manosx

Σου πηρε τοσο χρονο και ταλαιπωρια, γιατι ξεκινησες λαθος. Οταν ξεκιναμε το troubleshooting σε ένα σύστημα που περιλαμβανει Behringer, ξεκιναμε ακριβως απο το Behringer, χωρις συζητηση.

Η βασική μου κιθάρα, το μπασο μου καθως και διαφορα αλλα, ενισχυτης κρουστα κλπ, ειναι απο τις αγγελιες του νοιζ. Η εμπειρία της αγορας τους ηταν αψογη. Αντίθετα οταν ειχα βαλει εγω καποιες αγγελίες η εμπειρια ηταν τρομαχτικη, πολυ τρολαρισμα και χασομερι, ποτε ξανα. Συνολικα ομως πολυ χρησιμη η ολη φαση, thanks yameth.

Dimsonic, η κατασταση που περιγράφεις δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο κανονας. Ειναι δηλαδη ο κανονας να εχουμε εντελως επιφανιακες γνωσεις για το οτιδήποτε, γνωσεις δηλαδη λου φτανουν σε επιπεδο σταυρολεξου και μενουν εκει. Van Halen = Jump, Pink Floyd = Another Brick in the wall, Handel = Hallelujah, Da Vinci= Mona Lisa και παει λέγοντας. Θελει πολύ δουλειά για να εμβαθύνεις σε κάποιο θεμα, και φυσικά ο χρονος δεν επαρκει για να εμβαθυνεις ουτε σε ολα, ουτε στα περισσότερα, ουτε καν σε ενα αξιόλογο ποσοστό από τα διαθέσιμα εργα των τεχνων και των γραμμάτων. Με αυτήν την έννοια λοιπόν θα πρέπει να προβληματιζεσαι μαλλον για το τι διαλεξες τελικα να μελετησεις, διοτι οπως λενε και οι σοφοι " Η ζωη ειναι πολυ συντομη για να ακουμε οτιδηποτε εκτος απο Bach, Mozart και Beethoven" ?

Η συσκευή αυτή λέγεται " μπισταω το shure με gaffer tape και το γυρναω γυρω γυρω με το καλώδιο οπως το λασο ο καουμπους". Ενα τρικ υπαρκτό μεν ( οχι δεν το σκεφτηκα εγω, δεν ειμαι τοσο τζαζ, κλασική γουσταρω) αλλα με τοσα ωραια modulation vst ούτε που να, στην αρχή κοίταξτε εμεις δεν θελαμε, αλλα μετα αυτοι ειπαν εμεις θελαμε κλπ ασουμε κλπ

Δεν καταλαβαίνω, δηλαδή ενας κιθαρίστας οταν παιζει πως αλλιώς θα κανει ταυτόχρονα και air guitar?

Αγωνίσου. Είναι γνωστό άλλωστε ότι οι πορείες, τα πλακάτ και τα σημαιάκια βελτιώνουν το εμπορικό ισοζύγιο, εξισορροπούν τον προϋπολογισμό, μειώνουν τον πληθωρισμό και την ανεργια, και προκαλουν βροχη απο τυροπιτες, κρουασαν και λοιπες σφολιατες.

Τυγχάνει να γνωρίζω παιδιόθεν με εναν από τους πιο στακατους ρυθμικους στο μεταλ χωρο. Μιλαμε το ατομο ειναι ραπτομηχανή, πρεπει να τον δεις για να το πιστεψεις. Ε λοιπόν οταν παιζαμε πιτσιρικια και ξεκιναγαμε στα πρωτα βήματα, σου μιλαω ειλικρινά, δεν μπορουσε να παιξει τεταρτα. Προσεξε, δεν σου λεω οτι δεν εβγαιναν γκρουβατα τα τεταρτα, αυτο ειναι πολυ πιο δυσκολο απο οτι φαινεται. Οχι γκρουβατα, αλλα ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ να κρατηθει στις αξιες, το τριτο τεταρτο γινοταν μισο, μετα παρεστιγμενο, μετα οτι ναναι, τραβαγες τα μαλλια σου, καμια επαφη με το ρυθμο. Αλλα ειχε τοση επιμονη και καυλα που εφτασε να παιζει σε τοπ επιπεδο. Επιμονη και καυλα και ολα γίνονται. Χωρις αυτα δεν γινεται τιποτα.

