relayer

Υποθέτεις λάθος φίλε audiokostas αλλά παρ' όλα αυτά δε μίλησα με νομικούς όρους απλά απευθύνθηκα στην κοινή λογική του μέσου ατόμου την οποία δείχνεις να μην κατέχεις...

Όσον αφορά το επιχείρημα "αθωώθηκε" "δεν καταδικάστηκε" κτλ. κτλ. μη ξεχνάμε ότι ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗΚΕ εξωδικαστικά πληρώνοντας πολλά $ εκατομμύρια και συνήθως δεν το κάνει αυτό ένας αθώος... Η υστεροφημία κάποιου παγιώνεται μετά από κάποια χρόνια από το θάνατό του αλλά φοβάμαι ότι αυτή του Jackson θα περιέχει εξίσου τη μουσική (πάνε πολλά χρόνια από την τελευταία φορά που μας πρότεινε κάτι) όσο και τα διάφορα παρατράγουδα τα οποία πρέπει να τα θέλει και ο κώλος σου δε δημιουργούνται μόνο αν σε κυνηγάνε οι διάφοροι καλοθελητές "δημοσιογράφοι"... Τέλος νομίζω ότι σε οποιοδήποτε topic δεν είναι ωραίο να ειρωνευόμαστε τις γνώμες των άλλων όσο κι αν δε μας αρέσουν και να παραθέτουμε γιουβαρλάκια, γαρδούμπες, σκυλάδικα βίντεο κι άλλες τέτοιες "χιουμοριστικές" εικαστικές παρεμβάσεις της κακιάς ώρας... ακόμα κρατάω την κοιλιά μου από τα γέλια, αχ μα πόσο αστείο ήταν, σε καλό να μας βγει βρε... Συμφωνώ στα περισσότερα με τον Wow!... Άντε όμως πέρασε η ώρα και πρέπει να ασχοληθούμε με korg vs roland vs yamaha vs kurzweil και με gibson vs fender vs PRS καθώς και με κάτι με τους dream theater...

Μόνο και μόνο το γεγονός ότι τόσοι πολλοί ασχολούνται ΚΑΙ με τα διάφορα - ας τα πούμε - σκάνδαλα της ζωής του Jackson αποδεικνύει περίτρανα ότι (όπως ξαναείπα παραπάνω) ΔΥΣΤΥΧΩΣ η κληρονομιά που αφήνει δεν αποτελείται ΜΟΝΟ από την υπέροχη μουσική του... Ας μη το κουράσουμε άλλο... :P

Φίλε Kosta P είσαι τόόόόοοοοσο λάθος... Οι μουσικοί που έχουν γνωρίσει την απόλυτη δόξα είναι ΚΑΙ showmen... Αν πήγες AC/DC καταλαβαίνεις τι λέω αν όχι ας σταματήσουμε τη συζήτηση εδώ... Εξάλλου the show must go on!

Α ρε φίλε συγγνώμη ξέχασα ότι το Noiz είναι ακαδημαϊκή ελιτίστικη εγκυκλοπαίδεια, δε θα το ξανακάνω...

Ναι αυτόν εννοείς φίλε Vag που διέλυσε κάθε έννοια SHOW και σκηνικής παρουσίας και που έφερε την μουσική κουλαμάρα στο rock το οποίο τότε ΗΤΑΝ ΗΔΗ ΜΕΣΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ και βασίλευε παντού, έχοντας φυσικά ως συνέπεια της απληστίας της μουσικής βιομηχανίας πολλές μπάντες που πήγαιναν μόνο στο κομμωτήριο και ξεχνούσαν να πάνε και στο στούντιο...

Εγώ από την άλλη φίλε Jasemeister και κολλητάρι του Michael Jackson σε βρίσκω 200% κόρνερ! Δεν είπα ότι είμαι σίγουρος για τίποτα απλώς περιέγραψα μία κατάσταση όπως διαμορφώθηκε από στοιχεία που βγήκαν στη δημοσιότητα... Στο μόνο που συμφωνώ είναι το έ λ ε ο ς, διότι όπως αναφέρθηκε παραπάνω ότι ταλαιπωρία υπέστη ο Jackson την προξένησε ο ίδιος στον εαυτό του... Η μήπως έχω άδικο όταν λέω ότι τα τελευταία χρόνια είχε 0 δημιουργία και το μόνο που έκανε ήταν να απασχολεί τα media ως γνήσιο μέλος της showbiz με την κατάντια της εμφάνισής του και τίποτε άλλο??? Αν όλα αυτά είναι αόριστα για σένα τότε διάβασε όλα τα παρακείμενα...

