Nikolas

Σεβάσμιε Γέροντα έχεις απόλυτο δίκιο! ΑΠΟΛΥΤΟ! ;D ;D ;D Και χαίρομαι που με έχεις μαιλαιτίση τόσο που να θυμάσαι κάτι τέτοιο! :P

Μα, το ξαναλέω. Όταν έχει την google από πίσω, τι πειράζει να του έχουν γράψει το λόγο 1,000,000 πίθηκοι τελικά; Οι πράξεις του δε μετράνε... άσε που τα λόγια του πάνε πακέτο με τις πράξεις του, απ'ότι καταλαβαίνω... άρα; Θα τον αγνοήσουμε, επειδή κάποιος του έγραψε με καλύτερο τρόπο αυτό που ήθελε να πει; Κι εγώ το έχω κάνει και είμαι το 0,0000000001 του τύπου...

sfaku: Επειδή τα λέει ο συγκεκριμένος νομίζω ότι έχουν την εξείς απλή βαρύτητα: ΔΕΝ είναι το μαμακισμένο της 5ης δημοτικού που θέλει "παγκόσμιο ειρήνη" γιατί "έτσι". Λέει αυτά που ΚΑΝΕΙ ΠΡΑΞΗ εδώ και πολύ πολύ καιρό, και μάλιστα δεδομένου του ποιά είναι η google το κάνει και γαμάτα. Επιπλέον ο άνθρωπος δήλωσε σαφέστατα ότι ΔΕΝ είναι innovator ή τίποτε τέτοιο. Απλά ακούει! Μακάρι κι εμείς, αλλα...

Δύο τρόποι υπάρχουν: 1. Βρίσκεις κάποιο από τα music fonts και τα χρησιμοποιείς σα να ήταν κείμενο. Fonts σαν αυτά είναι το Petrucci, Opus, engraverFont, Maestro κλπ. 2. Φτιάχνεις την παρτιτούρα σε κάποιο πρόγραμμα έξω από το word Και την περνάς μέσα ως εικόνα. Και στις δύο περιπτώσεις κοίταξε προς το musescore που είναι τσάμπα (open source) Και νομίζω ότι έρχεται με τη δική του γραμματοσειρά, οπότε θα είσαι "μια χαρά".

