100+ χρόνια ηχογραφήσεων... εξέλιξη, στασιμότητα και οπισθοδρόμηση

nikodemos

Recording Guru
Μηνύματα
1,495
Πόντοι
7,473
....τον τελευταίο καιρό σκεφτόμουν πόσο ωραίο θέμα για συζήτηση σε ένα φόρουμ σαν το νόιζ θα ήταν μια επισκόπηση και συνόλική προσέγγιση στην εξέλιξη της τέχνης της καταγραφής του ήχου....πως δηλαδή από την μηχανική καταγραφή του ήχου περάσαμε στην μαγνητική, στην μετατροπή του σε ηλεκτρισμό και από εκεί σε δυαδικό κώδικα, πως από την ζωντανή καταγραφή του ηχητικού συμβάντος φτάσαμε στην πολυκάναλη ηχογράφηση και επεξεργασία με διάρκεια μηνών.....και κυρίως τι προσθέσαν αλλά και τι ίσως αφαίρεσαν όλες αυτές οι διεργασίες στην πορεία από την ποιότητα του αποτελέσματος.

Δεν μιλάω για συγκρίσεις ανάμεσα σε τεχνολογίες....κάτι τέτοιο θα ήταν εξαιρετικά βαρετό και ανούσιο (και έχει γίνει αλλες 45000 φορές στο νόιζ μόνο ;D). Μιλάω για διαφορές στην μεθοδολογία, στις τεχνικές, στην διαχείριση κλπ κλπ....

Φυσικά το κέντρο του ενδιαφέροντος είναι τα τελευταία 30-40 χρόνια για τα οποία πιθανότατα μπορούμε να έχουμε ιδία άποψη αλλά και που σε αυτή την περίοδο συντελέστηκαν κοσμογονικές αλλαγές σε όλους τους τομείς που προανέφερα (έκρηξη και εδραίωση του πολυκάναλου recording, ψηφιακός ήχος και cd, άνοδος και πτώση της μουσικής βιομηχανίας κλπ κλπ). Εννοείται πως η ψηφιακή τεχνολογία αποτελεί τρομερά μεγάλο κεφάλαιο σε μια τέτοια συζήτηση αλλά ελπίζω όχι απλά ως θέμα πιστότητας και ποιότητας ήχου αλλά και κυρίως στο πως επηρέασε θετικά ή αρνητικά την μεθοδολογία των ηχογραφήσεων αλλά και την πορεία της μουσικής βιομηχανίας, του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των recording studios και πολλά ακόμη.

Θα φέρω ως παραδείγματα και θέματα προς συζήτηση για αρχή τα εξής και ελπίζω να συμπληρώσετε εσείς πολύ περισσότερα ;).....

- η εμμονή στην πολυκάναλη - σταδιακή ηχογράφηση και τις περισσότερες φορές χωρίς την ταυτόχρονη φυσική παρουσία του συνόλου των εκτελεστών επηρέασε την αντίληψη και προσέγγιση των συντελεστών (δημιουργών και εκτελεστών) σε ότι αφορά την προσέγγιση της μουσικής δημιουργίας?...έχει ακουστά αποτελέσματα?....τι βελτίωσε και τι επιδείνωσε αυτή η λογική?

- η ανικανότητα (?) της μουσικής βιομηχανίας τα τελευταία 30 σχεδόν χρόνια να υιοθετήσει ένα νέο ψηφιακό μέσο μαζικής αποθήκευσης και αναπαραγωγής ήχου στην θέση του cd το οποίο παραμένει το ίδιο ακριβώς από την πρώτη μέρα που εμφανίστηκε ενώ η τεχνολογία των ψηφιακών ηχογραφήσεων έχει προχωρήσει πολύ παραπέρα (σε όλους τους τομείς) πόσο πιστεύετε ότι επηρεάζει όχι μόνο την πορεία της ίδιας της μουσικής βιομηχανίας (σε οικονομικό επίπεδο) αλλά και τον τρόπο που προσεγγίζουν την μουσική παραγωγή οι επίδοξοι αλλά και οι καταξιωμένοι συντελεστές της (δημιουργοί, παραγωγοί, εκτελεστές, τεχνικοί)?

