manosx

1) Ο Marathon έχει δίκιο για τα περί Cubase, μια RME σε ένα καλό Intel PC αποτελεί την καλύτερη και πιο αξιόπιστη λύση, με φτηνότερο κόστος. 2) Αν θέλει κάποιος να κάνει back up το project του πολυκάναλα, τότε πρέπει να κάνει αυτό ακριβώς: Back up το project πολυκάναλα. Δηλαδή ρεντάρισμα όλα τα κανάλια σε WAV με κοινή αρχή και τέλος, και εναλλακτικό ρεντάρισμα, ιδίως σε σημαντικά κανάλια, με dry ρυθμίσεις χωρίς εφέ για μελλοντική επεξεργασία, καθώς και επιπρόσθετα export του τυχόν προγραμματισμού σε standard midi file, για δυνατότητα μελλοντικής χρήσης άλλων synth. Έτσι μόνο μπορεί να ξανανοίξει το project ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ πλατφόρμα, σε ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ υπολογιστή και ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ forseeable εποχή. Το να αποθηκεύεις απλά το όποιο cubase project και να περιμένεις να ανοίξει σε δέκα χρόνια απροβλημάτιστα δεν είναι back up, είναι στοίχημα Ρεαλ Μαδρίτης- Αγανάκτηση Κάτω Μουδανιών 500 ευρώ στο διπλό.?

Ένα καλό όργανο είναι ένα καλό όργανο, και 145 φτηνά όργανα δεν μπορούν να το αντικαταστήσουν. Επίσης αν υπάρχει ανάγκη για πολλούς διαφορετικούς ήχους και διαφορετικά genres, τότε χρειάζονται και διαφορετικές κιθάρες. Είναι ανάγκη και όχι επιλογή. Οπότε αν μας καλύπτει μια στρατ, παίρνουμε μια καλή στρατ και όχι δύο μέτριες κιθάρες. Αν όμως θέλουμε και μεταλοκιθαρο, θα πάρουμε και μεταλοκιθαρο αναγκαστικά, οπότε η στρατ θα είναι μεξικο που είναι μια χαρά έτσι και αλλιώς. Αλλά δεν υπάρχει λόγος να μην πάρει κάποιος μια USA αν τον καλύπτει ο ήχος στρατ, μόνο και μόνο για να έχει ποικίλια. Το βρίσκω ανόητο.

1) Total recall: Πας για ύπνο, κλείνεις τα πάντα, αύριο με μια κίνηση όλα είναι εκεί που τα άφησες, σε κάθε κομμάτι αυτό. Ξέχνα το. 2) Πόσα κανάλια θες, πόσα send, πόσους επεξεργαστές, πόσα ψιψιψινια και κοκοψοψαρα; Ξέχνα τα. 3) Signal path leveling. Σου αρέσει που όταν θέλεις ενα εφεδακι απλά τραβάς εκεί ένα plugin όμορφα και άμεσα, χωρίς να βάζεις καλώδια και να ρυθμίσεις εντάσεις; Ξέχνα το. 3) Automatic Delay compensation: Τι ωραία ν επεξεργάζεσαι το σήμα παράλληλα, η να κάνεις layer κρουστά, η να χρησιμοποιείς look ahead επεξεργαστές και να μη σου φεύγει η φάση και να πηγαίνει για φασωμα hardcore, και να τρέχεις τρέχω κυνηγώ, αν σε πιάσω σε... Ξέχνα το. 4) Ωραίο το automation ε; Ξέχνα το. 5) Κάτσε απλά μπροστά στα ηχεία σου με το DAW ανοιχτό, δεν ακούς κανέναν θόρυβο ε; Αν δεν έχεις λεφτά για ΚΑΛΗ κονσόλα, αλλα και χρόνο και διάθεση για συνεχή συντήρηση της, τότε και αυτό ΞΕΧΝΑ ΤΟ. Για αυτούς τους λόγους, και πολλούς άλλους όπως, και μη το γελάσεις αλλά όπως πάει η τιμή του ρεύματος αρκεί, ΞΕΧΝΑΤΟ

