trolley

Τα πολλά θα τα αφήσω για τον Waterfall-K. Μόνο ένα σχόλιο : Oh, yes, it's beautiful. Beautiful. ;)

Δεν άσκησα "σκληρή" κριτική, πίστεψέ με. Άλλωστε, ένα μικρό αντίβαρο στους διθύραμβους που είχαν προηγηθεί, ίσως ήταν απαραίτητο, διότι - και είμαι ειλικρινής ως προς αυτό, τουλάχιστον - ο ενθουσιασμός που γεναιόδωρα εκφράστηκε, χωρίς καμία σχεδόν αναφορά σε "μείον", μάλλον λειτούργησε αρνητικά στην πρώτη επαφή μου με το υλικό.

Μα τι εννοείς; Ότι είμαι αγενής ασκώντας κριτική στο δίσκο; Αν ναι, είναι δικαίωμά σου να το πιστεύεις, αλλά έτσι ανοίγεις τη συζήτηση ότι μπορεί και όσοι έγραψαν τα σχόλια που προηγήθηκαν, να το έκαναν από ευγένεια και όχι ειλικρίνεια.. το οποίο δεν μπορώ να αναλογιστώ, ούτε έχω καμία σχετική ένδειξη. Πάντως, η συζήτηση περί κριτικής είναι μεγάλη. Αν θέλεις, άνοιξε ένα thread να το αναπτύξουμε.

Μόλις τελειώσεις να θαυμάζεις κάποιες από τις ενορχηστρωτικές ιδέες (οι φωνές δεν συμπεριλαμβάνονται διότι δεν είναι ούτε καν ενδιαφέρουσες), μένεις με μερικές εύλογες απορίες, όπως α) τι σχέση έχει ένα sample από τη "Λάμψη" του Κούμπρικ, με την πανηγυρτζίδικη ατμόσφαιρα του κοματιού που το περιέχει;, ή β) οι στίχοι είναι σκόπιμα ασυνάρτητοι; ή γ) τι ακριβώς σημαίνει prog folk; ή δ) γιατί χρειάζεται ένα "intro" και ένα "outro" ένα άλμπουμ χωρίς κεντρική θεματική ιδέα... και πολλά άλλα μικρά ή μεγαλύτερα ζητήματα που καταλήγουν όλα στη διαπίστωση ότι η έμπνευση ήταν αναιμική πίσω από τα περισσότερα μέρη του εγχειρήματος - αν και θα μπορούσα να έχω γράψει και "μέλη", εξ' ίσου άνετα. Νομίζω ότι τέτοιου είδους σκόπιμοι "αχταρμάδες" λειτουργούν καλύτερα με μία σοβαρή δόση χιούμορ (κάτι ήξερε ο Zappa), και το χιούμορ λείπει ξεκάθαρα από τα πάντα: τους τίτλους, τους στίχους... Κανονικά δε θα έγραφα τίποτε για το τεχνικό σκέλος της προσπάθειας (όταν κάτι δεν με ικανοποιεί καλλιτεχνικά, δεν μπαίνω σε διαδικασία αξιολόγησης τεχνικών παραμέτρων), αλλά ο fleamail είναι πολύ σοβαρός σε αυτό που κάνει και αναγνωρίζω ότι, ειδικά κάτω από τις συνθήκες παραγωγής που αορίστως περιγράφει, μάλλον κατάφερε έναν άθλο στο να ακούγονται έτσι όπως ακούγονται, αυτά τα κομμάτια μουσικής.

"Πάντα ήσουν δυνατός στα άβαταρ, αλλά με αυτό, ξετίναξες τη μπάνκα." Kowalsky, Leon.

Για όσους έχουν αγοράσει το Logic Pro από το Apple Store (όχι με οποιονδήποτε άλλον τρόπο): οι βιβλιοθήκες με τα samples, τις loops και τους ήχους, που παραδοσιακά εγκαθίσταντο από το DVD, τώρα πλέον: α) Απουσιάζουν πλήρως, β) Εγκαθίστανται σε δεύτερη φάση με download από το φρεσκοεγκατεστημένο πρόγραμμα, γ) Εγκαθίστανται με κάποιο άλλο τρόπο; Ευχαριστώ εκ' των προτέρων.

