Nekkon

Ακόμα και να μην το πιάσει με την πρώτη όμως, δε σημαίνει ότι είναι κακός δάσκαλος. Έχεις να κερδίσεις ακόμα και αν μάθεις πράγματα που ενδεχομένως δε σε ενδιαφέρουν φαινομενικά. Αν δώσεις μια ευκαιρία σε κάτι που "δε σε ενδιαφέρει", ίσως να σου ανοίξει καινούριους κόσμους που ούτε φανταζοσουν

Πάντως ρε παίδες νομίζω ότι τουλάχιστον στη μοντέρνα μουσική που δεν υπάρχει στάνταρ ύλη (σαν την κλασική πχ), πρέπει να είμαστε και λίγο ανοιχτοί. Οκ καλό το "απλά θέλω να μάθω να τζαμάρω", αλλά λεφτά πληρώνεις. Είναι σαν τους μαθητές μου που έρχονται και θέλουν "ένα οποίο να ναι λόουερ να τελειώνουν". Ε μη σου πω τι Αγγλικά μαθαίνουν αυτοί. Επενδύει κανείς σε χρήμα, ας επενδύσει και σε ώρα να γίνει καλά η δουλειά. Γνώμη μου πάντα

Εδώ έγινε hit το Song 2, που όχι μόνο δεν έχει στίχους αλλά ούτε καν τίτλο ρε φίλε

Για να μη διαβάζω 16 σελίδες, τελικά ο δάσκαλος την έχασε τη δουλειά του η όχι; ?

Τώρα ότι μου καπνίσει μετά από δύο μήνες, αλλά ακόμα με εντυπωσιάζει η απλότητα αυτού του setup... Και τα υπόλοιπα είναι λέει το volume knob της κιθάρας του. Τι λεει ρε ο παικταράς

Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό απ' το τραγούδι. Πχ κομμάτια σαν το November Rain προφανώς είναι next level μουσικά και θα σε συνεπάρει η μελωδία. Αλλά πας να το τραγουδήσεις, επειδή έτσι σου σκαλωσε η μουσική στον εγκέφαλο, τι θα κάνεις, θα τραγουδάς με να να να; Εκεί θα δεις ένα lyric video για να σου αποτυπωθούν και οπτικά. Άλλες φορές ο ίδιος ο στίχος ιντριγκάρει, πχ I used to love her but I had to kill her. Whaaaaat? Θα ψάξεις να βρεις το γιατί. Υπάρχουν πιο "φτηνά" ποπ τραγούδια με ωραία ωστόσο μελωδία και εκεί αξίζει ο στίχος γιατί αποτυπώνεται από μόνος του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Everybody's changing από Keane. Αν μου καρφωθεί κάνα δίστιχο και πιάσω τον εαυτό μου να το τραγουδάω, τότε ίσως ενδιαφερθώ για το τι νταλκά τραβούσε το παλικάρι και έγραψε τέτοιο στίχο...

Λύστε λίγο μια απορία στον αδαή: Έχω έναν ενισχυτή ο οποίος δεν είναι handwired, φθηνός ακριβός δεν έχει σημασία, σημασία έχει ότι είναι λιγότερο αξιόπιστος από τους handwired, οι οποίοι όπως φαίνεται ακόμα κ αν χαλάσουν κατασκευάζονται πολύ πιο εύκολα. Τον κιθαρίστα αυτό για ποιους λόγους τον απασχολεί; Δουλειά του τεχνικού δεν είναι; Η μήπως το βλέπουμε όπως στα αυτοκίνητα, αν δηλαδή χαλάνε συχνά κ αν υπάρχει διαθεσιμότητα σε ανταλλακτικά; Η ακόμη μας απασχολεί το θέμα longevity του ενισχυτή, δηλαδή όσο πιο φθηνός είναι, τόσο πιο σύντομη ημερομηνία λήξης έχει;

Αυτό. Όσο καλά και να στα λέει, αν δεν πάρεις χαρτί και μολύβι να κάτσεις να κάνεις ασκήσεις...

Άσχετο, αλλά πήρα αφορμή από αυτό που είπε ο Γιώργος. Τράμπες σε κιθάρες 2-3 για μία πιο ποιοτική, γίνονται καθόλου εδώ μέσα; Έχει κάνει κανένας σας;

Ναι τον 30άρη έχω, είναι switchable όντως, στον 15άρη δεν είναι. Στην ουσία η Fender πήρε όλα τα θετικά των 15, 18/30 και 45 και τα ένωσε όλα στον 30άρη. Ένας σχετικά ελαφρύς combo ενισχυτής, πολύ τίμιος για τα λεφτά του.