Είναι σημαντικό το ότι ξέρεις κιθάρα, όποτε παρε μπάσο. Ακομα σημαντικότερο είναι όμως ότι εχεις καταλάβει ότι θέλει διαφορετική νοοτροπία. Καθαρα απο αποψη τεχνικης, παιξιματων, mutαρισματων, slapισματων κλπ κλπ, θελει μελετη και τριβη οπως καθε οργανο. Εκτος απο αυτα ομως, το μπασο εχει και τη... μπασογραμμη του κομματιού, και εκει ειναι ολη η ουσια. Διοτι ΟΚ, καποιος που θελει να γραψει τη δικη του μουσική δεν ειναι απαραιτητο να παιζει μπασο σαν Αφροαμερικανός της motown, αλλα ειναι εντελως απαραιτητο να μπορει να γράψει (στο χαρτι ) τις χαμηλες νοτες που εξυπηρετούν το κομματι. Αν μαλιστα το κομματι δεν ειναι καμια τρελη φανκια αλλα κατι πχ σε τυπικο ροκ, και ξερει και κιθαρα οπως εσυ, τοτε με ενα πραγματικο μπασο το αποτελεσμα θα ειναι καλυτερο απο midi. Φτανει οπως ειπες να μπεις στη νοοτροπια. Τι μαθαμε πρωτο στην κιθαρα, το smoke on the water; Ε, δες το μπασο του, σταθερα ογδοα, σταθερο στο σολ, μικρο χρωματικο οταν η κιθαρα εχει μεγαλη αξια, οσο παραπανω παρατηρεις δοκιμασμενα τραγουδια απο την αποψη του μπασου τοσο θα μπαινεις στο νοημα, και φυσικα η αρμονια που ετσι και αλλιως ( πρεπει να) μελετας θα δωσει και μεγαλυτερη ωθηση. Και απο μενα +1 για jazzbass, το precision εχει φοβερο ηχο αλλα το jazz παίζει μονο του.

Συγχωρεσε με Dimsonic, δεν ηξερα τι ελεγα, μπροστα σε αυτους ο Καρβελας ειναι ο Χεντελ και η Μπεζεντακου η Μαρια Καλλας, τι ειναι αυτα ρε, συγνωμη δεν ηξερα, Πουτιν πατα το, εδω, εδω, ολες στην ελλαδα ριχτες.

Ο τσιπρας με τσακαλωτο απο την αρχη και οχι τον φαλακροκορακα, και με 2-3 πραγματικους λεφταδες απο πισω και οχι με τον βαζω χερι στην τσεπη και πιανω παπουτσι και δινω το αγροκτημα στην αγραμπελη να παρω εργα, θα ηταν πολυ πιο πετυχημενος και θα ειχε γινει μαγκας, αλλά ωσπου να καταλαβει οτι οι αριστεριστικες βλακειες περι σοσιαλισμου ειναι για να παιρνουμε ψηφους και οχι για να τις πιστευουμε και οι ιδιοι, την πατησε, και μαζι του και μεις . Δεδομενα το εχει μετανιωσει, αλλα ειναι αργα. Δίκαιε συνδικαλιστή, θα μου λυσεις μια απορία; Πως γίνεται με το ελληνικο συστημα μετρησης "The uncle from Koroni" οι δημοσιοι να ηταν πανω απο ενα εκατομμυριο, και οταν η τροικα εψαξε να δει τι γινεται να έγιναν ξαφνικα 650.000; Οταν λοιπον δω ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 100.000 δημόσιους να ειναι φυλακή για διπλοθεσία-μπινοδιορισμό-εχωθεσηκαιδενεχωπατησειποτεδιτιδα, με την περιουσία τους κατασχεμένη, τότε θα έρθω και εγώ στην πορεία. Ως τότε δε με νοιάζει, και ο διαστημικός σταθμός της Κίνας να πέσει πάνω της.

Ειχα κολλητο που δουλευε στο νομισματοκοπειο, το παλιο το original με τις δραχμες. Μετέφερε τα πεντοχιλιαροσεντονια με κλαρκ, δεν περιγραφω αλλο.

Τα εχεις καταλαβει ομως οτι "αυτα που πετυχαινεις" με τον συνδικαλισμό στο δημόσιο, στο τελος τα πληρωνει ο λαος απο τους φορους του; 'Η νομίζεις ότι τα βγάζει από το σεντούκι του ο Μητσοτσίπρας; Γενικά αυτή η ηλιθιότητα ότι οι αριστεροί μόνο σκεφτονται το λαο, λες και υπήρξε ποτε ιδεολογια ή φιλοσοφία που δεν αποσκοπούσε, έστω και αν απέτυχε στην πράξη, στην γενικότερη ευμάρια μιας κοινωνίας, είναι ακριβώς αυτό: Ηλιθιότητα. Όλες οι ιδεολογίες και τα συστήματα, από την πεφωτισμένη δεσποτεία μέχρι τον αναρχοκολλεκτιβισμό, στη βελτίωση της ζωής του συνόλου αποσκοπούν. Και όχι φυσικά για ηθικολογικούς λόγους, αλλά γιατί η κοινωνική συναίνεση είναι το Α και το Ω για να μπορέσει ένα σύστημα να στηρίξει και να αναπαράγει τον εαυτό του, η ωμή δύναμη απλά δεν αρκεί για μακροπρόθεσμη σταθεροποίηση. Βέβαια κάποια σιχαμένα καθεστώτα τύπου κομμουνισμού- ναζισμού, ΕΞΑΙΡΟΥΝ από το σύνολο ομάδες ανθρώπων είτε λόγω φυλής, είτε θρησκείας, είτε οικονομικής ταξης, και τα χρησιμοποιούν ως εξιλαστήρια θύματα, δούλους στα κάτεργα κλπ, αυτό είναι άλλη κουβέντα όμως.

