Yannis Methenitis

Πες μας περα απο το μικρόφωνο τι άλλο θα χρησιμοποιήσεις. π.χ. προενισχυτή (δηλαδή που θα το συνδέσεις). Αν σκέφτεσαι κατευθείαν σε κινητό, τότε ισχύουν όσα σου είπε ο dimsonic.

Αν και δεν τον ήξερα σαν ηθοποιό παρα μονο σπο τις απολαυστικές διαφημίσεις του πολύ αργότερα, είχαμε ανταλλάξει αρκετές κουβέντες στο Rockpile τη δεκαετία του 90. Ατημέλητος με μια πατατούκα κι ενα τσιγάρο στο χέρι ρώταγε για κιθάρες και ενισχυτές σχεδόν επίμονα. Δεν τον είδα ποτε να παίζει και δεν ξερω αν έπαιζε καν. Τον θυμάμαι απο τότε και δεν έχω καλό μνημονικό. Ήτανε χαρακτήρας. Τα λέει όλα η συνέντευξη στο Athens Voice. Καλό του ταξίδι.

Αυτός είναι ντραμερ! Αυτός ελέγχει το πως ακούγονται τα ντραμς. Ολα είναι στο χέρι. (και πόδι) Σίγουρα η ένταση που παίζει στο βίντεο είναι στα 90db και χαμηλότερα. Οπως και σε κάθε άλλο όργανο ο μάστορας είναι αυτός που μπορεί να το παίξει ΧΑΜΗΛΑ. Δυνατά παίζουμε όλοι. Και κυρίως οι αρχάριοι. Ο απόλυτος έλεγχος είναι στο θρόισμα, τον ψίθυρο. Οχι στην κραυγή και την έκρηξη. Και γι αυτο αναδεικνύει και την ομορφιά αυτού του vintage snare.

Χορδές πόσο συχνά θα αλλάζεις;

Τα ηθικά διλήμματα γεννιούνται σε ηθικούς ανθρώπους.

Ολα τα λεφτά της εποχής εκείνης για μένα ήταν ο Tom Coster με τον απίστευτο ήχο Hammond και φυσικά η αυτοσχεδιαστική διάθεση του latin σχήματος. Απίστευτη μπάντα! Πολύ μπροστά ήταν όλοι τους τότε και άδικος ο Zappa όταν έγραφε το Variations on the Carlos Santana Secret Chord Progression.

Μην είσαι τόσο σίγουρος... εγω για πρώτη φορά δεν εχω καταφέρει να εγκαταστήσω πρόγραμμα σε υπολογιστή μετα απο μια δεκαετία και βάλε. Κι αυτό ήταν το DaVinci Resolve. 3 φορές το κατεβασα μηπως ειχε πρόβλημα το αρχείο. 4 φορές το εγκατεστησα - απεγκατέστησα χωρίς ποτέ να ξεκινήσει. Σε Win10 Pro 64bit. Νισάφι πια! Κι επειδή ήμουν φαν του Acid και ήξερα τον τρόπο λειτουργίας του, πήρα το Vegas. Παράλληλα όμως έχω αγοράσει νωρίτερα τα Cyberlink Powerdirector και Movavi Video Editor. Καλά για casual βίντεο αλλά όχι για να συγχρονίζεις ήχο με ακρίβεια.

Αναπάντεχο. Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας διέμενε τις τελευταίες ημέρες στο σπίτι του στον Πτελεό Μαγνησίας μετά τη συναυλία που πραγματοποίησε με τον Νίκο Πορτοκάλογλου στον Βόλο. Μεταφέρθηκε από το σπίτι του στο νοσοκομείο του Βόλου στις 6:45 το πρωί αλλά ήταν ήδη νεκρός. Οι γιατροί έκαναν προσπάθειες ανάταξης αλλά δυστυχώς δεν κατάφεραν να τον επαναφέρουν. Για αύριο ήταν προγραμματισμένη μάλιστα συναυλία στο Ηρώδειο με τον Νίκο Πορτοκάλογλου.

Μόλις περιέγραψες την μέρα μου. Αχ ρε καημένε...

Όταν έχεις πολλά ενδιαφέροντα, αυτό είναι μεγάλη αλήθεια. Και το χειρότερο... ζηλεύεις τα κορυφαία εργαλεία που έχει αυτός που ασχολείται μόνο με ένα θέμα, ενω εσυ αναγκάζεσαι στην σχέση τιμής / απόδοσης και είσαι πάντα... τυρί.? Στον μέσο όρο δηλαδή. Προσωπικό παράδειγμα : Μοτοσυκλέτες (street και πίστα), φωτογραφία, κιθάρες, recording, Hi-Fi, Windsurf, αυτοκίνητο. Τρέχα βρες χρόνο και χρήμα.

