Nikolas

ΔΕΝ ισχύει. Και θα σου πω το γιατί: Θα πάω αύριο στο ταχυδρομείο με ένα φάκελο και ένα CD μέσα του. Ο φάκελος κλειστός. Θα το στείλω signed for (συστημένο (ξέχασα προς στιγμή τον Ελληνικό όρο)) στον εαυτό μου. Μετά θα περιμένω. Όταν βγει το επόμενο καταπληκτικό χιτ, σε μερικά χρόνια, θα βρω πως να ανοίξω το φάκελο (που δεν θα είναι κλειστός και με βουλοκέρι τέλος πάντων) και θα τον ξανακλείσω και μετά θα πάω στα δικαστήρια ζητώντας τα λεφτά μου! Είναι ΤΟΣΟ δύσκολο να ανοίξει και να ξανακλείστει ένας φάκελος χωρίς να φαίνεται; Δε νομίζω! ;) Άρα... άκυρο! (γνώμη μου φυσικά. Περιμένω και άλλους. Γνωρίζω ότι η εθνική βιβλιοθήκη αυτό έδινε ως συμβουλή παλαιότερα, αλλά δε πιστεύω ότι ισχύει πλέον...)

Δεν έχεις άδικο, αλλά εξαρτάται απ'το τι λέει ο άλλος, όχι; :P Και τέλος πάντων, μετά από 3000 ποστς τι νομίζεις τελικά ότι ισχύει (δικά μου ποστς);

Δε ξέρω τι γίνεται με το θρεντ... Με τον waterfall- τα βρήκαμε μια χαρά στο μεταξύ... :P Γιατί δεν το έγραψα στον άλλο ΟΠ απάντησε ο trolley παραπάνω... Τρέχω γύρευε λοιπόν...

Κατάλαβα το σκεπτικό και σου απαντώ σε ΠΜ (μη κουράζουμε τον κόσμο άδικα)... :)

Μα δε φαντάζεσαι (πριν έρθεις μάλλον) το τι καυγάδες έχουμε ρίξει με το Νίκο! Απλά ήταν για άλλους λόγους (οικονομικοκοινωνικά...). Ομολογώ ότι έπεσα για ύπνο και έλεγα στον εαυτό μου "πρέπει να του στείλω ένα ΠΜ. Δεν ήμουν εντάξει. Πετάχτηκα σαν το σκατό στην επιφάνεια και δεν είχα καμμία δουλειά". Αυτό ισχύει. Αλλά ρε συ, να εξηγήσω. Ο Superfunk δίνει κομμάτια του, εγώ βάζω κομμάτια μου, ο Σπύρος, ο Σπύρος, ο Σταύρος, ο Στράτος, κλπ... όλοι βάζουν μουσική τους. Από εσένα δεν έχω ακούσει κάτι. Ότι έχεις απίστευτες γνώσεις (εγκυκλοπαιδικές) αυτό ναι, αλλά μου δίνεται η εντύπωση του "λόγιου" κάτα κάποιο τρόπο, του "μουσικολόγου", αυτού που δεν δημιουργεί ο ίδιος, αλλά ερευνά τους άλλους! Το οποίο μια χαρά είναι, αλλά στο κάτω κάτω (το ξαναλέω) μια γνώμη του στυλ "μου αρέσει, δε μου αρέσει" νομίζω ότι μπορεί να περάσει. Αλλιώς ζήτω και καήκαμε. Αν έχεις ποστάρει κάτι (μουσικό) ζητώ συγνώμη και για αυτό και δείξε μου να ακούσω. Επι τι ευκαιρία, σ'αρέσει δε σ'αρέσει ένα μέρος του πραγματικού μου επαγγέλματους είναι "συνθέτης" (ουτε μουσικός, ούτε μουσικοσυνθέτης, ούτε τραγουδοποιός). Οι μπηχτές, χωρίς ούτε ένα ποστ σε όλα τα κομμάτια που έχω βάλει κατα καιρούς (έστω και ιδιωτικά βρε αδερφέ) αλλού! Έχεις ακούσει κάτι δικό μου; Και αν ναι, με τι κριτήρια το κρίνεις; Με τα ίδια που κρίνεις τη μουσική των Rolling Stones; ;) ;) EDIT: Έψαχνα το "μπούρδες" και νομίζω ότι το βρήκα. Μιλάς τις 16/04 σε άλλο θρεντ έτσι; Αν σε έχει πειράξει τόσο που το αναφέρεις ένα μήνα μετά, πες μου να το πάμε σε ΠΜ (δεν ενδιαφέρει άλλους νομίζω)

Μα... δεν ακούω ούτε Stones ούτε Purple και επιπλέον μιλάω καθαρά για γούστω και τίποτε άλλο...

