The Genius Loci

Δεν τα ισοπεδώνουμε "λιγάκι", τα έχουμε κάνει ίσιωμα και έχουμε ρίξει και μπετόν ταχείας πήξης από πάνω... ;D ;D ;D

Αν δεν είσαι τεχνικός ή δεν έχεις ένα σωρό (διάφορες) κιθάρες, ηλεκτρικές, ακουστικές, με Buzz Feiten, και άλλα όργανα όπως μαντολίνα, κλπ, ΔΕΝ σε ενδιαφέρει. ;) Τα Peterson έχουν ανεπανάληπτη ακρίβεια, τα χαρίσματά τους όμως φαίνονται όταν φτιάχνεις αρμονικές, ή θέλεις να κάνεις "sweetened" κούρδισμα σε ένα όργανο. Είμαι χρήστης (και εννοώ "χρήστης"=δεν μπορώ χωρίς αυτό :P), ενός Strobostomp το οποίο συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όποιον έχει ανάγκη από ένα "απόλυτο" κουρδιστήρι. Ωστόσο πιστεύω ότι, για συνθήκες παιξίματος (στην πεταλιέρα, δηλαδή) και ένα κουρδιστήρι των 60-70 ευρώ κάνει εξίσου καλή δουλειά, για τους περισσότερους παίκτες.

Αδελφέ, καλώς ή κακώς, επειδή πρέπει να έχω guitar synth και άλλα συμπράγαλα, το κουβάλημα δεν το γλυτώνω. Απλώς έχω "τακτοποιήσει" κάπως τα πράγματα. Παλιότερα κουβάλαγα ενισχυτή, καμπίνα 2Χ12", μια πεταλιέρα με 12 πετάλια, synth, 2 κιθάρες, μέχρι (κάποιες φορές) βάση/μικρόφωνο/καλώδια για την καμπίνα. Το παρόν rig (που έχει δοκιμαστεί μόνο σε πρόβες), είναι ένα rack όπου όλα πάνε direct στην κονσόλα, η πεταλιέρα του GSP1101 για έλεγχο presets και 1-2 μικρά footswitches. Αν στο μαγαζί δεν περισσεύουν τα μόνιτορ, μπορεί να κουβαλήσω και ένα Tech21 Power Engine. Το κέρδος είναι σημαντικό στο στήσιμο/ξεστήσιμο πάντως. edit: να συμπληρώσω ένα πολύ ωραίο πολυεργαλείο που είναι μάλλον περιφρονημένο στην Ελλάδα: http://www.rogerlinndesign.com/products/adrenalinn3/adrenalinn3.shtml Είναι ιδανικό για mobile rig ειδικά αν υπάρχουν ανάγκες για διάφορα περίεργα time based effects. ;)

Dream on dude. 8)

Υπάρχουν 3 θεωρήσεις του ζητήματος: 1) Mobile rig, ανεξαρτήτως κόστους. Κάτι τέτοιο πρότεινα στο προηγούμενο post. Να σημειώσω ότι, επειδή (νομίζω) κανένα μικρό πολυεφφέ δεν έχει line level έξοδο, το DI θα χρειαστεί έτσι κι'αλλιώς. Το θέμα είναι πάντως ότι, με την παραπάνω πρόταση, μπορεί να δώσεις 6-7 κατοστάρικα, αλλά πραγματικά δεν θα λείπει το παραμικρό από τον ήχο ή την ευχρηστία (π.χ. "πεταλιέρα" για εφφέ, expression για wah/volume, ρυθμιστικά παρόμοια με ενισχυτή στο Character). Στην ουσία πρόκειται για μικρογραφία της αλυσίδας πετάλια/ενισχυτής/μικρόφωνο. ;) 2) Low budget rig Εδώ μοιραία κάνεις παραχωρήσεις... για παράδειγμα με κανένα τύπου "φασόλι" πολυεφφέ δεν θα έχεις άμεσο control στα εφφέ σου, αν δεν έχεις και την πεταλιέρα του. Επίσης ο ήχος θα είναι τόσο καλός όσο... τα presets που θα φτιάξεις και θα χρησιμοποιείς. Πλεονέκτημα η "όλα σε ένα" τοπολογία. 3) Backup rig Έχει ξανασυζητηθεί παλιότερα θυμάμαι. Εδώ απλά κοιτάμε να έχουμε να κάνουμε τη δουλειά μας αν πάνε ΟΛΑ κατά διαόλου. Προσωπικά έχω ένα Zoom G1Next το οποίο πιστεύω ότι, αν στραβώσουν τόσο τα πράγματα, μπορεί να με καλύψει με 3-4 προσεκτικά ρυθμισμένα presets, ίσα να μη γίνουμε ρεζίλι. ;) Παρεμπιπτόντως, το πιο "φορητό" rig που έχω χρησιμοποιήσει, ήταν ένας Tech21 TM10 με ένα Yamaha Magicstomp στο effects loop του. Το Υamaha, τα τροφοδοτικά, όλα τα καλώδια, κλπ, χωρούσαν ΜΕΣΑ στην καμπίνα του ΤΜ10 και με ένα XLR καλώδιο μπορούσα να βγω απευθείας στην κονσόλα, ο δε ενισχυτάκος έπαιζε και τον ρόλο μόνιτορ. Εντάξει, στη gigbag δεν χωρούσε, αλλά το βάρος και ο όγκος ήταν αμελητέα.