Κάνει μια δόνηση κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα η τρύπα στο διάστημα (ανάμεσα στα πόδια σου που έλεγε και ο Τζιμάκος ), την ανεβάζουν 57 ( 57 ffs) οκτάβες οι επιστημονικοί επιστήμονες της ΜΑΣΑ, και νατη "μουσική". Τόσα δις τσιμπολογάνε, να μην κάνουν και λίγο προμόσιο, εντ ντου δε λοκομόσιο;

Πρόβλημα δεν υπάρχει, απλά είναι πολύ άμεσα τα άτιμα, φαίνονται όλα ξεκάθαρα, κάνουν μπαμ ? βέβαια έτσι και αλλιώς το οτιδήποτε θεωρητικό στο όργανό σου θα καταλήξει, οπότε έτσι και αλλιώς η μετάβαση και η εφαρμογή θα γίνει εκεί. Αλλά ακόμα και μόνο σαν εργαλείο κατανόησης είναι πολύ βολικά, δε χρειάζεται δηλαδή να ασχοληθείς παικτικά για να σου χρησιμεύουν, είναι κάτι σαν άβακας ?

Ένα πολύ βασικό κλειδί είναι τα διαστήματα. Αν ο φίλος δεν κατάλαβε τη διαφορά αυξημένης δευτέρας με μικρή τρίτη που αναφέραμε, αν δεν μπορεί να αναγνωρίσει στο χαρτί ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ διάστημα του ζητηθεί, τότε όλα τα άλλα είναι περιττά. Πως θα μάθεις να λύνεις εξισώσεις αν δεν ξέρεις πρόσθεση και αφαίρεση; Βήμα βήμα γίνονται οι σωστές δουλειές, οτιδήποτε παραλήψεις θα το βρεις μπροστά σου. Και επίσης σημαντικό είναι αν θέλεις όντως να μελετήσεις σοβαρά θεωρία, να το κάνεις με βάση τα πλήκτρα. Η κιθάρα είναι φανταστικό όργανο αλλά δε βολεύει και πολύ για κάτι τέτοιο.

Τα καταλαβαίνω αυτό που λες, αλλά αν δεν ξέρει το τι είναι εναρμόνιες νότες, και μάλλον δεν ξέρει, τότε κακώς ασχολείται με τις συγχορδίες. Πόσο μάλλον με τις συγχορδίες τις Σολ ύφεση μινόρε ? Γενικά η θεωρία θέλει δομή στη μελέτη της και προπαντός υπομονή. Υπάρχει εξέλιξη αιώνων στη μουσική, και όλα αυτά δε μαθαίνονται από τη μια στιγμή στην άλλη. Ας μην προτρέχει ο φίλος μας, και πάνω από όλα ας μελετήσει με μέθοδο και με έναν καλό δάσκαλο.

Υπάρχουν διπλές διεσεις όπως και διπλές υφέσεις και για κάτι τέτοιες χρήσεις. Μια στιγμιαία μετατροπια πχ όπως αναφέρεις από Σολ ύφεση ματζόρε σε μινόρε θα πάρει διπλή ύφεση στο σι, διότι δε μας συμφέρει για ένα μέτρο να αλλάξουμε όλον τον οπλισμό και να πάμε σε Φα δίεση μινόρε που δε θα είχε διπλές αλλοιώσεις. Για αυτό είναι λάθος αυτό που αναφέρθηκε, η σι διπλή ύφεση ΔΕΝ είναι η Λα, είναι η τρίτη μικρή της Σολ ύφεσης και όχι η αυξημενη δεύτερη, χωρίς αμφιβολία.