Πάνω στο κύκλωμα του συγκεκριμένου βασίζεται ο Bassbreaker που έχει βγάλει η Fender τα τελευταία χρόνια, που είναι και ο ενισχυτής που έχω. Δεν τον λες dream amplifier σε καμία περίπτωση, αλλά κάνει τα πάντα όσα θες να κάνει ένας ενισχυτής και παραπάνω. Μάλιστα, με τα δύο επίπεδα παραμόρφωσης που διαθέτει, δε χρειάζεται ούτε πεταλιέρα να κουβαλάω για τη μουσική που παίζω. Άσε που είναι και πανέμορφος. Τείνω να καταλήξω ότι ΑΝ δεν έχεις τα λεφτά να πάρεις τον ενισχυτή των ονείρων σου, και ΑΝ δεν κάνεις λεφτά απ' την μουσική, είναι καλό το να μπορείς να επιλέξεις κάτι που να σου εξυπηρετεί τις ανάγκες και να το αγαπήσεις, γιατί αλλιώς το να είσαι ανικανοποίητος μια ζωή ειναι μια μορφή δυστυχίας...

Καλόπαικτη Γιώργο! Έχω ακούσει πολύ καλά λόγια για τις Sire σαν value for money κιθάρες. Είναι ευτύχημα που μπορείς να πάρεις τέτοια ποιότητα σε τέτοια τιμή στις μέρες μας

Καλόπαικτος αδελφέ! Άντε και στα δικά μας!

Δε μ αρέσει η κούπα. Θα πάρω την 57 telecaster ξερωγώ...

Αυτό με τον καφέ πάνω στον ενισχυτή με τρομοκρατεί

Το παλικαράκι είναι αλλού...

Ένας Katana πχ δε θα βόλευε στο διαμέρισμα; Έστω και με τα δεδομένα της Ολλανδιας. Για να μην χρειάζεται ντε και καλά να ανοίξει ο κομπιούτορας

Εγώ εξακολουθώ να πιστεύω ότι δεν πρέπει να είναι one or the other

Δεν ξέρω αν συμφωνώ με αυτό όσον αφορά στο θέμα ήχο. Σίγουρα οι ενισχυτές που αναφέρεις είναι πολύ πιο εύκολοι στη συντήρηση και σου κρατούνε μία ζωή. Αλλά ας πούμε ότι κάποιος έχει μπάτζετ 500 ευρώ. Αν ο ήχος και η αίσθηση είναι το πρώτο πράγμα που σε ενδιαφέρει νομίζω ακόμα και έτσι πηγαίνεις σε λάμπα. Έστω κι αν μιλάμε για κάτι φτηνιάρικο. Παραβαλλω σχετικό βίντεο από έναν τίμιο youtuber. Ωστόσο έτσι χάνεις όλα τα πλεονεκτήματα που έχει να προσφέρει ένας πολύ καλός και αξιόπιστος solid-state ενισχυτής όπως ο katana.

Ναι αλλά ένα τζαζοκίθαρο με τον deluxe reverb στο 3 θα το συμπαθούσες

Με τη λάμπα σε live, το μόνιτορ μου είναι ο ενισχυτής. Παίζω και δονείται το σώμα μου. Δεν το παίρνεις αυτό από τα μηχανήματα, και μεταξύ μας δε με νοιάζει και πολύ τι δουλειά κάνει ο ηχολήπτης αν εγώ έχω τέλεια εμπειρία. Παρομοίως, για ηχογραφηση προτιμώ ενισχυτή αλλά είναι φασαρία λίγο...

Αυτό ? Απλά αγαπητέ Φούζιε δεν μπορώ να βασιστώ στο να έχω μόνο το ένα. Γιατί; Γιατί έχω σκάσει με μοντελερ (δανεικό) σε live και δεν το ευχαριστήθηκα λόγω ηχολήπτη. Παρομοίως έχω πει άπειρες φορές σπίτι "αχ να είχα ένα μοντελερ". Άρα τα θες και τα δύο, έχουν τη θέση τους Και telecaster όμως ε; Να τα λέμε αυτά

Ναι Ναι αλλά έχει δυσκολίες, φεύγουμε από αυτό το δωμάτιο πάμε δίπλα, Ώπα περίμενε δέκα λεπτά να κρυώσει (ο Κατανα δε χρειάζεται να κρυώσει) Μόνο ο εγωισμός μου Είναι άσχετος, δε μπορεί να πετύχει καλό ήχο Στήνω-ξεστήνω ? Για τα ερασιτεχνικά στάνταρ μου νομίζω ναι

Αδερφούλη έχεις λάθος εδώ. Παίζω σε MG30 πολλά χρόνια. Και έχω και Katana. Πραγματικά δεν ξέρω γιατί έχουν τόσο μικρή διαφορά στην τιμή. Ο ήχος και η αίσθηση του Katana είναι πολύ πιο κοντά στον Fender Bassbreaker που έχω (φουλ λάμπα), πάρα στον Marshall MG. Και έχουν 100€ διαφορά μόνο