για κάποιο λόγο το βίντεο με συγκίνησε... Μπορεί γιατί το τραγούδι το ξέρω πολλά πολλά χρόνια τώρα, μπορεί για το βίντεο, μπορεί... δε ξέρω γιατί... Θενξ Ray!

Με ούτε κι εγώ το έκανα... Ερώτηση ήταν (δεν ξέρουμε αν γνωρίζεις). Εσύ που γνωρίζεις (και οι άλλοι δηλαδή) για πείτε με... Έτσι ρε παιδί μου για να με βγάλεις απ'την απορία... Πάντως (όπως γνωρίζει σίγουρα ο Μάραθον) ορθογραφία δε ξέρω! :P

Ναι... το πρόβλημα είναι ότι: α. Δεν έχουμε την παραμικρή ιδεά για το αν μπορείς να ξεχωρίσεις μια μπαρούφα, από κάτι που δεν είναι. β. Ως τώρα (σε αυτό το θρεντ) πήρες τη γνώμη ενός ανθρώπου και την έβγαλες μπαρούφα... επί τι ευκαιρία: Δε μου πολυαρέσουν οι Rolling Stone. Δε τη βρίσκω ρε παιδί μου μαζί τους... Ελπίζω να μην υπάρχει πρόβλημα (καταλαβαίνεις που το πάω?) γ. Για 5 σελίδες να μιλάς για το ίδιο πράγμα... εεε... κώλυμα λέγεται αυτό, πώς να το κάνουμε; δ. Άσε που τέλικα προσβάλεις (αυτό με τις μπαρούφες, πχ) ΥΓ. κόψε κάτι ρε συ Νίκο... Είπαμε αλλά όχι κι έτσι... :P

geodimitri: Σε ευχαριστώ! Πολύ χαίρομαι που το "heavy metal" στο ΙΙ, φάνηκε αρκετά για να σου αρέσει! ;) marathon: Και ποιός σε θέλει εσένα φίλο, εεε; ;D Είναι υπερβολικά, αλλά πάντα ελπίζω ότι η μουσική μου (η πιο πολύπλοκη) έχει το "κάτι" που την κάνει σχετικά προσβάσιμη στον μέσο ακροατή (ντάξει... λέμε τώρα)... Thanks for listening! ^_^

Και εγώ... το βιολί μου... Όχι δηλαδή. Δεν είμαι μόνο χαρούμενα κομματάκια για πιάνο! Έχουμε και πόνους ρε αδερφέ, και μία παράνοια ένα πράγμα... :P στο παραπάνω βίντεο, είμαι ο μόνος που ακούω ένα κιθαριστικό ριφάκι προς το τέλος (3:38)? Βιολιτζίδες ;D είναι δύο διαφορετικά ζευγάρια, το ένα στην Αγγλία και το άλλο εδώ στην Ελλάδα. Πέθαναν οι άνθρωποι να τα βγάλουν, αφού είναι μάλλον δύσκολα! ... ;)

Νικ, Με ξέρεις... Είμαι πολύπλοκη φύση στις συνθέσεις μου και στα ακούσματα μου και ομολογώ ότι δεν την πολυβρίσκω με την "μή εξελίσημη επαναλμβανόμενη μουσική (κοινώς τη minimal μουσική). Έτσι εδώ μέχρι τα 02:00 ήμουν έτοιμος να κλείσω το βίντεο και να μη πω τίποτα. Και μετά μπήκε το μπάσο και άλλαξαν όλα! Εξακολουθώ να μη μπορώ να ομολογήσω ότι τρελλάθηκα με το κομμάτι, αλλά το μπάσο μου έδωσε μία δικαιολογία ύπαρξης και αυτό μου είναι αρκετό! Ο ήχος του πιάνου, από το laptop μια χαρά μου φάνηκε... Αυτά τα ολίγα. Δε νομίζω ότι είναι χρήσιμα, αλλά τέλος πάντων, ας τα ποστάρω...

