Yannis Methenitis

"Ο κόσμος μου δίνει cd κάθε βράδυ και δεν τα ακούω, δεν έχω χρόνο, προσπαθώ να μελετήσω άλλη μουσική. Ο τρόπος που βρίσκω άλλους μουσικούς, είναι ακούγοντας τους να παίζουν ή φίλοι μου που ξέρω ότι μπορούν να παίξουν καλά, μου λένε, αυτός ο τύπος είναι καλός. Έτσι η δικτύωση μεταξύ άλλων μουσικών είναι ο τρόπος να γνωριστείς και να γίνεις γνωστός. Νομίζω ότι ξέρουμε πότε ακούμε κάποιον που μας αρέσει και με ποιον θέλουμε να παίξουμε." Δεν ξέρω αν έχει χρησιμεύσει το Noiz στο παραπάνω, αλλά ο στόχος στην τελευταία εκδοχή του, αυτός είναι. Networking μεταξύ μουσικών. Κάθε προφίλ μέλους είναι εν δυνάμει ένα μικρό βιογραφικό μουσικού που μπορεί να αναζητηθεί και να δικτυωθεί.

Συμβαίνει συχνά σε άτομα που παίζουν μόνοι. Ξέρουν τις μελωδίες αλλά δεν τις υποστηρίζουν ρυθμικά γιατί δεν χρησιμοποίησαν μετρονόμο και άρα δεν υπάρχει σημείο αναφοράς στο μέτρο. Παίζει ο πατέρας μου τρίχορδο μπουζούκι και έχει τεράστιο ρεπερτόριο που το τραγουδάει κιόλας πολύ ωραία. Εχει πρόβλημα όμως όταν συνοδεύεται απο κιθάρα. Τα μέτρα δεν... βγαίνουν και κόβονται που και που μεταξύ στίχων. Η κιθάρα πρέπει να ακολουθεί και μόνο ένας πολύ έξυπνος ξάδερφος που έχει εμπειρία δεν το χάνει και απλά χαμογελάει. Η παρέα όμως περνάει μια χαρά.

Σιγά μη μπει σε αυτή τη διαδικασία ο καθένας που χρησιμοποιεί Hotmail... ? Ευχαριστώ Σπύρο.

Δυστυχώς όμως έπαψε να το διανέμει η σελίδα αλλά υπάρχει εδω http://riffstation.findmysoft.com/ σε μάλλον παλαιότερη έκδοση.

Δεν έχει αλλάξει τίποτα απο την μεριά μας. Δυστυχώς ότι προδιαγραφή και να έχω ακολουθήσει είτε το Hotmail είτε το Yahoo, στέλνουν πολλά αθώα mail στα spam. Φαινεται πως κατα καιρούς επαναπροσδιορίζουν κάποιους κανόνες ή απλά έσβησαν οι προεπιλογες σου εκεί, ως προς το τι εστι ανεπιθύμητο. Μήπως συμβαίνει και με κάποια αλλη σελίδα που παρακολουθείς ή μόνο στο Noiz; Και αν ναι και με τις Αγγελίες ή μονο τις ειδοποιήσεις του Forum; Οταν ενημερώσεις τις ρυθμίσεις πάλι πως δεν ειναι ανεπιθυμητο το mail απο το Noiz, τι συμβαίνει;

Με μπέρδεψες αρκετά. Η κλάψα στο τραγούδι είναι κοινό γνώρισμα στην Μέση Ανατολή αν ακούσεις Αραβικά π.χ. και φυσικά και σε εμάς, σαν μέλος των κοινωνικών ομάδων της περιοχής ανα τους αιώνες, αφου για 1900 περίπου χρόνια στις αυτοκρατορίες που ανήκαμε (Οθωμανική, Βυζαντινή, Ρωμαική, Ελληνιστική) αναμειχθήκαμε και διαμορφωθήκαμε μιας και ήταν ΜΙΑ χώρα απο το Ιόνιο μέχρι το Ιρακ με μικρά διαλείμματα. Δεν ξέρω επίσης για "λυπητερούς" χορούς αφου οι κύριοι όπως ο καλαματιανός, ο τσάμικος, ο μπάλος, πεντοζάλη, κ.α. συν τα εκκωφαντικά κλαρίνα και οι τσαμπούνες και ζουρνάδες είναι επίσης παραδοσιακά χαρακτηριστικά. Εξαιρέσεις υπάρχουν που επιβεβαιώνουν τον κανόνα, όπως τα επιτραπέζια Ηπειρώτικα. Σε γενικές γραμμές όμως υπάρχει θόρυβος και ενέργεια. Για να καταλήξω, δεν ξέρω αν είναι απλά θέμα κλίματος η μουσική, αλλά ακόμα και τα δάση στην Σκανδιναβία είναι ήσυχα. Ειχα παρατηρήσει αυτή την χαώδη διαφορά μετα απο αρκετά ταξίδια στην φύση της Σουηδίας και της Φινλανδίας. Ενω με το που μπαίνεις σε δασύλλιο εδω, ξεκουφαίνεσαι απο τα πουλιά και τα τζιτζικια. Κάτι που ισχύει φυσικά και στους ανθρώπους. Εκεί σχεδόν ψιθυρίζουν κι εδω φωνάζουμε λες κι ο άλλος είναι κουφός. Και έτσι προκύπτει και διαφορετικό city ambient noise level. +30 db ? Δεν ξέρω. Σίγουρα υπάρχει επιρροή κλίματος στην φύση που μεταφράζεται σε ένταση ίσως και στο tempo πολλές φορές. Ομως σε ποιό βαθμό...

