matawan

Νομίζω οτι με μια λιγάκιπροσεκτική ματιά , είναι προφανές τι ακριβώς κανει ο Blixa εκεί :P . Αλλα τέτοιο ήχο, σαν της Jaguar του μακαρίτη, δε θυμάμαι να έχω ξανακούσει...ανατριχίλα!

Μα φυσικά, αν μιλάμε για έργο κατα παραγγελία, τα πράγματα αλλάζουν! Όπως αλλάζουν κι αν μιλάμε για ηχογράφηση "κλασσικού" έργου. Εκεί ο βασιλιάς του παιχνιδιού είναι η παρτιτούρα και το 90% της δουλειάς έχει γίνει πριν μπει κανείς καν στο στουντιο! Εκει πια, correct me if i am wrong, το ζητούμενο είναι η όσο το δυνατόν πιστότερη απόδοση της "στερεοφωνικής εικόνας" του μουσικού συνόλου και κάπου εκεί περιορίζεται και το ολο manipulation.

Ορμώμενος από το thread σχετικά με την προσέγγιση στο στούντιο και έχοντας κολλήσει με το συγκεκριμένο 30λεπτο φιλμάκι, παραθέτω το σύντομο κλιπ:

Επίσης, απο μία καθαρά προσωπική σκοπιά, θα ήθελα να πω, οτι τέτοιου τύπου "προβληματισμοί", σε σχέση με το πως θα πρεπει κάποιος να αντιμετωπίσει το δεδομένο θέμα, με βρίσκουν λίγο αντίθετο. Κι αυτό γιατί ενδεχομένως να θέτουν τροχοπέδη στην ουσια της δημιουργικής διαδικασίας και το στούντιο είναι σημαντικό κομμάτι της. Είναι δηλαδή σα να μελετάς το τάργκετ γκρουπ σου ας πουμε, προτου αρχίσεις να γράφεις τα κομμάτια. Εντάξει ίσως να είναι λιγο τραβηγμένος ο παραλληλισμός, but im trying to make a point.

Αν τα κομμάτια, στον πυρήνα τους, έχουν ενδιαφέρον, τότε ανεξάρτητα απο στουντιακά ευρήματα και τρικς, θεωρώ πως θα μπορούν να σταθούν σε οποιαδήποτε περίσταση. Εννοώ πως οταν οι στουντιακες παρεμβάσεις υπάρχουν για να κάνουν πιο "πικάντικο" το τελικό αποτέλεσμα, η ενέργεια του live και η αμεσότητα, είναι ικανές να καλύψουν το οποιο κενό. Αντίθετα, αν τα στουντιακα τερτιπια ειναι εκει για να κρύψουν τις αδυναμίες της σύνθεσης, φουσκώνοντας απλά τον ήχο, τότε δε νομίζω οτι υπάρχει ελπίδα :)

Πάντως τα μαύρα block inlays μου φαίνονται ακόμη πιο άσχημα... Με το μπαρδόν δηλαδή...

Άλλο ένα φοβερό ντοκιμαντέρ του BBC, αυτή τη φορά για το Krautrock. Όσοι πιστοί... http://www.youtube.com/watch?v=3B89-69icyc Στο ίδιο youtube channel και τα υπόλοιπα μέρη του.

Την εφτιαξα στο Offsetguitars.com, έχει μια flash εφαρμογη που μπορεις να ¨φτιαξεις" την κιθαρα οπως θελεις. Δεν ειναι δηλαδη φωτογραφια πραγματικου οργανου, μαλλον γι αυτο.

Αν αυτό δηλαδή σου αρέσει, συνονόματε Αλέξανδρε, περί ορέξεως... Πάντως θα ξεχωρίζει κάπως...

+1000 μήπως να το ξανασκεφτόσουν?!?!? εε???

