X-minor

Echobrain, Voivod, IR8/Sexoturica, Flotsam and Jetsam κ.α. Δεν το κόβουμε όμως σε ξεχωριστό θέμα καλύτερα?

1. Active σημαίνει ότι το μπάσσο συνοδεύεται από ένα κύκλωμα προενίσχυσης, συνήθως με ενσωματωμένο EQ (μπάσσα/πρίμα ή μπάσσα/μεσσαία/πρίμα συνήθως). Στα active μπάσσα οι μαγνήτες λειτουργούν σε συνάρτηση με την προενίσχυση, η οποία σε ορισμένα μπάσσα παρακάμπτεται μέσω ενός active/passive διακόπτη. Τα passive από την άλλη δεν έχουν προενίσχυση, και βασίζονται μόνο στους μαγνήτες τους. Συνήθως τα passive έχουν χαμηλότερο output σε σχέση με τα active. Τώρα το όλο θέμα passive vs active είναι περί ορέξεως. Κάθε ένα έχει τα καλά και τα κακά του. 2. Κατ'αρχάς είναι precision και όχι percussion. Οι διαφορές στα συγκεκριμένα μπάσσα είναι κυρίως το σχήμα τους και οι μαγνήτες. Το precision έχει ένα μονό, split coil μαγνήτη, κάπως φαρδύτερη ταστιέρα και πιο "ψωμομένο" μανίκι. Τα precision έχουν πιο μπάσσο, boomy ήχο, και γενικά είναι πασπαρτού για τους μπασσίστες (αν και όχι παντού). Τα jazz από την άλλη έχουν λεπτότερο μανίκι, πιο στενή ταστιέρα (και string spacing) και δύο μονούς jazz μαγνήτες, ένα στη bridge κι ένα στη neck. Ο ήχος τους δεν είναι τόσο μπάσσος, αλλά τα προτιμούν πολλοί γι'αυτό το χαρακτηριστικό μπασσομεσσαίο γουργουρητό τους ήχο. Και τα δύο είναι από τα πιο διαδεδομένα μπάσσα του αιώνα, και κάθε ένα εξυπηρετεί το σκοπό του. Επίσης η όλη precision vs jazz μάχη είναι καθαρά περί ορέξεως. 3. Αυτό είναι ακόμα περισσότερο περί ορέξεως, και παίζουν πολλοί παράγοντες. Καλύτερα δες πόσο τραβάει η τσέπη σου, πάνε δοκίμασε όσους περισσότερους μπορείς με το μπάσσο σου και πάρε αυτόν που σου ακούγεται καλύτερα. Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος σ'αυτές τις περιπτώσεις.

Αν κουρδίσεις τη Μι μπορείς άνετα να κουρδίσεις και τη Σι. ;)

Το'χω ξαναπεί, αλλά θα το ξαναπώ κι εδώ. Τα καινούρια squier, και τα vintage modified και τα classic vibe κοντράρουν στα ίσια σίγουρα τα μεξικάνικα, καθώς και πολλά άλλα μπάσσα σε μεγαλύτερο budget. Μπορεί να μη βρίσκεις την ποιότητα που έχει ένα Αμερικάνικο, αλλά και ηχητικά και κατασκευαστικά είναι απίστευτα καλά μπάσσα. Πιστεύω οι συγκεκριμένες σειρές μπορούν να εξαλείψουν το... "κακό" όνομα που έχει βγεί στη Squier λόγω κάτι μοντέλων όπως τα affinity π.χ. (που παλιότερα ήταν ακριβότερα). Χαλαρά θα'παιζα με Squier ακόμα και ως το main μπάσσο μου.

Μάλλον επειδή μια τον άφησαν να γράψει όλο κι όλο... Ο Burton πάλι αλώνιζε ελεύθερα.

Καμμένο θέμα! Σκέφτομαι 10 και μου'ρχονται άλλες 100 τα επόμενα δυό λεπτά. Οπότε δεν λέω τίποτα! :P

Πού νομίζεις ότι είσαι φίλτατε, σε καμιά Αγγλία ή Αμερική? Εδώ είναι ελλαδιστάν! Εδώ μέχρι και προκαταβολή παίζει να σου ζητήσουν για να δοκιμάσεις απλά ένα όργανο (μου'χει συμβεί)! Άσ'το καλύτερα, δεν παίζει κάτι τέτοιο...