Ασφαλώς φίλε Vag εννοείς αυτόν που κατέστρεψε τη μουσική και έφερε τη λαίλαπα του alternative/grunge το 1991 ε??? Κομμωτήριο και πάλι κομμωτήριο ρε π****η μου! Και ένα στούντιο ΜΕΣΑ στο κομμωτήριο!!!!

Όταν εκτίθεσαι δημόσια οφείλεις να υφίστασαι την ανάλογη κριτική και σαν καλλιτέχνης και σαν άνθρωπος, για αυτό καλύτερα να έλειπαν τα σχόλια τύπου "τον καημένο που γνώρισε δημοσιότητα από την παιδική του ηλικία" και "ήταν γεμάτος μόνο καλωσύνη" λες και τον ξέρουμε προσωπικά... Επίσης "ηλίθιο θάψιμο" θα ήταν το να μην αναγνωρίζουμε την προσφορά του ως καλλιτέχνη όμως ηλίθιο είναι και το να εθελοτυφλούμε και να μην αναγνωρίζουμε την ελεεινή του παρακμή (όπως είπε κάποιος ΤΙΠΟΤΕ δεν αποδείχθηκε που σημαίνει ότι δεν έφτασε το μαχαίρι στο κόκκαλο ΟΧΙ ότι αθωώθηκε...). Και επειδή αυτό που μένει είναι το τι αφήνεις πίσω σου από τον Jackson ΔΥΣΤΥΧΩΣ κανείς δε θα θυμάται ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ το υπέρλαμπρο μουσικό του έργο από την τελική του κατάντια...

Πολύ δυνατός δίσκος με -επιτέλους- ΚΑΛΕΣ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ! Βέβαια για την επιστροφή του "hair" φοβάμαι ότι αιθεροβατούμε...

Ρε Μενέλαε μη το γενικεύεις το πράγμα άλλωστε δεν έχει να κάνει με την παραγωγική διαδικασία... Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι o Jackson υπέστη τέτοια σωματική και πνευματική αλλοτρίωση που τα τελευταία χρόνια ήταν κάποιος ΑΛΛΟΣ, αυτός που όλοι ξέραμε και αγαπήσαμε εξαφανίστηκε...

Ο πρώτος δίσκος που άκουσα και αγόρασα (αν και fan πιο "βαριάς" μουσικής) ήταν το "thriller" με τις εξωπραγματικές για την εποχή του πωλήσεις των περίπου 40.000.000... και παρ' όλο που μου αρέσουν πολλά από τα τραγούδια του, ειδικά τα "beat it", "dirty diana" και "give in to me" και αναγνωρίζω το τεράστιο καλλιτεχνικό του μέγεθος, οφείλω να συμφωνήσω και εγώ με τον eye, ο Jackson παρήκμασε και μας έχει αφήσει εδώ και πολλά χρόνια, το δε χθεσινό συμβάν είναι απλά μια τυπική αναχώρηση... Επίσης έχοντας χάσει δικό μου άνθρωπο από καρκίνο, θέλω να πω R.I.P. για τη Farrah το απόλυτο sex symbol των late 70's/early 80's και ένα μεγάλο μπράβο για το γενναίο αγώνα της...

Μπορώ αβίαστα να σκεφτώ : ALAN WHITE, PHIL COLLINS, BILL BRUFORD, CARL PALMER, GAVIN HARISSON, NEIL PEART, SIMON PHILLIPS και πολλοί ακόμη που κάνουν τον Portnoy να ακούγεται σαν κακομαθημένο παιδάκι...

