X-minor

Αυτό ετοιμαζόμουν να γράψω! Κοίτα και για κανένα MAG από Ashdown. Ειδικά για τη μπασσαδούρα που θες πιστεύω θα σε βγάλουν καλά, αν και είναι γενικώς ευέλικτοι ενισχυτές και σχετικά καλό value for money.

Tele-βρωμιά, απίστευτα γεμάτη μπάντα και γερός μπροστάρης. Τι άλλο να ζητήσεις από μια μπάντα!

Πολύ μπάσσο βρε warwickplayer (ηχητικά)! Αν κρίνω κι απ'το όνομα και παίζεις και με κανένα doublebuck τότε γκρεμίζεις τοίχους! :) Στο θέμα μας τώρα, αρχικά αυτά τα μπουκώματα και οι παραμορφώσεις συνήθως δεν προέρχονται από τον ενισχυτή αλλά από τις καμπίνες/μεγάφωνα που δεν μπορούν να την "παλέψουν" την τόση μπασσαδούρα. Όπως σε βλέπω μάλλον για κάνα 15άρι απλωμέεεεεενο είσαι! ;D Πάντως μια εναλλακτική θα'ταν μια καλή προενίσχυση/DI. Κανένα paradriver, valve drive κλπ. του είδους, έτσι ώστε να βγαίνεις απ'ευθείας με DI χωρίς να χρειάζεσαι ουσιαστικά ενισχυτή, γλυτώνεις και το κουβάλημα. Εκτός αν παίζει η κλασσική ελληνική monitorless (ναί, ελληνική είναι η έννοια! ;D) κατάσταση, όπου μάλλον θα χρησιμοποιείς τον ενισχυτή και ως monitor.

Απίστευτο δέσιμο, ωραίο πράγμα! Κι εγώ θα προτιμούσα τον R.B. λίγο πιο "μέσα" στο όλο θέμα, αλλά προφανώς περί ορέξεως... :)

Λίγη ηρεμία βρε παιδιά γιατί παράγινε το θέμα. Ο εν λόγω "κύριος" για τον οποίο μιλάμε ήδη έχει μηνυθεί από τον ppanousos, και όπως φαίνεται η κατάσταση είναι υπό έλεγχο και στα χέρια των αρμοδίων, κοινώς της αστυνομίας και της δικαιοσύνης. Από 'κεί και πέρα, ο admin προφανώς και μπορεί να δεί και να συγκρίνει IP και δε νομίζω πως πρέπει ν'αρχίσουμε να κάνουμε όλοι τους ντετέκτιβ χωρίς να έχουμε αδιάσειστα στοιχεία. Και ο admin, και οι mods προφανώς έχουν το νού τους σε όλα αυτά και δεν χρειάζεται πανικός. Όσο για τις αγγελίες, έχουμε να κάνουμε πλέον με έναν χώρο ξεχωριστά απ'το forum και φυσικά καλό θα είναι κανένας να κάνει ότι μπορεί ώστε να σιγουρευτεί πως η συναλλαγή του θα είναι ασφαλής, μια και με τις δυναμικές IP καθώς και την ευκολία δημιουργίας ενός λογαριασμού κανείς δεν εγγυάται πως δεν θα πέσεις σε απατεώνα, και κανείς δεν ΔΥΝΑΤΑΙ να το κάνει. Από την άλλη, υπάρχουν και τα logs σε όλα τα γνωστά προγράμματα διαδικτυακής επικοινωνίας, υπάρχουν τα ΠΜ τα οποία προφανώς αποθηκεύονται, και σε οποιαδήποτε περίπτωση στραβής υπάρχει και ο νόμος και οι αρμόδιοι, αν κι εφόσον το θέμα φτάσει εκεί, και είναι σίγουρο πως και το Noiz από τη μεριά του θα κάνει ότι μπορεί για να διευθετηθεί ένα τέτοιο ζήτημα. Η συγκεκριμένη περίπτωση ήταν σίγουρα κάτι το ξεχωριστό, αφού ο εν λόγω "κύριος" ήταν γνωστός για την αναξιοπιστία του, και φυσικά κάθε συναλλαγή μαζί του αποφεύγονταν. Οι δύο γνωστές που προχώρησαν είχαν άσχημο τέλος, και είναι πραγματικά λυπηρό, αλλά δεν σημαίνει ότι πρέπει να βαράμε τις ντουντούκες του πολέμου κάθε φορά που κάποιος μας φέρνει σ'αυτόν. Όπως έχει ειπωθεί, χρειάζεται προσοχή, όπως χρειαζόταν πάντοτε. mlyras, δεν πιστεύω πως ο parkerfly1955 είχε σκοπό να θίξει εσένα, έγινε προφανώς ένα μπέρδεμα, και συμφωνώ πως θα'πρεπε να ξεκαθαριστεί πως δεν είσαι ο εν λόγω τύπος αλλά άλλο άτομο εντελώς. Δεν χρειάζεται να το τραβάμε στα άκρα όμως όταν μια κατάσταση μπορεί να λυθεί χωρίς πολεμικές κραυγές, φανφάρες και ακραίους χαρακτηρισμούς. Όταν έχουμε την επιλογή να κρυβόμαστε πίσω από την ανωνυμία των nicknames θα'πρεπε να σκεφτόμαστε και την ευθύνη που έχουμε για τα λόγια μας, μια και όπως φαίνεται πίσω από τα nicks δύσκολα επιβάλλεται μέτρο.

