trolley

Γιατί απρόβλεπτες; Θα χάσετε. Ναι, βεβαίως... διάλεξε από αυτή τη σελίδα το στυλ που προτιμάς και πες μου να σου στείλω το σχετικό κιτ. http://betonia-stoiximatos.blogspot.com/2010/12/top-10-το-χειρότερο-μαλλί.html ;D ;D ;D ;D ;D

Ας συνεχίσουμε την προσπάθεια εξανθρωπισμού των ροκο-χεβυ-μεταλο-μαλιάδωνε του noiz.gr. Δείτε πως πρέπει να είναι ένα σύγχρονο site μίας μπάντας (θα σου αρέσει και εσένα): http://www.coldplay.com/ (Και τα τραγούδια... καλούτσικα είναι...) :) :) :) :) :)

Να θυμήσω ότι τα είχα γράψει από την πρώτη και τη δεύτερη σελίδα. Βλέπω ότι αισίως φτάσαμε τις 6 (!!) αναζητώντας το ηχείο που θα ικανοποιήσει τον musictech. Μου την είχε πει κιόλας... ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

H μετά-την-ΚΝΕ γεροντική άνοια.

Τι σε μέλλει εσένα.. εσύ είπαμε ότι θα ασχοληθείς με τον τουρισμό... Υ.Γ. Ήταν-που-ήταν μακάβριο το φόρουμ σήμερα.. δεν περίμενες ευλογημένε να ανοίξεις αύριο το thread..???

Στενοχωρήθηκα με την είδηση, και συγκινήθηκα με την ομιλία που παρέθεσε ο Marathon και η οποία κυκλοφορεί στα mail μας από το πρωί... Τι να πω..

Επειδή ακριβώς αντιλαμβάνομαι, γι' αυτό είπα ότι το αίτημα του bloody είναι - στην ουσία του - αίτημα για αποτελεσματικότερο moderation. Καίτοι αυτός το αρνείται, προφανώς επειδή ο καθένας μας ορίζει το "moderation" διαφορετικά, είμαι βέβαιος ότι περί αυτού πρόκειται. Π.χ. ας πούμε ότι εξελλίσεται μία συζήτηση για μία συναυλία. Οι αντιθέσεις είναι έντονες και κάποια ώρα (μετά από 15 σελίδες) μπαίνει μέσα ο κ. Φούφουτος και γράφει "ρε, δεν τα παρατάμε αυτά να πάμε να μελετήσουμε καμία κλίμακα;". Ε, αυτό το ποστ πρέπει να διαγραφεί ως απολύτως άσχετο του περιεχομένου του thread. Επειδή ΔΕΝ διαγράφεται, θεωρεί καθένας (μας) δεδομένο το δικαίωμά του να γράφει ότι του κατέβει στη κεφάλα του. Αυτό σπάει τη συνοχή των θεμάτων και δημιουργεί εκνευρισμό - είναι δε, ο εκνευρισμός, που δημιουργεί τη ψυχολογική προδιάθεση για τέτοια μέτρα όπως αυτό που προτάθηκε από τον OP (στο στυλ, "πάλι λακαμίες γράφει αυτό το άτομο, μα καλά, δεν υπάρχει τρόπος να μη βλέπω τι γράφει;"). Νομίζω ότι είμαι ακριβής. Το ίντερνετ είναι η δουλειά μου και ξέρω αρκετά καλά τι γράφω (δηλ, δεν εικάζω). Αλλά ακόμη και αυτό αν δεν ίσχυε, γνώριζε ότι η συνταγή του "σοβαρότερου" φόρουμ δοκιμάστηκε από τουλάχιστον δύο παλαιά μέλη τα οποία όταν αποχώρησαν δοκίμασαν όντως να κάνουν κάτι τέτοιο, έχοντας μάλιστα ως "μαγιά" πολλά μέλη του noiz.gr με τα οποία είχαν φιλικότατες σχέσεις. ΚΑΙ τα δύο πήγαν τόσο άπατα που (προσωπικά) σοκαρίστηκα (το ένα έχει κλείσει και το άλλο εξακολουθεί να έχει μονοψήφιο αριθμό ενεργών μελών, σχεδόν επτά χρόνια μετά την έναρξη λειτουργίας του). Δεν μπορεί λοιπόν να είναι τυχαίο, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για το ΙΔΙΟ κοινό. Αν - παρ' όλα αυτά - γνωρίζεις έστω και ΕΝΑ σοβαρό φόρουμ στην Ελλάδα, ανεξαρτήτως θεματολογίας, σε παρακαλώ να μου (μας) το προτείνεις, καθότι μου αρέσει να αλλάζω γνώμη. :)

