Alchemist

Να τα πω κι εγώ λοιπόν... Το κλίμα υπέροχο, ενδιαφέροντες τύποι όπου κι αν γύρναγες να κοιτάξεις, το προσωπικό του στούντιο άψογο (και το ίδιο το στούντιο επίσης, αν και τον ήξερα ήδη το χώρο), όλα κομπλέ! :) Ο gpiad ήταν σίγουρα ο πιο gas-ωμένος της παρέας (αυτή η Τέλε με έστειλε αδιάβαστο) και έχω να καταγγείλω ότι ελλείψει μπασίστα με έχωσαν να παίζω μπασογραμμές στο synth, με μέτρια επιτυχία ομολογώ. :-X Υ.Γ. Και μια προσωπική εξομολόγηση... περίμενα τον Έξαρχο να είναι λίγο πιο "κωλόπαιδο" αλλά τελικά είναι από τα πιο ευγενικά άτομα ever!

Έχω να κάνω μια ερώτηση σε όσους δεν άρεσε το κομμάτι και το συγκρότημα εν γένει: το πρόβλημα είναι ότι δεν σας αρέσει το concept μπουζούκι + rock/metal ή ότι δεν σας άρεσε η συγκεκριμένη απόπειρα για να βγει ένα τέτοιο mix; Προσοχή, δεν λέω ότι καλώς ή κακώς δεν σας άρεσε το κομμάτι, ο καθένας με το γούστο του αλλά η απορία παραμένει.

Μην αγχώνεσαι φίλε gpiad, μπήκε κανονικά η εγγραφή. Δεν ξέρω αν δοκίμασες κατά λάθος δύο φορές εγγραφή, μπορεί να έγινε κάποιο misclicking αλλά δεν υπάρχει θέμα. ;)

No worries, απλώς ο browser σου έχει κάποιο θέμα με το UTF-8 encoding που έχει η φόρμα. Όλα παίξανε σωστά πάντως και η εγγραφή καταγράφηκε. ;)

Προκειμένου να διευκολυνθούμε όλοι για το αυριανό event, στήθηκε μια registration form όπου μπορεί κανείς να δηλώσει συμμετοχή. Πατήστε εδώ για να τη δείτε και να συμμετάσχετε. Η εγγραφή αποσκοπεί αποκλειστικά στο να υπάρξει καλύτερη οργάνωση και να γνωρίζουμε περίπου ποιοί θα είμαστε και τί θα έχει ο καθένας οπότε θα είναι καλό να δηλώσουν συμμετοχή όλοι όσοι πρόκειται να έρθουν! ;)

Γ@μώ τον ντράμερ σου τον poostie και τις ιδέες του, αυτό έχω να πω μόνο.

Παίδες, δεν έχει νόημα εκεί που πάει η κουβέντα. Το έχουμε πει άπειρες φορές στο παρελθόν, κακώς συγκρίνουμε μια partscaster ή μια απω-ανατολίτικη κόπια με τα original όργανα. Για να γίνω κατανοητός, όταν παίρνεις μια Fender, μια Gibson, μια PRS, οτιδήποτε ονομαστό τέλος πάντων, παίρνεις μαζί και την εμφάνιση, το mojo και την ιστορία που αυτή κουβαλάει. Μπορεί από αυτό και μόνο κάποιος να είναι ευτυχισμένος, να κοιτάει το headstock και να γουστάρει κάθε ευρώ που έδωσε. Ξέρουμε όλοι πόσο μεγάλη επίδραση έχουν αυτά τα πράγματα στην ψυχολογία ενός μουσικού και ειδικά μια κιθάρα πρέπει να σου κάθεται στο μάτι εκτός από το αυτί (γνώμη μου). Οπότε, ο καθένας ας πάρει ό,τι του αρέσει. Οι partscasters δίνουν σαφώς το καλύτερο value for money αλλά κακά τα ψέματα, υπάρχει κόσμος που δεν αρκείται σε αυτό. Να επανέλθουμε στο θέμα που είναι οι Raw Power; Υ.Γ. Είναι αίσχος ρε φούστη μου, λες και θέλανε επί τούτου να τις κάνουν κακάσχημες! :-X

Και πάλι λέω ότι δεν μπορείς να μετρήσεις απόλυτα και αντικειμενικά το αν αξίζει τα λεφτά του ένα τέτοιο εργαλείο. Είναι στο πιο hi-end κομμάτι της κατηγορίας του και είναι γνωστό ότι η παραμικρή διαφορά στην ποιότητα μπορεί να πληρωθεί με εξωφρενικά ποσά όταν μιλάμε για τα κορυφαία προϊόντα σε ένα συγκεκριμένο είδος. Το γεγονός είναι ότι υπάρχει κόσμος (και μπόλικος μάλιστα) που αγοράζει το συγκεκριμένο interface. Όπως υπάρχει και κόσμος που γενικώς ορκίζεται στα προϊόντα της Prism και δεν τα αλλάζει ούτε για Apogee, ούτε για τίποτα, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.

