manosx

Πάντως οι faded είναι πιο κοντά σε αυτό που λέμε "gibson ήχος" από μια epiphone. Τουλάχιστον αυτό άκουσα εγώ. :)

H ρε χορδή στο μπάσο είναι 65. Άραγε θα κάνει αυτή ???

Θα σου πρότεινα το εξής: Στην έρευνα που οφείλεις να κάνεις ;) μη δίνεις αποκλειστικά έμφαση στα kHz και γενικά στα τεχνικά χαρακτηριστικά. Πρώτα και κύρια πρέπει να τσεκάρεις αν η κάθε κάρτα έχει σωστούς drivers. Βρες απόψεις χρηστών που έχουν το ίδιο Mac με εσένα και χρησιμοποιούν τα ίδια προγράμματα. Πρόσεξε οι απόψεις να είναι πρόσφατες, γιατί οι εταιρίες ανανεώνουν τους drivers σε τακτά διαστήματα. Καλή πηγή πληροφοριών είναι τα forums της ίδιας της εταιρίας, όπου μπορείς να δεις το κατά πόσο αυτή απαντάει σε προβλήματα των χρηστών. Και μην ξεχνάς: Πάντα θα υπάρχουν μεμονομένες περιπτώσεις όπου θα παρουσιάζονται προβλήματα. Αυτό που θα πρέπει να σε προβληματίσει είναι η ίδια περίπτωση να επαναλαμβάνεται σε πολλούς χρήστες ;)

Άλλο ψηφιακή σύνδεση και άλλο "ψηφιακά ηχεία" (?). Twist μην μπερδεύεσαι. Δεν είναι απαραίτητο να δουλεύεις σε υψηλή ανάλυση. Το αυτί δεν ακούει μετά τα 22 kHz οπότε τα 44.1 είναι αρκετά. Υποτίθεται ότι με τα 96 kHz γλιτώνεις κάποια artifacts από τον convertor και ότι η επεξεργασία γίνεται πιο smooth. Αυτά είναι ψιλά γράμματα και σίγουρα με τα samson δύσκολα θα ακούσεις διαφορά. Αν βέβαια σου περισσεύει CPU power και hard disk capacity παίξε μπάλα. Όσο για τη συβατότητα, από τη στιγμή που θα συνδέσεις τα ηχεία μέσω αναλογικών βυσμάτων δεν υπάρχει πρόβλημα. ;)

Ρε Nikola τι ψηφιακά ηχεία??? Φίλε, είναι υπερβολή να δουλεύεις στα 192 kHz. Τσάμπα θα πάει η CPU που θα φας. Τα 96 kHz θα σου φάνε τη μισή CPU. Για μένα βέβαια και αυτά είναι υπερβολή αλλά όχι τόσο τραγική όσο τα 192. Πάντως θα προτιμούσα καλούς μετατροπείς (π.χ. Apogee) στα... 44.1 παρά μέτριους στα 192. Χρειάζεσαι πολλαπλές εισόδους? Αν όχι, τότε ίσως μια πιο απλή κάρτα με καλύτερους μετατροπείς θα ήταν καλύτερη για σένα. Βέβαια όλα αυτά λίγη σημασία έχουν. Έτσι και αλλιώς οι σημερινές υλοποιήσεις είναι παραπάνω από ικανές για να παράγουν καλό αποτέλεσμα. Αλλού κολλάει συνήθως το πράγμα. ;)