Ο Σπανουδακης οντως εχει γραψει τα θεματα των περισσοτερων παιδικων εκπομπων οπως του "Θησαυρου της Βαγιας", του "Κηπου με τα αγάλματα" και καναδυο αλλων που τωρα μου διαφευγουν. Και μαλιστα ειναι πολυ ωραια θεματα... http://www.youtube.com/watch?v=qizaYbttT4w

Παίζοντας με μια Classic player και με μια Japanese Jazzmaster, η εντύπωση που μου δημοιυργήθηκε γενικά είναι ότι η classic player ηταν καπως πιο "στιβαρη" και χλιδατη σε σχεση με τη γιαπωνεζα. Για τον ήχο θα πω πως η Japan ηταν hands down καλύτερη αλλά μετά έμαθα πως φορούσε SD antiquities οπότε δεν είναι επι ισοις οροις συγκριση, και κατα συνέπεια θα ήταν άστοχο να σχολιάσω τα της αλλαγής στη γέφυρα και την επιδρασή της στον ήχο. For the record, επίσης, να πω οτι η AVRI που έχω( με στοκ μαγνήτες ) μου φανηκε καλυτερη και απο τις 3. Πάντως εγω διαφωνώ κάθετα στις προσπάθειες εξευγενισμού των Jazzmasters και Jaguars. ΑΚΡΙΒΩΣ αυτα τα "ελαττώματα" είναι που τις κάνουν να ξεχωρίζουν και να είναι ιδιαίτερες. ΔΛΔ αν ηταν έτσι, δε θα πρεπε να υπάρχουν άλλες κιθάρες, εκτός απο Tele, που δεν έχουν κανένα σχεδιαστικό η κατασκευαστικό λάθος.

Lemmy is the badest mother f@*#er alive. Σχολιο του για το Action Figure Lemmy:

Ειναι επειδη kata βαθος , εισαι μαυρος Ηλια ;)

Ω σας ευχαριστώ αγαπητέ SuperFunk! Κι εσείς το ίδιο, βεβαίως βεβαίως! Ξέρετε να εκτιμάτε τις ντελικάτες απολαύσεις της ζωής!

Ο Juda Bauer. Εδώ με τον Tom Waits.

Νομίζω οτι κατουρήθηκα λίγο πάνω μου απο τη χαρά... ;D Raindog, να σου στείλω μια νταμιτζάνα τσίπουρο? 8)

http://www.youtube.com/user/BibiAudiofil 8)

Επίσης, ο τύπος που το ανέβασε έχει ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ στο youtube channel του! Ρίξτε μια ματια στα playlists, έχει ΠΟΛΥ ψωμί!

For the record, να αναφέρω πως ΕΚΤΟΣ απ'όλα τα άλλα , στο μεγαλειώδες αυτο έργο, το Pet Sounds, παίζει η κρεμ ντε λα κρεμ των session μουσικών της περιόδου The Wrecking Crew.

Είναι το λουσάτο αξεσουάρ που αρμόζει στην πιο ELEGANT κυρία εκεί έξω!

Χμμμμμμμμ...Εγώ πάλι όταν άκουσα πρώτη φορά το Pet Sounds μάζευα το σαγόνι μου απο το πάτωμα...Μήπως να του έδινες μια δεύτερη ευκαιρία? :)

Στο τελευταίο του , που είναι ΔΙΣΚΑΡΑ , παραγωγός είναι και ο Kanye West, οποτε παρακαλώ να προστεθεί κι αυτός στη λίστα ( παρ'ολο που ειναι αχώνευτος ) offtopic: Δεν ξέρω αν εχει αναφερθεί, αλλά στο "Run this town" απο το προαναφερθέν album, υπάρχει sample από τους "4 επίπεδα της ύπαρξης"!!

Εξαιρετικό θέμα! Θα συμφωνήσω 100% με Burnett και Henry, επίσης θα προσθέσω τον "νονό" Steve Albini, από τους πλέον σημαντικούς παραγωγούς του οποίου, παράλληλα, η προσωπική δουλειά με τους Shellac μου αρέσει πολύ!

Όχι καμία σχέση! Έχει καιρό που το σκέφτομαι. Το κακό ξεκίνησε όταν ειδα τον Verlaine και τον Jimmy Rip σε αυτό το video : Όσο για τα πρίμα και τον θόρυβο, this sounds good to me! :D