Alex Raptakis

Αυτό σημαίνει ότι κάνουν καλά αυτό που πρέπει να κάνουν.

Άντε καλέ, λίγοι είμαστε εδώ μέσα! Στο τέλος θα καταλήξουμε όλοι με Tele και Blues? Απαπαπαπαπα Πάμε δυνατά Bill!

Το ξέρω, το είπα και σε προηγούμενο σχόλιο, και τα παραδέχομαι φουλ τα παιδιά! Όταν πάτησα να το ακούσω, μέσα στα πρώτα δευτερόλεπτα εντυπωσιάστηκα τόσο που έψαξα το original γιατί πραγματικά με ψιλοτάραξε η ομοιότητα. Γενικά δεν έχω και τον καλύτερο λόγο για να εκφράζω μια άποψη, και αρκετές φορές βγαίνει ένας αρνητισμός, άθελά μου. Σίγουρα αξίζουν τα μπράβο και όλα θετικά σχόλια πάντως. Τα σχόλιά μου ήταν περισσότερο, φιλοσοφικά ας πούμε.

Ένας μεγάλος λόγος που επανεκτελούμε τα κλασσικά έργα είναι κυρίως γιατί δεν υπήρχαν ηχογραφικά μέσα τότε. Επίσης ποτέ ένα έργο δεν είναι το ίδιο, και κανένας μαέστρος δεν προσπαθεί να αντιγράψει ηχητικά έναν άλλο. Εκτελούν πάντα αυτό που υπάρχει γραπτώς, το οποίο δεν είναι αρκετό και ξεκάθαρο. Ένα εύκολο παράδειγμα είναι το tempo, μιας και δεν υπήρχαν τα "bpm" τότε. Επίσης τα όργανα μπορεί να διαφέρουν, τόσο σε αναλογικό αριθμό, τόσο και σε διαφορετικά όργανα, ή ακόμα και σε εντελώς νέα και μοντέρνα όργανα - καθώς είναι γνωστό πώς 200 χρόνια πριν τα όργανα δεν ήταν καθόλου ίδια, και κάποια έχουν εξαφανιστεί εντελώς - έχοντας αντικατασταθεί πλήρως από άλλα νέα. Τέλος πάντων - τα λέω αυτά γιατί δεν νομίζω να μπορεί να υπάρχει συσχετισμός με το σήμερα και μια επανεκτέλεση ενός κομματιού που γράφτηκε σε μοντέρνα μέσα, ειδικά όταν μιλάμε για το '90. Επίσης όταν μου λες ότι ήθελες να φτιάξεις κάτι ίδιο, δε νομίζω ότι κυνηγάς το διαφορετικό μέσω της τύχης. Ή το ένα, ή το άλλο. Επίσης μη χρησιμοποιούμε όρους μόνο και μόνο για το έτσι. Remix: Το remix έχει ξεκάθαρο στόχο τη διαφοροποίηση. Στο remix παίρνεις ένα κομμάτι (ή μέρος του) και το διαφοροποιείς σύμφωνα με το γούστο σου. Το επανα-μειξάρεις (re-mix), υπάρχει ξεκάθαρη επεξεργασία σύμφωνα με το γούστο του καλλιτέχνη, και η πρόθεση έρχεται γιατί αυτός πιστεύει ότι έχει να δώσει κάτι παραπάνω, και ξεκάθαρα κάτι διαφορετικό. Remaster: Ένας όρος που χρησιμοποιήται πολύ λάθος και πολλοί το μπερδεύουν με το remake. Το remastering είναι η αυτούσια επεξεργασία του υπάρχοντος υλικού χωρίς καμία μουσική επέμβαση. Αυτό γίνεται για να περάσει ένα παλιό κομμάτι από ένα παλιό μέσο σε ένα καινούργιο, πχ κάτι που ηχογραφήθηκε σε ταινία και πρέπει να περάσει ψηφιακά. Για γίνει αυτό υπόκειται επεξεργασία. Όταν πρέπει να αντικαταστήσεις-επανηχογραφήσεις κάτι, τότε τις περισσότερες φορές παίρνει αρνητικές απόψεις, καθώς εκεί χάνει την αξία του και την ταυτότητά του. Remake: Όταν παίρνεις κάτι παλιό και το χτίζεις εξ'ολοκλήρου από την αρχή. Εκεί αρκετές φορές υπάρχει καλλιτεχνική παρέμβαση, αλλά συνήθως έχει λόγο ο αρχικός δημιουργός και όχι κάποιος τρίτος. Αυτό που άκουσα δεν είναι τίποτα απ'όλα αυτά, είναι απλά μια καλή αντιγραφή. Δεν έχω ακούσει ποτέ αντιγραφή, παρά μόνο σε βιντεάκια που έγιναν γνωστά μόνο και μόνο λόγω της ομοιότητας που προξένεψαν. Συνήθως είναι είτε κάπως αστεία, προξενούν δέος (συνήθως λόγω θανάτου), ή παίρνουν περίεργα σχόλια (όπως τους Greta Van Fleet που έμοιαζαν υπερβολικά στους Led Zepelin). Ξαναλέω, καλά κάνατε ότι κάνατε, απλά προσωπικά δε βλέπω κάποιο νόημα, πέραν της τεχνικής εξάσκησης.