OK, απλά άλλο πράγμα η μουσική πειρατία κι άλλο η κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας. Και τα δύο είναι κατακριτέα βέβαια διότι και η πειρατία αποβαίνει εις βάρος της μουσικής δημιουργίας. Για την πειρατία βέβαια ευθύνεται κατά ένα μεγάλο μέρος η γνωστή απληστία των μουσικών εμπόρων (από δισκογραφικές εταιρίες έως λιανικά καταστήματα), διότι δεν αντέχεται οικονομικά το να πληρώνεις 15-20€ για ένα άλμπουμ. Καλά κάνεις και πιστεύεις στο Νόμο, αν όλοι σεβόμασταν το Νόμο (και σεβόμασταν κι ο ένας τον άλλο) τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο απλά... Και εγώ γράφω από το 1991 αρκετή μουσική - και επομένως και αρκετές μπαρούφες - και θα φρίκαρα αν μου έκλεβαν κάποια από τις δημιουργίες μου που θεωρώ πολύτιμες...

Φίλε Nikolas δεν μίλησα για συγκεκριμένα ΗΧΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ, αλλά για αυτά καθεαυτά τα τραγούδια (δηλαδή τις δομές, τις νότες και τις μελωδίες) καθώς και για τους στίχους που -τουλάχιστον θα έπρεπε να - είναι ποίηση. Και εγώ προσωπικά έχω "επενδύσει" όπως πολύ τεχνοκρατικά το θέτεις ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ στα τραγούδια μου και δε θα ήθελα κανένας να μου στερήσει τη χαρά της δημιουργίας. Δεν με ενδιαφέρει τι "σπασμένα" προγράμματα χρησιμοποιεί ο καθένας ούτε το αν δημιουργεί τη μουσική του με έτοιμα loops, patterns & presets πάλι από "κατεβασμένα" προγράμματα, εγώ απλά μίλησα περί προστασίας των ΑΛΗΘΙΝΩΝ ΚΑΙ ΦΤΙΑΓΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΥ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ, η οποία στην Ελλάδα πάσχει λόγω της ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗΣ σχετικής νομοθεσίας (Ν. 2121/1993) η οποία φίλε μου ΑΡΤΙΔΙΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ. Το γράμμα του Νόμου "το δικαίωμα επί των προϊόντων της διανοίας υπάρχει από τη στιγμή της δημιουργίας του έργου" ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ. Συμφωνώ όμως σε αυτό που λες για τις ψευτο-εταιρίες της κακιάς ώρας. Απλά ΠΡΕΠΕΙ κάποια στιγμή να δούμε κάποιον να ΠΛΗΡΩΝΕΙ για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας και αυτό θα γίνει μόνο αν ενδιαφερόμαστε για την ΑΣΦΑΛΕΙΑ της... Να 'σαι καλά και εννοείται ότι είναι δεκτές οι απόψεις σου, οι συμβουλές και το χιούμορ (αν αγόραζες ένα "ανεκτίμητο για σένα" αυτοκίνητο θα το ασφάλιζες για κλοπή ε;;;)

Καλημέρα! Επειδή η σχέση ενός ανθρώπου-μουσικού με το πνευματικό του δημιούργημα είναι ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ δε μπορεί ο πάσα ένας και καλά "άνετος" (διάβασα 2-3 τέτοιους στο τόπικ) να λέει απροβλημάτιστα "εντάξει ρε δεν έγινε και τίποτα αν σου κλέψουν το τραγούδι εξάλλου για να μην έχει εκδοθεί ακόμη μάλλον είναι μάπα"... ΠΟΛΥ ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΡΕ ΑΓΟΡΙΑ ΜΠΡΑΒΟ! Ο καθένας έχει δικαίωμα στο να προστατεύεται όσον αφορά τα προϊόντα της διανοίας του και τόσο οι Συμβολαιογράφοι από τους οποίους λαμβάνεις βεβαία χρονολογία περί της καταθέσεως του έργου σου ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΟΜΩΣ Η ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΗ ΙΣΧΥΣ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΕΓΓΡΑΦΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΥΧΟΝ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΟΥ είναι αυξημένη στο Δικαστήριο σε σχέση με τυχόν άλλα απλά έγγραφα και άλλους μάρτυρες, όσο και η εταιρία copyrights world που φαίνεται σοβαρή (τόσο η καταχώρηση στην ιστοσελίδα όσο και η εφημερίδα είναι ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΑΡΑ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ), καθώς και άλλες παρόμοιες σοβαρές εταιρίες παρέχουν ΑΣΦΑΛΕΙΑ. Αυτό αγοράζεις φίλε Nicholas ΑΣΦΑΛΕΙΑ, και καλά θα κάνεις να πιστέψεις ότι είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό και να μην είσαι τόσο υπεράνω... Εξάλλου σιγά τα λεφτά και τον κόπο που χρειάζεται είτε ο Συμβολαιογράφος είτε εταιρίες σαν την copyrights world για να το κάνουμε θέμα ότι "σιγά μην πληρώσω για το έργο μου"... Ούτε το ότι οι επαγγελματίες δεν κάνουν τίποτε είναι επιχείρημα αφού αυτοί δρουν εκ του ασφαλούς έχοντας στα χέρια τους συμβόλαια για την έκδοση των έργων τους... Στην τελική δεν είναι θέμα χρημάτων αλλά της κάβλας του κάθε μουσικού που θεωρεί το έργο του πολύτιμο και θέλει να το προστατέψει...