Όχι άλλα τρομπόνια!!! ;D ;D ;D

Για να μην παρεξηγηθώ, επειδή αυτά που έγραψα είναι αρκετά διφορούμενα, να πω ότι συμφωνώ με τον eye. Ειδικά όσο αφορά τη χρήση πέρα της ακρόασης. Εντάξει, το να ακούς κάτι πάει και έρχεται, αλλά να το οικιοποιείσαι πάει πολύ >:( Για να επιστρέψω όμως στον original συλλογισμό μου ;D θα πρέπει να σκεφτούμε πως ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΟΙ ΕΤΑΙΡΙΕΣ οικιοποιούνται τα έργα και όχι μόνο αυτό αλλά συχνά τα... ξεφτυλίζουν με το χειρότερο τρόπο. Και εξηγούμαι: Υπάρχουν κομμάτια της ελληνικής show biz :P τα οποία είναι κλεμμένα ΑΥΤΟΥΣΙΑ από ξένες επιτυχίες. Και εύλογα αναρωτιέται κανείς γιατί η κάθε εταιρία δεν κάνει τίποτα. Είναι απλό: Οι μεταγλωτίσεις αυτές φέρνουν κέρδη στα εδώ υποκαταστήματα των πολυεθνικών. Γιατί να κάνει μήνυση η μαμά- εταιρία στην κόρη; Αυτό βέβαια είναι ένα πολύ μικρό παράδειγμα. Και προυποθέτει ότι η μουσική θα έχει κάποια αξία. Δυστυχώς αυτό μόνο δεδομένο δεν είναι. Και επειδή αρκετά τα έχω "χώσει" σε εταιρίες, θα ήθελα να τονίσω αλλη μια φορά πως οι πειρατές δεν έχουν ηθική. Με ότι αυτό συνεπάγεται. Όντως, όπως λέει και ο eye δεν σέβονται τις ανεξάρτητες ταινίες ή τους ανεξάρτητους μουσικούς. Όποιον πάρει η μπάλα :( Τέλος θα ήθελα να προσθέσω πως δεν είμαι δογματικά εναντίων των εταιριών. Αντίθετα θα ήμουν μαζί τους ΑΝ στεκώντουσαν δίπλα στον άνθρωπο αντί να προτιμούν να τον καπελώσουν. Τα πάντα είναι θέμα πολιτικής. Όλα θα ήταν διαφορετικά αν οι εταιρίες δεν καθόριζαν ΚΑΙ τους νόμους ΚΑΙ την εφαρμογή τους. Νομίζετε ότι θα υπήρχαν "πνευματικά δικαιώματα" αν δεν ήταν η πρόφαση για να πλουτίζουν οι γνωστοί- άγνωστοι? ;D ;)

Ρε παιδιά τι μαύρα κουτιά και ιστορίες. Τα πράγματα είναι απλά: Εκτός του κλασσικού buffer που ορίζει εν πολλοίς το latency, οι εξωτερικές κάρτες ήχου διαθέτουν και επιπλέον buffer για την απρόσκοπτη λειτουργία τους. Η ισχύς του υπολογιστή παίζει έμμεσο ρόλο: Μικραίνοντας το buffer απαιτούμε περισσότερους πόρους από το σύστημα. Συνεπώς για να πιάσουμε το χαμηλότερο latency χρειαζόμαστε βαρβάτο σύστημα. Εκτός αυτού ρόλο παίζουν και οι driver και γενικά η σταθερότητα του συστήματος. Δεν είναι τυχαίο ότι τα προβλήματα των λειτουργικών και των διάφορων αναβαθμήσεων συνήθως έχουν επίπτωση στα χαμηλά latencies. Γενικά τα PC είναι φτιαγμένα με τη λογική ότι οι καθυστερίσεις τύπου 20ms είναι ανεκτές. :( Γιαυτό εταιρίες σαν την RME έχουν τόσο respect: Καταφέρνουν σε εχθρικό περιβάλλον να διαπρέπουν. Όσο για το USB vs Firewire όποιος έχει μια σαφή εικόνα της κατάστασης επιλέγει Firewire. Είναι απλό: Το USB είναι πρωτόκολλο που στέλνει πακέτα ενώ το Firewire streams δεδομένων. Φυσικά για audio προτιμάμε τα streams. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι σε μη-απαιτητικές εφαρμογές δεν αρκεί το USB ;)