Εχθές ένας φίλος μου είπε ότι πήρε το Korg M3 και του απάντησα αυθορμήτως: "Είσαι gay". Με τιμά;

Υπερβολικά γενικό το ερώτημα φίλε μου... είναι σαν να ρωτάς αν αξίζει τα άπειρα λεφτά της μια Rolls Royce! Τέσπα, η Prism είναι από τις πιο ονομαστές εταιρίες παγκοσμίως στο χώρο του AD conversion, συνεπώς το Orpheus θεωρείται από τα firewire interface με τους καλύτερους convertors στον κόσμο που μπορείς να πάρεις αν έχεις PC (οι Μακάδες έχουν την Apogee σε παρόμοια θέση). Υπό αυτό το πρίσμα, μάλλον τα αξίζει.

Ώπα ντιριλάι, ντιριλάι, ντιριλάι. Φανταστείτε το με ουσάκ, ατέλειωτη ευχαρίστηση.

Φίλε Infernalgr, είναι γνωστό ότι τα talent shows (ο Θεός να τα κάνει) είναι πεδία εκμετάλλευσης όσων επιλέγουν να λάβουν μέρος σε αυτά, με σκοπό τις θεαματικότητες/διαφημίσεις/κέρδη. Δε νομίζω ότι κανείς περιμένει ανιδιοτελή και ειλικρινή προβολή ενός ταλέντου μέσω ενός τέτοιου προγράμματος, ούτε νομίζω ότι αυτό μας απασχολεί εν προκειμένω. Επί του θέματος, ο παράγοντας underdog κάνει όντως πιο συμπαθή την κυρία Boyle και την προσπάθειά της. Δεν ξέρω αν είναι σωστό ή δίκαιο, οι περισσότεροι βλέπουν με άλλη ματιά το ταλέντο που μπορεί να έχει κάποιος άσχημος, φτωχός, με αναπηρίες ή οτιδήποτε άλλο. Το μόνο έρεισμα που μπορώ να δώσω σε αυτή την άποψη είναι ότι πιθανώς είναι πιο δύσκολο να εξασκήσει τις αρετές του ένας άνθρωπος που έχει σοβαρότερα προβλήματα στο κεφάλι του. Για παράδειγμα, σιγά να μην κάτσω να ασχοληθώ με τη φωνή μου και το τραγούδι αν έχω κινησιακά προβλήματα ή αν (στην περίπτωση της Boyle) είμαι 50 χρονών και έχω δει φιλί μόνο σε ταινία*. Έχει κι ο Νικόλας ένα point όμως, θα έπρεπε να μας απασχολεί η εμφάνιση ενός ατόμου που θέλει να κάνει τέχνη; Μάλλον όχι αν θέλουμε να λεγόμαστε αντικειμενικοί. Πόσες φορές λειτουργούμε απόλυτα αντικειμενικά όμως; ;) *Ναι, προσωπικά το βλέπω αρκετά σοβαρό αυτό, κυρίως για την ψυχική υγεία ενός ατόμου.

Αν και ο εν λόγω διαγωνισμός είναι (ελαφρώς έως τελείως) παπατζιλίκι, δεν βάζετε και κανένα link ρε παιδιά να δούμε κι εμείς ποιός κέρδισε; Το συμπέρασμά μου από αυτό είναι ότι παίζουν μόνο ό,τι θεωρούν πως βγαίνει όπως πρέπει και ασχολούνται μόνο με το δικό τους υλικό και όχι με διασκευές. Δεν βλέπω κάτι μεμπτό σε αυτό. Υπάρχει μπάντα που παίζει τα ίδια (δικά τους) κομμάτια εδώ και χρόνια και προσωπικά δε με έχει απασχολήσει καθόλου το γεγονός όσο καιρό γνωρίζω τη μπάντα αυτή. Επίσης, πώς καθορίζεται το πόσα έχει να δώσει μια μπάντα; Αν κατάφεραν να πετύχουν ένα ενδιαφέρον ύφος (που είναι το δυσκολότερο άλλωστε), γιατί να μην έχουν να δώσουν πράγματα;

Καλό Πάσχα και υγεία σε όλους και καλά να περάσουμε! Με προσοχή στους δρόμους και με το μαλακό η μάσα την Κυριακή. ;)