sfaku: Μια άλλου είδους ανάλυση (ή μάλλον εστιασμένη αλλού). Έχουμε την Ελλάδα μας. Με τους Έλληνές μας. Η οποία, θέλουμε δε θέλουμε είναι μέρος ένος κόσμου... μίας Ευρώπης, των Βαλκανίων, κοκ. Να ελπίζουμε ότι η Ελλάδα, μόνη της μπορεί να τα βγάλει πέρα (βλέπε Β. Κορέα) είναι αστείο. Η Ελλάδα δε παράγει σχεδόν τίποτε που να αρκεί... στην Ελλάδα και επιπλέον δεν έχει και νόημα ρε γαμώτο. Όταν είσαι το 0.1% του πληθυσμού του κόσμου, δε θα δοκιμάσεις πάρα έξω; Θα δοκιμάσεις... Λοιπόν, εδώ έρχεται το πρόβλημα και κάθεται ακριβώς στη μύτη μας και δε το βλέπουμε τελικά. Να δοκιμάσουμε το παραέξω αλλά με τι όχημα και με τι προϊόντα; Ως τώρα τα φανταστικά προϊόντα που έχουμε και που θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε έχουν πάρει τον πούλο: Λάδι, Φέτα, Τουρισμός, Σούβλακος. Μάλιστα κάποιοι βγάζουν και βίντεο του στυλ "Αυτή είναι η Ελλάδα" με όλα τα παραπάνω. Ναι, αλλά δε φτάνουν. Άσε που τελικά ανα τον κόσμο υπάρχουν τόσες άλλες χώρες να προσφέρουν καλύτερα αυτά που προσφέρουμε εμείς: Για το Λάδι έχεις την Ισπανία (από την εποχή του Αστερίξ λένε για το λάδι της Ισπανίας οι Γάλλοι). Για την φέτα, μέχρι και το tesco φτιάχνει ("Λευκό τυρί" να μη χέσω). Τουρισμός; Φάε μία Τουρκία καταρχήν και τα ξαναλέμε (τουλάχιστον Αγγλία δεν έχει πέσει ΠΟΤΕ στα 4 χρόνια που ήμουν διαφήμιση για την Ελλάδα, αλλά για την Τουρκία συνέχεια). Σούβλακος; Μπροστά στα κεμπάπ των Αραβικών χωρών; Δε νομίζω... Με λίγα λόγια: Γιατί ο Αμερικάνος, ο Αυστραλός, ο Άγγλος (πιάνω το "άλφα" τώρα) να πάρουν Φέτα από τους Έλληνες όταν: * Ειναι πιο ακριβή * Τα logistics suck * Η μεταφορά από την άκρη της Ευρώπης αργεί. και όχι από... Ισπανία (δε ξέρω αν έχει... λεώ τώρα), που: * είναι πιο φθηνή (μικρότερο ΦΠΑ, κλπ to begin with) * Έχει λογικά, έστω, logistics * Είναι στην άλλη άκρη της Ευρώπης, όσο πιο κοντά γίνεται σε Αμερική, Αγγλία, ακόμη και Αυστραλία (με πλοίο). Ή ίσως από Σκανδιναβία, που: * Γαμάει το logistics. - Πρέπει κάτι να κάνουμε, αν θέλουμε να μιλάμε για τέτοια προϊόντα. Αλλά, φυσικά εδώ η Ευρώπη μας θέλει Πακιστάν όσον αφορά το επίπεδο μισθών. Για να έχουμε φθηνά εργατικά χέρια. Έλα που όμως οι ανταγωνιστές ΔΕ μπορούν να χτυπηθούν ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ! Πώς θα χτυπήσεις τους μισθούς τον πολιτικών κρατουμένων της Κίνας; Ή τα παιδάκια του Πακιστάν; ή... ή... ή. Δε μπορείς. Με όγκο και με τσαμπουκά δε θα βγεί τίποτε. Δε πρόκειται να γυρίσουμε στο να κάνουμε βιομηχανία... παπουτσιών εάν αυτά τα παπούτσια επιτέλους δεν έχουν κάτι να προσφέρουν, αλλό από το να τα φοράει κανείς! Κανείς δε πρόκειται να έρθει να μας φτιάξει εργοστάσιο για... πλαστικά παιχνίδια, όταν υπάρχει η Κίνα, η Ινδία, κοκ. Δε πρόκειται να γίνει! ________________________ Τι μας μένει λοιπόν να κάνουμε επιτέλους; Είτε να αποφασίσουμε ότι το Ελληνικό κοινό μας φτάνει και να έχουμε τα "τζιν Φαρέτρα" όπως είναι εδώ στον Γέρακα, ή να κοιτάξουμε προς τα έξω αν έχουμε αρκετή εμπιστοσύνη στο προϊόν μας (πχ. Υφαντής με τα εργοστάσια στη Ρουμανία... *αχέμ*). Αλλά αν θέλουμε να μείνουμε μέσα, κάτι θα πρέπει να βρούμε που να έχει σχέση με τους έξω και να το κάνουμε καλύτερα. Ή φθηνότερα. Ή και τα δύο αν είναι δυνατόν. Ως επιχειρηματίας εδώ στην Ελλάδα μπορώ να σου πω πόσο σκατά είναι τα πράγματα (αν και το ξέρεις). Όμως ακριβώς επειδή αυτό που κάνω (τις παρτιτούρες) έχει το μονοπώλειό του, έχει την ποιότητά του και έχει και τις χαμηλές τιμές (συγκριτικά με τους Ευρωπαϊκούς οίκους, όχι τους Αμερικάνικους) έχει και οικονομικό νόημα να κάνω αυτό που κάνω. Φυσικά, η προοπτική να πάω στο Ντουμπάι να ανοίξω τον εκδοτικό οίκο, μου είχε φανεί ΤΟΣΟ ΜΑ ΤΟΣΟ ΓΛΥΚΙΑ, αλλά και πάλι. Για την ώρα δε κάνω κίνηση, να ανοίξω ένα PO Box στην Αγγλία και να έχω Αγγλική φορολογία!