KEVIN MOORE και πάλι KEVIN MOORE...

Δηλώνω άσχετος ερασιτέχνης με τις τέχνες mix & master, όμως επειδή τα αυτάκια μου έχουν ακούσει ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ μουσικά άλμπουμ μπορώ να πω με απόλυτη βεβαιότητα ότι ΟΛΑ τα άλμπουμ που έγραφαν στο οπισθόφυλλο "mastered by George Marino at Sterling Sound Studios" ακουγόταν ΤΕΛΕΙΑ, ενώ αυτά που είχαν "masterαριστεί" σε κάποιο άλλο, επαγγελματικό υποτίθεται, studio ακουγόταν ΑΡΚΕΤΑ ΣΚΑΛΙΑ παρακάτω. Τώρα για home master ας μη το συζητάμε, για επίπεδο DEMO πιστεύω ότι το αποτέλεσμα μπορεί να είναι εντυπωσιακό αλλά για κάτι περισσότερο καλύτερα να πάμε για μπύρες... Το κλασικότερο παράδειγμα για την τέχνη του master είναι η ακρόαση ενός επαγγελματικού άλμπουμ των 80's όπου η "τελική ένταση" δεν ήταν ποτέ "τσίτα" γι' αυτό ακούγεται "καθαρότερο" και ενός των 00's όπου τα τσιτώνουμε όλα στο Θεό. Σε όλα θέλει μέτρο... Γενικότερα τόσο το mix όσο και το master είναι κατά τη γνώμη μου πολύ δύσκολες τέχνες και όποιος θέλει να κυκλοφορήσει κάποιο μουσικό άλμπουμ καλό είναι να αφήνει να τις αναλαμβάνει κάποιος με πολύ έμπειρο αυτί και με πολύ, πολύ, πολύ, πολύ μεράκι...

Φυσικά φταίει ο μουσικός τύπος που έχει καταντήσει προπύργιο της ανοησίας μιας άμουσης δημοσιο-ΓΡΑΦΙΚΗΣ ολιγαρχίας, αλλά φταίει και ο Gildenlow που είμαι σίγουρος ότι είχε συμμετοχή σε όλα και καμάρωνε σαν παγώνι όταν του έλεγαν "πόσο μορφωμένος είσαι Daniel, πόσα πτυχία έχεις πάρει, τι ταλαντούχος που είσαι, ω πόσο μεγάλη την έχεις κτλ. κτλ. κτλ." Anyway η ουσία του πράγματος για μένα είναι ότι πλέον η "σκληρή" μουσική (από Classic Rock, AOR, Hard Rock, Heavy Metal & Progressive, έως μερικά Thrash & Death) που λατρεύω από τα early 80's έχει πάρει τον κατήφορο γιατί πλέον θεωρείται από την πλειοψηφία πως μόνο ότι είναι σκληρό αυτομάτως είναι και καλό, λες και μιλάμε για ανδρικά γεννητικά όργανα και όχι για μουσική... Και ασφαλώς Enoxe Boody εμείς θα συνεχίσουμε να μιλάμε και να διαφωνούμε ακατάπαυστα για Original & Fakes, Good & Bad καθώς και για Pink & Floyd, Jethro & Tull, King & Crimson, Emerson & Lake & Palmer, Porcupine & Tree όπως βέβαια και για Sex & Drugs & Rock & Roll, Denim & Leather, Wild & Young, Honour & Blood, Seek & Destroy, Violence & Bloodshed και πολλά άλλα. Αν δε σ' αρέσει να μη μπαίνεις στο ΝΟΙΖ και να διαβάζεις τα Metal Hammer και τα Rock Hard και να δέχεσαι αμαχητί τις απόψεις των παντογνώστers "συντακτών" τους και να μη ξεχνάς να φοράς τις παρωπίδες σου γιατί θα σε μαλώσουν.-