Συμφωνώ. Καλοκαίρι στον Άλφα του Κενταύρου. Τι χρησιμοποίησες για την επικοινωνία Μάνο;

Το τελευταίο αντίο στον Γιάννη Σπάθα.

Απο τα αγαπημένα μου.

Καλωσορίζουμε την Bass Mafia στο Noiz. Είναι η παρέα τετράχορδων και όχι μόνο, μουσικών με συναντήσεις, συμμετοχές σε δρώμενα και ακόμα περισσότερες ιδέες για την κοινότητα του μπάσου, που γνώρισα απο τον Γιάννη Γρηγορίου (johndeerbass). Τον session man Γιάννη με τα 250 και βάλε μπάσα, κάποια εκ των οποίων έχουν συλλεκτική αξία και ελπίζω να μας δείξει εδω με βίντεο και φωτογραφίες.

Πέθανε σε ηλικία μόλις 69 χρόνων ο Γιάννης Σπάθας. Ο Γιάννης Σπάθας ήταν Έλληνας κιθαρίστας, ιδρυτικό μέλος των Socrates Drank the Conium. Γεννήθηκε στους Παξούς το 1950. Ήλθε σε επαφή με τη μουσική κοντά στον πατέρα και τους θείους του, μαθαίνοντας από μικρός ακορντεόν, κιθάρα και τύμπανα. Στον Πειραιά όπου μεγάλωσε, σχημάτισε με τους Αντώνη Τουρκογιώργη και Ηλία Ασβεστόπουλο (τον μετέπειτα ηγέτη των 2002 GR) το ροκ συγκρότημα Persons (1966-1969) και στη συνέχεια τους Socrates, πάλι με τον Τουρκογιώργη (μπάσο, τραγούδι). Το 1983, μετά τη διάλυση των Socrates, ο Σπάθας συνεργάστηκε ως ενορχηστρωτής και κιθαρίστας με καλλιτέχνες όπως οι: Μίκης Θεοδωράκης, Μάνος Χατζηδάκις, Μαρία Φαραντούρη, Γιάννης Μαρκόπουλος, Γιώργος Νταλάρας, Χάρις Αλεξίου, Μανώλης Λιδάκης, Νίκος Αντύπας, Λίνα Νικολακοπούλου, Διονύσης Σαββόπουλος, Μάνος Λοΐζος, Ελένη Καραΐνδρου κ.ά. Επίσης συνέθεσε τη μουσική τριών δίσκων του Βασίλη Λέκκα. Το 1999 κυκλοφόρησε τον πρώτο προσωπικό του δίσκο,, στον οποίο είχε συμμετοχή η Χάρις Αλεξίου. Σύμφωνα με τον ίδιο, μεγαλύτερες επιρροές του υπήρξαν ο Τζίμι Χέντριξ και ο Τάσος Χαλκιάς. Για την εποχή των Socrates, το παίξιμο του Σπάθα στην ηλεκτρική κιθάρα έχει συγκριθεί με εκείνο του Ρίτσι Μπλάκμορ των Deep Purple. Θεωρείται από τους σπουδαιότερους κιθαρίστες της ελληνικής ροκ σκηνής της εποχής των τελών της δεκαετίας του 1960 μέχρι τα μέσα εκείνης του 1970. Σύμφωνα με τον Matt Barrett (Matt Econopouly), για νέους στην Ελλάδα εκείνης της περιόδου που άκουγαν ροκ, ο Σπάθας ήταν ένας από τους guitar heros τους, μαζί με τον Dorian (Θεόδωρος) Kokas (των Morka). Σύμφωνα με τον μηχανικό ήχου Brent Lambert του στούντιο Kitchen Mastering, αν ο Σπάθας ηχογραφούσε τη δεκαετία του 1970 στην Αμερική, το όνομά του θα είχε γίνει γνωστό σε όλο τον κόσμο.

