trolley

Με κάλυψες. Φιλιά στον περικλής.

Από τι φαίνεται; Θεωρείς ότι αδύνατο να τα έχει κάποιος άνθρωπος ακούσει και να μην έχει γίνει περικλής; Λες να περιμέναμε εσένα για να ανακαλύψουμε τη ροκ δισκογραφία; Δώσε μία ερμηνεία τέλος πάντων...

Τραγικά επιχειρήματα. Φαντάσου Waterfall-K σε τριάντα χρόνια από σήμερα, όπου ΚΑΝΕΙΣ δε θα έχει κάνει όλα αυτά που περιγράφεις σαν προϋποθέσεις για να αποτιμηθεί η προσφορά των Deep Purple... εκεί πια θα είσαι... βασιληάς. Θα μπορούσα να γράψω πολλά (διότι έχω ακούσει όλα τα άλμπουμ τους, παρέα με τα ανεπίσημα), αλλά θα περιοριστώ να εξάρω την προσφορά του gdevelek στο thread, ο οποίος προσπάθησε ο άνθρωπος να δώσει ένα σοβαρό τόνο ανάμεσα στις οπαδικές βλακείες που γράφτηκαν, αλλά μάλλον δεν θέλετε να ακούσετε.

Αυτό είναι σχόλιο που αφορά στη δική σας (ή του επιτελείου σας) αντίληψη για το πως στήνεται και προστατεύεται ένα δίκτυο. Δεν σημαίνει ότι ξέρετε τι σας γίνεται, ή ότι πρέπει να θεωρείστε παράδειγμα (θετικό ή αρνητικό). Υπάρχουν άλλοι (πολλοί-πολλοί άλλοι) που έχουν εντελώς διαφορετική εμπειρία. Άλλωστε, προφανώς -->κάποιος<-- λόγος υπάρχει για το ότι έχετε δίκτυο με PC, ενώ παράλληλα φέρεστε ως σταθερά πεπεισμένος για το ότι η Apple σας βοηθά να έχετε το κεφάλι σας ήσυχο (έτσι το θέσατε). Εγώ (που αυτή τη στιγμή έχω ΜΟΝΟ τρία Μακ και κανένα PC) λέω να κάνω ακριβώς αυτό: να θριαμβολογήσω. Ο λόγος είναι ότι μου φαίνεται σα χθες που είχαμε τα τηλεοπτικά της σποτ με ΨΕΜΜΑΤΑ για το πόσο απρόσβλητο είναι το λειτουργικό της και το πόσο προτιμητέο είναι. Όσο για το αν άλλαξε κατά ΒΑΘΟΣ κάτι, μάλλον ξεχάσατε ποιος πέθανε πρόσφατα. --- Όπως και αν έχει, και πέραν του θριαμβολογείν, τα γεγονότα είναι γεγονότα και η θρησκοληψία είναι θθρησκοληψία. Συμφωνώ με όλα όσα έγραψε ο hariltron και κάνω τη μετεωρολογική πρόβλεψη ότι το λειτουργικό της Apple πάει για μεγάλες μπόρες. Έχει ξαναγίνει.

Ακριβώς... και αφομοίωση δεν σημαίνει "αφομοίωση από τους μουσικούς του νοιζ", αλλά "αφομοίωση από τον ευρύτερο πληθυσμό". Οι πονηροί εδώ μέσα, το.. γύρισαν και νομίζουν ότι μιλάμε για τους μουσικούς και τους κολλητούς τους. Αυτό είναι που σου διαφεύγει (βλ. είσαι εντελώς κολλημένος και δεν μπορείς να καταλάβεις) ΓκαραζοΠάνκοΕίκοσιΕπτά. On a more personal note : άλλο Λονδίνο και άλλο Κινέτα. :) :) :)