Α, βλέπω ότι υπάρχει και γνώση και διάθεση για εποικοδομητική κουβέντα φίλε μου govan... Δε θα μπορούσα να βρω καλύτερο παράδειγμα για να επιχειρηματολογήσω εναντίον των διαφόρων "BE" από την ΑΡΙΣTΟΥΡΓΗΜΑΤΑΡΑ "Amused To Death" του -εννοείται εκτός συναγωνισμού- υπέρτατου μουσικού που ακούει στο όνομα Roger Waters... Όταν λοιπόν βρε αγόρι μου Daniel βλέπεις ότι άλλοι το κάνουν πιο καλά (και το έχουν κάνει και 20 χρόνια πριν από εσένα) γιατί κυκλοφορείς το be-eeeeeeeeeep! και δε μας δίνεις άλλο ένα "element" ή "lane" να το βουλώσουμε το στοματάκι μας??? Εγώ φίλε μου θεωρώ εντελώς στημένη την απάτη του Be και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από την προώθηση του συγκεκριμένου προιόντος που αν θυμάσαι είχε παρουσιαστεί ως "δύσκολος δίσκος για λίγους και εκλεκτούς", βλέπεις λοιπόν περί τίνος πρόκειται μου θυμίζει το παραμύθι του H.K.Andersen "Τα καινούρια ρούχα του Αυτοκράτορα"... Κατά τα άλλα συμφωνώ ο Khan έχει προοδεύσει πολύ ως τραγουδιστής ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ και είναι προς τιμήν του διότι σέβεται εκτός από τον εαυτό του και τους fans του, εξακολουθώ όμως να πιστεύω ότι οι και οι 3 δίσκοι των Conception παραμένουν αξεπέραστοι... Επίσης ξέχασα να συμφωνήσω σε πρηγούμενο σχόλιο όσον αφορά την ηγεμονική-αλαζονική πλέον συμπεριφορά των "know it alls" Portnoy & Petrucci μέσα στους Dream Theater (όντως του τα 'σπασαν του LaBrie, ούτε οι πιο φιρμάτοι σκύλοι δεν κάνουν έτσι) η οποία εν μέρει ευθύνεται για την κατάντια της μπάντας... (για να μην ξεφύγουμε εντελώς και από το θέμα του topic).-

