Nikolas

Για κάτι λίγο σχετικό, μιας και βγήκε το θέμα. Με ενδιαφέρει να βρω Αγγλικούς στίχους, σε σύγχρονα πολιτικοκοινωνικοοικονομικά θέματα! Όποτε έχω βρει κάτι οι ποιητές είναι, με λίγα λόγια αρνητικοί στο να χρησιμοποιήσω τον στίχο τους. Όποτε έχω προσπαθήσει να βρω φόρουμ για ποίηση και να βάλω κάποια αγγελία με πετάνε έξω πρακτικά. Εξ'όσων γνωρίζω η "σοβαρή" στιχουργική προσπάθεια σε θέματα πιο σύγχρονα, πολιτικά, κοινωνικά κοκ είναι μάλλον σπάνια. Η εξαίρεση της hip hop δε μου λέει τίποτε αφού είναι υπερβολικά επαναστατική και ρηχή... νομίζω... Έχετε καμμιά ιδέα που να κοιτάξω; Με ενδιαφέρει να θέσω τους στίχους σε "σύγχρονη κλασσική μουσική" και όχι ροκ, ποπ ή ότι άλλο.

Εδώ κάνεις λάθος νομίζω. Η απάντηση εδώ είναι "αμ δε!" Σε σχέση με παλαιότερες εποχές, πλέον μπορείς να έχεις μια συμφωνική ορχήστρα στον Η/Υ σου. Let alone τις δουλειές που κάνει ο Σπύρος, ο Σταύρος, ο Στράτος και όσοι το όνομά τους αρχίζει από "Σ" τελικά (ή το επώνυμο για να βάλω και τον εαυτό μου μέσα! ;D). Ακριβώς μπορούμε να κάνουμε αυτά που κανουμε ΕΠΕΙΔΗ έχουμε τα μηχανήματα (ψηφιακά πλέον) το ταλέντο, τη γνώση (άνετα διαθέσιμη στο Ιντερνετ) και τον χρόνο (κωλοβαρώντας κατα τα άλλα όλη μέρα (και καλά... αυτό είναι μεγάλο ψέμα)). Το ότι η mainstream radio διαλέγει μπούρδες ισχύει, ίσως, αλλά... δε με νοιάζει τελικά. Θα ήθελα ΠΑΡΑ πολύ να ακούσω tubers στο ραδιόφωνο και να πω "ΈΛΑ ΡΕ! ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΞΕΡΩ" στα παιδιά μου... Αλλά από την άλλη δε πειράζει. Αυτή τη στιγμή στο Πήλιο, λέω μήπως βρεθώ με τον Σπύρο (αν απαντήσει τελικά) μιας και είναι δίπλα. Και τα παιδιά μου θα πάθουν πλάκα: "Ο Σπύρος που βάζεις συνέχεια?!??!". Ναι ο Σπύρος και να πάει να μαμηθεί και το ραδιόφωνο και ότι άλλο! ;)

Πράγματι πολύ ςςςς και ζζζζ... Αλλά αυτό διορθώνεται. Το βίντεο, όμως, είναι πολύ μονότονο. Δεν έχει τίποτε που να συμβαίνει και οι στίχοι κάποια στιγμή μπαίνουν και βγαίνουν βαρετά, ενώ μετά η πόλη (???) με δυσκολία φαίνεται. Το βασικό θέμα, αν δε κάνω λάθος είναι πως: 1. Υπάρχει 1 κάμερα, σε τρίποδο (ή ακουμπισμένη κάπου τέλος πάντων), άρα 0 κινηση. 2. Άρα μάλλον το έκανες μόνος. 3. Η δράση στο βίντεο, τα εφέ και οτιδήποτε άλλο είναι επίσης ανύπαρκτα. Γενικά αν είναι 1η απόπειρα, είναι πολύ καλό, αλλά για κάτι πιο "σοβαρό" ή "εμπορικό" δυστυχώς δε στέκεται...