Please... ::) H προσφυγή στην αυθεντία δεν θεωρείται καν επιχείρημα σε κανένα σοβαρό debate. ;)

Όχι. ;)

Υπάρχουν βέβαια και πιο... σοβαρές υλοποιήσεις του ίδιου τρέμολο, όπου το arm πιάνει με μικρή βιδούλα allen και δεν είναι βιδωτό, που ΣΙΓΟΥΡΑ θα κλωτσήσουν οι βόλτες κάποια στιγμή. ;D

Ενδιαφέρον θέμα. Αν ήθελα να κουβαλάω μόνο μια θήκη κιθάρας με ταπανταόλα για ένα gig, νομίζω ότι η επιλογή μου θα ήταν: 1) Line6 M9 2) Tech21 Character Pedal (ανάλογα με τη χροιά ενισχυτή που επιθυμεί κάποιος). 3) Ένα μικρό DI, πιθανότατα της Radial (για μετατροπή του σήματος σε line level, μπορεί να διαθέτει και το μαγαζί αλλά better safe...). 4) Ενα μικρού footprint expression pedal (σαν αυτό της Line6). Εντάξει, δεν είναι απλώς ένα Pod, αλλά η ευελιξία είναι πολύ μεγαλύτερη, και χωράνε σε μια αξιοπρεπή gigbag, μαζί με τα απαραίτητα καλώδια, έξτρα χορδές, πένες, και τα σχετικά. Δεν χρειάζεται ΤΙΠΟΤΕ άλλο, αρκεί το μαγαζί να έχει ένα αξιοπρεπές PA. Παρεμπιπτόντως από το thread του φίλου nocta, θυμήθηκα αυτό το βιντεάκι: Αν βαριέστε, πηγαίνετε κατευθείαν στο 6:00 ;D ;D ;D

Η συγκεκριμένη συζήτηση τελείωσε από τη στιγμή που αναφέρθηκε το επιχείρημα για τα βιολιά. Όλα τα υπόλοιπα (όπως ποιος την έχει πιο μεγάλη... την εμπειρία από ακριβά όργανα) είναι να΄χαμε να λέγαμε. PS: το σωστό, παρεμπιπτόντως, είναι "βιολονίστας", σύμφωνα με τον φίλτατο συνφορουμίτη Zestair, που δυστυχώς δεν τον βλέπω εδώ γύρω να σας πει λίγα πράγματα για τιμές "πραγματικών" οργάνων. ;D