Το θέμα είναι όντως περίπλοκο. Δεν έχει σημασία που εργάζεται κάποιος- διότι τα ίδια γίνονται σε πολλούς τομείς. Π.χ. μετά από δικαστική απόφαση στις Η.Π.Α. μπορεί να πατενταριστεί μέρος από το ανθρώπινο D.N.A.! Δηλαδή μια εταιρία που ανακαλύπτει ποια γονίδια αντιστοιχούν σε κάποια ασθένεια, πατεντάρει την ανακάλυψή τους! Αν είναι ποτέ δυνατόν :'( Ο εχθρός είναι οι εταιρίες και όχι οι υπάλληλοι. Όμως ο καθένας κάνει τις επιλογές του- δένεται σε ένα άρμα και αν το άρμα πάει στο γκρεμό τότε θα τον παρασύρει μαζί. Αν κάποιος κυκλοφορήσει ένα CD ανεξάρτητα, τότε όποιος τον κλέβει είναι για μένα ανήθικος. Το ίδιο ανήθικο είναι να κλέβεις και CD εταιρίας, με τη διαφορά ότι οι εταιρίες είναι τα πιο ανήθικα κατασκευάσματα που είδε ποτέ το πρόσωπο της γης. Και προς το παρόν η πειρατεία είναι το ΜΟΝΑΔΙΚΟ πράγμα που πάει κόντρα στη βούλησή τους. Οι ανηθικότητα των όποιων εταιριών μπορεί εύκολα να κατανοηθεί αν δούμε τη συμπεριφορά τους. Δεν νοιάζονται για τη μόλυνση, για τις φυσικές πηγές και φυσικά ούτε για την υποκουλτούρα που παράγουν. Γιατί να ξέρω απέξω τα τραγούδια- σκουπίδια που κυκλοφορούν οι εταιρίες; Δεν ακούω σκυλάδικα και όμως το μυαλό μου είναι ΦΟΥΣΚΑ από κακογραμμένους στοίχους και ηλίθιες μελωδίες, λόγω της πλύσεως εγκεφάλου που υπάρχει παντού γύρω μου. ΜΑΚΑΡΙ μέσα από την ψυχή μου να κλείσουν οι εταιρίες που προωθούν τη γελιότητα.

Αν χρειάζεται να καταστραφούν (οικονομικά) κάποιοι άνθρωποι για να πάψει η λειτουργία των καταστροφέων της συναισθηματικής νοημοσύνης των ανθρώπων (εταιρίες) so be it. Ο πόλεμος είναι στο ψυχικό επίπεδο- το υλικό κομμάτι είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου.

Μια εκ των υστέρων ανάλυση δεν έχει κανένα νόημα. Από τη στιγμή που οι πέμπτες δεν περιέχουν τρίτες θα μπορούσαν να υπονοούν πολλούς κύκλους ακόρντων π.χ. με δανεικές συγχορδίες. Απλά οι επιπλέων νότες που παρουσιάζονται στη μελωδία της φωνής ή άλλων οργάνων καθορίζουν το ποιες συγχορδίες σχηματίζονται. Με άλλα λόγια μετράει το context. Γενικά το να χρησιμοποιείς διαφορετικούς τρόπους στο παίξιμό σου είναι εφικτό. Δεν σημαίνει όμως ότι επειδή η ρυθμική παίζει 5ες θα πάρουμε αμπάριζα και θα βγούμε ;D Πάνω από όλα μετράει η μουσικότητα των φράσεων ;)

Καλά τι PC χρησιμοποιείτε? Έχω να δω μπλε οθόνη από τα millenium!