Ωχχχ... κατάλαβα. Πρόσεξε γιατί, φίλος το ξεκίνησε πριν 20 χρόνια με προδιαγραφές κι ακόμα δεν έχει παίξει μέσα. Είναι μεγάλο το ταξίδι στην Ιθάκη.

Lakis Album To do Τέχνη ΟΚ Εργαλεία ΟΚ Έμπνευση ??? Χρόνος ??? Βάλε ένα μεσοπρόθεσμο στόχο, ανακοίνωσε τον και ακολούθησε τον. Ραντεβού εδω, τότε με τη μουσική. Στη βράση κολλάει το σίδερο.

Σωστό εν μέρει αλλά το 50 ways to leave your lover δεν θα ήταν σημείο αναφοράς για ντράμερ, ούτε πιθανώς να είχε ξεχωρίσει σαν all time classic song. Εδω βεβαια λέμε πως ο Gadd έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ενορχήστρωση που είναι και αυτή σύνθεση αλλά λιγοι άλλοι είναι τόσο σημαντικοί.

Οταν θέτει κανείς υπο συζήτηση, τέχνη ή τεχνική, που αναφερόμαστε; Στο εμπορικό τραγούδι που ανακηρύσσεται καλό απο τις πωλήσεις ή τη λόγια μουσική που είναι επιστήμη και απαιτεί αντικειμενικά κριτήρια;

Αναρωτιέμαι ποιου μεγάλου κοινού την αναγνώριση έλαβαν οι Boulez, Messiaen, Stockhausen και άλλοι μεγάλοι συνθέτες - μουσικοί για να τους αναφέρουμε σαν τέτοιους.

Τι ωραία ατμόσφαιρα! Το καλύτερο σου μέχρι τώρα. Υ.Γ. Απ' το Κουμπάσε, τα σύνθια και το Μπέρνιγκερ πολλά... πσηφία. Πσηφιακό κι όμως θαυμάσιο.?

Γιατί μας γράφεις το αυτονόητο; Απόψεις είναι όλες. (Το λένε και οι Όροι Χρήσης). Αν και η κουβέντα έχει άλλο τίτλο καταλήγουμε να συζητάμε για θεμελιώδεις έννοιες λες και είναι ομιχλώδεις. Καθε τόσο γράφεις π.χ. να ορίσουμε τι είναι μουσική, τι είναι σύνθεση λες και θα καταλήξουμε συζητώντας το 2019. Είναι γραμμένα αυτά. https://en.wikipedia.org/wiki/Musical_composition. Όταν το έχουμε όλοι, τότε συζητάμε. Καταλαβαίνουμε επίσης οι μουσικοί πως χωριζόμαστε σε εκτελεστές και συνθέτες που και οι δύο χρειάζονται ο ένας τον άλλον. Υπάρχουν και αυτοί που είναι και τα δύο. Λιγότεροι. Και ο αυτοσχεδιασμός σύνθεση είναι αλλά όχι ακριβώς. Αν ήταν έτσι ο Charlie Parker θα ήταν ο πολυγραφέστερος. Για να επανέλθω όμως και να στο φέρω στα δικά σου μέτρα πρόκειται για τη σύγκριση Clyde Stubblefield και του Mike Mangini. Αν είχα μια θέση σε μια μπάντα funk, παρα το ότι ο δεύτερος είναι καταξιωμένος και τεχνικός ντράμερ, ο πρώτος είναι ο ογκόλιθος του είδους που μπορεί να μην ξέρει να παίζει metal ή πολκα, έχει όμως το ύφος και την αισθητική του funk. O Mangini είναι session και ελβετικός σουγιάς. Ο Clyde είναι σχεδόν συνθέτης και μέρος της ιστορίας που έμαθε ο Mangini. Και εδω μιλάμε για κορυφές. Φαντάσου τι γίνεται σε καθημερινό επίπεδο μουσικών που μόνο σε φάση μελέτης ακουμπούν κάποια είδη. Κι εμένα η 50ετής δισκοθήκη μου ορίζεται απο τους κορυφαίους μουσικούς της jazz, όμως λίγα είναι τα συνθετικά έργα που θυμάμαι. Εχω ακούσει πολλή μουσική για μουσικούς αλλά και αρκετή σούπα επειδή ήταν ο προσωπικός δίσκος του ταδε sessionman. Εκατοντάδες τέτοιοι δίσκοι. Καλό παίξιμο, σούπα μουσική. Καιρό άκουγα μόνο αυτά. Μια απλή μελωδία όμως μπορει να με ταξιδέψει. Και βέβαια όσο πιο καλοί μουσικοί την εκτελέσουν τόσο πιο μαγευτική είναι.