Έχω δοκιμάσει δεκάδες κάρτες, και το συμπέρασμά μου είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των USB καρτών πολύ απλά δεν κάνουν για πραγματικά υψηλές απαιτήσεις όσο αφορά το latency. Υπάρχει ένα extra buffer λόγω των εγγενών ελαττωμάτων του πρωτοκόλλου,το οποίο αθροιζόμενο με το buffer του DAW κάνει την κατάσταση οριακά ανεκτή. Πολύ προτιμότερο το Firewire, αφού όμως το θάψαμε εν τόπω αναπαύσεως, οι ελπίδες και τα καλά μαντάτα έρχονται από το thunderbolt, ήδη οι μετρήσεις και τα τεστ μιλάνε για κάτι 2ms και τέτοια, άραγε η κυβέρνηση δίνει επιδότηση για αγορά καινούργιου DAW όπως κάνει με τα αρκουδίσιον; ?

Μου άρεσε πολύ του Μαθιού του Σκότι ?

Φίλε npap μετά λόγου γνώσεως σου λέω πως το πιο εύκολο πράγμα που υπάρχει στη μουσική είναι να διαβάσεις παρτιτούρα. Πρόσεξε, δε λέω να εκτελέσεις την παρτιτούρα, διότι το να μπορέσεις να εκτελέσεις το κομμάτι με Ρυθμό, και ειδικά χωρίς να το έχεις ξαναδεί είναι πολύ μαμησι. Αλλά το να το διαβάσεις offline είναι πραγματικά πανευκολο, σιγά το ζήτημα, σα να διαβάσεις τις κουκίδες από το DAW είναι, και μπορεί να φανεί και πολύ χρήσιμο, να βγάλεις αργά αργά κάποια μελωδία που δεν βγαίνει με το αυτί πχ, ή να ακολουθείς τη δομή ενός κομματιού κλπ

Και γιατί ρε Αλί κόλλησες με την άρπα και τις ολοτονικές, και δεν κόλλησες με το μαρκάτο; Αυτή είναι η κατάρα, μαρκάτο, σπικάτο, της μάνας σου το πιάτο, καταραμένα όργανα τα βιολιά, εκεί είναι η κατάρα, κάνε κάνα αρθράκι για τα βασικά, εντάξει, ούτε 750 σελίδες δε θα σου πάρει ?

Δες το βίντεο, ειδικά τα τελευταία δευτερόλεπτα. Ο τύπος γκλισαρντάρει (μιλάμε για λεξιπλάστη ? ) τις χορδές, τις πάει μαρούλι ρε παιδάκι μου ? και αυτές βγάζουν ολοτονική κλίμακα. Πως έγινε αυτό; Με τα πετάλια τις έχει αλλοιώσει κατάλληλα, με μια νότα εναρμόνια ώστε οι 7 νότες μιας διατονικής κλίμακας να γίνουν 6. Η ολοτονική κλίμακα έχει έξι βαθμίδες (6 τόνοι= 12 ημιτόνια). Αν κάνεις π.χ. τη Λα= Λα δίεση και τη Σι= Σι ύφεση τρως μια νότα, οπότε έχουμε μετα Ντο ως έχει, Ρε ως Έχει, Μι ως έχει, Φα=Φα δίεση Σολ= Σολ δίεση και μαζί με την Λα δίεση τσουπ, να η ολοτονική. Και για να επιστρέψουμε και στο θέμα μας με τα σήκουελ από θρίλερ ? ένα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ σήκουελ που ψιλοπέρασε στο ντούκου είναι το Doctor Sleep που είναι sequel του αξεπέραστου the shining ( η Λάμψη ) Όσοι δεν το πήρατε χαμπάρι σπεύσατε.

Κάρπεντερ θεός, Πρίγκιπας του Σκότους, Ζουν ανάμεσά μας, the thing, είμαι μεγάλος φαν. Όσο αγορά το Halloween, αξίζει να δεις αν δεν το έχεις δει ήδη το Halloween του 2018, είναι απευθείας συνέχεια του πρώτου του original και είναι αξιοπρεπέστατο.