Ας αναφέρουμε και το ότι, και 300 να το πήρε στο παρελθόν, αυτό δε σημαίνει ότι αξίζει το ίδιο στο παρόν. Εκτπώσεις/προσφορές, πληθορισμός, προσφορά-ζήτηση, stock, κόστοι εισαγωγής, διαφορές στην ισοτημία - είναι από τους λίγους παράγοντες που παίζουν ρόλο στην τιμή ενός προϊόντος. Τον περασμένο Σεπτέμβρη έπαιρνες κάρτα γραφικών με 150 ευρώ, και ένα μηνά μετά η ίδια έκανε (και ακόμα κάνει) 400. Εδώ παίζουν ρόλο ακόμα περισσότερα - αλλά είναι ένα απλό παράδειγμα για το πόσο πολύ μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα μέσα σε λίγο καιρό.

Νομίζω είναι εξαιρετικά δύσκολο να κάνεις πιστή αντιγραφή και τα παραδέχομαι τα παιδιά γιατί έκαναν πραγματικά καλή δουλειά. Ξέρω ότι δεν είναι διασκευή, κάνει μπαμ. Δεν είπα ότι κάτι είναι βαρετό ή το αντίθετο, και ναι, είχα καλή πρόθεση όταν έγραψα ότι παραείναι ίδιο! Διαφωνώ όμως με τη φιλοσοφία σου στις διασκευές, γιατί αυτό δεν είναι διασκευή, είναι κάτι σαν επανεκτέλεση. Σκέψου όμως ότι ακόμα και τεράστια tribute bands δε κυνηγούν τον ίδιο ήχο, ούτε το ίδιο γρέζι στη φωνή, αλλά το ίδιο συναίσθημα, παίζοντας πιστά τη μουσική που έγραψαν οι παλιοί. Πιστά δε σημαίνει πανομοιότυπα όμως. Η ερώτησή μου είναι η εξής, και είναι καθαρά πρακτική. Οκ έστω ότι δημιούργησες το απόλυτο αντίγραφο. Γιατί να ακούσω αυτό και όχι το original? Σε άλλες μορφές τέχνης, το αντίγραφο έχει νόημα γιατί το πρωτότυπο είναι μοναδικό, και σίγουρα αξίζει πολλάκις εκατομμύρια. Εδώ όμως δεν ισχύει, καθώς η μουσική είναι σχεδόν απόλυτα προσβάσιμη. Βρίσκω λόγο και νόημα μόνο στη προσωπική ευχαρίστηση του δημιουργού - που είναι απόλυτα σεβαστή και αξιοέπενη, αλλά πέρα από αυτό, δε ξέρω αν δίνει κάτι σε τρίτους.