Πολύ ωραία και εμπεριστατωμένη παρουσίαση έκανε ο τύπος. Θα δω και τα άλλα του βίντεο. Το 5 πάντως αφορά ηχολήπτες περισσότερο και είναι σαν μπούσουλας για τα μικρόφωνα των εταιριών. Θέλει περισσότερη δουλειά απο τα άλλα για να βγάλεις ήχο παραγωγής.

Good times!

1. Μουσικός - συνθέτης (π.χ. Πλιάτσικας) 2. Μουσικός - παρουσιαστής Youtuber 3. Μουσικός - εκτελεστής που έχει ενεβάσει demo στα Youtube / Facebook κ.α. 4. Μουσικός - performer στο Youtube Ολα διαφορετικά και νομίζω συζητάμε για το 3.

Πιστεύω πως ισως έκανες τη δουλειά σου με 1 18" sub αλλά μπορεί να λέω και βλακείες μιας και εσυ ξέρεις τι θέλεις και που θα τα χρησιμοποιείς. Νομίζω όμως πως με αυτα που έχεις, με λίγη προσπάθεια σίγουρα μπορείς να βγάλεις ένα αξιοπρεπέστατο αποτέλεσμα.

Ποιός ο λόγος να πάρει κανείς 15" sub όταν έχει ήδη 15" δορυφόρο; Προφανώς οι δορυφόροι σου είναι matched με τα 18" sub στα ίδια SPL.

O 1ος είναι αυτός που βγάζει τονικά ισορροπημένο όλο το φάσμα. Δίνει στους δορυφόρους το φάσμα που δεν καλύπτει το sub με ένα υψηπερατό φίλτρο και έτσι δεν υπάρχει υπερτονισμός ή ανωμαλία απο παράλληλη κάλυψη στο ίδιο μερος του φάσματος. Τα πράγματα γίνονται χειρότερα με τα 2 sub αν τοποθετηθούν σε απόσταση μεταξύ τους (πχ μαζι με τους δορυφόρους δεξια κι αριστερά) δίοτι προκύπτει comb filtering λόγω της διαφοράς φάσης. Ο 2ος τρόπος είναι πιο... "δημιουργικός" αφου θα πάιξεις εσυ τον ρόλο του φίλτρου χωρίς να γνωρίζεις τα όρια αποκοπής των ηχείων κι ο θεός βοηθός, ως προς το ισορροπημένο φάσμα. Βέβαια κάποιοι ηχολήπτες το προτιμούν αυτό για τους λόγους που ανέφερες κι εσύ και για να κανουν τη γη να τρέμει. Κατα την άποψη μου λοιπόν, εξαρταται ποιο είναι το ζητούμενο. Τονική ισορροπία ή ένταση και εντυπωσιασμός; Σε μικρά venues εγω θα προτιμούσα τον 1ο.

Απο την Wikipedia. Ο άνθρωπος εκμεταλλεύτηκε την προβολή στο Youtube σαν παρουσιαστής και την εμπορική του σχέση με το Anderton's και "δημιούργησε" μια σειρά απο κιθάρες απο Άπω Ανατολή με τα θετικά και τα αρνητικά της. Και καλά έκανε. Το αν έχει την εμπειρία και την τεχνογνωσία να ελέγξει τη γραμμή παραγωγής του προιόντος και να το κατευθύνει μελλοντικά με επιτυχία, θα φανεί. Προσωπικά θα επέλεγα κάτι απο πιο έμπειρους κατασκευαστες που προσφέρουν και αντίστοιχης αξίας κιθάρες πέραν των κύριων γραμμών παραγωγής.

Εγω πάντως θα επιμείνω στο ότι το πρόβλημα δεν είναι καινούργιο. Ανέκαθεν η πλειονότητα των Ελλήνων μουσικών δεν έπαιζε για το τραγούδι. Επίσης δύσκολα βρίσκεις κόσμο που εμβαθύνει στα "εύκολα" είδη. Το band coaching είναι το σημαντικότερο μάθημα που πρέπει να παρακολουθήσει ο μέσος ερασιτέχνης μουσικός. Διότι ο καθένας ακούει τον εαυτό του και όχι τι παίζουν οι γύρω του. Να προσθέσω όμως πως αν και το παικτικό-σολιστικό επίπεδο έχει ανέβει πολύ, η επιδειξιομανία δεν είναι νέο σπορ. Σόρι αν είμαι off topic ή ακούγεται επιφανειακή τοποθέτηση αλλά δεν είμαι σίγουρος πως φταίει το Youtube.