Σας παραδίδω τη σελίδα μέσω της οποίας η Apple διαθέτει το απαραίτητο λογισμικό για την αφαίρεση του Flashback, του πρώτου διάσημου ιού (αν και αποφεύγουν με έμφαση να τον πουν έτσι) που κτυπά λογισμικό και συσκευές της Apple. http://support.apple.com/kb/DL1517 Θυμάμαι όλους αυτούς με τους οποίους έχουμε κατά καιρούς τσακωθεί (που' σαι Κιλον για να δεις το παιδί της αλλαγής) και στους οποίους υπομονετικά εξηγούσα (και άλλοι) ότι ο μόνος λόγος για το ότι δεν υπάρχει malware στα mac είναι η ασημαντότητά τους σε επίπεδο παγκόσμιας αποδοχής και ότι αν ποτέ άλλαζε αυτό... Ο Κίλον (και άλλοι) έλεγε ότι αν ποτέ έβγαινε ιός για την Apple θα πέταγε τον iMac του από το παράθυρο. Επειδή και άλλοι μπορεί να έχουν τέτοιες τάσεις, το νου σας καθώς περνάτε κάτω από μπαλκόνια... :)

Ενδιαφέρον άρθρο / benchmark σχετικά με τις φημολογούμενες (όπως προκύπτει, επί το πλείστον) διαφορές στις επιδόσεις ανάμεσα στην 32μπιτη και την 64μπιτη έκδοση των Windows 7. http://www.iinuu.eu/en/it-guru/windows-7-32-vs-64-bit-performance-benchmark

@Παλαιότερα Μέλη Πάντως, έχει πλάκα αυτό που τελευταία καταγράφεται.. κάποιος που μπαίνει για να ρωτήσει ή να αναζητήσει τοποθετήσεις, αγνοεί επιδεικτικά απόψεις που ακυρώνουν την όλη διαδικασία που εγκαινίασε και (τελικώς)... διδάσκει τους υπόλοιπους επ' αφορμήν δίσκων, αναμνήσεων και.. ντοκυμανταίρ (έτσι γράφεται, φίλος) που ακούσαμε, είδαμε, πληρώσαμε και... πετάξαμε στα σκουπίδια εδώ και πολλά-πολλά χρόνια (εκτός από το Νέστωρ που έχει συλλεκτική λίμπιντο). @ GaragePunk27 Φίλε, το ερώτημά σου έχει απαντηθεί από αυτόν που τακτικώς απαντά σε ερωτήματα εδώ στο Noiz: τον Superfunk δηλαδή. Επίσης έχει απαντηθεί από κάτι ακόμη πιο σημαντικό: την ίδια τη ζωή ---> όσο περισσότερο επικαλείσαι ότι το ροκ έχει ιστορία στην Ελλάδα (δηλαδή, ότι έχει διάρκεια) τόσο πιο υπόλογο το καθιστάς για την καλλιτεχνική του ανικανότητα να ΠΕΙΣΕΙ τον τοπικό πληθυσμό για την αναγκαιότητά του. Κρατάς δηλαδή ένα δίκοπο μαχαίρι και δεν είμαι βέβαιος ότι το τραβάς προς τη σωστή κατεύθυνση. Πιθανότατα ανήκεις σε μία νέα γενιά μουσικών που νομίζουν (όπως νόμισαν και πολλοί άλλοι πριν από εσάς) ότι θα τα καταφέρετε. Μακάρι να το κάνετε, αλλά (θα στο πω και ας με αντιπαθήσεις), δεν την πας καλά την πέρδικα, διότι αναζητάς στοιχεία δικαίωσης στις αποτυχίες του παρελθόντος. Καλή Ανάσταση (εδώ και αν ταιριάζει....)

Ναι, έτσι είναι, αλλά ο όρος "σεξουαλική επανάσταση" είναι γραφικός, διότι η ανάγκη των ανθρώπων να λαμήσουν (πως τα λέω ο μπαγάσας) είναι προ-αιώνια και δεν ανακαλύφθηκε ούτε κατωχυρώθηκε τη δεκαετία του '50. Οπότε, το να συνδέουμε ένα μουσικό ιδίωμα με την απόφαση της μέσης λευκής αμερικάνας να πάψει να παριστάνει την παρθένα, είναι κάλπικο και ανάρμοστο ως επιχείρημα (δε το λέω για το sfaku, δεν το έχω πρωτοδιαβάσει από αυτόν άλλωστε). Για περισσότερες πληροφορίες (λέμε τώρα...) προτείνω το "Χειρότερα Από Σκυλιά" του Mingus όπου αβίαστα θα διαπιστώσετε ως αναγνώστες ότι η αμερικανική κοινωνία ξεσκιζόταν απρόσκοπτα, τουλάχιστον 3.5 δεκαετίες νωρίτερα, πριν ακόμη εφευρεθεί η ηλεκτρική κιθάρα - σε αυτή τη βάση ανέφερα τον (αιωνία του η μνήμη) πατέρα μου, δηλαδή για να καταδείξω ότι η "σεξουαλική επανάσταση" είναι μία αυστηρά προσωπική υπόθεση και δεν έχει απολύτως καμία σχέση με μουσικά ιδιώματα - συντελείται δε ακόμη και σε κοινωνίες όπου δεν έχει φτάσει καν ο ηλεκτρισμός.