Θέλει, ρε γαμώτο καταπληκτικό ήχο για ν'ακουστεί, αλλά εδώ το κάνει... Ακριβώς αυτό κάνει! Προσωπικά, αν και το μοιράστηκα μαζί σας και το θεωρώ εκπληκτικό, το βρίσκω επίσης και εξαιρετικά αναχρονιστικό! Βλέπεις... αυτή τη σπουδή την άκουσες από το youtube, και άρα ψηφιακά. Παλιά δεν υπήρχαν Η/Υ και πεταλάκια να γίνεται η δουλειά εύκολα και ο Ligeti (υποπτεύομαι, δε γνωρίζω ακριβώς) σκέφτηκε ότι αντί να μπλέκεται με μαγνητοταινίες και ζελοτέιπ να βάλεις τους μουσικούς να κάνουν τα εφέ (να τρώνε το λούκι αυτοί). Πλέον αυτό δεν είναι απαραίτητο. Αν θες να παίξεις με ένα tape delay κατεβάζεις ένα VST Κάνεις την ηχογράφησή σου και ΟΡΙΣΤΕ! Δεν προσπερνάω την ιδέα και την υλοποίησή της, που είναι φανταστικά και τα δύο, απλά σχολιάζω την μη λογική της συνέχεια το 2013/14 και μετά (και από πριν, αλλά λέμε τώρα)

www.youtube.com/watch?v=oxpXB2Sm_1I Εφέ??!?!? Τι εφέ; Μόνο ο πιανίστας είναι εκεί. Κανένας άλλος! Τίποτα reverb και τίποτα tape delay ή κάτι τέτοιο. ;) Ακούστε το όλο. Αξίζει!

Νάσο, Έχω μείνει άφωνος! :( Πολύ κρίμα. Καταρχήν ελπίζω να είστε όλοι καλά! Η υγεία έρχεται πρώτη! Από 'κει και πέρα έστειλα μερικά ευρώ και μακάρι να μπορέσω και άλλα σε λίγες μέρες! Να πάνε όλα καλά εύχομαι και σύντομα να ανακτήσεις τα χαμένα! :) Και.. BUMP!

pipityri: με το καλό και σιγά σιγά... γιατί τα άλλα είναι... πιο δύσκολα και δε ξέρω αν θα μπορέσουμε τελικά να ηχογραγήσουμε και τα 7... Μακάρι, αλλά λεω τώρα... geodimitri: ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια! :)

Ένα ντραμοκούτι; Τώρα σοβάρα κάποια θήκη για τις μπαγκέτες του ίσως; Ή μια γκόμενα να βρει σπίτι ο άνθρωπος επιτέλους; ;D

Και ορίστε το Νο. 2 από το σετ. Να σημειώσω ότι το πιάνο είναι pianoteq (αφού υπάρχει αυτή η τεχνολογία, γιατί να μην την χρησιμοποιήσουμε), αλλά βέβαια δεν υπήρχε κάποια αλλαγή στο παίξιμο της Μυρτούς! :)

Ευχαριστώ παιδιά! Προγράμματα: Καταρχήν ως sequencer έχω το Cubase 5.1 και είμαι μια χαρά. Δεν το αλλάζω με τίποτα. Σε Η/Υ με Windows 7 ultimate 64-bit κλπ... Τα έγχορδα είναι LASS (Los Angeles Scoring Strings) Και η τρομπέτα Sample Modelling "The Trumpet" Τέλος, οφείλω να αναφέρω και το campaign που συνδέεται το κομμάτι: http://theinspirationroom.com/daily/2009/what-goes-around-comes-around/

Ρε παιδιά... δε θυμάμαι αν έχω μοιραστεί αυτό το κομμάτι μαζί σας... Αν ναι, συγχωρήστε με... Για ένα αντιπολεμικό παιχνίδι (εξού και το quote από Barber) και το βίντεο ολίγον μάπα, αλλά τέλος πάντων κάνει τη δουλειά του.

Ώρα να σοκάρω λίγο... Spyros Charmanis "Wound" 'nuff said. Τον ακούω πολύ καιρό τώρα και για εμένα έχει τα ίδια values με κάποια παλιά των deus. Απλά τα ακούς και τα ακούς και δε τα βαριέσαι! Έτσι για να στηρίξουμε και κάτι καινούριο... Αλλιώς Σαββόπουλος Το περιβόλι του τρελού είναι φαντασικό όπως και οι αχαρνείς!!! (ναι ρε!)