Προσωπικά και μιας και με ανέφερες, μάλλον συμφωνώ σε κάποια (τα πλέον βασικά) σημεία στο κείμενό σου... Και εκεί είναι που βρίσκεται το τεράστιο πρόβλημα με τη σύγχρονη εκδοχή της λόγιας μουσικής (σύγχρονη κλασσική μουσική?)... Πράγματι, ο καλλιτέχνης είναι αυτιστικό ον στην ουσία και με ελάχιστες εξαιρέσεις τα τεράστια αριστουργήματα της μουσικής ιστορίας γράφτηκαν από έναν άνθρωπο. Ακόμη και στις μπάντες που γράφουν "και καλά" όλοι μαζί, ο βασικός συντελεστής είναι πάντα ένας (βλέπε Bohemian Rhapsody που είναι ένα αριστούργημα. Και ακόμη και το Paranoid Android (επίσης αριστούργημα, έχω μιαν εντύπωση ότι είναι έργο ενός εκ'των δύο βασικών μελών των Radiohead άσχετα αν παίρνουν όλοι credit για να τσεπώνουν όλοι ίσα ποσά). Οι λαική/παραδοσιακή μουσική (όπως έγραψε και στο άλλο θρεντ το αφεντικό) διαμορφώνεται στόμα με στόμα, μαθητή σε δάσκαλο, κρασί σε αρνί, κοκ. Και ενώ είναι μία θαυμάσια κοινωνική ευκαιρία που ΔΕ πρέπει να χαθεί ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ (γιατί είναι και μοναδική όπως έχει εδώ), ΔΕΝ είναι πλεόν πόνημα του ενός ανθρώπου: Είναι η συλλογική συνείδηση που κρατάει, απορρίπτει, αλλάζει τις μελωδίες και τους στίχους μέχρι να εδραιωθεί η "τέλεια" έκδοση! Και αφού είναι σχεδόν αδύνατον να έχεις κοινές καλλιτεχνικές πορείες, ανησυχίες, και θέληση με άλλους 50 που πιθανόν δεν έχεις γνωρίσει και ποτέ (αφού ο λαϊκός καλλιτέχνης πάει από χωρίο σε χωρίο), αυτό σημαίνει ότι η καλλιτεχνική αξία περνάει σε 2η μοίρα, για χάρη της κοινωνικής (και πλέον ιστορικής). _______________ Το πρόβλημα σε όλα αυτά, για τη σύγχρονη μουσική είναι σαφώς αυτός ο αυτισμός που οδηγεί (λίγους Μάνο, όχι όλους τους συντελεστές, συνθέτες, κλπ... Τα παραδείγματά σου πηγάζουν από την avant garde) σε αηδίες πλήρως αποξενωμένες από τον κόσμο. Και τέχνη η οποία είναι ανεξάρτητη είναι καλό να υπάρχει, αλλά να μιλάει και για ανεξάρτητα πράγματα καταντάει λάθος τελικά... Αν δεν έχεις τι να πεις (στον άλλο) με την τέχνη σου, τότε βούλωσέ το τελικά! Όποιος συνθέτης πιστεύει ότι ο εσωτερικός του κόσμος, και οι σκέψεις του αξίζουν να ακουστούν, κάνει μεγάλο λάθος, πέραν τον ελάχιστον πασίγνωστών εξαιρέσεων! Οι υπόλοιποι είτε το ρίχνουν στην επανάσταση, είτε στα πολιτικά, είτε στα κοινωνικά για να μπορέσουν να υπάρχουν.

Αν σε ενδιαφέρει αυτό μόνο (ευκολίες πληρωμής) γιατί δεν τους ρωτάς απ'ευθείας; Στο κάτω κάτω, για Έλληνες μάστορες ψάχνεις, που αν καταλαβαίνω καλά τους ξέρεις και θα έχεις πάρε δώσε μαζί τους, αφου θα σου φτιάξουν την κιθάρα καινούρια... Πάντως, οφείλω να πω ότι με την σημερινή κατάσταση τα πράγματα είναι λίγο παράξενα. Από τη μία η δουλειά είναι απαραίτητη, οπότε πολλές φορές ο επαγγελματίας πέφτει σε μονοπάτια που κανονικά δε θα έπεφτε (δηλ. κάποιος που δεν έκανε ευκολίες πληρωμής, μπορεί τώρα να κάνει, από την ανάγκη του για δουλειά και την κατανόηση ότι ο άλλος δεν έχει). Από την άλλη όμως υπάρχει μία καχυποψία και ένας προβληματισμός: "Αν μου δώσει μόνο τα 500 και μετά πάρει την κιθάρα και δεν έχει άλλα;" Για αυτό σου λέω... Ρώτα τους απ'ευθείας. Μερικά πράγματα πέφτουν ακόμη και στη χημεία μεταξύ των δύο σας...