Είναι πολύ καλό! Τεχνικά μου φαίνεται ότι η φωνή χάνεται όσο χαμηλώνει η ένταση της, άρα ήθελε παραπάνω compression. Αλλά γενικά είναι πολύ όμορφο. Αλλά, λέω εγώ τώρα... μήπως παραείναι ίδιο? Δε ξέρω βέβαια ποιος ακριβώς είναι ο ορισμός του Tribute. Φαντάζομαι όμως ότι αυτός ήταν και ο στόχος σας. Αλλά, κάθε μουσικός που παίρνει μέρος, δε πρέπει να βγάλει και λίγο από τον χαρακτήρα του και τον ήχο του? Ποιο το νόημα αν προσπαθήσεις να κάνεις ένα κομμάτι 1:1 αντιγραφή - πέραν της εξάσκισης ή της μίμησης (που δε θεωρείται ιδιαίτερα αποδεκτό)? Είναι σαν να κάνεις ξεπατικοτούρα τον Picasso και να το παρουσιάζεις κάπου για να τον τιμήσεις. Περίεργο μου φαίνεται. Καλή δουλειά πάντως, μη παρεξηγηθώ πάλι :P

Βγάζει περισσότερο νόημα έτσι. Διαβάζοντας "DAW benchmark" προφανώς το μυαλό πάει στη μετρηση δύναμης κάθε DAW, όχι κάθε hardware για χρήση σε DAW.

Νομίζω μια τέτοια "έρευνα" θα ήταν καλή μόνο αν γινόταν ακριβώς στο ίδιο μηχάνημα, με ακριβώς το ίδιο λειτουργικό, και μόνο για λόγους προσωπικού συσχετισμού και όχι απολυτότητας. Λόγω της φύσης των υπολογιστών, είτε μιλάμε για laptop, είτε για desktop, τα χαρακτηριστικά είναι τόσο διαφορετικά που δεν έχει κανένα νόημα η σύγκρηση μεταξύ διαφορετικών χρηστών. Πέραν αυτού, ακόμα και ακριβώς ίδια να ήταν, ένας χρήστης μπορεί να έχει διαφορετικές ρυθμίσεις στο σύστημά του - όπως ένα μικρό setting στο bios, overclocking, cooling, power settings. Για να γίνει ακόμα χειρότερο, υπάρχουν και όλα αυτά που τρέχουν στο background, από ένα μικροπρόγραμμα ανανέωσης οδηγών, μέχρι ένα σωρό bloatware, antivirus και άλλα προγράμματα που σίγουρα θα επιρρεάσουν τα αποτελέσματα. Ένας κακός driver μπορεί να φέρει τρανταχτές διαφορές. Αυτός που κάνει benchmarks πρέπει για μένα να είναι επαγγελματίας, ή έστω πολύ καλός γνώστης του αντικειμένου, και της τεχνολογίας που το περιβάλλει. Όλα τα τεστ θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πανομοιότυπα γίνεται, αλλιώς δεν έχει πραγματικά κανένα νόημα. Θα υπάρχουν συμπεράσματα που δεν έχουν καμία συνέπια.

Πάμε Nick! Μη το βάζεις κάτω! Παίζε εσύ και εμείς ακούμε!

Σου γράφω εδώ δύο κανάλια που εγώ έμαθα πολλά παρακολουθώντας τα: 1) https://www.youtube.com/c/Producelikeapro Μixing engineer με μεγάλο βιογραφικό (Aerosmith, Ramones, Korn και πολλά άλλα). Είναι ιδιαίτερα αναλυτικός με πολύ θετική αύρα. 2) https://www.youtube.com/c/inthemix Ένας ωραίος τύπος που αναλύει τις λεπτομέριες για κάθε τι που χρειάζεσαι, και απευθύνεται κυρίως σε πολύ αρχάριους που ξεκινούν μουσική παραγωγή και τα κάνουν όλα μόνοι τους. Δουλεύει σε FL Studio αλλά σου μαθαίνει το πώς λειτουργεί το κάθε τι, που σημαίνει ότι μπορείς να το πάρεις και να το κάνεις ότι θες. Πχ ένα δικό του βίντεο για το compression Γενικά καλό είναι να βλεπεις το ίδιο concept από διαφορετικούς ανθρώπους. Η εμπειρία μου μου λέει ότι θα πάρεις κάτι διαφορετικό απ'τον καθένα.