- Για πολλά χρόνια τα recording studios ήταν αποκλειστικό (σχεδόν) προνόμιο των δισκογραφικών εταιριών.....πόσο πιστεύετε ότι επηρέασε (θετικά και αρνητικά) η απελευθέρωση της "αγοράς" και η έκρηξη των project studios?...Σίγουρα δώθηκε η ευκαιρία σε πολλούς δημιουργούς να υλοποιήσουν το όνειρο τους κάτι που διαφορετικά ίσως θα ήταν αδύνατο.....μήπως όμως ταυτόχρονα "έπεσε" το επίπεδο και αντίστοιχα σιγά σιγά μειώθηκαν (μετριάστηκαν) οι αντίστοιχες προσδοκίες και απαιτήσεις του κοινού?.....σίγουρα πάντως η μουσική βιομηχανία το εκμεταλεύτηκε προς ώφελος της (μείωση του κόστους παραγωγής, εξάλειψη της ανάγκης για ιδιόκτητα στούντιο των δισκογραφικών).....

- η εμμονή στην τεχνολογία και στις , καθημερινές πλέον, ευκολίες της (editing, απεριόριστα tracks , επεξεργασία κλπ) μήπως αποπροσανατολίζει τους εμπλεκόμενους από το πραγματικό(?) ζητούμενο δηλαδή την αποτύπωση της δημιουργίας ώς συμβάν?....είναι πλέον η ηχογράφηση κομμάτι της δημιουργίας (ακόμα και σε πρωτογενές επίπεδο-σύνθεσης) και ώς ποιο βαθμό?.....και αυτό είναι θετικό ή αρνητικό? 

....περιμένω απόψεις και φυσικά προσθήκες....η συμμετοχή είναι υποχρεωτική ;D ;D ;D 

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Ωραιο θεμα!

- η εμμονή στην πολυκάναλη - σταδιακή ηχογράφηση και τις περισσότερες φορές χωρίς την ταυτόχρονη φυσική παρουσία του συνόλου των εκτελεστών επηρέασε την αντίληψη και προσέγγιση των συντελεστών (δημιουργών και εκτελεστών) σε ότι αφορά την προσέγγιση της μουσικής δημιουργίας?...έχει ακουστά αποτελέσματα?....τι βελτίωσε και τι επιδείνωσε αυτή η λογική?
Φυσικα και εχει ακουστα αποτελεσματα,αν συγκρινουμε τον ηχο των παραγωγων των 50s & 60s με τον ηχο των σημερινών παραγωγων,σε οτιδηποτε ειδος μουσικης, ευκολα θα ακουσουμε "λαθη" & "ατελειες" αλλα φυσικα και εναν πιο "αληθινο","μουσικό" & "δυναμικο" ηχο.

Κακά τα ψέμματα..ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορει να συγκριθει με μια μπαντα που παιζει ζωντανα και ηχογραφειται ταυτοχρονα...το προβλημα ειναι οτι ολο και λιγοτερες μπάντες μπορουν να παιξουν ζωντανα στο στουντιο :-[ 

Απο την αλλη βεβαια η δυνατοτητα προσθηκης δεκαδων καναλιών εχει κανει τη μουσικη πιο "πλουσια" και βεβαια πιο "περιπετειωδη"

- η ανικανότητα (?) της μουσικής βιομηχανίας τα τελευταία 30 σχεδόν χρόνια να υιοθετήσει ένα νέο ψηφιακό μέσο μαζικής αποθήκευσης και αναπαραγωγής ήχου στην θέση του cd το οποίο παραμένει το ίδιο ακριβώς από την πρώτη μέρα που εμφανίστηκε ενώ η τεχνολογία των ψηφιακών ηχογραφήσεων έχει προχωρήσει πολύ παραπέρα (σε όλους τους τομείς) πόσο πιστεύετε ότι επηρεάζει όχι μόνο την πορεία της ίδιας της μουσικής βιομηχανίας (σε οικονομικό επίπεδο) αλλά και τον τρόπο που προσεγγίζουν την μουσική παραγωγή οι επίδοξοι αλλά και οι καταξιωμένοι συντελεστές της (δημιουργοί, παραγωγοί, εκτελεστές, τεχνικοί)?
το 95% των ακροατων πλεον ακουει μονο mp3 οποτε μια και η ποιοτητα τους ειναι εκ φυσεως τραγικη και πολυ χειροτερη απο αυτη του cd δεν νομιζω να τιθεται θεμα... ;D