Ήταν η ειδοποίηση για τη λήξη μιας αγγελίας, η οποία ήρθε 31 (αν θυμάμαι σωστά) φορές, μαζικά. No problem, shift+click και τέλος. ;D Αν βοηθάει, κι εγώ στο yahoo είμαι.

Αλήθεια, τι εξοπλισμό επέλεξες?

Ευχαριστώ πολύ παιδιά! :) Κώστα παράλειψή μου ο όρος medium, απλά είχα στο μυαλό μου την 30" και 32" κλίμακα ως short, και πάνω στο διαχωρισμό των full/short ήταν πιο εύκολο για τις συγκρίσεις. Ηταν και βράδυ... ;D Thanks για την επισήμανση με τις χορδές, ομολογώ πως δεν τις σκέφτηκα καν (δεν έχω αγγίξει high tension στη ζωή μου!). :) Βάλε και καμμιά sexy φωτογραφία κι απ'τα δικά σου να'χουμε υλικό!

Το παρόν θέμα αναφέρεται στα short-scale μπάσσα, και "σκοπός" μου είναι να ενημερώσω όσους ενδιαφέρονται και να προσπαθήσω να "αθωώσω" τα καημένα τα μπασσάκια απ'το taboo και τους διάφορους μύθους που τα περιτριγυρίζουν. Προφανώς και το θέμα θα τ'αφιερώσω στο "ντόπιο" θιασωτη των shorties, στον Audiokostas, ο οποίος θα χαρώ να συμπληρώσει με τις δικές του γνώσεις κι εμπειρίες. Ένα μικρό intro. Τα short scale μπάσσα είναι ΚΑΝΟΝΙΚΑ μπάσσα, και δεν έχουν άλλες διαφορές από full scale μπάσσα εκτός της κλίμακας, η οποία στα short scale κυμαίνεται από 30" έως και 32-33". Αρχικά, πάμε για λίγη (ΛΙΓΗ) ιστορία. Εν αρχή ην το κοντραμπάσσο. Κλασσικό, ρυθμικό (κυρίως :p) όργανο, γνωστό και ως βάρκα! Αρκετά μεγάλο σε μέγεθος, σχετικά μουντό ηχητικά και... μπάσσο! Το κοντραμπάσσο χρησιμοποιούνταν σε όλα τα gigs από τους απανταχού "μπασσίστες" μέχρι περίπου το 51. Κάπου εκεί, ο Leo Fender άρχισε να παράγει μαζικώς το πρώτο ηλεκτρικό μπάσσο, το γνωστό "Fender Bass" τότε (μια και ήταν το μοναδικό ηλεκτρικό μπάσσο), ή αλλιώς το πλέον γνωστό σε 'μας '51 Precision. Το εν λόγω μπάσσο είχε τα ίδια κατασκευαστικά χαρακτηριστικά με τα περισσότερα μπάσσα που βλέπουμε και σήμερα. 4χορδο, Solid σώμα (τουτέστιν, μασίφ, ελληνιστί ;D), ένα μονό μαγνήτη (single coil), γέφυρα, μανίκι, κλειδιά κλπ. κλπ. κλπ., και φυσικά επί του θέματος, 34" κλίμακα. ΟΜΩΣ. Αρκετά πριν τον Fender, υπήρξε ένας άνθρωπος που πρόλαβε την εφεύρεση του πρώτου καθαρά ηλεκτρικού μπάσσου με solid σώμα. Ο Paul Tutmarc, βασιζόμενος στο design της κιθάρας, και με έναυσμα το εξαιρετικά μεγάλο και άβολο κατά τη μεταφορά σχέδιο του κοντραμπάσσου, εφηύρε το πρώτο ηλεκτρικό "οριζόντιο", ένταστο (sic) τετράχορδο μπάσσο, το οποίο και βγήκε για πρώτη φορά το 1935 στον κατάλογο της εταιρίας του, Audiovox. Η γενική ιδέα ήταν