X-minor

Πέτυχα μια συναυλία του συγκεκριμένου Γάλλου κυρίου προχθές και ψιλοκόλλησα! Jazz-o-χάσιμο μουσική, πολύ ωραίοι όλοι! Τσεκάρετέ τον! Είναι ο κύριος στα φωνητικά, πνευστά, πλήκτρα, μερικά κρουστά κλπ. ;D Μπορείτε ν'ακούσετε τη μουσική του και να δείτε διάφορα άλλα video του στη σελίδα του στο myspace: http://www.myspace.com/medericollignofficial Enjoy! :)

Και το Schmidt. Αν μιλάς για μπάσσα. Για κιθάρες δεν γνωρίζω.

H fender θα'χει καλύτερα καθαρά, οι schecter καλύτερα βρώμικα. Έχοντας υπ'όψην μόνο τις κιθάρες. Με κάτι πρέπει να συμβιβαστείς, δεν είναι όλες για τα πάντα.

EMG kali gia metal filos. To pe k Deiv Matstein. :P

Καλά κάτι τέτοιες μαιμουδιές έχουνε κάνει κι άλλοι με πρωτεργάτη τον Pat Boone... Καλά είναι μωρέ, άλλη άποψη! Κάτι σαν ν'ακούς Perry Como από Metallica. ;D Εδώ που τα λέμε, οι μεταλλάδες που'χουν ρημάξει τα μισά disco hits στις διασκευές είναι καλύτεροι? :P Πάρ'τε κι άλλα να χτυπηθείτε! http://www.youtube.com/watch?v=FONt47Z0KZg http://www.youtube.com/watch?v=kYQCTML5VX8&feature=related Έχει κι άλλα, αλλά το πιάσατε το νόημα. Όλοι κρύβουν ένα μεταλλοροκά μέσα τους! ;D

Δεν είναι τόσο το neck joint το πρόβλημα όσο το κάτω κέρατο που εμποδίζει. Υπ'όψην επίσης ότι τα thunderbird έχουν σχετικά μουντούς μαγνήτες.

Θέλει προσοχή και σύνεση εκεί πέρα αλλά έχει το καλό του ότι κάνεις τους κιθαρίστες να φοβούνται! ;D Πήγαινα κι εγώ για ένα μούρλια short scale αλλά άντε δες διαύγεια στη χαμηλή Ρε/Ντο... :-X 34" και πέρα λοιπόν!!!

Εγώ παίζω μ'αυτό και πέρα απ'το 19 φίλτατοι Κώστηδες! ;D ;D ;D Επί του θέματος, το αστραποπουλερικό δεν είναι και ότι πιο βολικό για jazz και σολίδια, αλλά για straight rock και φορεμένο χαμηλάαα με μια πενούλα ανά χείρας είναι ότι πρέπει. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι έχει αρκετό neck dive, αλλά αν μετακινήσεις το strap button διορθώνεται άμεσα (δεν είναι τίποτα τραγικό να το κάνεις και μόνος σου).

Ωραίος!!! Περιμένουμε τα νέα! :D

Λογικά ένα 200άρι θα σου φτάσει, δεν είναι δα και καμιά τρομερή δουλειά το routing, αλλά σαφέστατα πρέπει να γίνει σωστά, γιατί στο jazz δεν κρύβεται στη θέση που θες (απ'όσο κατάλαβα bridge, έτσι?). Κενά δε νομίζω ν'αφήνει μια και ο jazz είναι πιο "στενός", αλλά κατά μήκος ίσως έχει λίγο, δεν είμαι 100% Έσίγουρος γι'αυτό. Αν θες τη γνώμη μου όμως, δεν θα σ'το πρότεινα. Οι humbuckers έχουν συνήθως μεγαλύτερο output από τους SC Jazz μαγνήτες και κάπου χάνεται η ισορροπία μεταξύ τους. Αλλά και γι'αυτό υπάρχουν πατέντες, οπότε αν είσαι σίγουρος go ahead! Ένα Cort (GB94) που είχα ακούσει με τέτοιο setup (MM bridge + jazz neck) σκότωνε! Παρεμπιπτόντως, για τι μαγνήτη λες? Θα σου πρότεινα ανεπιφύλακτα τους basslines (Duncan) MM. Αν και ομολογώ πως δεν τους έχω ακούσει σε passive... :-X

Έλα να γίνουμε... πολλοί ( ;D) να τους πρήξουμε με τη διαμάχη 4-5-6-7... χορδές, active ή passive, δάχτυλα ή πένα κλπ. τέτοια ωραία! ;D

Σχεδόν οποιοδήποτε μπάσσο και μια πένα! Ο Sixx παίζει με thunderbird (κορυφαίο το καινούριο sig. του) ενώ ο Newsted με fender-οειδή (Sadowsky βέβαια, καμιά σχέση με τα γνωστά fender). Κατ'εμέ ότι μπάσσο και να πάρεις, αν ρυθμίσεις σωστά τον ενισχυτή (και με λίγο έως πολύ compressιon) θα βγάλεις τον ήχο που θες.