Η (ως συνήθως) εμπεριστατωμένη άποψη του sfaku, με βρίσκει να διαφωνώ, διότι (αυταπόδεικτα) η συζήτησή μας δεν διεξάγεται το 1967, αλλά το 2012. Πέρα από ανακρίβειες (ο μακαρίτης ο πατέρας μου χούφτωνε απροβλημάτιστα έχοντας ακούσει στη ζωή του μόνο Καζαντζίδη και Ζαγοραίο), είναι σαφές ότι ο OP έχει μία σχεδόν μεσσιανική αντίληψη για το ρόλο που (ίσως/θα) μπορούσαν να επιτελέσουν οι ροκ μουσικοί στο κοινωνικό γίγνεσθαι, και είναι μάλλον καθήκον μας να... κλωτσήσουμε από το νου του αυτή την 100% αναληθή πεποίθηση. Σε συνδυασμό με το ότι εξακολουθούμε να μην έχουμε άλλο ορισμό για τι σημαίνει "αφομοίωση", είμαστε μάλλον υποχρεωμένοι να μιλάμε για τη ροκ ως μουσικό ιδίωμα, όπου και ισχύουν (κατά τη γνώμη μου) αυτά που έγραψα νωρίτερα.

Συμφωνώ με τον/την atreu73. Προσθέτω (στη συζήτηση) το εξής: ότι σκοπός ενός μουσικού ιδιώματος σαν την ροκ, είναι ακριβώς το να ΜΗΝ αφομοιωθεί. Είναι ΚΑΛΟ το ότι στην Ελλάδα δε συνέβη ποτέ αυτό (και ούτε πρόκειται να συμβεί, κατά τη γνώμη μου) διότι αυτό ακριβώς είναι που δίνει χώρο για καλλιτεχνική ελευθεριότητα, εκείνου του τύπου που μας έχει δώσει τα αριστουργήματα αυτού του μουσικού ιδιώματος.

Δεν ξέρω σε τι αναφέρεσαι... Αλλά, ακόμη και αν ήξερα, τι πρόβλημα υπάρχει με το να αναζητώ (εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος) πληροφορίες στο Διαδίκτυο; Κρυφός είσαι; Το ζήτημα είναι ότι επικαλείσαι μουσική εμπειρία (και μάλιστα, απαξιώνοντας εμένα επειδή δεν την έχω), αλλά δεν ενδιαφέρεσαι να αποδείξεις ότι έχεις τέτοια εμπειρία. Οπότε, μην την επικαλείσαι - δε σε προκάλεσε κανείς να το πράξεις.

Τώρα όμως, αίφνης, εκτός του να ξέρεις (αλλα να μη λες) τι έχεις δοκιμάσει εσύ, γνωρίζεις και τι έχω κάνει εγώ. Δεν γνωρίζεις όμως. Όσον αφορά τη μπηχτή για το αν γνωρίζω από μουσική δημιουργία, στείλε μου τη δισκογραφία σου με π.μ. Υπάρχει;