- Για πολλά χρόνια τα recording studios ήταν αποκλειστικό (σχεδόν) προνόμιο των δισκογραφικών εταιριών.....πόσο πιστεύετε ότι επηρέασε (θετικά και αρνητικά) η απελευθέρωση της "αγοράς" και η έκρηξη των project studios?...Σίγουρα δώθηκε η ευκαιρία σε πολλούς δημιουργούς να υλοποιήσουν το όνειρο τους κάτι που διαφορετικά ίσως θα ήταν αδύνατο.....μήπως όμως ταυτόχρονα "έπεσε" το επίπεδο και αντίστοιχα σιγά σιγά μειώθηκαν (μετριάστηκαν) οι αντίστοιχες προσδοκίες και απαιτήσεις του κοινού?.....σίγουρα πάντως η μουσική βιομηχανία το εκμεταλεύτηκε προς ώφελος της (μείωση του κόστους παραγωγής, εξάλειψη της ανάγκης για ιδιόκτητα στούντιο των δισκογραφικών).....
και εδω κατ'εμε τα πραγματα ειναι ΠΟΛΥ απλα: εχεις ΤΑΛΕΝΤΟ και ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ σκληρα?Θα παραξεις εξαιρετικη μουσικη ειτε στο σπιτι σου ειτε στα Ocean Wave....ΔEN εχεις?Μαπες θα βγαλεις οπου και να πας...

- η εμμονή στην τεχνολογία και στις , καθημερινές πλέον, ευκολίες της (editing, απεριόριστα tracks , επεξεργασία κλπ) μήπως αποπροσανατολίζει τους εμπλεκόμενους από το πραγματικό(?) ζητούμενο δηλαδή την αποτύπωση της δημιουργίας ώς συμβάν?....είναι πλέον η ηχογράφηση κομμάτι της δημιουργίας (ακόμα και σε πρωτογενές επίπεδο-σύνθεσης) και ώς ποιο βαθμό?.....και αυτό είναι θετικό ή αρνητικό?
απο τη στιγμη που στα credits των cd εκτος απο την μιξη και την παραγωγη αναφερεται & το editing βεβαιως και ειναι πλεον κομματι της δημιουργιας,υπαρχουν πολλα ειδη μουσικης που απλα δεν υφιστανται ΧΩΡΙΣ αυτη.

 
Superfunk είπε:
το 95% των ακροατων πλεον ακουει μονο mp3 οποτε μια και η ποιοτητα τους ειναι εκ φυσεως τραγικη και πολυ χειροτερη απο αυτη του cd δεν νομιζω να τιθεται θεμα... ;D
......ναι αλλά μήπως αυτό το 95% ακούει μόνο mp3 γιατί η έλειψη ενός ποιοτικού (με τα δεδομένα της τελευταίας 15ετίας) μέσου αποθήκευσης και αναπαραγωγής δεν επέτρεψε την "εκπαίδευση" μιας νέας γενιάς audiophiles?

 
μπα ,τα ακουνε γιατι ειναι ΤΖΑΜΠΑ.. ;D ;D

(οτι δηλ.συνεβαινε στα 70s & 80s με τις πειρατικες κασσετες... ;D αλλα σε τραγικα μεγαλυτερη κλιμακα βεβαια...)

ΠΟΤΕ ο μεσος ακροατης δεν ενδιαφερονταν για την ΠΟΙΟΤΗΤΑ του ηχου και αυτο δεν προκειται να αλλαξει.(για τον περισσοτερο κοσμο η μουσικη ειναι απλα ενα "χαλί" ΠΙΣΩ απο την καθημερινοτητα του και οχι η ΙΔΙΑ η καθημερινοτητα του οπως σε εμας τους βαρεμενους.. ;D ;D)

Πηγαινε σε ενα οποιοδηποτε πανακριβο σπιτι καποιου γνωστου σου (που ΔΕΝ ειναι μουσικος) μπορει να εχει 2 Μερσεντες,τα καλυτερα επιπλα,BOSCH εντοιχισμενες κουζινες και τζακουζι..το στερεοφωνικο του ομως  κατα 99% θα κανει... 23 ευρω (απο το Praktiker ;D) και παλι η γυναικα του θα του φωναζει "ΠΙΟ ΣΙΓΑ!!!!"