Στην πραγματικότητα, το αίτημα του bloody είναι αίτημα για αυστηρότερο moderation. Με αυτό το αίτημα, ως γνωστόν εις τους παλαιότερους, συντάσσομαι (ή μάλλον, θα συντασσόμουν αν με ενδιέφερε ακόμη). Όντως, περιμένει κανείς (επισκεπτόμενος ένα ειδικευμένο φόρουμ, όχι το facebook) ότι θα υπάρχει ένα φίλτρο αποκοπής ποστς που δεν έχουν σχέση με το δηλωθέν αντικείμενο του φόρουμ - κάτι που δε συμβαίνει εδώ, αν δεν παραβιαστούν οι κανονισμοί (οι οποίοι όμως δεν απασχολούνται με ζητήματα τέτοια, όπως η θεματική συνοχή του φόρουμ). Αντιθέτως, εν' μέρει η προσωπική ανοχή, εν' μέρει η θεσμοθέτηση χώρων για την κατ' εξοχήν ανάρτηση μπουρδολογίας, οι διάφορες ατυχείς προσεγγίσεις σε ζητήματα moderation (όπως, το κλείδωμα threads που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, ή το "σπάσιμο" ατυχούς thread σε ακόμη περισσότερα ατυχή thread), έχουν οδηγήσει σε μία πολυφωνία διαθέσεων και επιπέδων συζήτησης που... ...έχει τη πλάκα της. Αν δεν έχω διάθεση γι' αυτό το "θόρυβο" (και μερικές φορές δεν έχω), τότε πλέον δε μπαίνω καθόλου. Και εφ' όσον θεωρείται αποδεκτό να γράφει κανείς ξεκάθαρα ότι το φόρουμ δεν είναι σοβαρό (ξέρεις εσύ ποιος είσαι, πονηρέ πισινοιδιοκτήτη), τότε εγώ πάω πάσο και προτείνω και στους άλλους να κάνουν το ίδιο. Και βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς, ισχύει και το άλλο που έγραψε ο τυμβογείτονας, ότι ένα "σοβαρό" φόρουμ θα είχε ελάχιστα ενεργά μέλη στη χώρα μας.. άσε που έχω προ-πολλού καταλήξει ότι υπάρχουν αποτελεσματικότερες μέθοδοι για να φτιαχτεί και να συντηρείται ένας δικτυακός τόπος με "σοβαρό" θεματικό περιεχόμενο, από το να είναι φόρουμ.

Πριν μερικά χρόνια, ένα μέλος που λεγόταν arrpegios (νομίζω) είχε παρουσιάσει μία παρόμοια (με του bloody) ιδέα, και μάλιστα την είχε υλοποιήσει ως μικρό javascript κώδικα τον οποίο διέθεσε και στα υπόλοιπα μέλη. Προς μεγάλη μου τιμή, το είχε κάνει (όπως δήλωνε) κυρίως για να μη διαβάζει τα δικά μου post (είχαμε κόντρα επί ζητημάτων πνευματικής ιδιοκτησίας) και αρκετοί το είχαν χρησιμοποιήσει μπλοκάροντας τον ένα ή τον άλλο από τα μέλη. Λίγο καιρό μετά, σηκώθηκε και έφυγε (δεν κατάλαβα για ποιο λόγο, καθώς θα έπρεπε να είναι ικανοποιημένος). Απλώς, το noiz, είμαστε όλοι μαζί. Άμα φύγουν οι μισοί, μπορεί να είναι no ή μπορεί να είναι iz αλλά δε θα είναι noiz. :)

Όχι, δεν είναι αυτό... απλώς απαντούσα στο εξω-φορουμικό κοινό (που και εγώ είχα συναντήσει εκείνη την περίοδο) και το οποίο σπεύδει να καταλήξει σε συμπεράσματα κρίνοντας από τίτλους και μόνον. Προς αυτούς πήγαιναν οι υπενθυμίσεις μου, όχι από δώθε... mea culpa.

Α.. επ' αυτού.. ούτε εγώ το θεωρώ αριστούργημα. Ένα απλό τραγούδι είναι, από εκείνα που είναι πολύ-πολύ δύσκολο να γραφούν, διότι η γραμμή ανάμεσα στην απλότητα και την απλοϊκότητα είναι εξαιρετικά λεπτή.

