Alex Raptakis

Το χω φορτώσει 4 φορές στο κομμάτι που γίνεται export αυτή τη στιγμή που μιλάμε :P

Το Cubase δεν είναι τέλειο, έχει κολληματάκια, τρώει errors και φλασιές εκεί που δε το περιμένεις, αλλά πραγματικά έχει ΤΟΣΑ πράγματα που δε φαντάζεσαι, από μικρο-ρυθμίσεις μέχρι μεγάλα features που σε άλλα DAW χρειάζεσαι third party plugins. Ασχολούμαι καθημερινά και δε μπορώ να περιγράψω το πόσα έχω ανακαλύψει. Σήμερα που τελείωνα ένα κομμάτι πχ ανακάλυψα το pre-fader filtering. Κάθε βδομάδα θα βρω κάτι καινούργιο και θα ενθουσιαστώ. Μπορεί αυτό να είναι ένα απλό plugin, ή ένα τεράστιο feature. Έχω βέβαια το Pro, σίγουρα έχει παραπάνω πραγματάκια από το Artist (αν και το πήρα στην τιμή του Artist με free upgrade σε ένα special promotion). Το καλύτερο για μένα πάντως είναι πως ό,τι ήθελα να αλλάξω και να το φέρω στα μέτρα μου, βρήκα ρύθμιση και το έκανα.

Εξαρτάται από πάρα πολλούς παράγοντες. Γίνεται, αλλά δεν είναι όλοι το ίδιο. Προφανώς η σωστή καθοδήγηση είναι ένας πολύ βασικός παράγοντας, αλλά είναι και το πόσο δουλειά βάζει ο "μαθητής". Πόσο το θέλει, πόσο χρόνο αφιερώνει, πόσο εξελίσεται και σε άλλους τομείς του κλάδου, κτλ. Δε μπορούμε να τα βάλουμε όλα σε ένα σακί. Κάποιοι μαθαίνουν γρήγορα τα βασικά, και κάποια στιγμή φτάνουν ταβάνι, ενώ κάποιοι άλλοι μαθαίνουν πιο αργά αλλά με σταθερή άνοδο. Άλλοι κάνουν 10 χρόνια και δε φτάνουν πουθενά, άλλοι παίρνουν πτυχία, άλλοι γίνονται σταρς από το πουθενά.

Σωστά, χρησιμοποιεί compression για να μπει στο mixed voice.

Μια χαρά δουλεύει το αρχείο! Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με μείξη και επεξεργασία φωνής. Παίρνεις τα αρχεία και τα βάζεις σε ένα Audio Track, και τα τοποθετείς έτσι ώστε να είναι με τη σειρά, με σωστό timing, ανάλογα το tempo σου. To track αυτό, θα εμφανιστεί στον μείκτη του Cubase (MixConsole) μαζί με τα υπόλοιπα. Επιλέγοντας το track θα εμφανιστούν διάφορες ρυθμίσεις στα αριστερά, αλλά εξίσου σημαντικό είναι και το εικονίδιο "e" που μπορείς να το βρεις σε διάφορους τόπους, αριστερά, στο track, ή και στο mixconsole. Αυτό σου δίνει πρόσβαση σε ένα γρήγορο equalizer, καθός και όλα όσα έχουν να κάνουν με τις ρυθμίσεις του track (εφέ, δρομολόγηση, κτλ). Τα εφέ που αναφέρεις μπορούν να μπούν με παραπάνω από έναν τρόπο. Ο πιο γρήγορος και εύκολος, αλλά όχι ο πιο σωστός για όλα, είναι να τα τοποθετήσεις ως inserts. Ο πιο σωστός για τα εφέ βάθους είναι να δημιουργίσεις FX tracks και να τα στείλεις στο Audio track ως Send. Εκεί αποφασίζεις εσύ πώς θες να είναι το workflow σου. 1) Συνήθως στη φωνή χρησιμοποιούμε πρώτα EQ για να κόψουμε ότι εμπλέκεται με άλλα όργανα. Αυτό μπορείς να το κάνεις είτε με το γρήγορο EQ στο e, αλλά αν θες να κάνεις πιο περίπλοκες κινήσεις, μπορείς να φορτώσεις το "Frequency" σαν insert. Το συγκεκριμένο είναι φοβερό, έχει ακόμα και διαχωρισμούς mid/side και δυναμικό EQ. Δε θα τα χρειαστείς για την ώρα βέβαια. 2) Μετά μπορείς να βάλεις έναν κομπρέσορα για να ισορροπίσεις τις εντάσεις όσο θες. Ένα plugin για να το κάνεις είναι το "Compressor", και αυτό ως insert. Κάποιοι προτιμούν να βάζουν πρώτα compression και μετά EQ, είναι προσωπικό θέμα. Μπορείς να ορίσεις τη σειρά ξεκινώντας από πάνω-πάνω για το πρώτο. 3) Για Reverb μπορείς να χρησιμοποιήσεις το Roomworks, είναι πολύ ωραίο και έχει φοβερά preset. 4) Για Delay μπορείς να βάλεις διαφορά, έχει πολλά, πχ το StereoDelay Υπάρχουν χίλια-δυο πράματα που μπορείς να κάνεις, εξαρτάται πάντα και από την παραγωγή, το είδος, κτλ. Το Pro έχει αρκετούτσικα εφέ οπότε θα είναι υπέρ-αρκετό πιστεύω.