Αν κάποιος/α από εσάς χρησιμοποιεί νόμιμες εκδόσεις των plugins της waves, ας μας διαφωτίσει σε σχέση με τα εξής: α) Τι είδος USB κλειδιού χρησιμοποιούν για την προστασία τους; β) Αν υπάρχει εξακριβωμένη ανοχή (ή μή-ανοχή) της εταιρείας για τη πιθανότητα εγκατάστασης σε πάνω από ένα υπολογιστή. γ) Συμβατότητα / Προβλήματα με το Reaper. Ευχαριστώ εκ' των προτέρων.

Μήπως πρέπει να το γράψουμε μαζί; Σκέψου το, μετά θα το πουλήσουμε στον yameth και θα απαιτήσουμε να μας κάνει mods για να σκίζουμε όποιον γουστάρουμε.

Υπάρχει λύση και γι' αυτό, αλλά θα την πω σε όποιον σπονσονάρει την κατασκευή του software.. :) :) :) :)

Αυτό το έχω πει (σαν ιδέα για αναβαθμισμένο software) εδώ και πέντε χρόνια. Πολύ σωστά εντοπίζεις ότι το ζητούμενο δεν είναι η γνώμη μας για το μέλος (το οποίο άλλωστε είναι ένα avatar) αλλά για το κάθε ποστ ξεχωριστά.

Μην απαντάς, γιατί μπορεί να ακούσεις και άλλες φαιδρότητες. Δεν εγείρω εγώ το ζήτημα ndnikola αλλά ο bloody sunday. Εγώ απλώς απάντησα ΣΤΟΝ bloody sunday και ΟΧΙ δεν με ενδιαφέρει να το συζητήσουμε, διότι η συζήτηση περί καταλληλότητας των moderators δημόσια απάγορεύεται από τους κανονισμούς. Ιδιωτικά, πάρε με τηλέφωνο όποτε θέλεις.

To συγκεκριμένο σχόλιο το έχω γράψει εγώ (το ξέρεις υποθέτω). Γιατί πιστεύεις ότι θίγεται η υπόληψή μου; Αυτή ήταν η άποψή μου, την ημέρα που έγραψα το συγκεκριμένο σχόλιο - είχαν προηγηθεί άλλες δύο αλλαγές στο κείμενο (με διαφορά πολλών μηνών μεταξύ τους), τις οποίες υποθέτω ότι δεν διάβασες. Στο μέλλον, όταν θέλεις να γράψεις κάτι για 'μένα, να έχεις το αντριλίκι να το γράφεις. Μάλιστα, ενημερώνω (διότι δεν ντρέπομαι για τις απόψεις μου) ότι το συγκεκριμένο σχόλιο είχε γραφτεί κυρίως λόγω ενόχλησης για τον τύπο moderation που ασκούσε τότε ο ndnikola (ο οποίος γνωρίζει ότι έχω προβλήματα με τον τρόπο που ασκεί το moderation, άλλωστε επίσης παραδέχεται ότι δεν είμαι ο μόνος, αναφερόμενος σε π.μ. που έχει λάβει). Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την τρέχουσα συζήτηση, εκτός από το ότι το μυαλό σου τα έχει περιέργως συνδέσει, καλό θα ήταν να μας το πεις bloody. Δεν ισχύουν αυτά που γράφεις. Έχουν ανταλλαχθεί βαρύτατες εκφράσεις, μέχρι και μπινελίκια, και ΟΧΙ από εμένα, καθότι εγώ δεν παθιάζομαι με κιθάρες και μικρόφωνα. Δε θα λύσουμε το πρόβλημα της ανεπάρκειας ιντερνετικού πολιτισμού εδώ.

Δε νομίζω ότι τα μέλι(α) θέλουν να συζητούν για πολιτική, αλλά για την επικαιρότητα. Το ότι αυτό δημιουργεί την ανάγκη για πολιτικό σχολιασμό είναι σχετιζόμενο με όλα συμβαίνουν εδώ και μερικά χρόνια. Αν είχε γίνει ένας σεισμός 10 ρίχτερ, θα συζητούσαμε για τους σεισμούς (όχι την πολιτική), αλλά πάντα για την επικαιρότητα. Κατά τα άλλα η φράση "πολιτική", ασφαλώς μπορεί να μπει σε μονά εισαγωγικά, αλλά το ίδιο μπορεί να γίνει για οποιαδήποτε φράση, όπως "παλιό μέλος", "κάρμα", "moderation", "μουσική" κλπ. Εξαρτάται από το αν θέλουμε να συννενοηθούμε ή να τσακωθούμε. Το πλήθος των πολιτικών πληροφοριών (όχι απόψεων) που έχω διαβάσει στο φόρουμ το τελευταίο εξάμηνο είναι πολλαπλάσιο των μουσικών πληροφοριών (ειδικώς από πολιτικούς μου "αντιπάλους"). Θα ήθελα πολύ να αλλάξει αυτό, πριν αρχίσουμε να ακούμε την υπόγεια κριτική για το ότι κάποιος κακός θέλει να αλλάξει την μορφολογία του φόρουμ.