Αν μάθεις το τι ακριβώς κάνει το κάθε εργαλίο - plugin, θα καταλάβεις ακριβώς και πότε/πού πρέπει να το χρησιμοποιήσεις. Νομίζω προς το παρόν έχεις μπερδευτεί με το να βλέπεις βίντεο απανωτά, και έχεις χάσει το νόημα με ορολογίες και περιττά πράγματα. Αν ξέρεις τι είναι το compression, δε χρειάζεται να σου πει κάποιος αν πρέπει να το χρησιμοποιήσεις ή όχι. Μαθαίνεις τι κάνει, πώς να το χρησιμοποιήσεις, και μετά είναι στο χέρι σου να το κάνεις ότι θες, όπως θες. Δέν υπάρχουν κανόνες, δεν υπάρχουν "πρέπει". Ένα sample μπορεί να είναι τέλειο και να μη χρειάζεται ούτε να κουνίσεις το μικρό σου δαχτυλάκι. Σπάνιο, αλλά μπορεί να τύχει. Δε χρειάζεται κανένα VU meter, ούτε πριν, ούτε μετά. Ουτε gain plugins χρειάζονται - δώσε σημασία στη λέξη, κυριολεκτικά μιλάω. Δεν χρειάζονται. Τα χρησιμοποιούμε μόνο όταν πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε, ανάλογα την περίπτωση, όχι γιατί το είπε ένα tutorial. Υπάρχει ένας μικρός κανόνας, μόνο και μόνο για να σου κάνει πιο εύκολη τη ζωή στο mixing. Αυτός είναι το λεγόμενο "headroom" - να αφήνουμε χώρο στις εντάσεις - και κυρίως στον μείκτη και στα faders, έτσι ώστε να μπορούμε να κάνουμε αλλαγές στις εντάσεις χωρίς να χρειαζόμαστε περαιτέρω επεξεργασία με plugins. Στο Ableton αυτός είναι ο μείκτης σου, εδώ βλέπουμε το track 1, ρυθμισμένο στην ένταση 0. (a) (d) Περίπτωση 1η - Έστω ότι βάζεις ένα όργανο και παίζει πολύ δυνατά σχετικά με το υπόλοιπο mix. Τι κάνεις? > Κατεβάζεις το fader από το 0, κάπου ώστε να κάθεται καλά και ισορροπημένα. Εύκολο. Περίπτωση 2η - Έστω ότι το όργανο είναι πολύ χαμηλά όταν το φορτώνεις. Τι κάνεις? > Επιλογή 1: Ανεβάζεις το fader πάνω από το 0. Εδώ δημιουργείται το πρόβλημα. Αν θες να το ανεβάσεις παραπάνω, μπορείς μέχρι τα +6db (b). Αυτό κάνει το mix πολύ περιορισμένο για πάρα πολλούς λόγους. Σκέψου ότι δεν έχει γίνει ακόμα καμία επεξεργασία - απλά έβαλες το όργανο. Πχ, αν πας να κάνεις compression, το επίπεδο θα πέσει και μετά τέλος, το fader στον μείκτη είναι άχρηστο. > Επιλογή 2: Βάζεις ένα gain plugin και το φέρνεις στα μέτρα του χωρίς να αγγίξεις το fader. Έτσι αφού κάνεις επεξεργασία, μπορείς να κάνεις μικροαλλαγές μέσω του fader. Κάτι που κάνουν πολλοί, είναι να κατεβάζουν όλα τα faders από την αρχή του mix έτσι ώστε να μπορείς να παίζεις με τις εντάσεις χωρίς gain plugins (c). Άλλοι προτιμούν το -6, άλλοι το -8, άλλοι το -12. Στο τέλος του mix δεν πρέπει τίποτα να είναι κοντά στο 0 (d) (όχι στον fader, αλλά στην πραγματική ένταση, αυτή που βλέπεις με πράσινα να ανεβοκατεβαίνει όταν κάτι παίζει). Αυτό γίνεται στο mastering. Γι αυτό λοιπόν πρέπει να ξεκινάμε με χαμηλές εντάσεις. Το αν θα κάνεις πρώτα EQ και μετά Compress είναι μεγάλη συζήτηση. Εξαρτάται από ένα σωρό πράματα + καθαρά προσωπική άποψη. Τέλος, κλείνω με το εξής: Κάθε plugin που βάζεις έχει 3 σκοπούς. Είτε για να διορθώσεις κάτι, είτε για να αλλάξεις τον ήχο (sound design), είτε για να σε βοηθήσει να δεις κάτι (βλέπε LUFS meters). Δεν είναι μόνο για live. Έχει 2 modes, το live performance/loop mode και το production/daw mode. Aλλάζει με ένα κουμπί. Οι περισσότεροι παραγωγοί ηλεκτρονικής μουσικής χρησιμοποιούν Ableton άντε και FL Studio, αν και έχει πέσει πολύ.