Θα σου έλεγα την EMU, δεν μπορεί να μην παίζει με Vista πλέον (θυμάμαι ότι είχαν βγάλει κάτι beta drivers προ καιρού) και έχει πολύ καλό ήχο, ειδικά σε σχέση με το κόστος της. Πάντως και οι δύο κάρτες φαίνονται καλές, με τα σωστά I/Os και το πιθανότερο είναι ότι όποια κι αν πάρεις θα κάνεις μια χαρά δουλειά. ;)

Πολύ ωραίοι οι τύποι, ωραία το έφτιαξαν το μείγμα rock/metal με μπουζούκι! Μου αρέσει που το μπουζούκι έχει παρουσία και συγκεκριμένο ρόλο στη μουσική τους και που το αποτέλεσμα δεν "ξενίζει" καθόλου, ούτε καν στο πρώτο άκουσμα! Έχω βέβαια τις ενστάσεις μου σχετικά με τον δίγλωσσο στίχο και γενικώς μου φαίνονται λίγο χάλια οι στίχοι τους αλλά γενικώς μου άρεσαν πολύ. Μπράβο τους! :)

Καλως ήρθες στο Noiz φίλε jimint! :) Επειδή βλέπω ότι έχεις μια μικρή σύγχυση σχετικά με τις διαδικασίες ηχογράφησης, καλύτερα να διαβάσεις το παρακάτω θέμα που αναλύει με απλό και κατανοητό τρόπο τα περισσότερα από αυτά που πρέπει να ξέρεις. http://www.noiz.gr/index.php?topic=160830.0 Αν δεις άγνωστες λέξεις και όρους, ένα googlαρισμα θα σε βγάλει από το αδιέξοδο (αν π.χ. δεν ξέρεις τι είναι sequencer). Αν και πάλι έχεις κάποια απορία, είμαστε εδώ για να συζητήσουμε ό,τι χρειαστεί. Κάνε όμως μια αρχή από τα πολύ βασικά σε πρώτη φάση και μετά βλέπουμε για προγράμματα και κάρτες ήχου. Καλό Πάσχα και σε σένα! :)

Ίσως το μόνο πράγμα Behringer που δεν θα έπαιρνα ποτέ είναι monitors. Καθόλου ισορροπημένα και δεν είναι τόσο φτηνά πλέον, αντιθέτα με τις κονσόλες και τα outboards που είναι πολύ πιο τίμια σε γενικές γραμμές. Επίσης καλή εναλλακτική είναι η Tapco, ίδια λεφτά πάνω-κάτω και θεωρώ ότι είναι λίγο πιο προσεγμένα τα προϊόντα της σε σχέση με τα Behringer.

Παίρνω πάσα από τον eye και θα ήθελα να πω ότι τελικώς δεν ήταν ο ίδιος ο Μεσημέρης αυτός που είχε μπει τότε και έγραφε όλα τα διάφορα γραφικά αλλά κάποιος έξυπνος που είχε κάνει το ίδιο πράγμα σε πολλά διαφορετικά μέρη στο ελληνικό internet. Επειδή έτυχε να γνωρίσω και να μιλήσω αρκετά με τον Σταμάτη Μεσημέρη, σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο άνθρωπος που γνώρισα θα έκανε τέτοιες αηδίες. Αυτή τη διευκρίνηση σχετικά με την ιστορία εκείνη ήθελα να την κάνω εδώ και καιρό αλλά είπα ότι δεν αξίζει τον κόπο να σκαλίζουμε παλιές υποθέσεις. Τέλος πάντων, λίγη σημασία έχουν όλα αυτά πλέον, κρίμα που έφυγε ο άνθρωπος... :( Επί του θέματος, συγχαρητήρια για τη δουλειά φίλε RockElliniko, σίγουρα είναι μια αρκετά πλήρης πηγή πληροφοριών για όσους ψάχνονται με το ελληνόφωνο ροκ.

Καλά θυμάσαι... Πατατράκ, Περιστέρι, πρέπει να ήταν 2004 αν θυμάμαι καλά και είμασταν 5-6 άτομα ή κάτι τέτοιο! ;D :P Πρέπει να το έχω ακόμα αυτό το καρτελάκι...

Είμαι ελαφρώς απαράδεκτος, ανέφερα όλα τα συγκροτήματα που μου αρέσουν από την 90's εποχή και άφησα απ' έξω πολύ σημαντικά ονόματα... :-[ Θα συμφωνήσω λοιπόν για Last Drive, Human Touch και Mode Plagal, όλες μπαντάρες!