Και εγώ θα συμφωνήσω μαζί μου. Κοίτα να συμφωνήσεις και μαζί σου, τώρα. :) :)

Εντυπωσιάζομαι από το ότι άνθρωποι που έχετε παίξει μουσική μαζί, έχετε πραγματικά τόσο χώρο στο νου σας για πιθανές παρεξηγήσεις των προθέσεων του άλλου. Τελικά, μάλλον καλά κάνω και δεν έρχομαι στις μπυροποσίες. Είθε το πνεύμα του Ιανού Διούρη να κυριαρχήσει στη σεβαστή ομοίγειρη.

Για μουσική, δεν θα επέλεγα ποτέ ένα πρόγραμμα που να τρέχει μόνο σε μία πλατφόρμα. Υπάρχουν πολλοί και ψιλο-προφανείς λόγοι γι' αυτό, ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνονται α) η δυνατότητα μεταφοράς των αρχείων σε άλλη πλατφόρμα ή στούντιο για περαιτέρω επεξεργασία, β) η δυνατότητα ανταλλαγής αρχείων με άλλους που ίσως έχουν άλλη πλατφόρμα, γ) η πιθανότητα να εγκαταληφθεί/καταργηθεί το πρόγραμμα από την εταιρεία που το φτιάχνει κλπ. Οπότε, οι επιλογές σου, από κάτω προς τα πάνω έχουν ως εξής: α) Reaper β) Ableton Live γ) Cubase δ) ProTools :) Φυσικά, το πιθανότερο είναι ότι δε θα χρειαστεί ποτέ να πας πέρα από το (α).

Φίλε, έχεις ΠΡΟΒΛΗΜΑ !!! :) :) :)

Η (δισκογραφημένη) αλήθεια είναι ότι οι τζαζίστες, παίζουν κλασσική μουσική σαν... τζαζίστες. Καμία ερμηνεία κλασσικού έργου δεν έχει τύχει αποδοχής από το στάνταρ ακροατήριο κλασσικής μουσικής. Οι κλασσικά εκπαιδευμένοι πιανίστες δεν μπορούν να παίξουν "τζαζ", όχι διότι δεν μπορούν να αυτοσχεδιάσουν (υπάρχουν εκατοντάδες ευκαιρίες που παρέχει ο συνθέτης για αυτοσχεδιασμό, ακόμη και σε πολύ γνωστά έργα για πιάνο), ή διότι δεν είναι επαρκείς σε επίπεδο τεχνικής, αλλά διότι έχουν μία αντίληψη ρυθμού που είναι ασύμβατη με εκείνη που έχουν οι μαύροι (στους οποίους ανήκει το σύνολο των πυρηνικών αντιλήψεων για το ιδίωμα). Αυτός άλλωστε είναι ο λόγος που υπάρχει ο όρος "ευρωπαϊκή τζαζ", η οποία έχει παιχτεί εν' πολλοίς από "κλασσικά" σπουδαγμένους μουσικούς.

Έλα μωρέ και εσύ... υπάρχει καμία πηγή πληροφοριών στο noiz που δεν είναι ελεύθερα διαθέσιμη σε όλο το ίντερνετ;... τι περιμένεις δηλαδή να γραφτεί που δεν μπορείς να το βρεις μόνος σου;.. τι άλλο να πουν οι άνθρωποι (ή εγώ) εκτός από τη γνώμη τους για κάτι που το έχουν δει μόνο σε φωτογραφίες ή βίντεο;..

Έχω την εντύπωση ότι δεν καταλαβαίνεις ότι υποστηρίζουμε την ίδια άποψη. Αν κάνεις λάθος, κάνω και εγώ λάθος.