Τωρα το τι δεν πολυκαταλαβαινεις αστο, και στη δουλεια δεν πας με το σλιπάκι, ούτε μπαινεις στο τμημα με τσιγαριλίκι, το πλαισιο το τηρεις οπως ολοι μας, στο μετρο του να μην γραφεις απο τα καγκελα. Οσο για την μουσικη της τρυφερής μας ηλικιας το εχω ηδη γραψει στο αρχικο θεμα οτι αν η μουσικη που ακουγαμε ηταν αρκετη για να μας καταστρεψει, η οπωσδήποτε πιο ακραια μουσικη που ακουγαμε τοτε θα μας ειχε πεθανει. Η μουσικη επηρεαζει σε ενα βαθμο, οχι ομως τοσο οσο η οθονη. Και μιας και εβαλες μουσικη απο τα νιατα σου θα βαλω και εγω, το εξης ασμα που ακουγα τοτε και που ταιριαζει γαντι στα οσα προειπωθηκαν.

Φιλε στα 18 δεν ειναι παιδι, ειναι ενηλικας, και ειναι πληρως υπεύθυνος για τις πραξεις του. Επισης υπόκειται τοσο στις διατάξεις του νόμου οσο και στις κοινωνικες συμβάσεις, οπότε αν αυτος και οποιοσδήποτε στην ηλικια του κανει οτι κανει, και θα τα ακουσει και θα την πληρωσει. Οσο για την generationx, ειναι η Μερσεντές των γενιων, και ξυλο αφθονο δωσαμε και με τη μαγκουρα σαν παπουδες δε θα πλησιαζει κανεις, αν τωρα τις μαζευες και τις μαζευεις δε φταιει η ηλικια αλλα η κοψια.

Αυτό έχει απαγορευτεί από τη συνθήκη της Γενεύης.

Πριν πολλά χρόνια, ένας εξαιρετικός ειδικός για παιδιά με δυσκολίες, μου εξηγούσε πως επιδρά η στιγμιαία εναλλαγή των εικόνων μέσω του τηλεοπτικού ζάπινγκ στον ψυχισμό των παιδιών. Ούτε που θέλω να σκέφτομαι τι κάνει το web surfing.

Τα παιδάκια έχουν καεί. Και εμάς άμα μας ταίζανε τριπάκια από τα γενοφάσκια μας θα είχαμε καεί. Δεν είμαι σίγουρος ότι το ίντερνετ (γενικά το ίντερνετ οχι το streaming ) είναι καλύτερο από τα τριπάκια.

H pop κουλτούρα γενικά απευθύνεται στη μάζα και στα ένστικτα, και παίζει με αυτά, εμπνέεται και απευθύνεται στα ένστικτα και όχι στη λογική. Δεν προσπαθεί να τα φωτίσει αλλά να τα εκμεταλλευτεί. Όταν βλέπεις την ημίγυμνη να κάνει twerk, ή όταν βλέπεις τον κάφρο να κάνει μόστρα με το γκάνι και την κοκό, τα ένστικτα αναπαραγωγής και φόβου σε κάνουν να κολλάς με το θέαμα. Ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν, και σε κάθε εποχή υπάρχουν ανάλογα ερίσματα. Βέβαια, και ο Άμλετ κρατάει το κρανίο, αλλά λέει και κάτι πραγματάκια, τώρα απλά θα έβαζαν virtual σκουλίκια στο κρανίο, και θα πετάγονταν ξαφνικά ο predator και θα το κατάπινε.