 
....αν και κατά βάση συμφωνώ μαζί σου....δεν θα συμμεριστώ (ή καλύτερα θα προσποιηθώ ότι δεν την συμμερίζομαι ;)) στο σύνολο της αυτή σου την διαπίστωση γιατί την βρίσκω ιδιαίτερα απαισιόδοξη και αποκαρδιωτική ;D ;D ;D ;D

....η ουσία όμως είναι κατά πόσο αυτή η κατάσταση επηρεάζει τον τρόπο παραγωγής μουσικής είτε από την πλευρά του δημιουργού είτε από την πλευρά του studio....πόσο δηλαδή θα "ψάξουν" το θέμα από την στιγμή που το αποτέλεσμα θα είναι στην καλύτερη περίπτωση ένα μέσο ηλικίας 30 ετών (με την αντίστοιχη ποιότητα) και στην χειρότερη ένα κακοσυμπιεσμένο κακόηχο mp3 για το myspace......

και με αφορμή το myspace, τα mp3, την σημασία της επεξεργασίας και του editing και τα περισσότερα από τα παραπάνω προσθέτω και τον εξής προβληματισμό....

μήπως τελικά όταν κάποιος πλέον λέει "θα φτιάξω μπάντα και θα φτιάξω μουσική" εννοεί απλά "θα φτιάξω σελίδα στο myspace"? ??? ::)

 
Καθε τεχνολογικη εξελιξη εχει απο πισω της οικονομικο λογο. Ειναι δηλαδη κατι σαν επενδυση. δεν υπαρχει λοιπον λογος για επενδυση και εξελιξη σε ενα "αγαθο" που ετσι κι αλλιως η αγορα του δεν παει πολυ καλα. μεχρι να εμφανιστουν οι ψηφιακες (και τζαμπε) μορφες ηχου πηγαινε καλα και γιαυτο και εξελισσοταν. πλεον ομως μπορουμε να πουμε οτι στο συγκεκριμενο προιον επικρατει "αρνητικο κλιμα για επενδυση η εξελιξη" αφου οπως λεει ο SF αλλες ειναι οι προτεραιοτητες του κοινου. Δεν αποκλειω ομως να εμφανιστει μια καινουρια μορφη audio που θα απευθυνεται σε πραγματικους ακροατες και θα στοιχιζει πολυ!!!

 
Gianniss είπε:
Καθε τεχνολογικη εξελιξη εχει απο πισω της οικονομικο λογο. Ειναι δηλαδη κατι σαν επενδυση. δεν υπαρχει λοιπον λογος για επενδυση και εξελιξη σε ενα "αγαθο" που ετσι κι αλλιως η αγορα του δεν παει πολυ καλα. μεχρι να εμφανιστουν οι ψηφιακες (και τζαμπε) μορφες ηχου πηγαινε καλα και γιαυτο και εξελισσοταν. πλεον ομως μπορουμε να πουμε οτι στο συγκεκριμενο προιον επικρατει "αρνητικο κλιμα για επενδυση η εξελιξη" αφου οπως λεει ο SF αλλες ειναι οι προτεραιοτητες του κοινου. Δεν αποκλειω ομως να εμφανιστει μια καινουρια μορφη audio που θα απευθυνεται σε πραγματικους ακροατες και θα στοιχιζει πολυ!!!
....μπορούσε εδώ και πολλά χρόνια να έχει υιοθετηθεί το DVD Audio........δυστυχώς όμως αυτό θα σήμαινε πως ως ένα ήδη "υπαρκτό" format και το ίδιο ως μέσο αποθήκευσης αλλά και οι συσκευές αναπαραγωγής (εν μέρει) δεν θα αποτελούσε "νέο" προιόν (με ότι αυτό σημαίνει για την τιμή διάθεσης) και έτσι δεν θα αποτελούσε και σοβαρή πηγή κέρδους για αυτούς που θα το εκμεταλεύονταν.....ταυτόχρονα θα σήμαινε την εγκατάλειψη ενός τεράστιου υπάρχοντος στοκ απούλητων cd τίτλων και συσκευών αναπαραγωγής ;)