Καταρχάς ας χωρίσουμε τις διαδικασίες: Composing - Recording - Mixing - Mastering. Τις περισσότερες φορές, αν μιλάμε για σοβαρή δουλειά, κάθε κατηγορία την αναλαμβάνει άλλος. Αυτό σημαίνει ότι - εφόσον έχει τελειώσει η σύνθεση, έχουν γίνει οι ηχογραφήσεις, κτλ, ο Mixing Engineer πρέπει να παραλαμβάνει μόνο αρχεία ήχου (stems), όχι midi. Εκεί, το gain staging είναι το πρώτο πράγμα που κάνει όταν ξεκινάει το mixing. Βέβαια τώρα μιλάμε για έναν solo μουσικό που τα κάνει όλα μόνος. Εκεί ο καθένας μπορεί να δουλεύει διαφορετικά. Σίγουρα δεν είναι τίποτα απόλυτο. Δεν υπάρχει ένας και μοναδικός τρόπος που πας τυφλά και ξεμπέρδεψες. Υπάρχουν κάποια προκαθορισμένα βήματα που μπορείς να ακολουθείς, αλλά πρέπει να μπορούμε να ελισσόμαστε ανάλογα την περίπτωση. Ας τα πάρουμε ένα ένα: Midi to Audio: Midi σε wav κάνεις σε 2 περιπτώσεις: Όταν ζορίζεται ο υπολογιστής, και όταν θες να κάνεις περεταίρω επεξεργασία που γίνεται μόνο μέσω Audio (πχ να κάνεις κάτι σε reverse). Αν το κάνεις, θα πρέπει να κάνεις disable/freeze το midi track σου, έτσι ώστε να μπορείς να γυρίσεις πίσω και να κάνεις αλλαγή. Δε χρειάζεται να κάνεις ολική διαγραφή, και σίγουρα δε κάνεις απλά mute γιατί ο υπολογιστείς συνεχίζει να "διαβάζει" ότι πληροφορία έχει το track. Αν δε ζορίζεται ο υπολογιστής, δε βρίσκω λόγω να κάνεις ένα midi σε audio. Ο υπολογιστής ζορίζεται όσο τον φορτώνεις με libraries, vst και plugins. Εδώ παίζει ρόλο το buffer size που έχεις ρυθμίσει στην κάρτα ήχου. Όσο μικρότερο το buffer size, τόσο μικρότερο το latency (για recording), αλλά τόσο περισσότερο ζορίζεται ο υπολογιστής. Όσο μεγαλύτερο, τόσο περισσότερα μπρούμε να φορτώσουμε. Gain Staging & Mixing: Το gain staging είναι το πρώτο πράγμα που κάνει ο mixing engineer όταν λάβει τα stems. Αυτό σημαίνει ότι τα φτιάχνεις σωστά τις εντάσεις παντού. Αυτό δε σημαίνει ότι όσο γράφεις τη σύνθεσή σου, αφήνεις τα πάντα στην ένταση που έχουν όταν τα φορτώνεις. Πρέπει όταν βάζεις ένα νέο όργανο ή κάποιο εφε, να κάνεις ένα πρώτο gain staging έτσι ώστε να έχεις ένα καλό balance πριν πας στο στάδιο του mixing. Άλλα samples είναι προ-ρυθμισμένα στο -6db, άλλα στο -12, άλλα πάλι στο 0. Αν δε πειράξεις τις εντάσεις, θα γίνει χαμός όσο συνθέτεις. Το ίδιο ισχύει και με το panning, compressing, EQ, reverbs, και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς. Ναι, συνήθως αυτά γίνονται στο mixing γιατί δε θες να ζορίσεις τον υπολογιστή όσο συνθέτεις, αλλά αν είναι βασικά κομμάτια της σύνθεσης τότε πρέπει να τα κάνεις πριν το mixing. Ένα βασικό παράδειγμα είναι το double-tracking στις κιθάρες. Φυσικά και δε θα αφήσεις το panning στο κέντρο. Η μία θα είναι hard left και η άλλη hard right. To ίδιο ισχύει για το EQ και το compressing, γιατί έτσι μπορείς να φτιάξεις τον ήχο που θες (sound design) πριν πας στο mixing. Και σίγουρα μπορείς να βάλεις reverb, delay και άλλα εφέ. Εγώ πχ δε κάνω ποτέ bounce ή freeze ή pre-render, γιατί ο υπολογιστής μου αντέχει και κάνω καλή διαχείρηση (πχ purge samples στο Kontakt, disable tracks όταν γράφω ένα άλλο section και δε τα χρησιμοποιώ, κτλ). Επίσης, επειδή δεν ζορίζεται το pc, κάνω mixing πάνω στα midi, κατά τη διάρκεια της εξέλιξης του project. Θα κάνω το side-chain μου, θα κάνω σίγουρα EQ, να δω αν ένα sample ταιριάζει με ένα άλλο, για να δω τι μπορώ να κάνω ή αν χρειαστεί να αλλάξω σε ένα άλλο. Τίποτα δεν είναι απόλυτο, θέλει αρκετό πειραματισμό, εξοικίωση με όλα αυτά που έχεις, και κάποια στιγμή βρίσκεις ένα ρυθμό που απλά σε κάνει αποτελεσματικό.