Υπάρχουν ένα δύο σημεία εδώ που θέλουν μεγαλύτερη ανάλυση. Καταρχήν διαφωνώ με το να γίνεται προσωπική η οποιαδήποτε κουβέντα (ειδικά μία Ιντερνετική)... Άρα εδώ για εμένα υπάρχει ένα φάουλ (και το εντοπίζω εδώ, όχι πιο πριν). Κατα δεύτερον, υπάρχει ένα περαιτέρω ζήτημα, αυτό του "είμαι" και του "κάνω". Trolley, μια απ'τις τεράστιες αγάπες μου (τα) τελευταία (δέκα χρόνια) είναι ο Charles Ives που έκανε την αηδιαστικότερη δουλειά ever: Ασφαλιστής ήταν ο τύπος! Επί των γραμμών σου, λοιπόν δε μου λέει τίποτα αυτό που είπες. Κατά τρίτων, θα ομολογήσω, ότι αυτό που και οι δύο στηρίζουμε, στηρίζεται σε κάποια πράγματα, εμπείρίες, γνώσεις, κλπ. Εγώ συνήθως κρατάω και μία πισινή, μη τυχών και πω μαμακία (που συχνά τις λέω), αλλά εδώ θα επιμείνω, αλλά θα εξηγήσω κι όλας: ΚΑΛΗτεχνηκη αξία πρέπει να είναι ηθελημένη. Πρέπει να υπάρχει προσπάθεια ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΥΤΟ! Στο ποτό, στην τύχη, και στο κοινό δε γίνεται (ή γίνεται σε ποσοστό 2% αν θέλει κανείς (και ας πράξει κανείς να μου πει κάτι για τον αριθμό... Στην τύχη τον έβαλα!...). Θα επιμείνω ότι η παραδοσιακή μουσική στηρίζεται σε άλλες αξίες (όπως είπα παραπάνω) και όχι στην καλιτεχνική της, αφού πολύ απλά η προσπάθεια σε αυτόν τον τομέα δεν υπάρχει. Στους mode plagal να πω ότι υπάρχει καλιτεχνεία, με την συνεχή τους προσπάθεια να φέρουν στην "τζαζ" (κι εγώ δε τολμάω να την πω τζαζ) τα παραδοσιακά ακούσματα. Και είναι πιο ενδιαφέροντα ρε γαμώτο. Όπως είναι ενδιαφέρον και το παρακάτω (όποιος αντέξει να το ακούσει όλο): Rzewski- The People United Will Never be Defeated Βασισμένο σε ένα παραδοσιακό Χιλιανό θέμα, το πάει στου διαόλου τη μάνα (και έχω και την παρτιτούρα, επι τι ευκαιρία... φανταστική δουλειά)... Η παράδοση, υπάρχει ΣΗΜΕΡΑ και ΤΩΡΑ. Η προσπάθεια να την κρατήσουμε ως έχει, την καταστεί μουσιακό είδος και χάνεται η όποια αξία της (που ακριβώς δεν καταλαβαίνουν οι πανηγυρτζίδες)! Πρέπει να υπάρχει εξέλιξη! Πρέπει να υπάρχει γνώση, και κατανόηση. Όχι ακαδημαϊσμός και τέτοιες μπούρδες, αλλά δε μπορεί νοήμοντα όντα να καταλήγουν στην εξέλιξη κατα τύχη!

Καλώς ήλθες πίσω Στέφανε! Ομολογώ ότι δε πολυκαταλαβαίνω τα περισσότερα απ'τα σχόλιά σου, αλλά ακόμη πιο πολύ την αξία τους... Ο όρος "χάλκινα" πχ, έχει επικρατήσει εδώ και 100δες χρόνια και δε βλέπω τον λόγω να αλλάξει... Στο κάτω κάτω και το φλάουτο από μέταλο είναι αλλά ξύλινο το λέμε... Είναι κάτι που απλά έχει επικρατήσει έτσι και αφού πρόκειται για ονομασίες δε χάθηκε ο κόσμος νομίζω... Αυτό για το διάστημα της πέμπτης, πρέπει να θυμάσαι, αυτό που είπες μόνος σου, περί διατονικότητας. Τα διαστήματα δημιουργήθηκαν στην εποχή της διατονικής εποχής και όχι της χρωματικής και άρα έτσι ορίζονται... Αυτό για το τριημιτόνιο έχεις δίκιο, αλλά το παίρνεις απ'την ανάποδη απ'ότι τα υπόλοιπα! ;) Κανονικά θα έπρεπε να σε ενδιαφέρουν τα ημιτόνια (3 ημιτόνια) παρά το αν είναι 2ας αυξ. ή 3ης μικρο! Ή κάνω λάθος; Όπως και νά'χει καλως ήλθες και πάλι...