Φίλε Thawth, υπάρχουν δύο βασικά προβλήματα στο συλλογισμό σου και δε νομίζω ότι θα μπορούσα να ζητήσω από κάποιον ηχολήπτη αυτό που συζητάς. Το κυριότερο πρόβλημα με αυτό που περιγράφεις είναι ότι σίγουρα ο ηχολήπτης θα είναι περισσότερο εξοικειωμένος με ένα συγκεκριμένο DAW, προφανώς με αυτό που δουλεύει περισσότερο. Αν του ζητήσεις να χρησιμοποιήσει το DAW που βολεύει εσένα, το πιθανότερο είναι η δουλειά του να μην είναι τόσο αποδοτική όσο αυτή που θα έκανε με το πρόγραμμα που βολεύει τον ίδιο, πράγμα που είναι απόλυτα φυσικό. Δεύτερον, μπορεί το studio να έχει "χτίσει" και το hardware setup του γύρω από ένα συγκεκριμένο DAW. Ειδικά τα Pro Tools δουλεύουν με τις δικές τους κάρτες ήχου, κονβέρτορες και λοιπό gear, συνεπώς δε μιλάμε μόνο για το κόστος του προγράμματος αλλά ενδεχομένως για πολύ παραπάνω αν θέλουμε και δεύτερο setup για διαφορετικό DAW. Και να μην ξεχνάμε, πληρώνεις ένα studio για να πας και να ηχογραφήσεις, όχι για να σου κάνουν την προετοιμασία που χρειάζεται για να μιξάρεις εσύ τα κομμάτια. Η επαγγελματική υποχρέωση του studio είναι να σου δώσει τα αρχεία που ηχογραφήθηκαν στο τέλος των sessions. Εφόσον θέλεις να πάρεις ένα έτοιμο project και να το επεξεργαστείς, το καλύτερο για μένα είναι να πας από την αρχή σε ένα studio που δουλεύει με την πλατφόρμα που σε βολεύει. ;)

Φίλε Mea_Culpa, εφόσον δεν υπάρχει κανένα απτό στοιχείο για τα 20 μύρια που υποτίθεται ότι έχει πουλήσει το συγκεκριμένο άλμπουμ, άστο να πάει. Τα "λέγεται" δεν σημαίνουν τίποτα, ούτε πρόκειται να δώσει άλλη αξία στο (κατά τα άλλα υπέροχο) άλμπουμ αν δουλευόμαστε μεταξύ μας για το πόσες κόπιες πούλησε. Ξέρεις καλά ότι δεν υπάρχει περίπτωση να έχει κάνει τέτοιες πωλήσεις. ;) Στο θέμα, έχω περάσει μακρά περιόδο μανίας με το λεγόμενο ελληνικό ροκ και από τότε εκτιμώ τα ακόλουθα σχήματα: Υπόγεια Ρεύματα, Ενδελέχεια, Μωρά στη Φωτιά, Magic De Spell και ελαφρώς τα Φώτα που Σβήνουν από τα γνωστά. Από τα άγνωστα, θυμάμαι γούσταρα τους Κολάζ και τους Βάλια Κάλντα, ειδικά οι πρώτοι ήταν πολύ ωραία μπάντα. Ξέρω, μπορεί να μοιάζει αναδρομή στο ελληνικό ροκ των 90's η παραπάνω λίστα αλλά ειλικρινά είχαν βγει πολλά και ωραία κομμάτια από τις μπάντες που αναφέρω (κατά την ταπεινή μου γνώμη).

Όχι ρε λαμόγιο, δεν θα στην κάνω τη χάρη. Μόνο και μόνο για να σε κάνω να έρθεις για μπύρες και να μου πετάξεις τη Duvell στα μούτρα (λέμε τώρα), δεν απορρίπτω τίποτα! Βασανίσου τώρα όπως θα έλεγε και μια ψυχή... 8) Υ.Γ. Ίσως μόνο τον Λάκη Τζορντανέλι, πάντα με φρίκαρε το όνομά του. :P

Σε αυτό το σημείο, θέλω να μοιραστώ μαζί σας ότι καθημερινά δοξάζω τον Ύψιστο που η ενασχόλησή μου με τη μουσική μου έχει επιτρέψει να αποκλείω από τη ζωή μου μόνο τις μουσικές που δεν μου αρέσουν και να μη φτάσω στο τραγικό σημείο να απορρίπτω συλλήβδην ολόκληρα είδη μουσικής χωρίς προφανή λόγο. Παράδειγμα, δε μου αρέσει καθόλου ο Καζαντζίδης, είναι από τους τραγουδιστές που ποτέ δεν συμπάθησα. Εντούτοις, μπορώ να αναγνωρίσω ότι αυτός και οι σύγχρονοί του έχουν βγάλει μπόλικα κομμάτια-διαμάντια. Thank God που λένε και οι καλλιτέχνες του εξωτερικού! 8)