Το δήθεν σίγουρα δεν είναι η κατάλληλη λέξη, απλά δε βρίσκω άλλη. Καλά κάνετε και κάνετε αυτό που σας εκφράζει, και ακόμη καλύτερα που το πιστεύετε, αλλίως δε θα χε ούτε νόημα, ούτε καλό αποτέλεσμα, δεν είπα ότι είμαι κατά οποιασδήποτε έφρασης. Επίσης, ξεκίνησα με το να αναφέρω ότι είναι καθαρά προσωπική άποψη. Τα γούστα μου είναι ήδη αρκετά περίεργα και εκτός μέσου όρου, οπότε σίγουρα η άποψή μου δεν αντιπροσωπεύει και πολλούς.

Ίσως είμαι σκληρός, αλλά, με όλη την ειλικρίνεια, σεβασμό, και σίγουρα γνωρίζοντας ότι είναι καθαρά προσωπική άποψη, θα πω ότι αυτό με την απαγγελία με κουράζει, πολύ, σε σημείο που δε μπορώ να το ακούσω για πάνω από λίγα δευτερόλεπτα. Επειδή μου αρέσει σαν παραγωγή, θα προτιμούσα σκέτη τη μουσική, ή κάπως να υπάρχει ένα μελωδικό ρεφραίν για να σπάει αυτό το συνεχόμενο παραλήρημα. Ναι, η φωνή και ο λόγος έχουν δύναμη, δεκτό. Αλλά όταν ακούω μουσική, θέλω να ακούω και μελωδία, αλλίως είναι σαν να ακούω την Greta Thunberg να παραπονιέται για το σύστημα. Μέσα στο χάος της μη-παρθενογένεσης, συνήθως η μελωδική γραμμή είναι αυτή που κάνει ένα "ίδιο" κομμάτι να ακούγεται διαφορετικό, και κατά τη γνώμη μου, αυτό είναι και το πιο δύσκολο. Το να ακούω απαγγελία ποιήματος πάνω σε μουσική (που να μην είναι μελοποιημένο), το βρίσκω... πώς να το πω... δήθεν? Δε βρίσκω άλλη λέξη. Προσωπικά μπορώ να ακούσω μουσική που δε καταλαβαίνω τι λένε οι στίχοι - από σκληρό μέταλ μέχρι ασιατικό pop. Για μένα αυτό είναι νίκη - να σε ελκύει κάτι χωρίς να το καταλαβαίνεις. Το βλέπουμε άλλωστε συνέχεια, από De Spacito μέχρι La Cucaracha.