Έχω μια εντύπωση ότι δεν είναι ακριβώς έτσι. Ή μάλλον ότι η εξήγησή σου είναι μισή. Ναι, μεν, θα συμφωνήσω ότι τέτοια ιδιώματα μάλλον (χωρίς να έχω εντρυφήσει ομολογώ) δεν έχουν καλλιτεχνική αξία, αλλά έχουν μεγάλη ιστορική και κοινωνική αξία αντ'αυτού! Και αυτό είναι που μετράει όπως επίσης αυτό είναι που έχει χαθεί στις πλαστικές καρέκλες και το χαλικάκι... Το πλαίσιο λοιπόν που έχει τεθεί απ΄τον ΟΠ είναι λανθασμένο εξαρχής.

Έχετε σχεδόν δίκιο... Το πιάνο είναι γραμμένο με ελάχιστον rubato και για αυτό βγαίνει λίγο εκτός ρυθμού με τα ντράμς που είναι μία λούπα! Χρειάζεται φτιάξιμο όμως. Επιπλέον τα ντραμς δεν είναι τόσο παράξενα, αλλά είναι πολύ "μπροστά" και πρέπει να φάνε αρκετό "βάθος" (reverb) για να πάνε πιο πίσω και να μπουν στον ίδιο χώρο με το πιάνο, που έχει αρκετό "χώρο"... Το ίδιο και τα έγχορδα που μπαίνουν μετά τη μέση... (Μου θύμισε κάτι παλία mods... έεεε ρε γεράματα...)

Θα σου εξηγήσω εγώ. Γιατί ο θάνατος είναι αμετάκλητος. Είναι το τέλος. Όσο ο Γιώργος ήταν ζωντανός τσέκαρα το blog του ανα διαστήματα για να δω νέα. Έδωσα χρήματα για τη θεραπεία. Και έλεγα ότι δεν θα είναι μόνο οι άλλοι που θα θεραπευτούν από μία τέτοια ασθένεια! Μπορεί και ο Γιώργος (τον οποίο δεν ξέρω προσωπικά, αλλά με άγγιξε...). Κι εκεί που ελπίζεις ότι μπορεί να ξεπεραστεί κάτι, έρχετε το τέλος! Για αυτό θλίβομαι! Γιατί θα μπορούσε να του έχει περάσει ρε γαμώτο! Και δε του πέρασε!

Όχι ρε γαμώτο... :'( Και είχα μια ελπίδα ότι μπορεί τα πράγματα να πήγαιναν καλά αυτή τη φορά... Με την τόση όρεξη για ζωή και χαρά του tugito! :'(

τα παραδείγματα είναι λίγο άκυρα, Κώστα. επιπλέον, δε νομίζεις ότι μετά από 4-5 θεντ ΤΕΡΑΤΑ οφείλει να γίνει κάτι, ώστε να τακτοποιηθούν τα πράγματα λίγο; Εγώ λέω ότι αν και δε συμφωνώ απόλυτα με την απόφαση, την καταλαβαίνω. Απλά δε θα στείλω ΠΜ για αυτό, αλλά για άλλα θέματα... Και τελειώνει το θέμα εδώ. Αν, τώρα, αρχίσουν οι σπόντες λογώ θεμάτων που προκύπτουν στο κρυφό φόρουμ και μεταφέρονται εδώ... τότε υπάρχει πρόβλημα (και είναι ο βασικός κίνδυνος που βλέπω σε μία τέτοια κίνηση).

Δε νομίζω ότι κάποιος έκανε πλάκα... "Μπορείς" αλλά για τα υπόλοιπα μάλλον σε λογιστή θα πρέπει να πας. Τουλάχιστον οι δικοί μου, όταν πρωτοπήγα μου απάντησαν ΟΛΕΣ μου τις ερωτήσεις, πριν κλείσω κάποια συμφωνία μαζί τους. Γενικά, νομίζω ότι καποιες απορίες μπορούν να στις λύσουν χωρίς να πληρώσεις κάτι. :) Καλή τύχη!

ΥΑΥ! Παιδιά, δεν είναι το στυλ μου, αλλά ήταν πολύ ωραία! Θα αγοράσω κι εγώ το CD... ;) Αυτό το "από κοντά" τι είναι πάλι;

Αμ μπράβο ρε Πάνο και Κώστα...

ότι νομίζεις αγαπητέ... Απλά έχε υπόψη σου ότι όταν λες κάτι και ρίχνεις μία μεγάλη μερίδα ανθρώπων... εεε περίμενε και μια απάντηση και τα ξαναλέμε... ;)