Το ξέρω ότι συμφωνούμε. Είναι το μέσο (ιντερνετ) που έχει στιγματιστεί από τα flame wars και προωθεί τη διαφωνία ;D Το βασικότερο όλων και η πηγή των προβλημάτων είναι ο ίδιος ο τρόπος που αντιλαμβανώμαστε τη μουσική. Θεωρούμε κάτι ως "εύηχο" όταν και σχεδόν μόνο όταν αντιστοιχεί σε κάτι που υπάρχει ήδη στη μνήμη μας. Για αυτό το παγκόσμιο marketing της μουσικής απευθύνεται σε παιδιά: Γιατί μπορεί να διαμορφώσει τα ακούσματά τους και συνεπώς το γούστο τους για όλη την υπόλοιπη ζωή τους. Που κολλάει όμως αυτό: Όταν ηχογραφούμε και εμείς κάτι με τη σειρά μας το θεωρούμε εύηχο όταν αντιστοιχεί στα ίδια τα ακούσματά μας. Εκεί είναι η παγίδα: Θα πρέπει να αφήσουμε χώρο στο καινούργιο. Το πόσο μπορεί να υπάρξει κάτι καινούργιο στη διαδικασία της καθεαυτού ηχογράφησης το αφήνω στη... φαντασία του καθενός. Θα ήταν καλό πάντως η έρευνα να απλωθεί σε μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων, και με αυτή την έννοια τα plug-ins είναι θετικά. Βέβαια plug-in προενισχυτής και μικρόφωνο δεν υπάρχουν ;D Εκεί θα συντελέσει ο Νικόδημος που θα μας κάνει ένα συγκριτικό test με προενισχυτές ;D

Δεν είναι τόσο ξέχωρα αυτά τα δύο. Πολλές φορές ο τρόπος της ηχογράφησης αποτελεί μέρος του πρωτογενούς υλικού. Άλλες φορές θα πρέπει να έχει ήδη βρεθεί το πως θα καταγραφεί κάτι που παράγεται από μη- συμβατικό μέσο. Και το σημαντικότερο: Σε ένα pro περιβάλλον με "άπειρες" επιλογές, θα πρέπει να έχουμε ήδη καταστρώσει το "σχέδιο πλεύσης". Είσαι σίγουρος ότι η εμπειρία ενός ηχολήπτη μπορεί να αντικαταστήσει τη δουλειά ανθρώπων με φρέσκιες ιδέες; Εχθρός είναι το τυχαίο και όχι το διαφορετικό.

Νομίζω ότι όλα όσα αναφέρεις είναι αποτέλεσμα της εντελώς λανθασμένης διαδικασίας που δυστυχώς είναι κανόνας στο Ελλαδιστάν: Ο "σχεδιασμός" του επιθυμητού αποτελέσματος αφήνεται για το στάδιο της ηχογράφησης. Κανονικά θα έπρεπε να υπάρχει ήδη το βασικό πρωτογενές υλικό, το οποίο θα ήταν το ίδιο το γκρουπ ή ο καλλιτέχνης που στα live θα είχε ήδη βρει τις βασικές λειτουργίες που "κουνάνε" τον κόσμο και στη συνέχεια στο στάδιο της προπαραγωγής θα είχε μια πρώτη προσέγγιση στο πως θα μεταφερθεί ο ήχος της μπάντας στο CD. Έτσι λοιπόν η ίδια η ηχογράφηση θα είχε κατευθυντήριες γραμμές που αποδεδειγμένα θα δούλευαν. Βέβαια με την προχειρότητα που μας διακρίνει δεν μπορούν να βγουν συμπεράσματα ούτε στους αστείους live χώρους που διαθέτουμε, ούτε φυσικά στο στάδιο της "προπαραγωγής" ??? Άλλωστε κάτι τέτοιο θα είχε σαν προυπόθεση το γκρουπ να είχε τον "δικό του" τεχνικό ήχου, κάτι που φαντάζει σαν ανέκδοτο. Και φαντάζει σαν ανέκδοτο γιατί μιλάω για ΠΙΤΣΙΡΙΚΙΑ! Παιδιά 16-17 χρονών που να έχουν την κ**λα να μελετάνε με τις ώρες. Τέλος πάντων το πήγα αλλού. Όμως αυτός είναι ο κύριος λόγος που θεωρώ τα plug-ins ως το μέλλον. Ο νεαρός καλλιτέχνης θα πρέπει να έχει ηχητική άποψη, βασισμένη στη δική του εμπειρία. Θα πρέπει να έχει πειραματιστεί με τις διάφορες χροιές. Και αυτό γιατί περιμένω από αυτόν να με ΞΑΦΝΙΑΣΕΙ. Να ακούσω κάτι νέο και όχι κάτι τετριμένο. Αν υπήρχαν freeware αναλογικά θα προτιμούσα αυτά ;) Αλλά στην αναβροχιά ;D