Hey govan ανοίξαμε συζήτηση γουστάρω... Το masturbating ήταν γενικό σχόλιο δεν πήγαινε στους Kamelot οι οποίοι είναι μια καλή power μπάντα αλλά καμιά σχέση με progressive... Αυτό άλλωστε είναι και το μεγάλο μου πρόβλημα με πολλές από τις θεωρούμενες "progressive" μπάντες πιστεύω ότι είναι καθαρά power metal με κάποια τεχνικά στοιχεία και όχι prog. Και για να εξηγούμαι δεν μου αρέσει η πλειοψηφία του power metal εδώ και πολλά χρόνια όπως δε μου αρέσουν και οι καφρίλες χωρίς νόημα... Οι Symphony Χ και οι Dream Theater π.χ. (που για αυτούς ξεκίνησε το topic) καθώς και πολλοί άλλοι του συναφιού κοιτάζουν πλέον να σκληραίνουν τον ήχο τους γιατί είναι της μόδας και πουλάει και να επιδίδονται σε επιδείξεις τεχνικής πράγμα που είναι χειρότερη ποζεριά και από τους Tigertailz & τους Pretty Boy Floyd. Όσο για την τραγουδοποιία των Conception είναι έτη φωτός μπροστά από αυτή των Kamelot. Για τον φίλο που είπε ότι είμαι απόλυτος ΣΕΒΟΜΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΟΥΣΤΑ ΟΛΩΝ όμως πάντα λέω τη γνώμη μου και ειδικά για το BE θεωρώ ότι είναι από τις μεγαλύτερες ΠΑΠΑΡΙΕΣ που έχουν βγει στο είδος, διότι είναι το αποτέλεσμα του υπέρμετρου εγώ του Gildenlow ο οποίος πιστεύοντας σαν τους σκυλάδες ότι "μπορώ να κάνω τα πάντα καλά" καβάλησε το καλάμι αλλά ναυάγησε στη θάλασσα του υπαρξιακού concept του "wanna-BE" το οποίο ήταν ένας βλακώδης αχταρμάς από ότι να 'ναι ιδέες και από θρασύτατα clopyright (τηλεφωνική συνομιλία με το Θεό κτλ. κτλ. κτλ.). Μπορεί ο τύπος να είναι σούπερ στο να γράφει power ΚΟΜΜΑΤΑΡΕΣ αλλά για τέτοια concept υπάρχουν πολλοί καλύτεροι από αυτόν. Όσο για τον φίλο που μας είπε ότι δεν βγάζει νόημα από τη συζήτηση πρέπει να ξέρει ότι εδώ είναι το NOIZ και όχι το μέγαρο μουσικής. Φίλε darshan όντως αν το πάμε έτσι όλοι οι μουσικοί συνάδελφοι είναι, πολλοί είναι και φιλαράκια, πίνουνε τις μπύρες τους και δεν έχει σημασία και ποιος είναι καλύτερος από τον άλλο ή ποιος κλέβει τι αφού το σύστημα της μουσικής βιομηχανίας (μας) δουλεύει ρολόι. ΟΜΩΣ δεν θα 'χαμε τι να συζητάμε στο Noiz ρε αγόρι εάν δεν κάναμε και αντιπαράθεση απόψεων για το πότε κλάνει ο Petrucci ή πως είναι δυνατόν να αρέσουν οι Tool στις γκόμενες (εντάξει μόδα έγιναν σε κάποια φάση οπότε τα κοριτσάκια μαζί με το "Χατζηγιάννης Live" άκουγαν (σε CDR βέβαια) και το Lateralus...) Γενικώς πιστεύω ότι παραδίνουμε βάρος στα πτυχία και τις τεχνικές και παραβλέπουμε τη δημιουργία καλών μελωδιών και συνθέσεων... Αυτό δεν είναι άλλωστε το πρόβλημα πλέον με τους Dream Theater???

OK φίλε govan διαφωνούμε σε αρκετά και συμφωνούμε σε αρκετά άλλα it's OK έτσι πρέπει να 'ναι η φάση. Επιμένω ότι τα legacy και room v είναι τα χειρότερα gallery, ούτε εμένα μ' άρεσε το rapid eye movement, Γ' Εθνική θεωρώ τους symphony x, τους circus maximus τους kamelot (πως ξέπεσε ο khan από τους θεικούς conception...), δεν πολυγουστάρω τους tool, και γενικά προτιμώ να ακούω έξυπνες και ωραίες μελωδίες αντί για επίδειξη τεχνικής και μουσικό masturbating γι αυτό και μου αρέσουν οι μπάντες του λεγόμενου english neo prog, και τέλος ναι το ξαναλέω δε θα ταίριαζαν καθόλου στους theater τα χρυσά αηδόνια κατά τα άλλα khan, alllen, baker, gildenlow και ο labrie δεν είναι τόσο "ίσιος" όσο νομίζεις τουλάχιστον ως το 1999 γιατί από κει και πέρα... Tι να κάνουμε δε γίνεται να έχουμε τα ίδια γούστα...