Εδώ είμαστε... Καταρχήν το κομμάτι που έβαλα ήταν από ένα Αμερικάνικο θεατρικό το 2005... Από τότε έχει μείνει ως έχει... Και τώρα... πλέον... ο Ρούντολφ... Καλή καταστροφή των ακουστικών σας κυττάρων (αφού τραγουδάω κι όλας)... rudolph.mp3

Παιδια, Σας ευχαριστώ για τα σχόλια και που το ακούσατε. Ετοιμάζω το 2ο τώρα... pipityri: Thanks ^_^ Χαίρομαι που σου άρεσε (πιθανώς όσο κι εμένα?) Στράτο: Αν ακούσεις 12 φθογγικά έργα θα καταλάβεις τι εννοω. Ο 12 φθογγισμός ξεκινησε με την θέληση να αφήσει πίσω την τονική μουσική, και επιπλέον να ΜΗΝ ακούγεται τονικά, οπότε εδώ ο ασεβής συνθέτης κάνει κάτι άλλο. Όχι τρομερά πρωτότυπο, αλλά τόσο ωραίο (κατ'εμέ πάντα). Και βέβαια ο εκδοτικός οίκος υπάρχει ακριβώς για να δώσει βήμα σε όλα αυτά που αξίζουν και δεν έχουν ελπίδα αλλιώς να βγουν παραέξω! :) geodimitri: Ευχαριστούμε... Η Μυρτώ είναι εξαιρετική πιανίστα και κανονίζουμε και άλλα (ΜΕΓΑΛΑ) projects σιγά, σιγά...

Σας παρουσιάζω ένα απ'τα νέα έργα του εκδοτικού οίκου. Πρόκειται για ένα απ'τα 7 μικρά κομμάτια του Ολλανδού συνθέτη Jaap Cramer με τον γενικό τίτλο "Eludes". Στο πιάνο είναι η Μυρτώ Ακρίβου (η κοπέλα στα ντουέτα μου; Αυτή είναι) η οποία έκανε πολύ καλή δουλειά κατά την γνώμη μου. Είναι η πρώτη μου απόπειρα σε πιάνο με "μετακυλούμενη παρτιτούρα" (ή όπως στο καλό λέγεται) και αυτό γιατί ο Jaap είχε όρεξη να πει κάποια πράγματα για το έργο του και το έργο είναι αρκετά μικρό για να γίνεται κάτι τέτοιο... Αυτό που έχει ενδιαφέρον για εμένα (ως συνθέτς και πιανίστας και οπαδός της κλασσικής μουσικής) είναι ότι ο συνθέτης χρησιμοποίησε μία τεχνική που γενικά παράγει αποτελέσματα "κρύα" (γενικά μιλώντας) αλλά κατάφερε να συνθέσει κάτι που έχει πολύ μεγάλο μουσικό ενδιαφέρον (για εμένα πάντα)... Περιμένω σχόλια για τη μουσική, την παρτιτούρα αλλά και το βίντεο (που είναι το πρώτο τέτοιο βίντεο που φτιάχνω).

Σκέψου το έτσι... για να φτάσει κάποιος να παίξει έστω στο Carnegie Hall (λέμε τώρα), ή στο Μέγαρο πχ (μέχρι πρόσφατα τέλος πάντων), πρέπει να έχει περάσει περί τα 20 χρόνια (10? 15? who cares?) σπουδάζοντας. Στο χωριό του, στην πρωτεύουσα και μετά στο εξωτερικό. Γενικά μιλώντας πάντα, η όλη διαδικασία απ'το "παίζω δύο νότες" μέχρι το "παίζω το Rach 2 με κλειστά τα μάτια" περιέχει τρελό χρήμα. Και βιολί/πιάνο να μη πάρει κανείς τα χρήματα που θα ξοδέψει για να φτάσει σε ένα τέτοιο επίπεδο είναι... σχεδόν παράλογα. Δε γνωρίζω αν τα ίδια ισχύουν στην ηλεκτρική κιθάρα ή μπάσσο, αλλά έχω μια εντύπωση πως είναι πιο μαλακά τα πράγματα... Χωρίς να είμαι καθόλου σίγουρος! Πάντως κλασσικός που να παίζει σε επίπεδο διπλώματος και άνω και να μην έχει δώσει ΠΟΛΛΑ χρήματα σε σπουδές δεν υπάρχει (γενικά μιλώντας πάντα, γιατί μπορεί να υπάρχει κάποια εξαίρεση, αλλά ο κανόνας είναι σωστός).