Next week, holding the pick! Stay tuned! ;D

Ποτέ δεν τον πήγα τον Ozzy σαν φωνή, και για τα αριστουργήματα των Sabbath είναι υπεύθυνος ο Iommi. Με ΟΣΟΥΣ κι αν συνεργάστηκε, ήξερε τι ήθελε να βγάλει και πως να το κάνει. Κατά τ'άλλα, θα συμφωνήσω με τον Nognir.

Ο Iommi δεν ήταν ο κιθαρίστας του Ozzy. Ο Ozzy ήταν ο τραγουδιστής του Iommi.

Προσπάθησε να κλείσεις εντελώς το input του οργάνου από την κάρτα σου έτσι ώστε ν'ακούγεται μόνο ο ήχος απ'το vst. Αν, για παράδειγμα, είχες μόνο μια SB κάρτα ήχου, θα'πρεπε να mute-άρεις το line in/mic για ν'ακούγεται μόνο ο ήχος του plugin.

Μόνο μη στο τέλος καταλήξεις όπως πολλοί άλλοι, και χάσεις τον ΔΙΚΟ ΣΟΥ χαρακτήρα και παίξιμο στην όλη διαδικασία να μοιάσεις με κάποιον άλλον.

Για να βοηθήσω πάντως το φίλο Vrass, ΟΛΑ τα CV μοντέλα της Squier είναι απλά ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ. ;D

Αν δεν έχεις κουρδιστήρι ναί.

Δεν είναι και πυρηνική φυσική. Βλέπεις στο κουρδιστήρι, είναι στη Μι? Αν όχι, κουρδίζεις, αν ναί, τ'αφήνεις και πιάνεις την επόμενη.

Ωπα, γιατί το είδα τώρα το θέμα!?!!? Μεγειά Μπάμπη, να τη χαίρεσαι την κούκλα! Άιντε να την ακούσουμε κιόλας!

+582,9

Στην αρχική ερώτηση, η καλύτερη, και πλέον οικονομική λύση για μένα για να αντιγράφεις ήχους γνωστών κιθαριστών είναι η πεταλιέρα. Αν το θες για live ειδικά θα'σαι αρκετά κοντά στον ηχο που θες, και σε recording φάσεις υπάρχουν άπειρα μπλιμπλίκια που μπορείς να χρησιμοποιήσεις.

Κι εγώ τον Jake E. Lee ψήφισα, μου φαίνεται ο πιο "ισορροπημένος" απ'όσους είχε ο Ozzy. Ο Gillis είναι απίστευτος κιθαρίστας, αλλά τον προτιμώ στους Night ranger, όσο έπαιζε στον Ozzy μου φαινόταν πως απλά βαριόταν κι έπαιζε με το τρέμολο. Ο Wylde πάλι, αν και μου αρέσει, σπάει νεύρα με το εντελώς ίδιο κι απαράλλαχτο παντού παίξιμό του. Καλές οι αρμονικές αλλά βαριέσαι κάποια στιγμή. Τον Rhoads ποτέ δεν τον πήγα...

Αν έβγαιναν σε 5άρια παίζει να'χα 3 απ'το καθένα! ;D

Αν το κάνεις σε κάποιο μαγαζί κανένα 30άρι υπολογίζω, αλλά αυτό καλύτερα δές το στο μαγαζί που θα το κάνεις. Δεν είναι ακριβά πάντως.

Πόσο ξύλο θα'χε φάει άραγε αν τα'κανε εδώ αυτά... ::)

Μα ήδη τα κοντράρει! Για μένα το συγκεκριμένο μπάσσο δεν χρειάζεται αναβαθμίσεις, και αν καίγεσαι να το αναβαθμίσεις ίσως μόνο τα ηλεκτρικά (ποτενσιόμετρα, καλώδια, jack κλπ.), ένα καινούριο nut κι ένα φρέσκο σετ χορδών να είναι ότι χρειάζεσαι. Δοκίμασέ το έτσι, είναι αρκετά πιο οικονομικό, και αν δείς ότι ούτε έτσι σ'ευχαριστεί, τότε κοιτάς και για καινούριο μαγνήτη.

Μπορείς να τον παραγγείλεις απ'έξω τότε. Έχει η SD ωραιότατους SC. Απορώ πως δεν σου άρεσε, πάντως, προσωπικά μου φάνηκε απίστευτα καλός.

Αν θες ευελιξία ισως πρέπει να κοιτάξεις και σε κάτι active. Αν έχεις κολλήσει με fender jazz, τότε πάνε για το highway one.