Οκ, τον έχω τον Πέτρο... Απλά δε μου πέρασε απ'το μυαλό, για να πω την αλήθεια. Θα τον πάρω ένα τηλέφωνο και θα τα πούμε μαζί. Θενξ γκάιζ!

ναι, υπάρχει. Και γνωρίζω, ακριβώς την τιμή. Αλλά αν μπορώ να πλησιάσω την στέγη, με καλύτερους οικονομικούς όρους... ας το ψάξω...

Από τώρα; Μέχρι τότε μπορεί να έχουνε βρει οι ίδιοι μηχανήματα και ηχολήπτη γι'αυτό το σκοπό. Αν δε βάλω σε τάξη τα οικονομικά, πάω και στο Μέγαρο που ξέρω τιμή από τώρα και πρέπει να κλείσω από τώρα. Αυτές δεν είναι αίθουσες που είναι άδειες. Έχουν πρόβες, σεμινάρια, κλπ... Άρα...

Λοιπόν, Η Στέγη ΔΕΝ έχει (όπως μου είπαν, τέλος πάντων στο τηλέφωνο) δικό τους άνθρωπο και μηχανήματα για να γράψουν. Άρα πρέπει να φέρω δικό μου. Είμαι στο ψάξιμο ακόμη, και στο μπλαμπλα και δεν έχω κλείσει, αλλά αν υπάρχει κάποιος που μπορεί να κάνει ΚΑΛΗ ηχογράφηση (επαγγελματικού επιπέδου καθαρά) σε concert hall, σε πιάνο, για 2 ημέρες (μετά το καλοκαίρι), με τα δικά του μηχανήματα, ας έρθει σε επαφή με ΠΜ να τα πούμε... Δε μπόρεσα να σκεφτώ που να το βάλω, αν είναι λάθος το φόρουμ, ας το μετακινήσει κάποιος παρακαλώ!

Νομίζω πως στο trial λείπουν κάποιες νότες... Άρα... ή τις αποφεύγεις, ή μου στέλνεις το Midi και το όργανο και σου το παιρνάω εγώ σε audio. Job well done! ;) Και να διαβάζεις άλλη φορά τι λέω... κοτζάμ δικηγόρος να ούμ'! τώρα σου στέλνω ΠΜ για τη δουλειά που σου έλεγα... (περίπου)... χιχιχιχιχ...

Pianoteq (με demo) Garritan Steinway και τα δύο έχουν επιλογές για "παράφωνες" νότες και το pianoteq Μάλιστα κάνει ότι γουστάρεις πρακτικά (και καφέ ψήνει αν θες)...

... και με γεια! ;) Εγώ έχω το PX110 να φανταστείς εδώ και 8-9 χρονία και μου πάει μια χαρά. Το PX130 που είχα πάρει για κάποιο φίλο μου φάνηκε "λίγο" σε σχέση με αυτό που περίμενα αλλά τα επόμενα μοντέλα που δοκίμασα πέρυσι στην Φρανκφούρτη ήταν πολύ πολύ καλά! Για τον ήχο δε μπορώ να πω πολλά πράγματα, ομολογώ, αλλά αφού τον έχω με Midi στον Η/Υ δε με νοιάζει κι όλας... :) ΥΓ. Ποτέ του δεν έχει χρειαστεί service ως τώρα... EDIT: Είμαι σχεδον σίγουρος ότι το 3 πένταλο θέλει και τα ξύλα του. Αλλά γιατί τριπένταλο; Πάρέ ένα μονό sustain pedal και είσαι εντάξει (αυτό που δίνουν μαζί με τα πλήκτρα είναι μάπα πραγματικά)... Εκτός αν πια παίζεις σε άσπρα λιβάδια με una corda οπότε σηκώνω τα χέρια... ;D

Αυτό και να περιμένεις θαύματα!