 
Νομίζω πως, τόσο στη μουσική, όσο και στον κινηματογράφο, που είναι εξάλλου και οι δύο μορφές τέχνης με την ισχυρότερη σύνδεση με την τεχνολογική εξέλιξη, βρισκόμαστε σε ένα turning point. Ο "εκδημοκρατισμός" του μέσου, δηλάδη η σχετική ευκολία με την οποία μπορεί ο "δημιουργός" να αποκτήσει τα απαραίτητα εργαλεία, οδηγεί σε μια ελευθερία, αλλά και  ταυτόχρονα επιδρά καταλυτικά  στην δημιουργική διαδικασία. Σε γενικές γραμμές και για να μην μακρηγορώ, θεωρώ πως, από μία συλλογική διαδικασία, που έχουν υπάρξει στο παρελθόν τόσο η μουσική, όσο και το σινεμά, οδηγούμαστε σε μια "ιδιωτική", "προσωπική", ενδεχομένως και ¨απομονωμένη" δημιουργία, με ό,τι κι αν αυτό συνεπάγεται.

 
Superfunk είπε:
Πηγαινε σε ενα οποιοδηποτε πανακριβο σπιτι καποιου γνωστου σου (που ΔΕΝ ειναι μουσικος) μπορει να εχει 2 Μερσεντες,τα καλυτερα επιπλα,BOSCH εντοιχισμενες κουζινες και τζακουζι..το στερεοφωνικο του ομως  κατα 99% θα κανει... 23 ευρω (απο το Praktiker ;D) και παλι η γυναικα του θα του φωναζει "ΠΙΟ ΣΙΓΑ!!!!"
...ή θα είναι ένα πανάκριβο high-end σύστημα - για να είναι στο ίδιο επίπεδο κύρους με τις Μερσεντές και την ελσιντοτιεφτοπλάσμακαιδεσυμαζεύεται τηλεόραση των 1200 ιντσών - με τα ηχεία πίσω από τον καναπέ για να μην χαλάνε την κιτς-νεοπλουτίστικη αισθητική του χώρου (μη γελάτε, το έχω δει με τα μάτια μου). Και φυσικά θα παίζει σκυλοπόπ.

Σόρυ για το οφτόπικ σε ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα. Παρακαλώ συνεχίστε...

 
σε μια "ιδιωτική", "προσωπική", ενδεχομένως και ¨απομονωμένη" δημιουργία, με ό,τι κι αν αυτό συνεπάγεται.
+10000

εκατομμυρια "δημιουργοι" σε ολο τον κοσμο ..δημιουργουν πλεον με αποκλειστικο ακροατη τον...εαυτο τους...(χωρις αυτο να ειναι απαραιτητα κακο,ισα-ισα μπορει να ειναι και καλο)

 
matawan είπε:
Σε γενικές γραμμές και για να μην μακρηγορώ, θεωρώ πως, από μία συλλογική διαδικασία, που έχουν υπάρξει στο παρελθόν τόσο η μουσική, όσο και το σινεμά, οδηγούμαστε σε μια "ιδιωτική", "προσωπική", ενδεχομένως και ¨απομονωμένη" δημιουργία, με ό,τι κι αν αυτό συνεπάγεται.
+1000 και από εμένα.......με την διαφορά ότι θεωρώ πως τα αποτελέσματα είναι ως επί το πλείστον καταστροφικά....

μουσική δημιουργία (ή καλύτερα η υλοποίηση της ;)) = contribution

 
nikodemos είπε:
....ταυτόχρονα θα σήμαινε την εγκατάλειψη ενός τεράστιου υπάρχοντος στοκ απούλητων cd τίτλων και συσκευών αναπαραγωγής ;)
Γιατί τώρα δηλ τα cds πουλιούνται? Όσο για τις συσκευές αναπαραγωγής (μιλάω πάντα για τη μάζα και όχι για ορκισμένους-ψαγμένους εραστές του ήχου...εγώ δεν ανήκω σε αυτούς), νομίζω ότι το μέλλον είναι ορατό πια...wireless δίκτυα και συσκευές πολλαπλών χρήσεων.

 
marathon είπε:
Γιατί τώρα δηλ τα cds πουλιούνται? Όσο για τις συσκευές αναπαραγωγής (μιλάω πάντα για τη μάζα και όχι για ορκισμένους-ψαγμένους εραστές του ήχου...εγώ δεν ανήκω σε αυτούς), νομίζω ότι το μέλλον είναι ορατό πια...wireless δίκτυα και συσκευές πολλαπλών χρήσεων.
...μα αυτό λέω......πως υπάρχει ένα τεράστιο στοκ τίτλων και συσκευών που παραμένει απούλητο ;)......