Ωραίος ο Αλί. Να και ένα βίντεο για του λόγου το αληθές. Ανάμεσα στο 0.20 και το 0.40, εύκολα η ξανθιά πρωταγωνίστρια με τα μεγάλα ζιβυά, πλησιάζει την πόρτα διστακτικά ?

Ε ναι, γιατί ο άνθρωπας είναι στην εποχή "Γκόλφω" και "Όσα παίρνει ο άνεμος". Ενώ εμείς που είμαστε στην εποχή "Εφιάλτης στο δρόμο με τις λεύκες" και "Παρασκευή και 13", δηλαδή μονο 35+ χρόνια πίσω, ξέρουμε την αξία των αυξημένων. Συγκεκριμένα αυξημένες συγχορδίες και ολοτονικές κλίμακες βάζεις να παίζει η άρπα, ακριβώς πριν η πρωταγωνίστρια πλησιάσει διστακτικά και με αργά- αργά βήματα την πόρτα. Με το που την ανοίξει και πεταχτεί από μέσα ο Ιάσωνας ο Βόργιας κρατώντας τη φρέζα, τότε βάζεις κλάστερ με ημιτόνια σε βιολιά μαρκάτο. Εδώ τον έμπειρο, τον ούλτρα σπλάτερ κλάμπ να ακούς ?

Όταν ακούω installation, το χέρι μου πάει στο περίστροφο.

Έχεις δίκιο σαφώς, είναι άλλη διαδικασία να το χρησιμοποιήσεις σαν βάση. Πάντως κάτι τέτοιο μάλλον αφορά τους ήδη εξοικειωμένους με το μηχάνημα. Θέλω να πω πως, ακόμα και τότε, πριν δεκάδες χρόνια, το atari ήταν πολύ προτιμότερο για σοβαρό sequencing, αλλά μιλάμε ΠΟΛΥ προτιμότερο, κλάσεις ανώτερο για "βελονάκι" από τα hardware sequencers. Αν όμως είσαι εξοικειωμένος, αυτά είναι πιο άμεσα. Τώρα, αν δεν είσαι, μάλλον ψιλοσόκ θα πάθεις, το λέω γιατί θυμάμαι το σοκ προς το θετικό που τρώγαμε καθώς οι ευκολίες ερχόντουσαν, πετάς τη λούπα στο project και τσουπ είναι τέλεια στα μετρα και στα όλα κατευθείαν, έχει λουπάρει ο φίλος μάνιουαλι ? να δει τη γλύκα;

Ακόμα και αν θέλεις να πάρεις πολλαπλούς ήχους από το μηχάνημα, και ο καθένας να πάει σε δικό του audio κανάλι στο DAW, μπορείς να το κάνεις ηχογραφώντας έναν έναν τον ήχο με τη σειρά, εφόσον μιλάμε για κάποιο sequenced project. Λίγο πιο χρονοβόρο, αλλά πολύ φτηνότερο ? Γενικότερα οι πολλαπλές εξόδοι ήταν πολύ χρήσιμες όταν το hardware είχε τον πρώτο ρόλο, διότι μπορούσες να στείλεις π.χ. μπότα/ ταμπούρο κλπ σε δικά τους ξεχωριστά κανάλια στην κονσόλα. Από τη στιγμή που όμως σήμερα δουλεύουμε σε DAW, περισσότερο θα με απασχολούσε να σετάρω μεσώ midi τα pads και τους controllers για να παίζεις τα όργανα του Reason με αυτά. Όσο αφορά το Audio, μια απλή δικάναλη στέρεο σύνδεση είναι αρκετή για να τσιμπάς ήχους από το μηχάνημα.