Born down in a dead man's town The first kick I took was when I hit the ground You end up like a dog that's been beat too much 'Til you spend half your life just covering up now Got in a little hometown jam So they put a rifle in my hand Sent me off to a foreign land To go and kill the yellow man Come back home to the refinery Hiring man says, 'Son, if it was up to me...' Went down to see my VA man He said, 'Son, don't you understand?' I had a brother at Khe Sanh fighting off the Viet Cong They're still there, he's all gone He had a woman he loved in Saigon I got a picture of him in her arms now Down in the shadow of the penitentiary Out by the gas fires of the refinery I'm ten years burning down the road Nowhere to run, ain't got nowhere to go =================================== Αυτό είναι ένα γνήσιο πατριωτικό (όχι εθνικιστικό) τραγούδι, που - σαν τέτοιο - εστιάζει σε μικρές θλιβερές στιγμές της πατρίδας: οι περιττές πολεμικές αποστολές, η ανεργία, η θλίψη μπροστά στη συναίσθηση ότι η ευκαιρία για μέθεξη με αλλότριες κουλτούρες χάθηκε για πάντα. Ο Ρήγκαν είχε ζητήσει την άδεια να χρησιμοποιήσει αυτό το τραγούδι σαν "επίσημο" της προεκλογικής του καμπάνιας για τη δεύτερη θητεία στο Λευκό Οίκο. Ο Σπρίνγκστην αρνήθηκε, και ανταποκρίθηκε σε μία από τις επόμενες συναυλίες λέγοντας προς το κοινό "Έμαθα ότι ο Πρόεδρος μνημόνευσε το όνομά μου τις προάλλες... με κάνει να αναρρωτιέμαι ποιο τάχα να είναι το αγαπημένο του άλμπουμ.. μάλλον δεν το έχει ακούσει προσεκτικά τούτο 'δω... " ... λίγο πριν αρχίσει να παίζει με τη μπάντα του το Johnny 99, το οποίο αναφέρεται σε έναν άνεργο που απελπισμένος σκοτώνει έναν άνθρωπο και καταλήγει να καταδικαστεί σε 99 χρόνια φυλακής. Αυτά είναι τα facts... τα υπόλοιπα που γράφτηκαν στο thread δεν ξέρω τι είναι ακριβώς.... μακάρι να είχαμε ΕΝΑ τέτοιο τραγούδι σε όλο το ελληνικό ροκ ρεπερτόριο, δηλαδή ένα τραγούδι με πατριωτικό τίτλο, το οποίο όμως κανένας δεν θα διανοείτο να το βάλει να παίξει σε προεκλογική συγκέντρωση. :)

Το "Whiter Shade Of Pale" μου θύμιζε πάντα, αυτά που λέγαμε πρόσφατα με τον bloody για τα βιβλία του Philip Dick: λειτουργεί μέσα σε μία ειδική μπαρόκ διάθεση και ατμόσφαιρα. Κάθε προσπάθεια εμπορικοποίησής του το καταστρέφει, οπότε ψηφίζω 1967 δαγκωτό. Μπράβο December που έβαλες κάτι όπου ΔΕΝ πρωταγωνιστούν τα ντραμς (σε πειράζω).

Κατά τη γνώμη μου, καλά έκανες και αναπαρήγαγες αυτή την είδηση. Εδώ, έχουν κατά καιρούς αναπαραχθεί κάτι ασύλληπτες ηλιθιότητες που δεν ενδιαφέρουν κανέναν και αποδεικνύονται να είναι ψέμματα. Δεδομένης της κατάστασης στη χώρα, κάθε πληροφορία για πιθανή εξέλιξη μίας καριέρας στο εξωτερικό είναι ευπρόσδεκτη. Ευχαριστούμε.

Mastering, που έγινε;

Ή αλλιώς.. "να κανονίσουμε να βρεθείτε". ;D ;D ;D ;D ;D

Το ξέρω και εγώ αλλά νομίζω ότι έχει κλείσει. ;D ;D ;D ;D

Apokleietai... εεε. θέλω να πω.. αποκλείεται να έχεις πρόβλημα. (απαγορεύεται η χρήση grenglish στο noiz.gr).

Οπότε, η επόμενη λογική ερώτηση είναι: πόση ώρα θες να κρατήσει το ντοκυμανταιρ; Αν σου πω ότι είναι τετράωρο (υποθετικώς μιλώ) μάλλον δε θα πας με καμία δύναμη. :) :) :)

Ενδιαφέρον, από μία άποψη, αλλά εκτιμώ ότι εκτός από συναισθηματισμούς, δεν είναι πιθανό ότι θα έχει να προτείνει κάτι περισσότερο, όπως άλλωστε συμβαίνει με όλες αυτές τις "καλτ" προσεγγίσεις (η λατρεία για την προ-της-ψηφιακής φωτογραφία, είναι κάτι αντίστοιχο). Επίσης, είναι Η Τζίνι Φίνλεϊ, οπότε η "γυναικεία" προσέγγιση είναι μάλλον εγγυημένη.