η παραγωγή ενός οργάνου με τις ηχητικές ιδιότητες του μπάσσου συνδυασμένες με την ευκολία στη μεταφορά, καθώς και στο παίξιμο, της ηλεκτρικής κιθάρας. Από το συγκεκριμένο μπάσσο κυκλοφόρησαν πολύ λίγα κομμάτια, και δυστυχώς (ή ευτυχώς...?) δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία. Αργότερα, το 1947, ο γιός του Bud Tutmarc προσπάθησε να λανσάρει ένα μπάσσο με παρόμοιο σχεδιασμό υπό τη μάρκα Serenader, που επίσης απέτυχε στην αγορά, και προφανώς η σκυτάλη δώθηκε αργότερα στον Fender. Τι σχέση έχει όμως το παραπάνω με τα short-scale. Το προαναφερθέν μπάσσο είχε κλίμακα 30,5", και προφανώς το πρώτο ηλεκτρικό μπάσσο ήταν ένα short-scale! Η 34" κλίμακα εδραιώθηκε με το πρώτο ηλεκτρικό μπάσσο του fender λοιπόν. Από 'κει και πέρα, με τα χρόνια υπήρξαν διάφορα μοντέλα μπάσσων πέραν των γνωστών Fender, με τα περισσότερα να έχουν κλίμακα 34", όπως καθιερώθηκε από τον Leo. Και πάλι όμως, μετά την "απενοχοποίηση" του μπάσσου και μετά από ανάλογη ζήτηση, κυκλοφόρησαν αρκετά short-scale μπάσσα, αφού παρα πολλοί κιθαρίστες "φορτόνωνταν" με το ρόλο του μπασσίστα, και ζητούνταν μπάσσα με "μικρότερα μανίκια" ώστε να τους είναι ευκολότερο να κινηθούν στην ταστιέρα, ερχόμενοι από την κιθάρα. Θα αναφέρω ένα από τα πρώτα short scale μπάσσα που έγιναν αρκετά διαδεδομένα, το EB-3 της Gibson (γνωστό και ως ταυράκι, από την SG, μια και είχε την ίδια σχεδίαση). Η Gibson δεν παρήγαγε μπάσσο με την κλασσική 34" κλίμακα μέχρι το '63, όπου πρωτοβγήκε το Thunderbird. Ιδού και μια εικόνα του EB-3. Ιστορία τέλος, πάμε σε λίγη (ΛΙΓΗ) (μπακαλο-απλή) φυσική. Επειδή μιλάμε για short scale μπάσσα, πράγμα που έχει να κάνει με την μικρότερη τους κλίμακα (32" ή και 30,5") αντί της κλασσικής (34") ας δούμε λίγο το θέμα κλίμακα. Η κλίμακα είναι η απόσταση από τη γέφυρα έως το nut, και έχει άμεση σχέση με την τάση των χορδών, η οποία με τη σειρά της έχει σχέση με το κούρδισμα. Ένα 4χορδο μπάσσο κουρδίζεται όπως οι πρώτες τέσσερις χορδές της κιθάρας (Μι, Λα, Ρε, Σολ) μια οκτάβα όμως χαμηλότερα από την κιθάρα. Πράγμα που σημαίνει πως για να υπάρξει μεγαλύτερη τάση, έτσι ώστε να "τσιτωθούν" οι χορδές αρκετά ώστε να επιτευχθεί το χαμηλό αυτό κούρδισμα (σε σχέση με μια κιθάρα πάντα) χωρίς οι χορδές να είναι εντελώς χαλαρές, χρειάζεται και αρκετά μεγαλύτερη κλίμακα - όπως φυσικά και το (δεδομένο λόγω μπάσσου) αρκετά μεγαλύτερο gauge χορδών. Εξ'ου και ορισμένα 5χορδα μπάσσα με 