Ήμουν εχτές με μία καταπληκτική Ελληνίδα βιολίστρα. Πιάσαμε το θέμα "τιμή" σε όργανα, κι εγώ, ως πιανίστας υποστήριξα το ότι είναι πιο λογικό ένα ΚΑΛΟ!!!! πιάνο (με ουρά) να πηγαίνει περί τις 180,000 ενώ το βιολί με τα τόσο λιγότερα υλικά δε πάει... Είχα μισό δίκιο. Ναι, δε πάει τόσο, πάει στις 100,000-150,000 ΑΛΛΑ αυτά για κάποια μάρκα. Γιατί υπάρχουν ΠΟΛΛΑ βιολιά που είναι απλά γνωστά και απλησίαστα σε τιμές! Πιάνα τέτοιου τύπου δεν υπάρχουν. Ένα ακουστικό όργανο, που θα βγει στην σκηνή ΜΟΝΟ του, πρέπει να μπορεί να μείνει έτσι και να υποστηρίξει τον ήχο χωρίς ενισχυτές, χωρίς μπλα μπλα και μπου μπου... ΜΟΝΟ του! Έτσι ένα επαγγελματικό όργανο, και στα πιάνα και στα βιολιά πάει στις 20,000 και πάνω. Τόσο απλά!

Ομολογώ ότι εγώ σπάνια κοιτάζω στον καθέπτη. Όσοι με ξέρετε θα ξέρετε ότι το κούρεμά μου είναι "όλα κάτω" και τελειώνει η υπόθεση. Δε ξυρίζομαι συχνά και έχω κοντό μαλί... Αλλά αυτό όταν πάω τα παιδιά στο σχολείο το πρωί. για δουλειά, για μαθήματα, κλπ... είμαι σαφώς πιο προσεκτικός.

Αυτοί που θεωρούν ότι το περιτύλιγμα δε παίζει ρόλο... με τι Η/Υ γράφουν; Προφανώς με "ότι νά'ναι" και προφανώς τα κριτήριά τους δεν ήταν στο look αλλά στα βασικά χαρακτηριστικά, σωστά (κι εγώ το ίδιο). Έλα που όμως όσο κοιτάω τον Η/Υ μου και το tablet μου και το laptop μου και όλα τα άλλα μπιχλιμπίδια που έχω (μαζί και το αυτοκινητο) καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχει κάτι τυχαίο πάνω σε αυτά τα αντικείμενα. Ότι κάποιος (να μην πω ομάδες ανθρώπων) ασχολήθηκαν με το πως θα γίνει το design (το ντύσιμο ντε) του κάθε αντικειμένου... με στόχο... τις... μεγαλύτερες... έλα ντε... πωλήσεις! ΝΑΙ! Ο Mozart και πολύ περισσότερο ο Chopin ήταν fashion victims, αποδεδειγμένα... Και αυτό γιατί κυκλοφορούσαν στις αυλές, ή στους Ευγενείς μαζί και παίζαν πλακάκια μαζί τους. Επιτέλους αυτός ο μύθος με "η μουσική είναι που μετράει." πρέπει να καταρεύσει. Αν υπάρχει κάποια φωνή στην χώρα μας που αξίζει ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ να ακουστεί και δεν ακούγεται, μπορεί κάλιστα να φταίει η κακή τύχη του τραγουδιστή, δε λέω, αλλά οι πιθανότητες λένε πως δεν έχει πιάσει ότι το 80% (να μην πω παραπάνω) της δουλειάς είναι οι γνωριμίες και άρα το πως στο Δία φαίνεσαι... Πώς να το κάνουμε; δε θα πάω στον Λαμπράκη (είναι και φάντασμα τώρα), με την κόκκινη φόρμα addidas για να του πω για δουλειά μεγάλη στο Μέγαρο. Ούτε θα βγω στο μέγαρο με τη σαγιονάρα... Και αν υπήρχε μία τραγουδίστρια που τραγουδούσε ξυπόλητη, με γεια της και χαρά της. Μία ήταν και αυτό ΔΕΝ την έκανε καλύτερη, ούτε καν διαφορετική. Απλά ήταν ένα χούι της (όπως η κάθε τραγουδίστρια έχει τα δικά της χούγια)...

