manosx

Ξέχνα το Equalizer πριν την εγγραφή. Τα plug-ins δίνουν 1000 φορές καλύτερο ήχο από ένα EQ των 150 ευρώ. Εκτός αυτού, το να επεξεργάζεσαι τον ήχο ΠΡΙΝ την καταγραφή απαιτεί πολύ μεγάλη εμπειρία. Οι αποφάσεις για το EQ συνήθως αφορούν τη μίξη.

Ξέχνα αυτές τις "λεπτομέρειες" και βρες μπασίστα.

Θα στείλεις κανονικά το μετρονόμο στα outputs 1/2 ώστε να ακούγεται από τα ακουστικά, ενώ τα backing tracks θα τα στείλεις στα outputs 3/4 για να πάνε στο PA. Τις ρυθμίσεις αυτές θα τις κάνεις από το DAW πρόγραμμα που χρησιμοποιείς, μέσω των ASIO outputs ;D

Συμφωνώ. Και εγώ γουστάρω την εκπαίδευση. Αλλά για να γίνω πιο κατανοητός θα σου φέρω ένα παράδειγμα. Αφήνουμε την Ελλάδα. Πες ότι σου δίνω δυο εισιτήρια. Το ένα έχει μια υποτροφία ενός χρόνου σε ένα καλό πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Και το άλλο αφορά τη δυνατότητα να είσαι ανθυποβοηθός για ένα major release ενός κορυφαίου παραγωγού πάλι του εξωτερικού. Ποιό θα διάλεγες; Πριν απαντήσεις εσύ απαντάω εγώ: Το ιδανικό θα ήταν να κάνεις πρώτα τα ωραία σου μαθηματάκια στο πανεπιστήμιο, και στη συνέχεια να εργαστείς υπό τις οδηγίες του παραγωγάρα ;D Και έτσι είναι το σωστό. Αυτό όμως δεν αναιρεί αυτό που είπα πριν: Ότι θα πάρεις ΕΚΑΝΤΟΝΤΑΠΛΑΣΙΑ πράγματα από τo REAL THING παρά από την "ακαδημαϊκή" μελέτη. Ότι πάρεις πάντως σε κάθε φάση καλό είναι ;D

Αν θέλεις εξομοίωση αναλογικού delay η Tonelab ΣΚΟΤΩΝΕΙ! Επίσης έχει πολύ καλό chorus. Τα Reverb δεν είναι κάτι ιδιαίτερο.

Πιστεύω ότι 20- 25 χρόνια σε σχολή ;D ισοδυναμούν με ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΕΣ παρουσίες στην καταγραφή κάνα- δυο ΣΟΒΑΡΩΝ άλμπουμ μέσα σε ΣΟΒΑΡΟ στούντιο ;) Λέω τώρα να πάρω τη ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ μου, και να απαντήσω ΣΟΒΑΡΑ σε κανα άλλο ΣΟΒΑΡΟ θέμα ;D ;D ;D

Πριν δουλέψεις τη φωνή, θα σε συμβούλευα να δουλέψεις τα Αγγλικά σου. :o

Η λέξη- κλειδί είναι "πλειονότητα" ;) ;D

Εγώ πάλι προτιμώ κιθάρες που μου "κάθονται" καλά στα χέρια και στα αυτιά ;D ;)

Μη σε νοιάζουν τα μηχανήματα περισσότερο από την υγεία σου!!! :o Μην παίζεις με τη γείωση!!!

Εντάξει... καταλαβαίνω το μίσος σου για τα φτωχόπαιδα που δεν έχουν 5-6 χιλιάρικα να σου σκάσουν για να μπορέσουν να ακούσουν τις δημιουργίες τους σε πολυκάναλη μορφή. Άτιμη τεχνολογία- μας πήρες το μονοπώλιο. ;D Όμως από που έβγαλες το συμπέρασμα ότι θεωρώ τους Beatles "ψοφάλογα"? Η ίδια η ΙΔΕΑ της ΡΟΚ- ΠΟΠ ΜΠΑΝΤΑΣ είναι συνώνυμη με τους Beatles. Από εκεί και πέρα όμως, νομίζω ότι το κομμάτι "εμπορική εκμετάλλευση των Beatles" ταιριάζει μια χαρά στο beating a dead horse. ΗΜΑΡΤΟΝ!

Δεν θα πω το τι θεωρώ εγώ high-end. Πιστεύω όμως ότι ένα αντικειμενικό κριτήριο είναι η θέση που έχει ένα μηχάνημα στον κατάλογο μιας κορυφαίας εταιρίας. Π.χ. τα κορυφαία μοντέλα της Steinway δεν μπορεί παρά να είναι high-end πιάνα. Το κορυφαίο μοντέλο της Eventide δεν μπορεί παρά να είναι high-end εφέ. Τα κορυφαία ηχεία της PMC δεν μπορεί παρά να είναι high-end monitors κλπ, κλπ. Τώρα, η πλάκα είναι ότι αν ο καθένας μας είχε ένα τόνο χρυσού, τότε ο χρυσός δεν θα είχε καμία αξία. Αυτό πάει ιδιαίτερα στα αναλογικά "χρωματισμένα" μηχανήματα. Αν αυτά ήταν ο κανόνας, τότε τα transparent ψηφιακά plug-ins θα ήταν η επιτομή του high- end. Οπότε όλα αυτά περί high end είναι στην ουσία σχετικά: Η σπανιότητα (είτε λόγο τιμής είτε παλαιότητας) είναι αυτή που ενίοτε δίνει τον high- end τίτλο ;)