...τώρα όσο για το μέλλον που περιγράφεις το βρίσκω λίγο τρομακτικό......αλλά νομίζω πως αυτό είναι άλλη συζήτηση......ας μείνουμε καλύτερα στο τι έχει γίνει ως σήμερα :)

 
nikodemos είπε:
+1000 και από εμένα.......με την διαφορά ότι θεωρώ πως τα αποτελέσματα είναι ως επί το πλείστον καταστροφικά....

μουσική δημιουργία (ή καλύτερα η υλοποίηση της ;)) = contribution
Σε γενικές γραμμές κι εγώ συμφωνώ μαζί σου, ότι η μουσική δημιουργία σαφέστατα κερδίζει ως συλλογική διεργασία. Αλλά εδώ πέρα νομίζω οτι πλέον μιλάμε για ένα γενικότερο κοινωνικό φαινόμενο του οποίου συνέπεια εν τέλει είναι και η "εξατομίκευση" της δημιουργίας.

 
Νομίζω ότι έχεις ανοίξει πολλά-παράλληλα θέματα με μεγάλη σπουδαιότητα το καθένα, που το μόνο που θα καταφέρουμε έιναι να πηδάμε από το ένα θέμα στο άλλο (και είναι κρίμα). Σπάστα καλύτερα

Ας επικεντρωθώ σε ένα

nikodemos είπε:
- η εμμονή στην πολυκάναλη - σταδιακή ηχογράφηση και τις περισσότερες φορές χωρίς την ταυτόχρονη φυσική παρουσία του συνόλου των εκτελεστών επηρέασε την αντίληψη και προσέγγιση των συντελεστών (δημιουργών και εκτελεστών) σε ότι αφορά την προσέγγιση της μουσικής δημιουργίας?...έχει ακουστά αποτελέσματα?....τι βελτίωσε και τι επιδείνωσε αυτή η λογική?
Η μη ταυτόχρονη φυσική παρουσία του συνόλου των εκτελεστών, νομίζω, ότι οφείλεται στη έλλειψη πολλών ταλαντούχων μουσικών στο ίδιο σχήμα σήμερα (γι αυτό, ας πούμε, ακόμα θαυμάζουμε τους κιθαρίστες του 70-80'), αλλά και στην εκμετάλευση των σύγχρονων τεχνολογιών.

Απο εκεί και πέρα η παρουσία του παραγωγού-ενορχηστρωτή αποκτά έτσι ιδιαίτερη σημασία (όχι πως δεν είχε παλιά...). Στο Harem (υβριδικό cd-dvd της Brightman δείχνει στα makeoff, πως έκλεισαν στούντιο στην Πράγα, αλλά τις κιθάρες τις έγραψαν στη Γερμανία, τα βιολιά στην Αίγυπτο, τις τάμπλες στον Λίβανο...και έτσι είχαν πάντα τους καλύτερους μουσικούς του είδους, με σαφή επίδραση στο τελικό αποτέλεσμα. Εγώ προσωπικά θεωρώ μαγικό αυτό το συλλογισμό σύνθεσης-αφαίρεσης-τελικής παραγωγής (δηλ έχω ένα κομμάτι στο μυαλό μου, το σπάω σε όργανα ανα χώρα-τόπο και ξανασυνθέτω).

Έχοντας και μία μικρή εμπειρία σε online jamming, θεωρώ επίσης μαγικό ότι μοιράζομαι ιδέες και ήχους με κάποιον από την άλλη μεριά της γής που σκέφτεται σαν και εμένα...αλλά δεν θα τον γνωρίσω ποτέ!