Η προενίσχυση είναι σίγουρα σημαντικό κομμάτι της αλυσίδας αλλά όχι το μόνο. Αν κατάλαβα καλά μιλάμε και για άλλου είδους επεξεργασία όπως ισοστάθμιση και συμπίεση. Και αυτά είναι που χρειάζονται την μεγαλύτερη εμπειρία όταν εφαρμόζονται πριν την καταγραφή. Σε κάθε περίπτωση το τελικό αποτέλεσμα εξαρτάται από τη σύνθεση των επιμέρους στοιχείων. Κατά συνέπεια υπάρχουν δυο ειδών προσεγγίσεις: Η λογική του "that just works" όπου έχουμε λύσεις κοινά αποδεκτές, που ξέρουμε ότι δουλεύουν. Αυτό έχει όμως σαν μειονέκτημα τον κίνδυνο του να έχουμε έναν ήχο "τετριμένο". Η άλλη λογική είναι ο πειραματισμός για κάτι καινούργιο, που όμως προυποθέτει μεγάλο budget. Ίσως βέβαια η ίδια η καταγραφή να μην είναι το πεδίο για καινοτομίες. Αυτές θα πρέπει να αφορούν την ίδια την πηγή, πάντα σε συνάρτηση με το παίξιμο και την ενορχήστρωση. Παρόλα αυτά η "μόδα" επιτάσει να υπάρχουν διαφορετικές επιλογές ακόμα και στους προενισχυτές, ενώ θυμάμαι και μια συνέντευξη του Aphex twin όπου πρότεινε στο μέλλον οι υπολογιστές να δουλεύουν με διάφορες κάρτες ήχου ώστε να επιλέγουμε διαφορετική κάρτα για κάθε ήχο.

Πάντως η λογική "direct to disk" είναι ουσιαστικά ανέφικτη με "καθημερινούς" μουσικούς και ηχολήπτες. Προυποθέτει μουσικούς που δεν κάνουν ούτε ένα λάθος και ηχολήπτες που μιξάρουν εξαρχής τέλεια. Αν κατάλαβα καλά η λογική του Νικόδημου είναι η χρήση μιας αναλογικής αλυσίδας πριν την εγγραφή, η οποία θα δώσει το κατάλληλο χρώμα. Σίγουρα είναι μια καλή και δοκιμασμένη προσέγγιση, η οποία όμως έχει δυο προυποθέσεις: Την κατοχή εξοπλισμού με υψηλά standards, αλλά και τη γνώση και εμπειρία ώστε το χρώμα, που πλέον έχει καταγραφεί και είναι αναπόσπαστο κομμάτι του ήχου, να ταιριάζει στο ζητούμενο ύφος. Υπάρχει και η άλλη λύση που βέβαια είναι η προφανής: Να καταγράψουμε το σήμα όσο πιο flat γίνεται και στη συνέχεια να το χρωματίσουμε με plug-ins. Ξέρω- ξέρω ανατριχιάσατε ;D Οφείλω να ομολογήσω όμως ότι τελευταία έχω ακούσει μερικές πολύ καλές software υλοποιήσεις. Πιστεύω ότι το μέλλον ανήκει στην τελευταία μέθοδο ;)

Με παρεξήγησες. Το smilie πήγαινε στο κολάν και το eyeliner. Όσο για τη μουσική νομίζω ότι η φωτό back to the 80's τα λέει όλα. 30 χρόνια πίσω! Ενώ είναι γνωστό ότι το καλό γούστο βρίσκεται 50 χρόνια πίσω :-)

Χαίτες- κολαν- βάτες και eyeliners: Το μυστικό της επιτυχίας.