Manos, είσαι προσωποπαγής και επιθετικός. Πέραν αυτού, αν δεν επέμενες στη δογματική σου προδιάθεση (δηλ : να επαναλαμβάνεις δημόσια "απόψεις" για πράγματα που έχεις διαβάσει, αλλά δεν έχεις δοκιμάσει), θα έβλεπες ότι δεν κατηγόρησα ποσώς την East and West (για την οποία επίσης έχεις ελάχιστη άποψη για το πως λειτουργεί και τι ακριβώς πουλάει και σε ποιον), απλά επεσήμανα αυτό που όλοι ξέρουμε, ότι δεν απολαμβάνει της αίγλης που απολάμβανε πριν οκτώ-δέκα χρόνια (όπως είπα και νωρίτερα, ΕΚΕΙ έχεις κολλήσει χρονικά), αλλά έχει ξεπεραστεί από άλλες εταιρείες. Νομίζω ότι όποιος κάνει έρευνα αγοράς μέσω του noiz, δικαιούται να διαβάσει κάτι παραπάνω από αυτό που θα του έλεγε οποιοσδήποτε υπάλληλος στο "Πλαίσιο" (δηλ, αυτά που γράφεις εσύ), ότι δηλαδή αναζητά κάποιο insight που ενδεχομένως θα οδηγήσει σε καλύτερες λύσεις και εξοικονόμηση χρημάτων. Αν έγραφε(ς) το soundtrack του Αβαταρ 2, δεν θα ρώταγε εδώ μέσα, οπότε θεωρώ ότι έχω αρκετά καλή αντίληψη των αναγκών του μέσου όρου των μελών. Δεν θεωρώ ότι "τρέχουν" το Ivory (ακόμη πιο βαρύ από την σαχλαμάρα της East and West, αλλά για καλό λόγο). Αυτά.

Ο Black ΕΙΝΑΙ καλύτερος, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι ο Green είναι ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ, εκτός αν ο φίλος (ή εσύ) ασχολείστε αποκλειστικά με το soundtrack του Avatar 2. O SSD ΔΕΝ είναι καλύτερος λόγω της άθλιας σχέσης ανάμεσα στο κόστος και τις επιδόσεις, και του άγνωστου προσδόκιμου ζωής. Είπαμε, υπάρχουν πάνω από ένα κριτήρια, δεν αγοράζουμε... τόρνο για να μετράμε μόνο τις στροφές.. Φιλικά.

Μία κακά σχεδιασμένη βιβλιοθήκη, καθώς και εκείνοι που πιθανώς επεισθηκαν να την χρησιμοποιούν, είναι χλωμά παραδείγματα μπροστά στη Vienna Symphonic Line που σου ανέφερα. Απάντα στα εξής : α) Είχες ποτέ Gigastudio (Hans Zimmer speaking) το οποίο έτρεξε μόνο στα 32μπιτα XP πριν οκτώ χρόνια; ... εκείνο τον καιρό, ο ταχύτερος δίσκος ήταν πιο αργός απο τους Green και ο Zimmer δούλευε μία χαρά.. β) Δεν υπάρχουν άλλες βιβλιοθήκες πιάνου που να μην χρειάζονται δίσκους σαν αυτόν που ανέφερες; γ) Δεν τίθενται θέματα κραδασμών, θορύβου, κόστους, αντοχής, ενεργειοφαγίας κλπ... μόνο οι στροφές μετράνε; Δεν φαντάζομαι τίποτε, απλώς σε ενημερώνω. Αν δεν θες να ενημερωθείς, άσε να ενημερωθεί αυτός που ρώτησε. :) Υ.Γ : Ρε τρελέ, τώρα είδα ποια βιβλιοθήκη θέλει αυτές τις προδιαγραφές.... έλεος, αυτοί πρέπει να έχουν να γράψουν software από την εποχή του Cubase 3. Βρες ένα άλλο πιάνο, να δεις το φως σου...

Όχι, δεν ισχύει. Εξήγησα ήδη τους λόγους για τους οποίους οι Green προσφέρουν επαρκείς επιδόσεις (μάλιστα, ξέχασα ότι οι μεγαλύτεροι από αυτούς έχουν και μεγάλο buffer RAM). Το θεώρημα που αναφέρεις ισχύει μεν, αλλά διαμορφώθηκε επί Windows XP (32bit) και επί Gigastudio. Στις μερες μας, ισχύει μόνο θεωρητικά, διότι όταν εγώ μπορώ να έχω (κατ' ελάχιστον) 8 GB RAM, τότε κούνια-που-το-κούναγε το προγραμμα που λειτουργεί με τον τρόπο που περιγράφεις. Σκέψου (ή μάθε, αν δεν το έχεις ήδη υπ' όψιν σου) ότι η μεγαλύτερη και απαιτητικότερη βιβλιοθήκη (η VSL) λειτουργεί εξαιρετικά με το load επεξεργασίας και φορτώματος να είναι μοιρασμένο σε διαφορετικούς υπολογιστές (εκ' των οποίων, ένας φορητός μετρίων επιδόσεων σε setup φίλου) με το audio να "κυλάει" μέσα από καλώδιο δικτύου. Έχει αλλάξει η φάση.

