Ο σκύλος είναι ότι είναι το αφεντικό του. Πιτμπουλ ή Μπουλπιτ.
Αν είναι αυτός μαλάκας, επιπόλαιος, επιθετικός, αμόρφωτος άλλο τόσο θα γίνει και ο σκύλος του. Απλά είναι πιο ανώδυνο και ακίνδυνο όταν αυτό είναι Τσιουάουα.
Στην ευρύτερη οικογένεια μας υπάρχει Πιτμπουλ συντροφιάς μέσα στο διαμέρισμα, 14 χρόνια τώρα.
Για να μην παρεξηγηθώ με όσα έγραψα αρχικά, δεν θεωρώ πως είναι σωστό να αφήνει κανείς ελεύθερο τον σκύλο του όλη μέρα. Μπορεί να ενοχλεί ή και να θεωρηθεί αδέσποτος με κάθε δικαίωμα, ενω πρέπει να τηρούνται οι νόμοι.
Τους σκύλους μου τους εκπαίδευα πάντα να περπατούν δίπλα μου στο πεζοδρόμιο (αφου περπατούσα και εγω εκεί) και τους είχα πάντα εμπιστοσύνη σε μικρή βόλτα το πολύ δεκάλεπτο ελεύθερο, μια στις τόσες. Στον δρόμο δεν κατέβαιναν ποτέ και πάντα επέστρεφαν στο σπίτι ΤΟΥΣ.
Δεν θέλω να φανταστώ σκηνή τώρα να περνάει κυρία με το σύνδρομο Μεσία και να μαζεύει σκύλο με λουράκι και ταυτότητα ως... χαμένο. Τον απομακρύνει απο την γειτονιά και την οικογένεια του για να τον... σώσει! Κλασική περίπτωση απαγωγής που όμως συμβαίνει.
Και έχουμε φτάσει να συζητάμε το ποιός είναι πιο ζωόφιλος και ποιός ξέρει καλύτερα τι είναι το σωστό για το ζώο. Αστειότητες απο ανερμάτιστους ανθρώπους που βρήκαν νόημα στην ζωή τους κάνοντας τον Μεσία των οικόσιτων.