Δεν είσαι ακριβής. Και βέβαια είναι υποχρεωμένοι... όχι από εμένα βέβαια ή από εσένα ή από τον ατζέντη τους, αλλά από το παρελθόν τους. Όλοι όσοι ανέφερα, έχουν να παρουσιάσουν νέες προτάσεις στο θέμα του ήχου (τους) καμιά εικοσαριά χρόνια.. και είναι αδιανόητο ότι θα εμφανιστούν σε κοινό χωρίς να είναι περιβλημένοι από τα μηχανήματα που παράγουν το πρωτογενές ηχητικό τους υλικό. Κάποιοι (οι TD π.χ.) προσπάθησαν ΠΟΛΥ να περάσουν τα ηχοχρώματά τους (της δεκαετίας του '70) σε σύγχρονες τεχνολογικές υποδομές, με σχετική μη-επιτυχία. Άλλοι, όπως ο Vangelis, δεν προσπάθησαν καθόλου (και καλά έκαναν).

Waterfall, ο Vangelis (όπως κσι οι Tangerine Dream, κατ' αντιστοιχία, ή ο Schulze, ή ο δικός σου ο Keith Emerson) είναι υποχρεωμένοι να χρησιμοποιούν αυτόν τον εξοπλισμό, καθότι έχει κτίσει την καλλιτεχνική τους ταυτότητα με αυτούς τους ήχους και δεν έχουν κανένα λόγο να το αλλάξουν. Μάλιστα δαπανούν υπέρογκα ποσά για τη συντήρηση αυτού του εξοπλισμού, όπως ξέρεις. Και πολύ καλά κάνουν, εφ' όσον μπορούν. Και εγώ το ίδιο θα έκανα.

Τονίζοντας ότι δεν έχω μπει σε mode σύγκρισης ανάμεσα σε synths, θα επισημάνω τα εξής, σε αντιστοιχία με τα δύο παραπάνω ρητορικά ερωτήματα που εξέφρασες ατύπως. α) Τα data είναι το ακριβότερο asset στον πλανήτη, κυριολεκτικά και μεταφορικά. β) Μπορείς να δεθείς συναισθηματικά με τον Atari ST σου και το Cubase σου; Όσοι τα είδαν για πρώτη φορά σε τρυφερή ηλικία, θα σου απαντήσουν "ναι", και είμαι βέβαιος ότι το ίδιο ισχύει και με άλλα κομάτια λογισμικού, όπως είναι το Kontakt. === Επίσης, το DX21 είναι βέβαιο ότι θα κάνει αυτό που λες (καίτοι εγώ δεν το είχα ποτέ, συνεπώς απλά εικάζω) αλλά το Roland S770 ή οποιοδήποτε από τα samplet της ΑΚΑΙ που κάποτε έπρεπε να πουληθείς για να τα αγγίξεις, σήμερα όχι δεν θα πουλιόντουσαν για ένα κουτί μακαρόνια, αλλά δεν κάνουν ούτε για το ρόλο του κουτιού από τα μακαρόνια, και κατασκευαστικά και ηχητικά. Συμπεραίνω ότι δεν υπάρχει ντε-φάκτο ανωτερότητα λοιπόν, σε κανέναν από τους δύο κόσμους. :)

Zen

Όλα αυτά ισχύουν. Επειδή ισχύουν όμως, έχει παραμεληθεί (εκ' μέρους των κατασκευαστών hardware synths) η επίσης υπαρκτή ανάγκη για innovation. Στον τομέα αυτό (και μόνο στον τομέα αυτό) synths όπως τo Tassman (π.χ.) έχουν καλύτερο τελικά ήχο από οποιαδήποτε hardware υλοποίηση έχω δει δια ζώσης. Επίσης, τα καλύτερα sampler (που εγώ ποτέ δεν τα θεώρησα synths) επίσης έρχονται από το κόσμο του software, π.χ. το αξεπέραστο αλλά κατηργημένο Gigastudio, αλλά και το Kontakt κλπ. Ισχύει βέβαια ότι δεν μπορείς να τα πουλήσεις, αλλά γιατί να το κάνεις, άλλωστε έχουν στοιχήσει ελάχιστα σε σχέση με τα hardware synths. (Για να σε προλάβω, όχι δεν είμαι πληκτράς, απλά για πολύ καιρό νόμιζα ότι ήμουν και έχουν περάσει μερικά πολύ σοβαρά όργανα από τα χέρια μου, του DX7 περιλαμβανομένου, γι' αυτό άλλωστε συμφώνησα με την παρατήρησή σου).