Οι Caviar Green είναι όντως οικολογικοί, και ορθώς μειώνουν τις στροφές τους σε κάθε ευκαιρία, διότι έτσι παρατείνεται η ζωή τους (πρώτον), μειώνεται η θερμοκρασία στο κουτί (δεύτερον) και μειώνονται οι κραδασμοί στο σασί του κουτιού (τρίτον). Πέραν αυτού, είναι οι μόνοι δίσκοι της Western Digital που έχουν το χαρακτηριστικό Advanced Drive Format, το οποίο ενσωματώνει τις σύγχρονες αντιλήψεις των απανταχού κατασκευαστών για το πως πρέπει να φτιάχνονται τα partition σε σχέση με τη γεωμετρία του υλικού στο σκληρό δίσκο, δίνοντας καλύτερες επιδόσεις σε σχέση με παλαιότερες κατασκευές ίδιας χωρητικότητας και ταχύτητας στροφών. Πράγματι, η μέγιστη "τελική" τους ταχύτητα, είναι χαμηλότερη από εκείνη των Black, αλλά αυτό έχει μόνο ακαδημαϊκή σημασία διότι α) πρέπει να υπάρχουν πολύ σοβαρά προβλήματα στο σύστημα αν πρέπει να διαβάζει συνέχεια τα samples από το δίσκο και β) όπως εξήγησα παραπάνω έχουν κερδηθεί επιδόσεις από τα άλλα χαρακτηριστικά τους, πριν φτάσουμε να μιλούμε για την "τελική" τους ταχύτητα. Τέλος, είναι λιγότερο θορυβώδεις, άρα ευνοούν την κατασκευή ενός αθόρυβου PC, τομέας στον οποίο τα περισσότερα PC πάσχουν ακόμη και σήμερα.

Αυτά είναι για τους αφελείς νέους φίλους του νοιζ, οι οποίοι ξεκινάνε θέμα και μετά μας παρακολουθούν να τους το ξεφτυλίζουμε εναλλάξ εμείς οι παλαιότεροι (hint-hint). Οι παλιοί ΞΕΡΟΥΜΕ ότι πρέπει να ανοίγουμε θέματα όπου μας γουστάρει (αν και το συγκεκριμένο ερώτημα δεν το έθεσα εγώ).

To CV του καλλιτέχνη είναι άλλης τάξεως ζήτημα, άπτεται προσωπικών δεδομένων (με τη νομική αλλά και άλλη έννοια). Το CV του εκάστοτε καλλιτεχνικού έργου, εν' τούτοις, είναι για εμένα ΤΟΣΟ σημαντικό, όσο το έργο καθ'αυτό. Μάλιστα, θα πιθανολογήσω ότι δεν αποτελώ δα και καμιά εξαίρεση : όλοι θέλουμε να ξέρουμε ποια πραγματικά στοιχεία σκέψης και βιογραφικής αποτίμησης υπάρχουν πίσω από το Wall, και όλοι θέλουμε να ξέρουμε με ποια κριτήρια επιλέχθηκε ο Roy Harper να τραγουδήσει το Have A Cigar. Απλώς, λέω ότι - ειδικώς σε εμένα - γνωρίζω ότι έχει συμβεί και το εξής: μελετώντας το βιογραφικό ενός καλλιτεχνικού έργου, έχω μερικές φορές καταλήξει ότι δεν με ενδιαφέρει να έρθω σε επαφή με το ίδιο το έργο, διότι θα ήταν χάσιμο χρόνου. Σε αντίθεση, έχω επιδιώξει επαφή με καλλιτεχνικό έργο, εξ' αιτίας των πληροφοριών που έφτασαν σε 'μένα για τη διαδικασία δημιουργίας του.

