Απλά για κάθε κουλτούρα υπάρχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και κλισέ που μόνο τυχαία δεν είναι.
Και όποιος ζει έξω τα βλέπει αυτά καθημερινά..
Το να επιλέγεις τη λέξη "κουλτούρα" αντί για "φυλή" δεν αλλάζει την ουσία του σχολίου σου. Ήταν ρατσιστικό με τον πιο βασικό ορισμό της λέξης και για αυτό διαγράφηκε. Λυπάμαι που δεν βλέπεις το πρόβλημα. Είναι πραγματικά θλιβερό να συναντά κανείς τέτοιες απόψεις, ειδικά από ανθρώπους που ζουν στο εξωτερικό και θα περίμενε κανείς να έχουν έρθει σε επαφή με περισσότερες οπτικές.
Θα σου πω δυο περιστατικά που θυμάμαι ακόμα έντονα:
Πριν χρόνια, είχα πάει στο Αμβούργο για δουλειά. Μου είχαν πει για ένα ελληνικό μαγαζί που γινόταν χαμός, οπότε αποφάσισα να πάω. Χάθηκα και ρώτησα κάποιον στον δρόμο. Ήμουν ανοιχτόχρωμος, γαλανομάτης, μιλούσα γερμανικά – δεν πέρασε στιγμή απ’ το μυαλό του ότι είμαι Έλληνας. Και μου λέει:
«Γιατί να θέλει ένας φυσιολογικός άνθρωπος να πάει εκεί; Συχνάζουν Έλληνες!» Έμεινα. Δεν του απάντησα καν ότι είμαι Έλληνας. Το είπε με τόση φυσικότητα, ενώ ήταν κατά τα άλλα ευγενέστατος, που με άφησε άναυδο. Μάλιστα προσφέρθηκε να μου δείξει "καλύτερα" μέρη — "για φυσιολογικούς ανθρώπους".
Και το πιο ειρωνικό; Δεν ήταν καν Γερμανός ή Βορειοευρωπαίος. Ήταν Πορτογάλος. Και ήταν πριν την κρίση χρέους, που μας στιγμάτισε συνολικά στα μάτια κάποιων ακόμη περισσότερο...
Άλλο περιστατικό, στη Νέα Υόρκη: Μπαίνω σε ταξί και ζητάω να με πάει στην Αστόρια, στο Queens. Ο οδηγός —καταγωγής από τη Μέση Ανατολή— με ρωτάει σχεδόν αμέσως:
«Πας για να πάρεις ναρκωτικά από τους Έλληνες;» Σάστισα. Όταν τον ρώτησα γιατί το λέει αυτό, μου απαντά:
«Μα δεν υπάρχει άλλος λόγος να πάει κάποιος σαν εσένα στους Έλληνες τέτοια ώρα. Αν ήταν πρωί, θα υπέθετα ότι πας να δεις τους Mets...»
Όλα αυτά για να πω το εξής: Ο ρατσισμός είναι παντού. Και όταν έχεις βιώσει το πώς είναι να μιλούν έτσι για σένα —χωρίς καν να ξέρουν ποιος είσαι— καταλαβαίνεις πόσο σοβαρό είναι το πρόβλημα. Δεν είναι θέμα λέξεων. Είναι θέμα στάσης.