Ήμουν στο τσακ να το βάλω. Και στα 2 Σπύρο μέσα και εγω. Ήταν το πρώτο άκουσμα απο ροκ στο blues. O Hendrix ήταν πρώτος που με έβαλε στο άκουσμα το 70 αλλά αυτό που εδραίωσε το blues feeling ήταν αργότερα στο Fandango.

Παρα πολύ ωραίο!

Το The Blues Club για όσους ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν είναι εδώ Για να πάτε απο το μενού πάτε More / Clubs.

Είναι μια ωραία αφορμή για Club. The Blues Club. Μπορεί να υπάρξει τέτοιος χώρος εδω, όπου μπορούν να συζητούν τα μέλη του και να ενημερώνονται για events και θεματα ειδικά για το Blues. Να το στήσω και να πάρουμε μια ιδέα;

Δεν ειναι απλό το πρόβλημα για να λυθεί με ένα stereo σετ. Εξαρτάται πόσο θα απέχουν τα ηχεία, γιατί ένα φτηνό μικρόφωνο μικροφωνίζει εύκολα και αν εσυ δίνεις ένταση για να ακούγονται οι ηθοποιοί, αν δεν φωνάζουν, θα έχεις πρόβλημα. Για να τα βάλεις overhead δεν παίζει μιας και είναι ανοιχτός χώρος, οπότε θα πρέπει να σταθούν μπροστά στη σκηνή. Άλλη λύση ή παράλληλη είναι τα boundary μικρόφωνα που τοποθετούνται και στο πάτωμα. 2 απο αυτά ισως σου κάνουν τη δουλειά καλύτερα. https://www.thomann.de/gr/the_tbone_gz400_grenzflaechenmikrofon.htm Πολλά εξαρτώνται όμως απο το μέγεθος της σκηνής και τις αποστάσεις/τοποθετήσεις των ηθοποιών.

Εντάξει Βαγγέλη μου, παρανόηση έγινε. Απλά για να αποφεύγονται στο μέλλον Λεπτομέρειες θα μου πεις αλλά εμείς δεν επιλέξαμε να συνδέσουμε τη λεζάντα με το βίντεο.

Βαγγέλη, stick to your drums. Το αρχικό βίντεο ήταν ένα ωραίο funk κομμάτι που έπαιξαν όλα τα όργανα θαυμάσια. Εσυ επέλεξες να ξεχωρίσεις το μπάσο με αναφορά στον αριθμό των χορδών του ως σημείο υπεροχής. Και για να στο κάνω λιανά στην δική σου ορολογία, σου λένε οι απο κάτω: "Ναι έχει 64 τύμπανα στο σετ του αλλά παίζει κάσα, ταμπούρο, hihat". Αυτό βέβαια δεν μειώνει τις ικανότητες του παίχτη φυσικά αλλά είναι άστοχη η λεζάντα σου ως προς το βίντεο ρε φίλε. Και λες στον dimsonic να το... κοιτάξει; Λίγο τακτ δεν βλάπτει.

Κι εμένα μια χαρά μου άρεσε και αν ήμουν απο κάτω θα το απολάμβανα, αν και καταλαβαίνω πως θα προτιμούσες να παίξεις με τον ήχο σου κι όχι ντε και καλά με "κλασικό" ήχο τζαζ. Το σόλο όμως σκοτώνει! Ετσι κι αλλιως στην ηχογράφηση μόνο τα σαξόφωνα ακούγονται.

Και που να δεις στις 15. Είναι σαν να λες επειδή έχει 32 τύμπανα μπραστά του, ο τύπος είναι και γαμώ τους ντράμερ. Καλός ο παίχτης αλλά δεν παίζει κάτι που δεν θα 'παιζε σε 4-χορδο.

Βαμμένος Ιμπανεζάκιας θα έλεγα.

Τελείως αντιβρεττανικό ύφος βρε παιδί μου. Τεχνοκράτες χωρίς χιούμορ ήταν οι Αμερικάνοι μουσικοί. Τι σοδειά είναι αυτή...

Και εγω συμφωνώ με τον Rebel_Of_South. Ετσι έγινε. Το νοσοκομείο το ανέφερα σαν παράδειγμα για το τι συμβαίνει ακόμα και εκεί που θεωρεί κανείς πως είναι ασφαλής. Νομίζω πως το καλύψαμε το θέμα σε ότι αφορά τον τίτλο. Είπαμε τις απόψεις μας και μάθαμε και κάτι. Η συμπεριφορά του ανθρώπου είναι υπο συζήτηση για μένα και όχι το... "όπλο" που κουβαλάει μαζί του. Καλό μήνα σε όλους.