Είχα δύο μπάσσα Cort (B4 και Curbow 5) και έχω και μια EVL Z6 (για τις ηχογραφήσεις), κι έχω δοκιμάσει και διάφορα άλλα μοντέλα, όλα άριστη κατασκευή (ακόμα και τα πιο φθηνά) και αν δεν έλεγαν Cort και κάτι σε -on/er/κλπ. πιθανότατα θα'χαν ακόμα περισσότεροι από μια. Από ηλεκτρακουστικές επίσης οι SFX είναι απίστευτες κιθάρες. Είχα παίξει και με μια άλλη παλιότερα, χωρίς cutaway αλλά δεν θυμάμαι ποιά ήταν. Επίσης απίστευτη. Όπως και οι yorktown. Όπως και οι... ;D

Παίζει να έρθω κι εγώ μετά της συμβίου τραγουδίστριας που έλεγε ο Regent! ;D Ελπίζω αυτή τη φορά να βρεθούμε!!! :-X Regent ακούυυυς?

Αν δεν θέλεις να κουβαλάς ολόκληρο τον combo στα live, σ'αυτά τα χρήματα μπορείς να πάρεις κεφαλή-καμπίνα, και να'χεις και παραπάνω επιλογές καμπινών, όπως π.χ. μια 2x10 και μια 1x15 (κλασσική δοκιμασμένη λύση). Αλλιώς, αν και τον συγκεκριμένο ενισχυτή δεν τον έχω δοκιμάσει ως combo (νομίζω πως είναι ουσιαστικά ο little mark με μια 2x10... κολλημένη) πιστεύω πως θα σου κάτσει μια χαρά γι'αυτό που θες. Εναλλακτικά, μπορείς να κοιτάξεις και τους ashdown. Σχετικά οικονομικοί ενισχυτές, αλλά αρκετά υποτιμημένοι κατ'εμέ.

Αν εννοείς truss rod (βέργα), τότε όλα τα μπάσσα έχουν. Επίσης, πλέον τα φθηνά μπάσσα είναι αρκετά αξιόλογα όργανα (όχι όλα βέβαια). Κάτι peavey, τα squier που προανέφερεα, μερικά Ibanez, yamaha κλπ. είναι αξιοπρεπέστατα μπάσσα κι έχουν μια χαρά μανίκια και hardware. Από τα παραπάνω έχω δοκιμάσει αρκετά και τα περισσότερα είχαν ακόμα και αρκετά καλή δουλειά στα τάστα. Το "κακό" με τους αριστερόχειρες είναι πως δεν έχουν το ίδιο εύρος επιλογών σε όργανα, οπότε δυστυχώς (ή ευτυχώς) πρέπει να μπούν σ'αυτή τη νοοτροπία από την αρχή. Όπως και να'χει, σε πρώτη φάση ας πάει καλύτερα να δεί και να ψιλοδοκιμάσει κανένα από τα μπάσσα που προτάθηκαν, και αναλόγως αποφασίζει. :)

Γι'αυτό ακριβώς αντιστρέφεις το nut. Το μπράτσο δεν γέρνει καθόλου προς μια μεριά, είναι απλά σεταρισμένο αναλόγως με το nut και τις χορδές απ'τη γέφυρα. Όλες οι ταστιέρες έχουν συγκεκριμένο radius και συγκεκριμένο, συμμετρικό neck profile στους λαιμούς. Όπως είναι λογικό, το nut είναι κομμένο χαμηλότερα στα μπασσοκαντίνια και ψηλότερα (και περισσότερο) στις μπάσσες. Γυρίζοντας το nut λοιπόν, πολύ απλά έχεις τη χαμηλότερα κομμένη μεριά ανάποδα, και σετάρεις αναλόγως κι απ'τη γέφυρα, και σε καμμία περίπτωση δεν υπάρχει κίνδυνος τενοντίτιδας κλπ. αν το σετάρεις σωστά. Το πολύ να χρειαστεί κι ένα fret levelling για να στρώσει παραπάνω ένα μπάσσο budget. Τώρα για μαγνήτες, ακόμα και οι ακριβοί μαγνήτες είτε έχουν bar magnets είτε poce pieces. Σε οποιαδήποτε περίπτωση δεν χάνει καθόλου, και οι μαγνήτες δεν είναι σεταρισμένοι για συγκεκριμένες χορδές.