Οι χρήσεις των δύο δεν έχουν κανένα μέτρο σύγκρησης πέρα του χρηματικού, αν και νομίζω κατά μέσο όρο ένα midi είναι πολύ φθηνότερο από μια 12χορδη. To midi που λες κάνει γύρω στα 170. Αμφιβάλω αν βρεις αξιοπρεπή κιθάρα (και μάλιστα 12χορδη) με τόσα - στα ίδια λεφτά, η ποιότητα του midi μάλλον θα είναι καλύτερη και θα βγάλει περισσότερο value. Επίσης αν δεν έχεις καθόλου midi τότε υποθέτω ότι θα αυξήσει την παραγωγηκότητά σου, ειδικά αν θες να πειραματιστείς. Δε χρειάζεται να δώσεις και πολλά λεφτά. Εξαρτάται και από το τι θες από ένα midi (πλήκτρα/keybed, μέγεθος, knobs, faders, pads, κτλ). Η 12χορδη οκ, θα σου δώσει τον μαγικό ήχο της, αλλά μέχρι εκεί. Νομίζω λοιπόν ότι το midi έχει προτεραιότητα - αν φυσικά δεν έχεις.

Εν δυνάμει όλοι μπορούμε, απλά επιλέγουμε να μην το κάνουμε. Είναι αυτό που εν τέλει μένει, η ποιότητα του ανθρώπου αν θες. Το ότι μπορείς δε σημαίνει τίποτα. Το ότι λες ότι μπορείς σημαίνει πολλά. Το ότι δεν έχεις θέμα σημαίνει ακόμη περισσότερα.

Πάρτε μια Herman Miller και τέλος.

Γενικά η συγκεκριμένη εταιρία βγάζει αρκετές (και καλές) προσφορές ανα καιρούς

Πολύ όμορφο το όλο site, μοντέρνο, γρήγορο και αρκετά καλοσχεδιασμένο! Μου αρέσει που υπάρχουν φίλτρα όλων των ειδών και που εξαφανίζονται όταν δεν υπάρχει κάτι αφού κάνεις μια επιλογή. Ωραίο και ευκολοδιάβαστο font, και γενικά όλα είναι σε αρμονία. Λίγο Nitpicking από μένα, με αγάπη πάντα! - Θα ήταν καλό να υπήρχε και αριθμός αποτελεσμάτων προτού πατήσεις ένα φίλτρο. Παράδειγμα από το skroutz: - Στο menu bar, εγώ το Catalog θα το έβαζα να είναι πρώτο (τέρμα αριστερά) και το About δίπλα από το Contact Us (δεξιά). - Αφού κλικάρεις ένα βιβλίο, νομίζω όλα είναι πολύ μεγάλα σε διαστάσεις, με αποτέλεσμα να πρέπει να scrollάρεις πολύ για να φτάσεις στο τέλος της σελίδας. Θα το προτιμούσα να έχει λιγότερο spacing και να ήταν όλα λίγο πιο μικρά. - Δε μου αρέσει η εικόνα-banner στο Contact Us. Είναι κάπως χαμηλής ανάλυσης και φαίνεται το upscaling. - Το instagram icon φαίνεται να μη κάνει σωστό redirect σε κάποιο instagram profile, αλλά φαντάζομαι ότι μάλλον επειδή δεν έχει δημιουργηθεί ακόμα.

