δεν είμαι φίλος της Apple. Εγώ λοιπόν, σου λέω με απόλυτη βεβαιότητα ότι η εταιρεία έκανε μία επανάσταση με αυτές τις άρτιες και λειτουργικά άριστες συσκευές, επανάσταση που έχει βάλει σε σοβαρές σκέψεις όλη την αγορά: των υπολογιστών, των εκδόσεων, των περιοδικών, του ίντερνετ όλου. Το θέμα απλώς ΔΕΝ προσφέρεται για δημοσιογραφικό σχολιασμό: είναι κάτι σε διαρκή εξέλιξη, δεν έχει σχήμα ή όρια. Αν αμφιβάλλεις ακόμη, ψάξε να βρεις τι πίστευαν οι δημοσιογράφοι για τους υπολογιστές (π.χ.), ή τι πίστευαν για το ίντερνετ (μόδα) ή (ακόμη χειρότερα) τι πιστεύουν ακόμη και σήμερα γι' αυτά τα πράγματα.
. Το επόμενο ερώτημα είναι, εάν έχω δίκιο, πως το εξαργυρώνουμε...