Πάλι ξέφυγε το θέμα δεν πειράζει πλάκα έχει... Διαφωνώ για το ROOM V των SHADOW GALLERY το βρίσκω εντελώς νερόβραστο και μέτριο συνθετικά σε σχέση με την ιερή τριάδα S/T, CARVED IN STONE & TYRANNY. Αλλά και οι SYMPHONY X πέρα από τα DIVINE WINGS... και THE ODDYSEY που ξεχωρίζουν δημιουργικά απλά καλοί και τίποτα άλλο (το PARADISE LOST με αηδίασε...) Οι κύριοι RUSELL ALLEN, ΜΙΚΕ BAKER, ROY KHAN & DANIEL GILDENLOW μολονότι είναι SUPER ΦΩΝΑΡΕΣ θα ήταν για γέλια στους Theater και ειδικά στα IMAGES AND WORDS, AWAKE και CHANGE OF SEASONS. Οι MARS VOLTA μουσικάρες, υπερτεχνικάρες αλλά πολύ, πολύ, πολύ κουραστικοί ειδικά το τελευταίο τους δεν παλεύεται με τίποτα... ΕΛΕΟΣ και με τους TOOL ρε μάγκες καρατεχνικοί δε λέω αλλά συνθετικά δε λένε και πολλά... και έχουν ξεπατικώσει και αυτοί πολλές μπάντες ειδικά τους KING CRIMSON και τους SABBATH δεν τους έχουν αφήσει να ντυθούν... Έλεος και με τους PAIN OF SALVATION οι οποίοι με είχαν αφήσει με το στόμα ανοιχτό με τις ΥΠΕΡΤΡΑΓΟΥΔΑΡΕΣ του PERFECT ELEMENT και του REMEDY LANE αλλά μετά με ξενέρωσαν απίστευτα με την υπερηλίθια πατάτα BE και το μέτριο έως κακό SCARSICK... Θα συμφωνήσω απόλυτα (εκτός από την ομοιότητα με τους MARS VOLTA) για τους COHEED & CAMBRIA που μας έχουν δώσει μόνο ΔΙΣΚΑΡΕΣ και που τα clopyright τους από RUSH και IRON MAIDEN δεν με ενοχλούν ούτε στο ελάχιστο... Κατά τη γνώμη μου PROGRESSIVE δε σημαίνει μόνο τρελές τεχνικές παράξενα μέτρα και υψηλές ταχύτητες πρέπει να μπορείς να γράφεις και καμιά καλή μελωδία αλλιώς δε γράφεις τραγούδι αλλά μουσικές ασκήσεις για τετράγωνους μουσικούς... Κανείς στο NOIZ δεν ακούει SYLVAN, IQ, PENDRAGON, MARILLION (μέχρι το MARBLES), ARENA, CLEPSYDRA, SPOCK'S BEARD (μέχρι το SNOW) NEAL MORSE, SIEGES EVEN, SATELLITE, RIVERSIDE και λοιπά παρόμοια ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ PROGRESSIVE συγκροτήματα???