Ας Βάλουμε και κάτι σχετικό από τον Μάστερ. Είναι η στιγμή της σύλληψης του Ιησού. Η προδοσία του Ιούδα μόλις έχει εκπληρωθεί, και ο Ιησούς απομακρύνεται δέσμιος. Μετά την περιγραφή της σκηνής με τα λόγια του Ευαγγελίου, ακολουθεί το ντουέτο που παραθέτω. Η σοπράνο και η άλτο λένε πως "και έτσι ο Ιησούς μου συνελήφθη- το φως και το φεγγάρι έσβησαν από θλίψη- Τον πάνε μακρυά δεμένο". Την ώρα που το ντουέτο λέει αυτά τα λόγια, η χορωδία στιγμιαία ακούγεται να λέει "Αφήστε Τον- Σταματήστε- μην Τον δένετε". Μοιάζει σαν τη συλλογική συνείδηση που δεν μπορεί να δεχθεί την απίστευτη αδικία, ώσπου στο τέλος και αφού το ντουέτο τελειώνει στις λέξεις "Τον πάνε μακρυά δεμένο" ξεσπά και φωνάζει: "Έχουν χαθεί οι κεραυνοί και οι αστραπές από τα σύννεφα;- Άνοιξε λοιπόν κόλαση τις πύλες σου και κατέστρεψε με οργή του προδότη το φονικό αίμα" Η εναλλαγή συναισθημάτων, από τη βαθιά θλίψη στην άγρια οργή, είναι μοναδική σε σύλληψη και γραφή.

Πολιτισμό δεν παράγουν αυτοί που δεν έχουν να φάνε. Η μουσική ήταν βασικό εργαλείο για το κύρος και την προπαγάνδα εκκλησιών και αυλών, όπως και η υψηλή αρχιτεκτονική και τα εικαστικά άλλωστε. Μην ξεχνάς ότι ράδια και youtube ούτε ιδέα τότε, άκουγες σα χάνος και κατάπινες και σαν χάνος επίσης.

Bill η ανθρωπότητα θα πάει μπροστά, αλλά θα πάει μπροστά προς άλλες κατευθύνσεις. Η μουσική ήταν υψηλή προτεραιότητα την εποχή των κλασσικών για κοινωνικοπολιτικούς λόγους, έπεφταν λεφτά δηλαδή από βασιλείς και εκκλησία, και έγιναν τα έργα που έγιναν, θα είχαμε Καπέλα Σιξτίνα αν δεν ξηλώνονταν ο πάπας; Ε, όταν υπήρχαν οι αντίστοιχοι λόγοι, έπεφταν κυριολεκτικά εκατομμύρια για να γραφτούν τα dark side of the moon, και τα srg Pepper. Τώρα έπαψαν να υπάρχουν οι συνθήκες, θα πάψουν και τα προϊόντα των συνθηκών, οι άνθρωποι δεν δίνουν την έμφαση που έδιναν στη μουσική, video games, social media κλπ είναι ο δρόμος της εποχής, και δεν μπορεί να κάνει τίποτα κανείς για αυτό.

Ο Bach είχε ένα δίκιο. Το Galant που ουσιαστικά διαδέχθηκε το μπαροκ, δε διαφέρει σαν λογική εξέλιξης από το πανκ που διαδέχθηκε το progressive rock. Από περίπλοκες φόρμες στον μινιμαλισμό, και από έντονα αισθήματα σε ανάλαφρα. ΟΚ, και εγώ γουστάρω punk hardcore, αλλά άλλο πράγμα οι floyd. ? Για την ακρίβεια, ούτε η μάνα τους δε θα ήξερε, ή μάλλον δε θα θυμόταν τους Beethoven και mozart, αν δεν υπήρχαν σοφοί άνθρωποι να τους καθοδηγήσουν στα νιάτα τους στο να μελετήσουν υπερεντατικά τη μουσική... των Bach και Handel. Η μελέτη αυτή και η συνεπαγόμενη εξοικίωσή τους με την προχωρημένη αντίστιξη, και η αφομοίωση και η επέκταση αυτής στο έργο τους, είναι που κάνει τους κλασσικούς Κλασσικούς. Αν είχαν μείνει απλά στο ρεύμα της εποχής τους, ούτε ενάτη θα είχαμε, ούτε Ρέκβιεμ, ούτε τίποτα.