Να 'ναι καλά ο Μαχαιρίτσας που το έκανε γνωστό το τραγούδι (όπως και ΤΟΣΑ άλλα), αλλιώς δε θα είχε ελπίδα καμμιά! ;D

Μπαίνω λοιπόν με πιο φιλοσοφική διάθεση. Το δικαίωμα του καλλιτέχνη στο έργο του είναι απόλυτο. Αν ο Στράτος πέρασε από 15 ουίσκια, 2 μπάφους (μόνο) και του πέσαν τα μαλιά (η χαίτη) για να ποστάρει αυτό το κομμάτι, κανείς μας δε το ξέρει. Δε θέλει να το ξαναπεράσει και έχει απόλυτο δίκιο. Αυτά τα ότι δε ξέρεις τι και ποιόν επηρρεάζεις ισχύουν, αλλά τελικά ισχύουν για τα πάντα. Στο κάτω κάτω εκατομύρια μπούρδες κυκλοφορούν έξω (όπως είπαν και άλλοι) και μπορεί κάποιοι να παθαίνουν πλάκα με αυτά! Το νόημα είναι ένα για μένα: Ο Στράτος αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας αυτό το κομμάτι και πολύ καλά έκανε. Όλοι μας λέμε το ίδιο, πως βασισμένοι σε αυτό που ακούσαμε θέλουμε κι άλλο, θεωρώντας ότι και τα υπόλοιπα θα είναι του ίδιου επιπέδου. Μπορεί να ισχύει, μπορεί κι όχι (εγώ λέω ότι ισχύει, και ότι θέλω να ακούσω και άλλα από τον Στράτο). Το γεγονός, όμως, είναι πως μόνο ο Στράτος μπορεί να ξέρει τα κομμάτια του σε σύγκρισή με αυτό, οπότε ας τον αφήσουμε να τα μοιραστεί όποτε και αν θελήσει. [/δικηγόρος χωρίς να χρειάζεται]

Σειρά μου τώρα Στράτο, Δεν με παρακολουθείς μόνο εσύ. Σε παρακολουθώ κι εγώ! ;) Ξεκινάω με κάτι βασικό για εμένα: Όποτε ακούω να παίζει ηλεκτρική κιθάρα, πάντα νιώθω ότι ανεβοκατεβαίνουν σκάλες... Το ίδιο κάνω όταν "αυτοσχεδιάζω" στο πιάνο κάτι που θέλω να δείξει "πιο πολύ". Υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις, όπως, πχ, τα σόλα του Brian May ή τα κομμάτια των Radiohead που και στις δύο περιπτώσεις, νιώθω ότι το σόλο δεν ήταν "κάθομαι και τραβάω νότες μέχρι να βγει κάτι". Το παραπάνω φυσικά έρχεται από έναν κλασσικό μουσικό και όλα τα cliche του κόσμου που έχω στο κεφάλι μου. Τέλος πάντων... Το ζήτημα είναι ότι κι εδώ, όπως στις παραπάνω περιπτώσεις, άκουσα μελωδίες, φράσεις, θέματα που μου ακούγονται ως πολύ ψαγμένα, ως κάτι που ίσως ακόμη και να τα έγραψες σε παρτιτούρα πριν τα παίξεις. Φρασεολογία που δεν αφήνει τίποτε περιττό, κατευθύνσεις που έχουν απόλυτο νόημα, δυναμικές (ΤΟΣΟ σπάνιες ακόμη και στη τζαζ (πάντα σε σχέση με την κλασσική μουσική)... Τα πάντα είναι μέσα. Δεν έχω παράπονο απ'το σαχλόφωνο, έκανε τη δουλειά του εξαιρετικά, το ίδιο και η κανονική κιθάρα φυσικά. Τα ντραμς θα τα ήθελα πιο "αληθινά" και ξέρω ότι μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο (thank to SCharmanis που με έκανε να ξαναπιστέψω στα ψηφιακά ντραμοκούτια), αλλά είναι τόση λεπτομέρεια που γ@μ@ το... Γενικά μου άρεσε πάρα πολύ! Μεγάλο μπράβο και τιμή στην φίλη σου (προίκα έχει;)?)

Κόρη έχεις; ;D ;D ;D ;D

Ορίστε τι κάνει η ΑΕΠΙ... Όχι ντροπή τους! Να κλείσουν πρέπει! Και το λέω με κάθε ευθύνη ως δημιουργός, παραγωγός, πιανίστας, εκδότης και ότι άλλο σκατά είμαι! Από γνωστό πιανίστα: "1845 ευρώ με την σύμβαση για την άδεια εκτέλεσης έργων ανά συναυλία. Επειδή είμαι ιδιώτης. Αν δεν το κάνω, έρχονται -αν υπάρξει καταγγελία- και ακυρώνουν/ματαιώνουν την συναυλία..."

Το είδα, αλλά πώς ξέρεις ότι ΔΕΝ είναι αναγνωρισμένο από το κράτος;