Οι διπλοί βγάζουν πιο πολύ όγκο και είναι κατάληλοι για hard rock και metal, ειδικά οι active. Επίσης δεν έχουν θόρυβο. Οι μονοί βγάζουν πιο "δαγκωτά" πρίμα και είναι καλύτεροι στα καθαρά. Παρουσιάζουν θόρυβο εκτός αν είναι noiseless. Αυτά βέβαια σε πολύ γενικές γραμμές.

Πάντως ο καλύτερος τρόπος για καβάτζωμα τραγουδιών είναι αναλογική ταινία σε μια ντουλάπα, μακριά από φως και μαγνητισμό. Τώρα μπορεί να αρχίσει ο Νο 550 πόλεμος μεταξύ analog- digital ;D

Πάντως αν το δούμε καθαρά ενορχηστρωτικά, πολλές φορές ένα μονοφωνικό line στο pad κάθεται καλύτερα στην μίξη. Κάνεις εκεί μια αντιστιξούλα και καθάρισες. Ενώ άμα το παραφορτώσεις με συγχορδίες "μπουκώνει" εύκολα. Όπως και να έχει είναι και αυτή μια επιλογή. ;)

Το τονικό και ηχητικό εύρος των φωνητικών χορδών (ειδικά του Παβαρότι) είναι μεγάλο. Πολύ μεγάλο ;D. Οπότε οι ερμηνευτικές επιλογές είναι ουσιαστικά εκείνες που καθορίζουν και το ηχητικό αποτέλεσμα. Για να στο φέρω στα μέτρα της κιθάρας, σου προτείνω το εξής: Πάρε μια ηλεκτρική καρφιτσωμένη σε έναν λαμπάτο (όχι high gain), βρες μια απλή φράση και κάτσε και παίξε όσες ΗΧΗΤΙΚΕΣ παραλλαγές μπορείς. Χωρίς να πειράζεις τα knobs του ενισχυτή. Απλά με διαφορετικές δυναμικές, με άλλη θέση του δεξιού χεριού, με διαφορετική γωνία στην πένα. Μιλάμε για πολύ ψωμί, και πριν ακόμα βάλουμε το φρασάρισμα (legatos, slides, σηκώματα κ.λ.π. κ.λ.π. κ.λ.π.) ;) Η πλάκα είναι ότι αν, εκτός του rig ενός κιθαρίστα, ενσωματώσεις και την τεχνική στο παίξιμό του ε, τότε θα ακουστείς σαν αυτόν! Και φυσικά κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς ως κακέκτυπο! :'( Επιπλέον μπορεί το παίξιμό σου να μοιάζει ήδη με κάποιου άλλου χωρίς καν να το επιδιώκεις! Κάτι τέτοιο όμως είναι κατά κάποιο τρόπο αναπόφεκτο, αφού στην τέχνη δεν υπάρχει παρθενογέννεση. ;)

Αυτό θυμάμαι και εγώ από τη σχολή. Τονίζω πάντως ότι, για μια ακόμη φορά, την καταστροφή στη συζήτηση έφερε μια mojo θεωρία. ;D ;D

Θα σου έλεγα πάντως να μην πάρεις ηχεία με γούφερ 4" γιατί δεν θα ακούς τα μπάσα. Μια καλή λύση ( για low budget) είναι αυτή. http://www.thomann.de/gr/alesis_m1_aktiv_monitor_mk_ii.htm Πριν όμως από τα τεχνικά αν μου επιτρέπεις μια παρατήρηση: Να γράψεις 100 φορές τη φράση Ιπποκράτη: “Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρά”. ;D ;D