Και βέβαια κατάλαβα το πρόβλημα, αλλά μάλλον εγώ έχω αποτύχει να εξηγήσω το δικό μου: Δραστηριότητες (πολιτισμικές, κοινωνικές, οικονομικές, βιομηχανικές κλπ) που βρίσκονται κάτω από κρατικιστική κηδεμονία είναι μοιραίο ότι θα ατροφήσουν και - εξ' άπαντος - δεν μπορούν ποτέ να δαγκώσουν το χέρι που τις ταίζει. Αυτό αφορά και τον Μίκη Θεοδωράκη, του οποίου το έργο είναι εδώ και δεκαετίες μουσικά αναιμικό (για να μη πω τίποτε χειρότερο), οπότε μοιραία κρίνεται πλέον από την πολιτική του δράση (δηλ. όχι ως συνθέτης). Δηλαδή, ενός κακού μύρια έπονται: από τη στιγμή που θέτεις καλλιτεχνικώς τον εαυτό σου στην υπηρεσία οποιασδήποτε πολιτικής εξουσίας, όλα τα άλλα που θα κάνεις δεν με αφορούν. Το παράδειγμα του SF για τον Cave ή τον Waits είναι πολύ χαρακτηριστικό.

Αν απευθύνεσαι σε 'μένα.. και εγώ το θεωρώ ολίσθημα, αλλά όχι δικό μου. Είναι ιστορικά αποδεικτέο ότι έχουμε κάμποσες γενιές καλλιτεχνών στη χώρα που θεώρησαν (και θεωρούν) αυτονόητη προϋπόθεση για την ύπαρξή τους την άμμεση ή έμμεση κρατική στήριξη. Αν όχι την "κρατική", οπωσδήποτε την πολιτική στήριξη κάποιου ή κάποιων που προτίθενται κάποια στιγμή να αναλάβουν την εξουσία. Οπότε - για να μην ξεχνάμε και το ερώτημα του OP - εναντίον ποιου να στραφούν; ΟΚ, αλλά σε τι μετριέται; Πρέπει να μετριέται σε "κάτι" πάντως. Τα "μπουζούκια" δεν ήταν κάποτε χώρος για να επιδείχνει κάποιος το καγιέν του και την οξυζενέ-ξανθιά πουτάνα του. Enough said. Κάποτε είχα συνομιλήσει (ο μάνατζέρ του είναι φίλος μου) με γνωστότατο τραγουδοποιό της ελληνικής σκηνής και του είχα αναφέρει ότι εκείνη την περίοδο υπήρχε κύμα δριμύτατης κριτικής του στο noiz.gr (είχα αποκρύψει ότι ήμουν ο βασικώς υπεύθυνος για το "κύμα"). Μου απάντησε "άστους μωρέ, σκοτίστηκα". Οπότε τι εννοείς όταν λες "δυστυχώς";

Ευχαριστώ για την ερώτηση, αλλά είμαι υποχρεωμένος να την αντιστρέψω: υπέδειξέ μου (μας) μία πολιτιστική δραστηριότητα ή οντότητα η οποία να παρέμεινε ενεργή για πάνω από λίγες εβδομάδες χωρίς κάποιο είδος άμεσης ή έμμεσης κρατικής επιχορήγησης - εκτός από τα "μπουζούκια". Δε λέω ότι δεν υπάρχει καμία - λέω μόνο ότι είναι αμελητέα ποσότητα. Όπως ακριβώς και στο κόσμο των επιχειρήσεων, έτσι και στο χώρο του Πολιτισμού, η εξάρτηση από την εύνοια της κρατικής εξουσίας κατέληξε να είναι αυτονόητη προϋπόθεση στην περίοδο που αναφέρεις.

Μην αυταπατάσθε: δεν υπάρχει καμία πολιτισμική παραγωγή. Ο σημερινός υπουργός οικονομίας (δηλ : Υπουργείο Επετείας / Παρακλήσεων / Προσκυνήματος / Άγνοιας), ήταν κάποτε υπουργός Πολιτισμού. Σε μία συνάντηση όπου είχε καλέσει εκπροσώπους του φωτογραφικού κλάδου προκειμένου να τους ενημερώσει (τι άλλο;) ότι δεν υπάρχουν χρήματα, κατέστησε σαφές ότι δεν μπορεί να υπάρχει πολιτισμός (κατά την υπουργική έννοια) όταν δεν υπάρχουν κονδύλια. Ο νέος-ελληνικός πολιτισμός των τριάντα τελευταίων ετών είναι τόσο "δανεικός" όσο και τα χρήματα που τώρα δεν μπορούμε να επιστρέψουμε. Οπότε μην ανησυχείς μήπως συμβεί, αυτό που έχει συμβεί πριν τρεις δεκαετίες. :)

The night is young.... ;D ;D ;D ;D ;D