Με αρέσεις. ;D

Θα μου επιτρέψεις, είσαι ακατανόητα απόλυτος σ'αυτά που υποστηρίζεις. Παράλληλα κάνεις και μια σειρά από λογικά άλματα: Πρώτα απ'όλα, οι πεταλιέρες τύπου Quattro είναι απλά μια σειρά από πετάλια τοποθετημένα σε σειρά, με κοινή τροφοδοσία. Τι σχέση έχουν με τις modeling λύσεις? Όσο το γνωστό χαρτί της τράπουλας με το επίσης γνωστό καθαρτικό. Δεύτερον, προσωπικά τουλάχιστον, αλλά νομίζω ότι ισχύει για πολλούς, δε δίνω δεκάρα αν έχω "ήχο Boogie" ή "ήχο Soldano" ή ο,τιδήποτε. Με ενδιαφέρει ο ήχος να είναι "καλός" (δηλ. να καλύπτει τα δικά μου κριτήρια) για τη δουλειά που χρειάζεται. Είτε είναι live είτε είναι ηχογράφηση. Τρίτον, δεν κατάλαβα τι προτείνεις ως "ΜΑΜΑΤΟ rack". Κάποιο συγκεκριμένο προϊόν, ή τι ακριβώς?

Αγαπητέ rototom, αν χρειάζεσαι 24 ή 48 κανάλια, τότε τα χρειάζεσαι. Είναι ζήτημα κρίσης, απόφασης και επιλογής, όπως περιγράφεις. ;) Μία πρόταση πάντως που θα είχα να κάνω θα ήταν να "μοιράσεις" τις προενισχύσεις στα κανάλια σου ανάμεσα σε διάφορα flavors... που σημαίνει να αγοράσεις 8κάναλους, 4κάναλους ή whatever προενισχυτές από διάφορους κατασκευαστές. Γιατί αν πας σε 2 τμχ. από έναν κατασκευαστή, μοιραία εκλωβίζεσαι στο "χαρακτήρα" του συγκεκριμένου preamp. Και απ'όσο γράφεις έχεις τη διάθεση να πειραματιστείς. Μήπως η προοπτική εξεύρεσης μια παλιάς αναλογικής κονσόλας με custom strips (και direct outs ασφαλώς, για να μην περιορίζεσαι με τα aux) θα ήταν καλή ιδέα? Είναι αρκετοί που έχουν κάνει κάτι ανάλογο με παλιές Soundcraft, κλπ.

What the man said (και ανέπτυξε πολύ πετυχημένα ο Ηλίας αποπάνω). Δεν έχω πολύ χρόνο, αλλά θα επανέλθω με (βαρετή) ανάλυση επί του θέματος "διασκευάδικη μπάντα" και "original".

Απ'ότι είδα έχει αφαιρεθεί από τον κατάλογο της Fender δυστυχώς. Μπορεί πιστεύω να βρεθεί σε ebay ή σε κάποιο μαγαζί που τον έχει stock.

Αυτό που χρειάζεσαι είναι το πετάλι να έχει έξοδο line level. Στην πραγματικότητα, μπορεί να παίξει και πετάλι με έξοδο instument level αλλά πρώτον, το σήμα δεν θα είναι ίσως αρκετά δυνατό για τον power amp και, δεύτερον, θα έχεις ενδεχομένως περισσότερο θόρυβο.

Να σημειώσω ότι, τουλάχιστον πριν μερικά χρόνια που το είχα δει, ο Pearly Gates Plus κυκλοφορούσε και σαν "ανταλλακτικό" σε συσκευασαία Fender. Δεν μπαίνει μόνο στην συγκεκριμένη κιθάρα δηλαδή, μπορεί να τον αγοράσει κάποιος και μόνο του. Πρόκειται για εξαιρετικό μαγνήτη κατά τη γνώμη μου, για πολλά είδη μουσικής.

Καλά, μη το δένεις κόμπο ;) (όχι combo :P). Απλώς τα σφικτά μπάσσα και μπασσομεσαία στη μουσική που αναφέρεσαι, θα τα πάρεις καλύτερα με κλειστή καμπίνα. Πάντως μην κοιτάς να πάρεις "πιο πολλά βατ για τα λεφτά σου". ;) Δεν είναι αυτό που έχει σημασία και ούτε καν νόημα, πρακτικά.

