One step at a time. Από τα 12μετρα στο Easy ... και στους Chic.
To κομμάτι του Jonathan King ήταν στη δισκοθήκη του πατέρα μου και από τα πρώτα που είχα μάθει να παίζω, οπότε το έχω. Αν το έχουν οι αοιδοί, δεν γνωρίζω.
Όσο για το Siberian (δεν το έχω, δηλ να το παίζω) αλλά σου λέω ότι το Close to the edge είναι ο αγαπημένος μου Yes δίσκος. ;)
Τι μπαντάρα είναι αυτή, κόβει κ@λους.
Και τα κορίτσια, τι #$%*@ είναι αυτά.
Υ.Γ. Να πω κι' εγώ την αμαρτία μου;
Στο Noiz jam πιο πολύ τα Chic jam με Περικλή, Γιάννη, Εβε, ευχαριστήθηκα.
Υ.Γ 2 Τι ντράμμερ είναι ο Ομαρ.