Ότι χειρότερο έχω ακούσει τελευταία...

Μπορείς να το βάλεις στο Google Drive και να το μοιραστείς με έναν σύνδεσμο.

Νομίζω ότι όλοι, λίγο-πολύ, έχουμε αυτή την εντύπωση για τον εαυτό μας. Στο κάτω κάτω, φτιάχνουμε πράγματα μέσα από τα ακούσματα μας, τις προτιμήσεις και τη ζωή μας. Δε νομίζω να έχεις εμβαθύνει τόσο πολύ σε ένα στυλ χωρίς να σε αντιπροσωπεύει και να σου αρέσει. Φυσικά μπορείς και να πειραματιστείς όσο θες. Δε σημαίνει ότι θα βρεις τον εαυτό σου σε ότι κάνεις, αλλά αν νιώθεις ότι αξίζει η προσπάθεια, εννοείται να το κάνεις!

Πολύ καλό, και ωραία μείξη! Στυλ σιγαρέτου που το ακούς και ξέρεις ότι είναι αυτός, πολύ σημαντικό.

Nick δεν έχεις κάρτα ήχου? Δες τι βγάζει στο Device class και στο Device από κάτω!

Για live παίξιμο θα έβαζα κάπου κοντά στο 64-128. Δες ξανά και το driver, να σιγουρευτείς ότι έχεις διαλέξει το σωστό μέσα στο πρόγραμμα που χρησιμοποιείς! Μερικές φορές παθαίνουν κοκομπλόκο και "επιλέγουν" ότι θέλουν μόνα τους :P

Nick αν σου βγάζει παράσιτα ίσως έχεις διαλέξει λάθος driver ή έχεις πολύ χαμηλό buffer size!!!

Δύσκολο να μη μου αρέσει κομμάτι σου Roberto, έχεις βρει το στυλ σου, σου πάει, και το κάνεις καλά! Στο συγκεκριμένο νομίζω θα ήθελε λίγο φτιάξιμο στο timing της φωνής, κάποιες φορές είναι πιο γρήγορη, τρέχει. Το σόλο της κιθάρας εμένα μου άρεσε, ταιριάζει πολύ που "πέφτει". Θα έβαζα λίγο παραπάνω βάθος και θα το έριχνα λίγο σε ένταση.

Όντως καλύτερο από το προηγούμενο, αν και αυτό φαίνεται υποφέρει από μια πολύ "γεμάτη" μείξη όπως το προηγούμενο. Πρέπει να αφήσεις τα όργανα να αναπνέουν λίγο περισσότερο, γιατί τώρα ακούγονται υπερ-συμπιεσμένα και ένα limiter στο φουλ για να πιάσεις ένταση. Μια μικρή ένσταση στη μελωδική γραμμή στο πιάνο επίσης, μου φαίνεται πολύ "παιδική" μελωδία όταν αυτή τελειώνει πάντα στην τονική, γιατί αντί να ταξιδεύουν και να ενθουσιάζουν τον ακροατή, τον ισοπεδώνουν σε κάθε φράση. Θέλει περισσότερη ελευθερία, μη το φοβάσαι ;)

Πολύ ευχάριστο και με ωραία μείξη!

To BBC Orchestra της Spitfire έχει 3 διαφορετικά versions, Discover (€49/Free), Core (€449) και Pro (€999). Τώρα είδα ότι το Discover ναι μεν έχει Dynamics αλλά είναι μόνο ένα layer... Τα παραπάνω ξεφεύγουν από τη νοοτροπία midi, είναι σαν να φτιάχνεις εντάσεις σε γενικότερο επίπεδο. Δεν είναι κάτι ;)