Τεράστιες προσφορές στα τεράστια Soundtoys plugins. https://www.soundtoys.com/

Πάντως βλέπω ότι υπάρχουν πάνω από μια εκδόσεις RockBass Streamer. LX, NT και Standard, και κυμαίνονται από 600 μέχρι και 1100. Σίγουρα θα υπάρχουν προσφορές που μπορεί κάποιος να το πάρει πιο φθηνά, αλλά 600 δε μου φαίνεται υπερβολική τιμή - τουλάχιστον όχι τόσο ώστε να αρχίσουμε να βγάζουμε θεωρίες ότι κάποιος πάει να βγάλει υπερ-κέρδος από ένα τέτοιο προϊόν. Σίγουρα θα υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις, αλλά στη συγκεκριμένη δε νομίζω.

Εκτός αν το κάνεις Αιγαλεάρα, της Αιγαλεάρας, την Αιγαλεάρα, ω Αιγαλεάρα. (πρέπει να μετακομίσω επιγόντως) Τώρα για το μπάσο, είσαι σίγουρος ότι το έχεις πάει 300 ευρώ και ήταν το ίδιο, καινούργιο? Μήπως είχες πάρει το LX? Γιατί επίσημη τιμή από το site της Warwick είναι €689.00 για 4άρι και €739.00 για το 5άρι. Υπάρει και η LX έκδοση που είναι περίπου στη μισή τιμή.

Πλάκα έχει! Το mixing είναι λίγο πίσω, το ταμπούρο λίγο χάνεται αλλά οκ, μικρό το κακό. Περίμενα το epic solo ένα προς ένα και απογοητεύτηκα βέβαια...

Βασική ερώτηση: ποιο είναι το budget? Ο σχεδιασμός αυτού του τύπου καρέκλας λέγεται bucket και βγαίνει από τα καθίσματα στα αγωνιστικά αυτοκίνητα. Λόγω αυτού λοιπόν, είναι φτιαγμένα με συγκεκριμένου τύπου "ανατομία", έτσι ώστε να κρατάνε σταθερό και να αγκαλιάζουν τον "οδηγό". Αυτό νομίζω είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που θέλουμε για το παίξιμο μουσικής. Επίσης, τείνουν να είναι πολύ ακριβές μόνο και μόνο γιατί έχουν το "gaming" στον τίτλο. Δεν είναι απαραίτητα βολικές και σίγουρα δεν κρατάνε πολύ. Στην πραγματικότητα, ειδικά οι κάτω των 300 ευρώ είναι απαράδεκτης ποιότητας, τύπου κρατάνε δε κρατάνε δυο χρόνια, και πολλά λέω. Τα μπράτσα είναι απαγορευτικά για κιθάρα. Εγώ που έχω μπράτσα στην καρέκλα μου δε μπορώ να παίξω, εκτός αν κάτσω έξω έξω. Προτιμώ ένα σκαμπό που είχα πάρει από τα jumbo 10 ευρώ. Τώρα αν όντως θες να πάρεις καλή καρέκλα gaming, η καλύτερη επιλογή είναι η Secretlab. Βγαίνουν σε διαφορετικά μεγέθη (βασισμένες στα κιλά), έχουν πτυσόμενα μπράτσα, και διάφορα, πολύ προσεγμένα σχέδια. Βγαίνει και σε PU Leather, και σε ύφασμα, και σε Napa Leather (πολύ ακριβό). Δυστυχώς είναι αρκετά ακριβές και σίγουρα δε θα τις βρεις Ελλάδα για δοκιμή. Βέβαια έρχονται χωρίς επιπλέον κόστος κατευθείαν από αυτούς. Άλλη επιλογή ίσως είναι η Anda Seat, αλλά δε τις έχω ψάξει και πολύ. Έχουν καλές κριτικές, είναι πιο φθηνές και σίγουρα θα τις βρεις κάπου Ελλάδα. Μακριά από Unbranded, και μακριά από καρέκλες του Πλαίσιο. Γενικά μακριά από το Πλαίσιο βασικά.