Ναι, με ένα οχταράκι μεγάφωνο είναι κάπως δύσκολο να φτιάξεις τον ήχο που περιγράφεις, εκτός αν μιλάμε για εντάσεις ψιθύρου. ;) Όντως θα ήταν καλύτερα να μην πάρεις το Blackstar και να επενδύσεις σε ενισχυτή. Επιλογές υπάρχουν πολλές (και θα σου προταθούν από συνφορουμίτες). Σε κάθε περίπτωση φρόντισε να έχεις τουλάχιστον 12" μεγάφωνο και closed back καμπίνα. Δεν χάνεις να κοιτάξεις και στις Αγγελίες. Ο ΗΤ-5 έχει αρκετά γκάζια, αλλά για συνθήκες σπιτιού και ήσυχης πρόβας μόνο. Μάλλον θα δυσκολευτείς δίπλα σε κάποιον ψιλοκάφρο ντράμμερ. ;)

Φίλε rototom Εννοείς ότι δεν θα σου φτάνουν 16 κανάλια για τα τύμπανα μόνο ή μαζί με άλλα όργανα που θα ηχογραφείς live? Τελείως προσωπική άποψη, αλλά και σετ τύπου Neil Peart να έχεις, 16 κανάλια τα θεωρώ μάλλον overkill. Τι γίνανε οι παλιές καλές εποχές που όλοι έγραφαν τύμπανα με 3-4 μικρόφωνα? :P ;D

Παιδιά, θα παρακαλούσα, όπως το έκανα και αρκετές σελίδες πιο πριν, κάποιος από εσάς να ανοίξει ένα νέο θέμα "Digitech RP500-1000 - GSP1101 Part 2" γιατί το συγκεκριμένο έχει γίνει μη διαχειρίσιμο. Μπορούμε να συνεχίσουμε εκεί και το παρόν να κλειδωθεί. Ευχαριστώ! ;)

Μπορώ να προτείνω ανεπιφύλακτα τα Zoomάκια, μιας και τα θεωρώ κορυφαίο value for money. Και με USB connectivity και λειτουργία κάρτας ήχου, δεν θα σου λείψει τίποτις. ;)

Την σήμερον ημέρα δεν μπορούν να τεθούν εύκολα τέτοια "διλλήματα" μιας και, σ'αυτό το επίπεδο, τα υπέρ/κατά κάθε πρότασης αφορούν και συγκεκριμένα μοντέλα, και το ζήτημα του γούστου είναι κυρίαρχος παράγοντας. Εγώ θα προτιμούσα PRS SE αλλά για λόγους που έχουν να κάνουν με το "χαρακτήρα" π.χ. scale, γέφυρες, κλπ. Γενικά πάντως στις κιθάρες medium level γίνεται ο χαμός της αλεπούς. Studio τι μάρκα αρκουδόσκυλο έχεις? :P

Ωραίο φίλε X-Minor. ;) Δεν του κάνεις ένα συγύρισμα να το ανεβάσεις στα Άρθρα? ;)

