On topic
Νομίζω δεν τίθεται θέμα (όπως αλλωστε και με τα mahogany vs alder κλπ κλπ).Απλά κάποια ηχοχρώματα πχ δεκαετίας 70 δεν "βγαίνουν" με μοντέρνα μηχανήματα, άλλη η φιλοσοφία κατασκευής των ενισχυτών τότε (plexi, πολύ παίξιμο με το volume της κιθάρας) και άλλη τώρα.Απ την αντίθετη πλευρα να παίξεις death metal η neo metal (δεν ξέρω πως τα λένε) με plexi είναι λίγο χλωμό.
Off topic
Είδες το τελευταίο του DVD?Ο τύπος παίζει όλο το show με μια (φθηνή) danelectro αλλά ακουγεται Θεικά.Κάνει δε strumming μόνο με τον δείκτη σχεδόν κάθετα στις χορδές!Σε μια συνέντευξή του σε ενα απο τα crossroads festivals που διοργάνωσε (κυρίως) ο Clapton, οταν ρωτήθηκε γιατί δέχτηκε να πάει, είπε επειδή ε'ιδα οτι θα είναι μεγάλοι κιθαρίστες ήρθα να τους δω απο κοντά, να τους ακουσω, να "κλεψω" οτι μπορω και γενικά να μάθω πραγματα :o :o :oΚαι το λέει αυτο ενας απο τους πιο πετυχημένους σύγχρονους μουσικούς με πρωτοποριακό κιθαριστικό στύλ που επηρέασε μια ολόκληρη μουσική γενιά ακόμα και σύγχρονούς του "παίκτες".Αυτο το γράφω γιατί κατα καιρούς εχω διαβάσει εδω μέσα την απαξίωση τεράστιων μουσικών-κιθαριστών, και καλά κουλοί, παροχυμένοι, ξεπερασμένοι και δεν ξέρω γω τι άλλο.Δηλαδή μάθαμε καλά την πεντατονική (σε κυρίως δυο θέσεις), περνάμε και καμμιά έξτρα νότα από την δωρική ή τον φρύγιο, γαι να σπάσει η μονοτονία (ή μάλλον η πεντατονία) πίσαμε και τα 16α στα 180, shredαρουμε και 2 αρπέτζια και γίναμε φίρμες.Τι μας πει ο Clapton και ο Cale?