35" κλίμακα, φτιαγμένα έτσι για επίτευξη της καλύτερης ηχητικής "ποιότητας" της 5ης χαμηλής χορδής (Σι). Η μεγαλύτερη κλίμακα όμως, συνήθως μεταφράζεται και σε μεγαλύτερο ("μακρύτερο") μέγεθος μανικιού, μια και όσο αυξάνεται η κλίμακα αυξάνεται και η απόσταση μεταξύ των τάστων. Πράγμα που κάνει προφανώς ένα μπάσσο αρκετά πιο δύσκολο να παιχτεί από κάποιον συνηθισμένο σε κιθάρα. Και κάπου εκεί φυσικά έγκειται και το "taboo" του θέματος short scale μπάσσο. Πάρα μα πάρα πολλοί μπασσίστες ισχυρίζονται πως ένα short scale μπάσσο δεν έχει την ίδια απόκριση, ίδια τάση χορδών και ίδια ηχητικά αποτελέσματα με ένα full scale. Και φυσικά έχουν δίκιο. Ένα short scale μπάσσο είναι λογικό να "χάνει" ελαφρώς στις χαμηλότερα κουρδισμένες χορδές (Μι, Λα) σε σχέση με ένα full scale λόγω της μικρότερης κλίμακας. Οι χαμηλότερα κουρδισμένες χορδές, ως αποτέλεσμα, είναι ελαφρώς πιο "λάσκα", πιο χαλαρές από ένα full scale μπάσσο, και ως εκ τούτου οι παραπάνω ισχυρισμοί έχουν και "επιστημονικό" έδαφος, και προφανώς αλλάζει αρκετά και ο ήχος, καθώς και η αίσθηση κατά το παίξιμο. Το γεγονός αυτό όμως δεν σημαίνει απαραίτητα πως ο ήχος είναι χειρότερος, ή λιγότερο "αληθινός/αυθεντικός" από των full scale. Αυτή η κατασκευαστική του ιδιότητα κάνει τις χαμηλές χορδές αρκετά "mellow", κάπως "λαστιχένιες" ηχητικά με λιγότερο top end. Είναι γνωστό πως σε αρκετές περιπτώσεις ο ήχος των short scale "φέρνει" λιγάκι στον ήχο του κοντραμπάσσου, με εξαίρεση φυσικά την ύπαρξη sustain (λόγων τάστων προφανώς). Στις υψηλότερα κουρδισμένες χορδές όμως (Ρε, Σολ), ένα short scale έχει μια διαφορετική ποιότητα που το κάνει πάρα μα πάρα πολύ θελκτικό σε πολλούς μπασσίστες, και μάλλιστα για τους θιασωτες των shorties αυτή η συγκεκριμένη "ποιότητα" είναι καθοριστικός παράγοντας στην επιλογή τους, μια και δεν μιλάμε μόνο για το κατά πόσον βολεύεται κάποιος παικτικά. Οι υψηλότερα κουρδισμένες χορδές, λοιπόν, σε ένα short scale, λόγω της μικρότερης κλίμακας, έχουν ένα πιο mellow, "τραγουδιστό" ήχο, αντίθετα με τις "καμπάνες" των full scale. Και φυσικά με το "καμπάνες" εννοώ τον ξεκάθαρο, πριμαριστό ήχο των εν λόγω χορδών. Βάσει των παραπάνω, λοιπόν, πιστεύω είναι προφανώς πως αν και τα δύο είδη ανήκουν στην κατηγορία "Μπάσσα", είναι και τα δύο όργανα με διαφορετικές ιδιότητες, ηχητικά, παικτικά ακόμα και αισθητικά, και ουσιαστικά κανένα δεν υστερεί ή υπερτερεί σε σχέση με το άλλο. Υπάρχουν και τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα στο καθένα, αλλά αυτά έχουν να κάνουν καθαρά με την κρίση του παίκτη και τις περισσότερες φορές είναι εντελώς υποκειμενικά, όπως άλλωστε και η επιλογή ενός εκ των δύο. Έχοντας όλα τα παραπάνω υπ'όψην, ας βάλω στο παιχνίδι και το θέμα ενισχυτή και ηλεκτρικών, μια και πιστεύω είναι πολύ βασικό στο να δώσει ένα τέλος (ναι καλά) στην όλη διαμάχη "short scale vs full scale". Και τα δύο αυτά είδη χρησιμοποιούν τα ίδια απολύτως ηλεκτρικά μέρη. Ίδιους μαγνήτες, ίδια ποτενσιόμετρα, ίδιες προενισχύσεις, ίδια jack, ίδιους διακόπτες, επιλογείς κλπ. κλπ. κλπ. Και φυσικά και τα δύο "κουμπώνονται" στους ίδιους μπασσοενισχυτές. Είναι λογικό λοιπόν πιστεύω να μιλάμε για μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα, όταν ειδικά σήμερα, έχουμε όλοι τη δυνατότητα με οποιοδήποτε όργανο, να επιλέξουμε τον κατάλληλο ενισχυτή και τους κατάλληλους μαγνήτες και την κατάλληλη προενίσχυση για να φέρουμε τον ήχο εκεί ακριβώς που θέλουμε. Όπως μπορούμε (και πολλές φορές έτσι και πράττουμε) να "βγάλουμε" τα ενοχλητικά πρίμα μέσω του ενισχυτή ή της προενίσχυσης σε ένα full scale μπάσσο, έτσι, αν θελήσουμε, μπορούμε και να προσθέσουμε αυτό το top end που ίσως λείπει από ένα short scale. Δεν είναι λοιπόν τα short scale ούτε μπάσσα "για φλώρους", ούτε μόνο για ανθρώπους με μικρότερα χέρια (που ίσως αισθάνονται άβολα σε μεγαλύτερη κλίμακα) αλλά ούτε και τα full scale είναι τα "αντρικά" μπάσσα. It all comes down to preference. Τέλος, θα προτρέψω τους φίλτατους μπασσίστες του forum να πάνε και να δοκιμάσουν ενα short scale, μια και η μαγεία τους είναι διαφορετική, και ποτέ δεν ξέρεις που θα κολλήσεις. Αναφέρω επιγραμματικά ορισμένους γνωστούς μπασσίστες που χρησιμοποιούν/ούσαν/έχουν χρησιμοποιήσει short scale μπάσσα. Paul McCartney John Entwistle Allen Woody Bob Daisley Les Claypool Jack Bruce Bill Wyman Mike Watt Stanley Clarke Jack Casady Phil Lesh Peter Hook Felix Pappalardi Alan Lancaster Andy Fraser Chris Murphy ... Και πάρα πάρα πάρα πολλοί άλλοι, γνωστοί και άγνωστοι. Έχω και αρκετές φωτογραφίες, αλλά δεν τις παραθέτω 1)προς αποφυγή G.A.S. και 2)πολλές είναι φωτογραφίες μελών άλλων fora καθώς και διαφόρων sites και δεν ξέρω τι παίζει ακριβώς, οπότε δεν θα'θελα να τις χρησιμοποιήσω. Με μια αναζήτηση στον γκούγκλη βρίσκετε ότι θέλετε! ;) Αν έκανα κάποιο λάθος σχωρέστε με και feel free να προσθέσετε, διορθώσετε και σχολιάσετε.

