Εγώ κρατάω τον έρωτα μα εσύ την καταιγίδα
και πνίγεις μες στο ψέμα σου την ακριβή μου ελπίδα
εγώ κρατάω τον έρωτα μα εσύ κρατάς μαχαίρι
που κάρφωσες στην πλάτη μου με το ίδιο σου το χέρι
μέρα μεσημέρι
Ρεφραίν
Είσαι ο ήλιος που έχει γίνει επικίνδυνος
και κάθε μέρα καίει την επιδερμίδα μου
απ'τους πολλούς πολιτικούς κι εσύ είσαι ένας απο αυτούς
που ξεπουλάνε μ'ευκολία την πατρίδα μου
Πώς μπορείς να με πληγώνεις
πώς μπορείς να με σκοτώνεις
και να ζείς για πες μου πώς μπορείς
Μα έννοια σου και όλα εδώ πληρώνονται
κι όσα μου κάνεις κάποτε
μπροστά σου θα τα βρείς
Δανεικά τα πάντα είναι δανεικά
και για όλα αναδρομικά
έρχεται η ώρα που πληρώνουμε
Δανεικά τα πάντα είναι δανεικά
και για όλα αναδρομικά
έρχεται η ώρα που πληρώνουμε
Κίτρινο η ελπίδα μας
μακρινή πατρίδα μας
μαύρο ο πόνος μιας γενιάς
της παλιάς μας γειτονιάς.
Πέτα απόψε σαν αϊτός
σπίτι σου είναι ο ουρανός
μακριά ταξίδεψε
με φτερά συνθήματα
του Βοσπόρου κύματα.
Μια αγάπη έχω στην καρδιά
μονάχα μία
την κιτρινόμαυρη Θεά
άλλη καμία
κι όσο γυρίζει αυτή η γη
θα σ' αγαπάω
ΑΕΚ για σένα μια ζωή θα τραγουδάω.
Κι ο δικέφαλος αετός
του ονείρου η κιβωτός
γεννημένος νικητής.
Ρωμιοσύνη της ψυχής
στα φτερά του πάνω δες
τις νεότερες γενιές
κι αν πετάξει θ' ακουστεί
του θριάμβου η ιαχή
ΑΕΚ σ' αγαπώ πολύ
Χτυπάς εσύ μα πονάω κι εγώ
οι δυό καρδιές μας σαν μία
μοιάζουμε να'μαστε εμείς σαν δυο
συγκινωνούντα δοχεία
Στον κόσμο είμαστε οι μόνοι
που η σχέση αυτήγ μας ενώνει
Ζω ότι βιώνεις
τρέμω αν κρυώνεις
πόσο μου μοιάζεις
με συμπληρώνεις
κλαις αν δακρύσω
σπας αν ραγίσω
θε μου πώς να σου εξηγήσω
Κι αν θα έρθουν δύσκολες ώρες
και βρεθούμε σ'άσχημη θέση
ο πόνος θα μας πεισμώσει
και πιο πολύ θα μας δέσει
η αγάπη μας θαναι η μόνη
που τόσο θα διαρκέσει
Σαν ήμουνα παιδί
Είχα ονειρευτεί
Κάποια μέρα να πετάξω
Τον κόσμο να κοιτώ
Απ' τον ουρανό
Και τα λάθη του να αλλάξω
Σαν ήμουνα παιδί
Φέρθηκε η ζωή
άδικα πολύ σε εμένα
Σου λέω δε θέλω να χαθώ
Όμως δεν μπορώ θεέ
μου το κακό να σταματήσω
σαν μέσα μου χυθεί
νιώθω πως και συ
νιώθω σαν θεός και δυνατός για μια στιγμή
Μα ύστερα από λίγο το Όνειρο τελειώνει
Και το σώμα μου αρχίζει να παγώνει
Τρεμω, σβήνει η ζωή σαν φλόγα από κερί
Θεέ μου σου ζήτω συγνώμη αν τώρα κλαίω
Πριν χαθώ όμως πες μου ένα τελευταίο
Που ήσουνα το βράδυ εκείνο που ήμουνα παιδί
Kαι ολα αυτα με αψογη ενορχηστρωση,θεικες πωλησεις,χαμηλο προφιλ και μολις 35-36 χρονια ζωης...
Aνατρίχιασα ρε συ σταμάτα.... :(