Δεν σε ειρωνεύομαι... απλά κάνω χαβαλέ. ;D Ελπίζω να μη με παρεξήγησες 8) Και για να δεις τι καλό παιδί είμαι ;D θα σου προτείνω ένα εναλλακτικό σετάκι, το οποίο είναι στα μισά λεφτά αλλά... κ*λολέει ;D Η κιθάρα είναι αυτή: http://www.thomann.de/gr/schecter_diamond_c1_classic_tb.htm Και το ενισχυτάκι αυτό http://www.thomann.de/gr/koch_amps_studiotone_combo.htm Η Gibson και ο Marshall είναι κλασσικές επιλογές, οπότε αν έχεις τα λεφτά go for it. Η Schecter που προτείνω για εναλλακτική είναι πολύ καλή όπως και ο Koch. Δηλαδή μην νομίζεις ότι επειδή κοστίζουν λιγότερο δεν αξίζουν. Μπορώ να σου πω μάλιστα ότι και τα δύο είναι άριστες επιλογές. Όχι μόνο για κάποιον που ξεκινάει, αλλά για τον οποιοδήποτε. ;)

Και εγώ χτύπησα μια κουστουμιά Αρμάνι, αλλά κάλτσες θα κρατήσω τις μπαλωμένες που έχω από το 1987 ;D ;D ;D

Αν έχεις ήδη ένα μουσικό PC με κάρτες ήχου, DAW (cubase) κ.λ.π., τότε χτύπα για αρχή ένα midi controller. Υπάρχουν πολλά plug-ins, όπως π.χ. αυτά που περιλαμβάνονται στο cubase, που είναι υπέρ- αρκετά για μελέτη. Με 2-3 κατοστάρικα καθαρίζεις μια χαρά ;)

algorhythm μια ερώτηση αν μου επιτρέπεις.... ποιά κάρτα ήχου έχεις; Και αν σου είναι εύκολο, σε τι ηχεία ακούς;

Λογικό... λογικότατο.

;D

infectme247, μου φαίνεται ότι διυλίζουμε τον κώνωπα. Αν ξεκινήσουμε να μιλάμε θεωρητικά είμαστε αναγκασμένοι να καταλήξουμε να... μυρίζουμε φελούς ;D που λένε και εις τας Αμερικάς ;D Όπως ανάφερα και πιο πάνω, η εσωτερική επεξεργασία ΗΔΗ γίνεται στα 32-bit floating point. Αυτό έχει δύο πλεονεκτήματα: Το extra headroom για την επεξεργασία του ήχου, ώστε να μην κλιπάρουν τα plug-ins, και κατά δεύτερο λόγο, να μετακινούνται τα math errors που αναφέρεις στα LSB, στα λιγότερα σημαντικά bits. Πόση παραπάνω ανάλυση χρειαζόμαστε; ;) Δεν αντιλέγω ότι θεωρητικά και τα 1024 bits καλύτερα θα ακούγονται ;D Και να σου πώ και κάτι; Δέχομαι ότι θα ακούγονται και ΠΡΑΚΤΙΚΩΣ καλύτερα, με την προϋπόθεση όμως ότι το εκάστοτε κανάλι του ήχου θα έχει καμμιά... πενηνταριά χιλιάδες plugins ;D ;)

Συμφωνώ σε αυτό που λες, αλλά θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι: Άλλο πράγμα η εσωτερική ανάλυση του ηχητικού σήματος ενός DAW και άλλο πράγμα η αρχιτεκτονική του CPU και του λειτουργικού. Π.χ. το Sonar έχει 64 bit εσωτερική ανάλυση, αλλά μπορεί να τρέξει και σε 32- bit XP. Όλα αυτά που παραθέτεις με τους πολλαπλασιασμούς, έχουν σχέση με την ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ του σήματος και όχι με τον ίδιο τον ήχο. Η πιο συνηθισμένη εσωτερική ηχητική ανάλυση είναι 32-bit floating point, οπότε ο δεκαδικός του παραδείγματος περιγράφεται μια χαρά. Πέρα όμως από αυτό, έχουμε να κάνουμε με τη δυναμική του ήχου, η οποία είναι πεπερασμένη. Τα 24 bit δίνουν θεωρητικά ένα δυναμικό εύρος της τάξεως των 144 db! Είναι δηλαδή υπεραρκετά για οποιαδήποτε εφαρμογή. Με τα 32-bit floating point είμαστε ήδη σε ΠΑΡΑ πολύ μεγάλη ανάλυση. Με άλλα λόγια, ακόμα και να υπήρχε διαφορά σε μεγαλύτερη ανάλυση, πιθανότατα δεν θα την ακούγαμε. Τα DAWs και τα plug-ins γίνονται 64bit κυρίως για να λύσουν προβλήματα της πρόσβασης στη RAM. Να μπορούμε δηλαδή να αξιοποιήσουμε πάνω από 4 Giga μνήμης. Ο ήχος από άποψη δυναμικής ανάλυσης είναι ήδη υπέρ-αρκετός. Έτσι και αλλιώς, όλη αυτή η πληροφορία ΚΟΒΕΤΑΙ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ;D Οι κάρτες ήχου είναι 24 bit ;D Με άλλα λόγια: Τα 64 bit του λειτουργικού θα επηρεάσουν ΕΜΜΕΣΑ τον ήχο, γιατί θα οδηγήσουν σε καλύτερους επεξεργαστές plug-ins. Η ίδια η δυναμική ανάλυση του ήχου είναι ήδη υπέρ- αρκετή.

Άλλο η ανάλυση του ήχου και άλλο η αρχιτεκτονική του επεξεργαστή.

Έχεις δίκιο... το λένε και τα στατιστικά ;D

http://www.thomann.de/gr/fender_american_standardstrat_hssmnbk.htm http://www.thomann.de/gr/marshall_dsl401.htm Καλορίζικα ;D