Είναι ν'απορείς βασικά με το πόσο γίδια θεωρούν τους θαμώνες ενός forum που σχετίζεται άμεσα με μουσική/μουσική τεχνολογία και λοιπά παρεμφερή θέματα. Τι να πείς, internet είναι αυτό...

Λίγα threads ακόμα και θα βλέπουμε τα link και στον ύπνο μας. ;D

Περιμένω φωτογραφία του εξοπλισμού. Θα'χεις την πρωτοκαθεδρία στις φωτογραφίες με όπλα, εξάρτυση και παντόφλα! ;D (Σοβαρά όμως, θέλω φωτογραφία!) Αν δε μελανιάσει κάτι δεν νιώθεις την ίδια χαρά όταν πετυχαίνεις τον αντίπαλο! 8) Η ομάδα που χάνει σε συνεργασία με τον νερουλά.

Πολύ αμφιβάλλω αν θα έπαιρναν τα φράγκα των περισσοτέρων που σχολίασαν στο παρόν topic αλλά I get your point.

Με'γειά φίλε, καλόπαιχτη! Κόλαση το (κλασσικό μεν) χρωματάκι! :)

Κι εμένα μου'χαν έρθει καμμιά τριανταριά, μην τρελλαίνεστε, προφανώς θα φτιαχτεί.

Μά'ιστα. Keep going. Δεν μπορεί, θα'χει κι άλλα παρόμοια θέματα.

Ααακριβώς.

Το θέμα μου θυμίζει αυτό που κάναμε πιτσιρικάδες με τα γνωστά αεροβόλα -ρέπλικες smith & wesson κλπ. - που αντί αέρα χρησιμοποιούσαν το γνωστό συστηματάκι με το ελατήριο και τις ίδιες φαντάζομαι πλαστικές μπιλλίτσες. Τι μου θύμισες τώρα... Καλή φάση φαίνεται πάντως, καλή διασκέδαση! :) Παρεμπιπτόντως, ακόμα και μ'εκείνα έπαιζε πόνος και τσούξιμο έτσι και σε πετύχαινε! Φαντάζομαι μ'αυτά, που απ'όσο βλέπω είναι πιο δυνατά!

Ααααακριβώς. Αν και όπως είπε κι ο solega αυτή η κλαψομ...ιασή τους είναι ανυπόφορη. Τέλος πάντων, πάμε γι'άλλα.

Αυτό. :)

Who does!

Εσένα σου είπα με'γειά και πιο πριν, αυτό πήγαινε στον bassman που επιτέλους είδε το φως! ;D

Εύγε νέε μου και με 'γειά το νέο σου p. ;D

Ωραίος. :)

Σωστότατος.