Όσον αφορά εμένα, η απάντηση είναι "Ναι": εδώ και χρόνια δεν ασχολούμαι με κανένα έργο τέχνης αν δεν μπορώ να έχω κριτική αντίληψη των διαδικασιών που συνετέλεσαν στη δημιουργία του. Εν' τούτοις, εξακολουθώ να έχω πρωτίστως αισθηματικές αντιδράσεις, απέναντι σε καλλιτεχνικό έργο που υπάγεται σε μία από τις εξής κατηγορίες: α) αφορά μία τέχνη για την οποία δεν έχω κανένα know-how (π.χ. ζωγραφική), β) έχει να κάνει με καθαρό fun. Η δε πλάκα είναι ότι - στο νοιζ, ντε - όποτε υιοθετώ μία από τις δύο προσεγγίσεις (την αισθηματική ή την υπερ-αναλυτική) κάποιος πάντα με εγκαλεί γιατί δεν χρησιμοποίησα την άλλη, οπότε λέω να καταλήξουμε στο ότι και οι δύο είναι εξίσου έγκυρες και να τελειώνουμε.

Υπαινίσσεσαι ότι αυτά που παίζει η τρομπέτα είναι μέρος της σύνθεσης;

Ναι, αλλά χάθηκε το μέτρο. Τα πράγματα ήρθαν σε ένα σημείο όπου το κομάτι δεν υπάρχει χωρίς τη τρομπέτα. Δώσε μας μία μίξη με την τρομπέτα να λείπει, και ζήτα ειλικρινείς εντυπώσεις, προκειμένου να διαπιστωθεί πόσο δίκηο έχω.

Δεν εντυπωσιάστηκα από την τρομπέτα. Χρήσιμη προσθήκη ηχοχρώματος, η οποία όμως τείνει να ασκήσει δεσποτικό ρόλο για όσο εμφανίζεται, τοσο μελωδικά όσο και δομικά. Η πραγματικά σπουδαία δουλειά έχει γίνει - κατά τη γνώμη μου - στα άλλα όργανα, ειδικά στη κιθάρα, ενώ (και μάλλον επακριβώς για να "χωρέσουν" οι πιρουέτες της τρομπέτας) το κομάτι έχει κάπως απλωθεί πέραν του χρόνου που κανονικά θα αρκούσε για την εξυπηρέτηση των μουσικών ιδεών που το απαρτίζουν. Κακά τα ψέμματα: δεν υπάρχει πλέον τίποτε πιο βαρετό στον πλανήτη από το στάνταρ ροκ τρίο (μπάσο, κιθάρα, ντραμς) οπότε η προσθήκη άλλων οργάνων είναι απαραίτητη για να προκύψει κάτι της προκοπής. Μία session συμμετοχή όμως είναι πολύ εύκολο να παραβιάσει τα μέτρα της κάθε σύνθεσης και της κάθε μπάντας, οπότε προσωπικά θα το ξανακοίταζα αυτό το ζήτημα, για να μη πω ότι θα ξανακοίταζα ακόμη και αυτό το κομάτι προς την κατεύθυνση του να "μαζευτεί". Σόρυ για την υπερβολικά ψυχρόαιμη τοποθέτηση, δεν με εκφράζει πλήρως, αλλά την γράφω ως αντίβαρο στα διάφορα wow που ήδη γράφτηκαν (και τα οποία επίσης θα προσυπέγραφα).

Εγώ, απ' την άλλη (ας το πει και κάποιος), δεν περιμένω τίποτε απολύτως. Άλλος ένας (στουντιάς; ηχολήπτης; ποιος ξέρει; ποιος νοιάζεται;) ο οποίος έχει ταχθεί υπερ της ανωτερότητας συγκεκριμένων τεχνολογιών, γνωρίζοντας ότι η πλειοψηφία των αναγνωστών δεν έχουν απρόσκοπτη πρόσβαση σε αυτές τις τεχνολογίες... σα να λέει κάποιος δηλαδή ότι "το καλύτερο παγωτό καϊμάκι γίνεται με τη χρήση ενός συγκεκριμένου παν-σπάνιου συστατικού, το οποίο όμως εγώ το έχω"... δήλωση που μπορεί να γίνει ανεκτή ΜΟΝΟ με την προσκόμιση δείγματος από το παγωτό... ... οπότε καλώς του ζητά ο SF δισκογραφία, την οποία όμως δε μας διαθέτει. Θα ήθελα πολύ να κάνω λάθος στην εκτίμησή μου.. αλλά αυτό και αν θα ήταν πρωτιά... :) :) :)