Η παρακμή είναι συνεχής και δεν άρχισε με το ίντερνετ, απλά συνεχίστηκε. Μεσα σε ένα διάστημα 60 ετών μπορεί όντων να παρατηρηθεί αύξηση της παρακμής, δεν είναι όμως θέμα ίντερνετ, γιατί οι επιτυχίες του 60 μπροστά π.χ. σε αυτό πάλι χάλια είναι , είτε μιλάμε για το bird is the word είτε για το blue velvet. Άρα αλλού είναι οι αιτίες, όχι στο ιντερνετ, και η παρακμή δεν ξεκίνησε το 2010 αλλά αιώνες πριν. Αν την επιτάχυνε το ιντερνετ θα είναι πρώτα από όλα λόγω της πειρατείας και όχι λόγω του streaming.

Δεν κάνουν τα χιτς όπως παλιά. Αυτό μας λένε. Είναι φανερό άλλωστε. Φαίνεται ξεκάθαρα και στο παρακάτω τοπ-10 χιτ του 1963. Η λεπτότητα της μελωδίας, με την καταπληκτική εναρμόνιση, συμπληρώνει εξαίσια τους αισθαντικούς και γεμάτους φιλοσοφικά ερωτήματα στίχους. Αντάξιο την μακραίωνης πολιτιστικής παράδοσης αιώνων, συμπυκνώνει βαθιά νοήματα και γίνεται φωτοδότης για τον αιώνιο άνθρωπο, το δημιούργημα του σύμπαντος που μέσα από τις αρμονικές χορευτικές κινήσεις του αντάξιου των ουκρανών τροβαδούρων του 16ου αιώνα τραγουδιστή, δίνει μια και καλή απάντηση για την άφταστη ποιότητα των επιτυχιών του παρελθόντος, και το πως αυτά παραμένουν στην κορυφή της ανθρώπινης αισθητικής.

Yeah, I'll tell you what I want, what I really, really want So tell me what you want, what you really, really want I'll tell you what I want, what I really, really want So tell me what you want, what you really, really want I wanna, I wanna, I wanna, I wanna I really, really, really wanna zigazig ah I wanna, I wanna, I wanna I really, really, really wanna zigazig ah Νουμερο ενα σε πωλησεις?

Γραφω οτι και πριν το ιντερνετ, η κατασταση ηταν να τραβας τα μαλλια σου. Τωρα, το φιλτρο του χρονου θα αναλαβει τα υπόλοιπα. Ας μην ωραιοποιουμε ομως το παρελθον.

Κοιτα, εχω ενα ελάττωμα, ξερω καλα αγγλικα, και καταλαβαινω στίχους στα ξενα ανωτερου επιπεδου τραγουδια. Μιλαμε για αποπατο, ποιος μετζελος, μιλαμε για σκουπιδια. Παντα ετσι ηταν. Να βλεπεις τωρα πιτσιρικια να χορεύουν, και η αλλη να απαιτει τραγουδιστα να της γλυφεις τοσο το μ#€@νι οσο και τον κ#€λο. Να μην πουμε για μεταλ, που με 5 ωραια τσεκουρωματα θα σε διαμελισω σε 6 κομματια για να ανεβει το παθος μου, καταπληκτικη μπαλαντα. Τωρα, και στα ελληνικα δεδομενα και στα ξενα ειπαμε, υπαρχουν ωραια κομματια, και κατα καιρους γίνονται και ωραιεες επιτυχιες, αλλα σκουπιδια παντα υπηρχαν και παντα θα υπαρχουν, σε ολες τις εποχες και τις χωρες, και παντα θα αγγιζουν τη σκοτεινη πλευρα μας, και παντα θα υπαρχουν κααι σκουπιδια επιτυχημενα, σαν τα χάμπουργκερ και τα αναψυκτικά.

Ενω τα παρατραγουδα της Πανια, που ειχαν 7/10 θεσεις στο τοπ10 των πωλησεων, ηταν Spotify επιτυχια ετσι; Το μεσο βοηθαει τη διαδοση, δεν ριχνει το επιπεδο. Εκτος αν μιλαμε για αλλο μεσο, τυπου youtube, που λογω εικονας αλλαζει το ιδιο το περιεχόμενο

Ολο το θεμα ειναι να φυγεις απο τη διδαχή και να μπεις στην εξελιξη. Οχι οτι σταματαει ποτε η διδαχη, γηρασκω αει κλπ, αλλα το θεμα ειναι να εξελιξεις και κατι δικο σου, να αποκτησεις ενα δικο σου στυλ. Φυσικα και οι 99% απο εμας δεν θα το καταφέρουν αυτο ποτέ, αλλα θα ειναι κριμα να μην το προσπαθησουμε. Καλες οι επιρροές και οι διδαχες, αλλα αν φτάσουμε στο σημειο να θέλουμε να αντιγραψουμε και το υφος και το βιμπρατο και την καλτσα εξω απο το κολάν, ε τοτε ας δώσουμε και την κιθαρα σε κανα χιμπατζη να παιζει, πιο τοπο θα πιασει.