Αναρωτιέμαι... Όποιος βγαίνει δημόσια με μια γνώμη έστω ( = ποστ σε αυτή τη περίπτωση) ή με ένα τραγούδι του, την τέχνη του γενικά, κλπ... δε περιμένει ότι θα υπάρχουν κάποιοι που θα διαφωνούν; Δηλαδή, έχουν έρθει κατα καιρούς άνθρωποι που δε γουστάρουν τη μουσική μου (και εμένα, επί τι ευκαιρία)... εεε και... τελικά αυτό είναι το κόστος του να βγαίνεις προς τα έξω. Και ο κάθε δημόσιος δημιουργός οφείλει να το γνωρίζει. Δηλαδή φαντάσου η Βίσση, η Miley, ο Pederevski και όλοι που έχουν δημόσιο έργο να βγαίνουν να αντιμετωπίζουν με τέτοιο σαρκαστικό και άγριο τρόπο τους διαφωνούντες. Φυσικά τα παραπάνω, όπως είπα ισχύουν και για αυτούς που έχουν δημόσια γνώμη (μέσω του νοιζ, πχ)... Δε μπορεί να πετας μια μαλακία και να περιμένεις όλοι να σε σεβαστούν. Τέλος να αναφέρω ότι φυσικά θα ενοχληθώ από μία κακή κριτική... άνθρωπος είμαι, αλλά λέμε τώρα. ________________________________________ Το τραγούδι δε μου είπε πολλά... ή δε το έπιασα... Λυπάμαι.

Το πιο λογικό στη περίπτωσή σου και σε ένα τραγούδι 3 λεπτών είναι να το τραγουδήσεις δέκα (10) φορές. Με 4 θέσεις την κάμερα και να κοψοράψεις μετά με την άνεσή σου. Να δεις ποιο take είναι το καλύτερο, κοκ. Για να το κάνεις σε ορισμένα σημεία του τραγουδιού θέλει οργάνωση και δεν είναι τόσο εύκολο, όσο φαίνεται, όσο και να σου φαντάζει. Πρέπει να γράφεις τους στίχους, να βάλεις από πάνω timecode κλπ (για να βγει σωστά, τέλος πάντων)...

Λοιπόν... 1. ΔΕΝ χρησιμοποιώ ΠΟΤΕ αφρό. Γενικά δε μου χρειάζεται. 2. ΔΕΝ έχω σκληρά γένια, γενικά οπότε ακόμη και έξω στο κρύο (πχ. όταν ήμουν φαντάρος είχα μαζί μου ένα ξυραφάκι, και στη σκοπιά τράβαγα μια ξούρα για να κερδίσω το 10λεπτό ύπνο) δε παθαίνω και πολλά. 3. Το aftershave μετά από 5 χρόνια που το έχω κάποια στιγμή... έπηξε. Φαίνεται ακόμη και αυτά έχουν ημερομηνία λήξεως. Πάντως γενικά ξυρίζομαι μιά φορά το μήνα ή κάτι τέτοιο, ή αν υπάρχει κάποιος συγκερκιμένος λόγος. Αλλιώς δε με ενδιαφέρει και πολύ (και άρα αντέχω τα παραπάνω...)

Αλλιώς πώς θα ξέρεις τι τραγουδάς; και πώς θα τα συγχρονίσεις μετά;

Χρόνια πολλά: Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη πληκτροφόρων οργάνων (ψηφιακών). 1. "Αρμόνιο". Γενικη ορολογία που γενικά δείχνει προς κάτι πιο παιδικό ή παλιό (δύσκαλα κλπ). Δεν έχει σχέση με πιάνο. 2. Synthesizer μπορεί να είναι πάλι πληκτροφόρο (ή καθαρά σε μορφή προγράμματος) αλλά έχει να κάνει με την σύνθεση ήχου. 3. workstation είναι ένα πληκτροφόρο όργανο που μπορεί, πρακτικά και ουσιαστικά να σταθεί μόνο του χωρίς κάτι άλλο. Έχει τα πάντα (γενικά μιλώντας). Όλα τα παραπανω έχουν την χρήση τους αλλά (σχεδόν) κανένα δεν έχει βαρυκεντρισμένα πλήκτρα (της προκοπής). 4. Ψηφιακό πιάνο (digital piano). Εδώ έχουμε μία προσπάθεια να προσεγγιστεί η αίσθηση του ακουστικού πιάνου ψηφιακά. Εδώ συνήθως έχουμε αρκετά καλά αποτελέσματα, κρατώντας πάντα στο νου ότι είναι ένα ψηφιακό όργανο τελικά. Αν, λοιπόν, κοιτάς κάτι σε εξομοίωση πιάνου, τότε κοιτάς το Νο. 4. Χρειάζεσαι την δυνατότητα πεντάλ και βαρυκεντρισμένα πλήκτρα (την αίσθηση του βάρους στα πλήκτρα, όπως ένα κανονικό πιάνο), αλλιώς δε κάνεις τίποτε.