Με αφορμή αυτό το θέμα: http://www.noiz.gr/index.php?topic=179019.0 θα ήθελα να αναπτύξω τον προβληματισμό μου σχετικά με ένα ζήτημα που ανακύπτει συχνά στο forum, αλλά αποτελεί, πιστεύω, και μια ακόμα ένδειξη για το πόσο πίσω είμαστε σαν κοινωνία. Στο παραπάνω θέμα ένα μέλος του φόρουμ, που, πέραν του ότι τυγχάνει "αξιωματούχος" και με υψηλή αξία στην κοινότητά μας, είναι και επαγγελματίας σε συγκεκριμένο χώρο, διατύπωσε την επαγγελματική του γνώμη για το θέμα συζήτησης. Για μια ακόμα φορά αυτή η γνώμη (ή γνώση, αν θέλετε) τέθηκε υπό αμφισβήτηση ως χλευασμό, ακόμα και αφού γνωστοποιήθηκε η επαγγελματική ιδιότητα αυτού που την εξέφερε. Το έργο αυτό το βλέπουμε συχνά, τόσο μέσα στο forum όσο και "εκεί έξω". Σαν... Ανώτερη Φυλή εμείς οι Έλληνες αναγνωρίζουμε αυτοβούλως στον εαυτό μας το δικαίωμα να εκφέρει γνώμη επί παντός επιστητού, η οποία συχνότατα εκφράζεται με τη μορφή αξιώματος. Σε κάποιο θέμα για την Εθνική Ελλάδας στο ποδόσφαιρο, το οποίο δεν πολυπαρακολούθησα μιας και έχω ξεπεράσει τις παιδικές ασθένειες, διαπίστωσα ότι μερικές δεκάδες συνφορουμίτες μας χαραμίζονται, μιας και η φυσική τους θέση θα ήταν στην ηγεσία του πάγκου της Εθνικής Ομάδας. Σε άλλα θέματα υπάρχουν απορίες για οικονομικά θέματα και μόλις απαντήσει κάποιος λογιστής, οικονομολόγος, κλπ, οι θέσεις τους τίθενται υπό αμφισβήτηση από προγραμματιστές, υδραυλικούς, βενζινοπώλες και μανάβηδες. ::) Αλλά αυτό που θα έπρεπε να μας προβληματίσει ίσως περισσότερο ως μουσική κοινότητα, είναι η αντιμετώπιση απόψεων που εκφράζονται από επαγγελματίες του χώρου της μουσικής. Παλιότερα ένα εκλεκτό μέλος που τυχαίνει να είναι και επαγγελματίας μουσικός με σημαντική καρριέρα (Silot) αντιμετωπίστηκε από χομπίστες σχεδόν ως γραφικός. Και δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό στο να είσαι χομπίστας, βέβαια. Το ενοχλητικό είναι να είσαι χομπίστας που θέλεις να "την πεις" στον επαγγελματία, αντί να κοιτάξεις πρώτα να μάθεις δυο πράγματα απ'αυτά που (δωρεάν) σου προσφέρει με τα γραπτά του. Υποστηρίζω λοιπόν ότι ένας επαγγελματίας έχει το αλάθητο. ΟΧΙ βέβαια! Για παράδειγμα έχω ακούσει γιατρούς να λένε ανεπανάληπτες ανοησίες για πράγματα που διαφεύγουν της ειδικότητάς τους. Πως το ξέρω? Διότι κατάφερα να τους αποδείξω (σε ιδιωτικές συζητήσεις) με τις περιορισμένες γνώσεις μου και χρησιμοποιώντας σαφή και εγκεκριμένα στοιχεία (π.χ. μελέτες στο Medline) ότι χρησιμοποιούσαν την ιδιότητά τους ως αυθεντία. Επίσης, λόγω "επαγγελματικής έπαρσης", πιθανώς κάποιος να είναι φαινομενικά απόλυτος σ'αυτά που γράφει, γεγονός που έχουμε συναντήσει στο forum με luthiers ή τεχνικούς ήχου. Το σίγουρο είναι ότι κανείς ποτέ δεν μπορεί να γνωρίζει τα πάντα για το ο,τιδήποτε. Με βάση το παραπάνω πιστεύω ότι το ρητό περί ημιμάθειας και αμάθειας είναι υπερεκτιμημένο. Υπάρχουν επίπεδα γνώσης σε κάθε πράγμα και, αν αυτή η γνώση είναι τεκμηριωμένη και δοκιμασμένη, έχει αξία από μόνη της, ανεξάρτητα πόσο "λίγη" ή "πολύ" είναι. Στο forum όλοι έχουν δικαίωμα συζήτησης με όλους. Ο ανήλικος μαθητής μπορεί να μιλάει με κάποιον που έχει την ηλικία του πατέρα... ή του παππού του... και ανάλογη εμπειρία. Κάποιος κατά τα άλλα "άσχετος" μπορεί να κατέχει πολύ εξειδικευμένες γνώσεις που αφορούν ένα συγκεκριμένο τομέα. Αργά ή γρήγορα, βάσει της συμμετοχής, η προσφορά του καθενός αξιολογείται και κρίνεται. Αυτό που προτείνω είναι να είμαστε λιγώτερο απόλυτοι όταν έχουμε απέναντί μας για θέση, ειδικά όταν αποτελεί απόσταγμα της επαγγελματικής εμπειρίας και γνώσης κάποιου. Και θα πρότεινα επίσης να προσπαθούμε λίγο περισσότερο να χρησιμοποιούμε το γνωστό παγκόσμιο ιντερνετικό ακρώνυμο IMHO ;) Ο γραπτός λόγος παρεξηγείται ευκολότατα. Ευχαριστώ όσους κατάφεραν να διαβάσουν ως εδώ. :)