 
Ίσως όμως να μήν ισχύει τόσο όσο νομίζουμε η εξατομίκευση της δημιουργίας, απλά πλέον οποιοσδήποτε έχει τη δυνατότητα να "παρουσιάσει" την δημιουργία του χωρίς να πρέπει να κριθεί το υλικό του (άρα και πληθώρα εξατομικευμένων έργων) , καθώς παλιότερα για να καταφέρεις κάτι τέτοιο ήταν αναγκαίο το προνόμιο της χρηματοδότησης. Δηλαδή πιστεύω οτι ακόμα το μεγαλύτερο και σημαντικότερο ποσοστό της δημοσιευόμενης μουσικής είναι αποτέλεσμα συλλογικής συμμετοχής, αν και έχει διαφοροποιηθεί αρκετά ο τρόπος δρομολόγησης των αρμοδιοτήτων.

 
Πολύ καλό θέμα, και παρεπιπτόντως το είχαμε συζητήσει σε μία μουσική παρέα πρίν από μερικές μέρες.

Η γνώμη μου είναι ότι τελικά όλο αυτό το post prossesing (εφέ, κομπρέσορες, EQ, voice pitch, και ένας θεός ξέρει τι άλλα), έχουν σαν αποτέλεσμα, να τελειοποιηθεί μεν η ποιότητα παραγωγής, να χαθεί όμως ο χαρακτήρας της μουσικής, που σε ορισμένα στύλ (βλέπε rock και ειδικά σε τραγούδια με "πολιτικό" στίχο), πιστευώ ότι αφαιρούν από τον χαρακτήρα.

Επίσης κάνουν όλα τα γκρούπ να ακούγονται ίδια...

Σκεφτείτε πως θα ακουγόταν πχ το "street fighting man", αν οι Stones το ηχογραφούσαν σήμερα με τέλεια παραγωγή και τίγκα στο εφέ. Θα είχε το κομάτι τη "ΔΥΝΑΜΗ" που έχει?

Ούτε να το φανταστώ δεν θέλω....

 
billpos είπε:
Η γνώμη μου είναι ότι τελικά όλο αυτό το post prossesing (εφέ, κομπρέσορες, EQ, voice pitch, και ένας θεός ξέρει τι άλλα), έχουν σαν αποτέλεσμα, να τελειοποιηθεί μεν η ποιότητα παραγωγής, να χαθεί όμως ο χαρακτήρας της μουσικής, που σε ορισμένα στύλ (βλέπε rock και ειδικά σε τραγούδια με "πολιτικό" στίχο), πιστευώ ότι αφαιρούν από τον χαρακτήρα.
Εγώ δεν συμφωνώ μαζί σου. Ο χαρακτήρας τη μουσικής οφείλεται στο ταλέντο των συντελεστών. Η ομοιότητα που λές, οφείλεται στην έλλειψη ταλέντου...και στην ανάγκη για πωλήσεις.

 
marathon είπε:
Εγώ δεν συμφωνώ μαζί σου. Ο χαρακτήρας τη μουσικής οφείλεται στο ταλέντο των συντελεστών. Η ομοιότητα που λές, οφείλεται στην έλλειψη ταλέντου...και στην ανάγκη για πωλήσεις.
Δεν διαφωνω.

Απλά, άλλος έχει το ταλέντο (μουσικοί) και άλλος την ανάγκη για πωλήσεις (παραγωγός - εταιρεία)

Εκεί γίνεται η σφαγή τη σήμερον ημέρα, θέλοντας να πετύχουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο target group, κάνουν τελικά μία στρογγυλή μουσική σούπα που θα "αρέσει" σε κοινό από 8 έως 88 χρόνων.

Πόσο μούχουν λείψει συγκροτήματα σαν τους "Green On Red" : Αυτο μας αρέσει, αυτό παίζουμε, όπως αρέσει να το ακούμε εμείς και σε όποιον αρέσει ας το ακούει κι αυτός. Οι υπόλοιποι REM....

Αν με καταλαβαίνεις, δεν γουστάρω το ιλουστρασιόν.

 
billpos είπε:
Αν με καταλαβαίνεις, δεν γουστάρω το ιλουστρασιόν.
Πάλι δεν συμφωνώ μαζί σου, υπάρχουν μεγαλύτεροι ιλουστρασιόν από τους Stones (από τότε που ξεκίνησαν?)

Απλά, άλλος έχει το ταλέντο (μουσικοί) και άλλος την ανάγκη για πωλήσεις (παραγωγός - εταιρεία)
Το ταλέντο δεν αποκλείει την ανάγκη για πωλήσεις...έχει περάσει η εποχή των ζωγράφων της Μονμάρτης

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top