Είναι πολλοί οι αριστερόχειρες που παίρνουν μπάσσα για δεξιόχειρες κι απλά αντιστρέφουν το nut (οι αριστερόχειρες παίζουν... "ανάποδα" - το πάνω κάτω). Τα ποτενσιόμετρα ίσως είναι ενοχλητικά στην αρχή, αλλά πολλοί τα συνηθίζουν. Το θεματάκι για τους "σεταρισμένους" μαγνήτες ανάλογα με τη χορδή δεν ισχύει. Και να ισχύει, που ΠΟΛΥ αμφιβάλλω, απλά ανεβάζεις τη μεριά που "χάνει" και τέλος το θέμα. Το να παίξει σαν δεξιόχειρας δεν θα το συνέστηνα με τίποτα. Υπάρχει λόγως ύπαρξης αριστερόχειρων οργάνων, και αυτός είναι το γεγονός πως όταν παίζεις με τη... μεριά που σε βολεύει, παίζεις καλύτερα και πιο σωστά. Δεν υπάρχει λόγος να του γυρνάει το μυαλό όταν μπορεί απλά να "γυρίσει" το μπάσσο, άσχετα αν άλλοι το κατάφεραν. Πέραν αυτού, καλύτερα να πάρει κάτι ακριβότερο αν σκοπεύει να το κρατήσει. Έχει ξανασυζητηθεί το θέμα "φθηνό μπάσσο" και τα νεότερα μοντέλα της squier (vintage modified, classic vibe) έχουν πάρει άριστα - και δεν είναι και τραγικά πιο ακριβά.

Tool.

+435.9

Ναί, μπορείς να τη χρησιμοποιείς κανονικά, αν και δεν θα σου πρότεινα να χρησιμοποιείς και τις προενισχύσεις της πεταλιέρας γιατί όσες έχω ακούσει με δικές μου (κιθαριστικές) πεταλιέρες ακούγονται ψιλοχάλια.

Πρώτον, καλως μας ήρθες, αλλά γράφε ελληνικά να καταλαβαίνουμε κι εμείς. ;) Πέραν αυτού, η πεταλιέρα δεν έχει κανένα πρόβλημα με το μπάσσο, ειδικά τα εφφέ πάνω-κάτω τα ίδια είναι (πάνω-κάτω). Πρόβλημα ίσως έχεις αν τη συνδέσεις σε ενισχυτή κιθάρας, όπου άμα το τιγκάρεις μπορεί να κλατάρει το μεγάφωνο.

Δεν ξέρω αν εννοείς ακριβώς αυτό, αλλά ο Harris έχει μια "μεταλλοslap" τεχνική, όπου χτυπάει τις χορδές με τα ακροδάκτυλά του για να βγάλει έναν πιο "κρουστό", slap-αριστό ήχο. Οι ρυθμίσεις του δεν νομίζω να ναι κάτι σπουδαίο ηχητικά (ψιλο-scooped μου κάνουν, αλλά έχω καιρό ν'ακούσω maiden, οπότε ίσως κάνω και λάθος), αλλά το precision του είναι σεταρισμένο πολύ συγκεκριμένα. Απ'όσο θυμάμαι, φοράει flats, το action είναι χαμηλό, και έχει τεράστιο tension στις χορδές (δεν ξέρω τι gauge και ποιές ακριβώς φοράει όμως). Οπότε το'χει σεταρισμένο ακριβώς γι'αυτά που παίζει. Προσωπικά, πάντως, τον μισώ τον ήχο του Harris. Παίζει γρήγορα με δύο δάχτυλα, δεν λέω, αλλά δεν ακούς μπάσσο. Πέραν αυτού, "κιθαρόμπασσο" ήχο έχει (υποτίθεται) κι ο Sheehan, κι ο Michael Anthony (σε φάσεις), αρκετοί ποζεράδες μπασσίστες, ο Lemmy ( ;D) και διάφοροι άλλοι, αλλά του Harris δεν θα τον έλεγα κιθαρόμπασσο. Απλά σπαστικό. ;D

Με γειά τον τσολιά banana sensei! Αναμένουμε φωτογραφίες εναγωνίως!!! P.S. : Σαν ν'άργησε λίγο όμως, ε? :-X

Θεός! Πάντα απορούσα πως τα καταφέρνουν με τη φυσαρμόνικα τόσο καλά αυτοί οι άνθρωποι. Κάθε φορά που προσπαθούσα εγώ να παίξω κάτι ακουγόταν σαν ξεκούρδιστο μπάντζο με EMG!