Το ότι οι Dream Theater ΗΤΑΝ εξαιρετικοί μουσικοί δε μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς και ο LaBrie είναι καταπληκτική φωνή, αφήστε τώρα τα περί χροιάς και φάλτσων γιατί δε στρέχουν με τίποτα, απλά όλοι οι τραγουδιστές έχουν κακές μέρες, κατά τη γνώμη μου βέβαια ο συγκεκριμένος είναι καλύτερος στις AOR απόπειρές του. Τα δείγματα της δουλειάς του συγκροτήματος ως το 1997 (εντελώς προσωπική μου άποψη αυτή) είναι αριστουργηματικά μολονότι εμπεριέχουν άπειρα clopyright από YES, RUSH, MARILLION, JETHRO TULL και πολλούς άλλους progressive γίγαντες των 70's, ωστόσο έχουν την προσωπική τους σφραγίδα καθώς και ΥΠΕΡΟΧΕΣ συνθέσεις. Αποκορύφωμα της έμπνευσής τους θεωρώ το "AWAKE" του 1994 και τελευταίo καλό άλμπουμ το "FALLING INTO INFINITY" του 1997, μάλιστα θεωρώ τη συνεργασία με τον Desmond "κλάνω και βγάζω top-ten hits" Child καταπληκτική σε αντίθεση με τους ορκισμένους "μεταλλάδες" fans και την ίδια τη μπάντα που και καλά τους ανάγκασε η εταιρία τους καημένους (τραβάτε με κι ας κλαίω). Κορυφαία η σύνθεση της μπάντας με τον Kevin Moore (χαλαρά ο αρτιότερος και ουσιαστικότερος πληκτράς των Theater). Πολύ καλός και ο Sherinian, ΑΛΛΑ από τη στιγμή που πάτησε το πόδι του ο Ruddess (ο καλύτερος τεχνικά όμως κατά τα άλλα άστα-βράστα...), άρχισε ο μουσικός αυνανισμός με τις ατέλειωτες ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΗΘΡΕΣ και ο συνθετικός κατήφορος... Δε λέω καλό το "SCENES..." (η τελευταία συνθετική αναλαμπή τους) αλλά αν και έχει μερικά καταπληκτικά τραγούδια (Home=SUPERB!) δεν αντέχω να το ακούσω ολόκληρο, είναι το πρώτο άλμπουμ τους που πρήζει ούμπαλα και τα clopyright πλέον είναι τόσο ξεδιάντροπα που δεν αντέχονται! Από 'κει και πέρα άρχισαν τα άλμπουμ-παρωδίες-μουσικές ασκήσεις του Berklee, όπου πλέον ψάχναμε 1-2 καλά τραγούδια με το ζόρι. Ας αποδεχτούμε λοιπόν ότι η έμπνευση τους έχει από καιρό εγκαταλείψει και πλέον επιδίδονται σε ανούσια ποζεριλίκια τύπου "κοιτάξτε με τι γρήγορα και τεχνικά (τον) παίζω" και για να μη το ξεχνάτε κυκλοφορώ κι ένα DVD κάθε μήνα. Για μένα είναι τελειωμένοι καραγκιόζηδες... ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ με τον gonvanmaniac για τη Σάρα, τη Μάρα και το κακό συναπάντημα του "ακραίου ήχου" που εγκωμιάζεται από τα μουσικά έντυπα ΔΙΟΤΙ αποτελεί το αποκορύφωμα της κακογουστιάς και της απουσίας μουσικότητας καθώς και την κύρια αιτία της μουσικής κατάντιας που όλοι ξέραμε ως "σκληρή μουσική". Ήμαρτον όχι άλλο κρύο, πάγο, θάνατο, σκοτάδι, μίσος και ΟΧΙ στην αηδιαστικά πλέον mainstream "σατανο-αντιχριστο-λατρεία"...

ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΣΚΑΡΑ το "the devil you know", σούπερ δεμένος ήχος, riffάρες Iommi και εξαίσια φωνητικά από τον παππού DIO που στέλνει όλους τους νέους wannabe τραγουδιστές πίσω στα θρανία και το σημαντικότερο όλων : ΠΟΛΥ ΚΑΛΕΣ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ επιτέλους σε μια εποχή που τα σκουπίδια έχουν συσσωρευτεί επικίνδυνα. Το μόνο μειονέκτημα που βρήκα είναι το εντελώς άρρωστο εξώφυλλο αλλά heavy metal δίσκος είναι οπότε όλα επιτρέπονται... Συμφωνώ απόλυτα με τον playloud είναι τουλάχιστον ατυχής η αναφορά στην τριετία 1980-1983, παιδιά 2009 έχουμε και είναι αδύνατο να ξαναβγεί εκείνη η μουσική χωνέψτε το... ΤΡΕΛΗ ΔΙΣΚΑΡΑ και το "IOMMI" όποιος δεν το έχει να πάει να το πάρει ΤΩΡΑ! Ακόμη πιο ατυχής βέβαια η αναφορά στους Candlemass που είναι τα πνευματικά εγγόνια του Iommi και μάλλον αυτή τη στιγμή θα ακούν ευλαβικά και πορωμένα το the devil you know, το οποίο ελπίζω να αποτελέσει έμπνευση για τον επόμενό τους δίσκο γιατί τα τελευταία πονήματά τους μάλλον προς το μέτριο ήταν... Κατά τη γνώμη μου πάει για δίσκος της χρονιάς στο metal μαζί με τους Saxon, α ρε πάλι τα γερόντια θα μας ξελασπώσουν...