Για το dubbing (θα είναι και στα Αγγλικά μαμώτο μου) το φοβάμαι επίσης. άντε να κάνω sync όταν ο άλλος βλέπει το στόμα μου... μπρρρ... για το "ξεσκονόπανο". Πού... νοικιάζουμε ένα, please?

Περί τα 3-5 μέτρα φαντάζομαι. Δε νομίζω πολύ πιο μακριά... ή πιο κοντά (γιατί θα είναι "πολύ πάνω μου" έτσι)... απλά φοβάμαι τον αέρα, και τους διάφορους θορύβους γενικά (είναι και χειμώνας...)

Δύο ποστ παραπάνω και ως ηλίθιος είπα τον μπούμαν, μπούμερ... Τι άλλο θα πω... Πρόκειται για κείμενο που θα διαβάζω... ένας μονόλογος θα έλεγα. Μικρός του ενός λεπτού τέλος πάντων... αλλά και πάλι...

Πρόκειται, σχετικά σύντομα (σε 8-9 μέρες) να κάνω μία βιντεοσκόπηση σε παραλία (ή κάποιον άλλο εξωτερικό χώρο (δάσος, κλπ)... Πρέπει λοιπόν να έχω, εκτός απ'το μικρόφωνο της κάμερας και ένα άλλο μικρόφωνο από πάνω μου. Ένα μπούμερ δηλαδή... (έτσι δε λέγονται?) 1. Τι μικρόφωνο θέλει για κάτι τέτοιο; 2. Πού μπορώ να νοικιάσω ένα τέτοιο μικρόφωνο και τον κατάλληλο εξοπλισμό (κοντάρι, κλπ); Ευχαριστώ...

Για το πρώτο ΝΑΙΙΙ! Για το δεύτερο! ΑΜΑΝ!!! παπαπαπα...

Αν μπορείς να πλανάρεις ΤΟΣΟ καλά το τι θα κάνεις μετά στο μοντάζ τράβα μόνο μέρη του βιντεο. Αν δε μπορείς και δε ξέρες (πολύ πιθανό) τράβα το όλο το κομμάτι 3-4 φορές και κόψε ράψε! ;)

Πόσα όργανα θα έχεις πάνω κάτω εννοεί. Δηλαδή πόσα audio tracks θα καταλήξει να μιξάρει. Γιατί άλλο να μιξάρει 1 όργανο (πιάνο) ή 4 (κουαρτέτο) και άλλο μια χορωδία, συμφωνική ορχήστρα, ηλεκτρονικά όργανα κοκ (50 όργανα). To cue είναι το "κομμάτι". Αν έχεις 15 κομμάτια, πχ, το καθένα είναι το ένα κομμάτι. Στο film music έτσι λέγονται (γενικά μιλώντας). Ναι, πάλι απ'την αρχή. Αλλά έχε υπόψη σου ότι είναι μάλλον απίθανο να βρεις παιχνίδι που να θέλει μουσική που να προϋπάρχει και να σου τη ζητήσει σε 5:1 (ή 7:1 ή ότι νά'ναι τέλος πάντων). Το 24 bit έχει πιο μεγάλο "βάθος" δυναμικών. Αρκετά πιο μεγάλο. Αυτό δε σημαίνει ότι θα τα χρησιμοποιήσεις έτσι, στο κάτω κάτω μάλλον σε ogg ή mp3 θα καταλήξουν, άρα... Αλλά 24-bit all the way! Έχω υπόψη μου, ένα δύο, αλλά η μίξη με το mastering είναι δύο διαφορετικές δουλειές... Και για τα δύο υπάρχει ο John Rodd, που μαμεί και δέρνει και κάνει ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό το πράγμα, για ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, κοκ... Δε νομίζω να είναι φθηνός, αφού μένει LA αλλά τέλος πάντων είναι ο άνθρωπός σου! :) καλές Γιορτές Δημήτρη! ΥΓ. Ελπίζω να μην είπα καμμία μαμακία παραπάνω. Αν είναι με διορθώνεται παρακαλώ!