Αγαπητοί φίλοι καλοί, φίλοι συμφορουμίτες,
καθίστε γύρω να σας πω πώς έμπλεξα μ’ αλήτες,
εγώ που Τέλε έλεγα ποτέ δεν θα γουστάρω,
μια απ’αυτές, κατέληξα, να αναγκαστώ να πάρω.
Θυμάμαι τότε που ήμουν νιός, μικρός και αγαθός,
και κιθαρίστας ήθελα να είμαι πολύ καλός,
τις Στρατ ονειρευόμουνα, τις ήθελα πολύ,
αυτές που ο Μπλάκμορ έπαιζε κι έβλεπα στο γυαλί.
Τα χρήματα δεν έφταναν, όμως για Στρατ να πάρω,
οι Τέλε ήταν πιο φτηνές, αλλά είπα δεν γουστάρω,
νά'ναι καλά η μάνα μου που τσόνταρε και κάτι,
και τελικά δεν έμεινα με Τέλε αμανάτι.
Χρόνια περάσανε πολλά, και άλλες κιθάρες πήρα,
και μια Λες Πωλ και Ιμπανέζ απέκτησα, και πείρα,
μια Τέλε όμως δεν έτυχε στα χέρια μου να έρθει,
γιατί 'κλικ' δεν μου κάνανε όπως προανεφέρθη.
Κι άλλα χρόνια περάσανε, και έμαθα το Νόιζ,
όπου Τέλε γουστάρανε ο SF και άλλα μπόιζ,
πόσο η Τέλε είναι καλή, μας πρήξανε τ’ απίδια,
κάθε φορά ακούγαμε τα ίδια και τα ίδια.
Εγώ όμως βράχος ήμουνα, Τέλε λέω δεν παίρνω,
για ομορφιά όποιος μου πει, ευθύς τον αποπαίρνω,
έλα όμως που η μοίρα μου, μ΄έστειλε σ' άλλη χώρα.
και για να βρω μπάντα εδώ, δουλειά είναι ψυχοφθόρα.
Γνώρισα τελικά εδώ κάτι καλούς παππούδες,
που παίζουν τα όργανα καλά, μα μοιάζουνε με Βούδες.
«Φίλε, ωραία έπαιξες, το όργανο το ξέρεις,
είσαι κι ωραίος γκόμενος, κορίτσια θα μας φέρεις».
«Μα έχουμε ένα πρόβλημα, έχουμε ένα θέμα,
για Τέλε την απέχθεια λίγο καταπολέμα,
μέσα στο ρεπερτόριο που έχουμε φτιάξει ήδη,
Country και Western παίζουμε, αυτά τα δύο είδη».
Κεφάλι εγώ κατέβασα, το πάτωμα κοιτάω,
ταπεινωμένος έφυγα, για σπίτι μου κινάω.
«Γυναίκα, λέω, το και το, με θέλουνε στην μπάντα,
με Τέλε μόνο αν βαστώ, και παίζω και τα πάντα».
«Να μη σε νοιάζει άντρα μου» μου απαντά εκείνη,
«Να πάρε εκατό ευρώ» και τα λεφτά αφήνει.
«Την Τέλε την κομματιαστή σου φτάνουνε να πάρεις,
για twang καλό, καμπανιστό, σα’να’σαι γελαδάρης».
Τη φίλησα τη γυναίκα μου, καλύτερη δεν έχει,
κι ευθύς αμέσως έτρεξα στου Τόμαν τα στελέχη,
«Παιδιά» τους λέω «δώστε μου μια τέλε και εμένα,
γελάδια να ακούγονται , άλογα ζαλωμένα».
«Βεβαίως» λένε «κύριε, δώστε μας τα λεφτά,
λόγω χαμού, το όργανο θα έρθει στις εφτά».
Και έτσι φίλοι μου καλοί, κάθομαι, περιμένω,
κι εγώ με Τέλε ν’ ακουστώ, και Fender αναμμένο.
Καλά Χριστούγεννα λοιπόν και πάν’ απ’όλα υγεία
Λεφτά, χαρά, καλό φαί και μπόλικη ευτυχία.
Χρόνια Πολλά!