Αφού ανέφερες πριν BBC Orchestra, ξέρω ότι ακόμα και το Discover υποστηρίζει. Στο Cubase, το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι το εξής: 1) Πας στο Key Editor / piano roll 2) Κάτω αριστερά πατάς το + και προσθέτεις ένα επιπλέον automation lane. Μπορείς να αντικαταστήσεις και το Velocity αν δε το χρησιμοποιείς (πχ αν έχεις διαφορετικό instrument για τα staccato articulations που χρησιμοποιούν velocity). 3) Όταν πατάς το + ανοίγει ένα μενού, εκεί εμφανίζονται τα βασικά CC lanes, και ο ρόμβος είναι όποια έχουν ήδη κάποιο automation (για να μη χάνει κανείς τον μπούσουλα σε περίπτωση που γράφει με controller). 4) Διαλέγεις το CC1, το οποίο είναι πάντα το ίδιο με το Modulation Wheel σε ένα midi controller, γι αυτό και η παρένθεση Modulation. 5) Μόλις το διαλέξεις βλέπεις ένα νέο, άδειο lane 6) Παίρνοντας το Draw Tool μέσα στον Key Editor, μπορείς να αρχίσεις να σχεδιάζεις τις δυναμικές, Είτε μπορείς να το κάνεις με καμπύλες, είτε "ζωγραφίζεις", που είναι πιο γρήγορο. Για το 2ο, θα χρειαστείς κάποιο γρήγορο quantize, όπως 1/64. Προσπάθησε να μείνεις σε απαλές κινήσεις, πχ όχι τέτοιες, γιατί θα ακουστεί ψεύτικο. Όλα τα παραπάνω ισχύουν και για το Expression, που ουσιαστικά είναι η ένταση, και το χρησιμοποιούν για επιπλέον δυναμικές. Η διαφορά είναι ότι στο Modulation/Dynamics, έχουν ηχογραφηθεί διαφορετικά layers που κάνουν crossfade για να έχουν τα όργανα διαφορετική χροιά σε διαφορετικές εντάσεις. Το ίδιο μπορείς να κάνεις αν υπάρχουν ρυθμίσεις Vibrato, Portamento, ή ότι άλλη ρύθμιση έχει το VST. Αν έχεις πολλά event, σιγουρέψου ότι υπάρχει automation σε όλα ακόμα και αν είναι μια μόνο τελεία στην αρχή. Αν δεν έχει, θα πάρει το προηγούμενο που έχει διαβαστεί από το πρόγραμμα, και αρκετές φορές μπορεί να σε μπερδέψει.

Ε τώρα είναι ΠΟΛΥ πιο ισορροπημένο! Αν έπαιζες και λίγο με το CC1/Modulation για dynamics θα ήταν το κάτι άλλο!

Πολύ ευχάριστο όντως. Το ρίχνει η μείξη στα τύμπανα, μιας και είναι σαν να παίρνουν μόνο το μικρόφωνο του δωματίου. Έπρεπε να ήταν πιο in-your-face που λέμε. Τα υπόλοιπα δένουν αρκετά καλά, ιδιαίτερα με όλες τις προδιαγραφές που περιγράφεις!

Μου άρεσε ιδιαίτερα το σημείο στο 9:18, ωραίο και που το έκανες solo να το ακούσουμε αυτούσιο. Έπρεπε να ανοίξεις και ένα MixConsole να δούμε τι έχεις κάνει και εκεί! Μου φαίνεται πολύ περίεργο το να βλέπεις τις νότες στα events αντί γραμμές, αν και σε κάποια σημεία είναι πολύ πιο ευδιάκριτο το τι γίνεται έτσι. Επίσης περίεργο για μένα που δεν έχεις βάλει markers ή έστω κάποιους φακέλους, αν και βλέπω ότι έχεις χρωματίσει τα events ανάλογα τις αλλαγές. Έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να βλέπεις το πώς δουλεύει κάποιος άλλος το ίδιο πρόγραμμα. Όλο και κάτι μαθαίνεις.

Αν ηχογραφήσεις το DI (κιθάρα καρφωμένη άμεσα από την κάρτα ήχου) και βάλεις τα εφέ σαν inserts, τότε μπορείς να έχεις όσα εφέ θες πάνω, αρκεί να τα σηκώνει το σύστημα χωρίς να σου βάζει latency. Τα επεξεργάζεσαι και μετά την ηχογράφηση. Αν ηχογραφείς κατευθείαν από ενισχυτή με μικρόφωνα, πεταλιέρα, κτλ, τότε πρέπει να τα ηχογραφήσεις όπως θες να τα ακούς.

Αυτό διάβασα, νομίζοντας ότι αναφαιρόσουν σε όλα τα όργανα, μιας και διέκρινα ότι αρκετά δε πατάνε ακριβώς στο χρόνο. Ποια VST έχεις χρησιμοποιήσει στο κομμάτι αυτό? Σίγουρα πονάνε στην τσέπη, μιλάμε για πολλές εκατοντάδες ευρώ. Για κάποιον που δεν ασχολείται επαγγελματικά, το θεωρώ τρομακτικό. Από την άλλη, η ποιότητα ήχου και οι δυνατότητες που προσφέρουν είναι πολύ σημαντικά στοιχεία, ειδικά στα κλασσικά όργανα. Ο ορχηστρικός προγραμματισμός είναι όντως χρονοβόρος και ίσως εξαιρετικά βαρετός για κάποιους. Φαντάσου ότι αρκετοί μεγάλοι συνθέτες προσλαμβάνουν βοηθούς συγκεκριμένα για να κάνουν αυτή τη δουλειά του programming, ακόμα και σε πρόχειρα έργα προ-ηχογράφησης. Χρειάζεται και αρκετή γνώση όσον αφορά τη φύση του κάθε οργάνου, τις δυνατότητές του αλλά και τους περιορισμούς του (ταχύτητα, εύρος, τεχνικές) και σίγουρα μια μικρή εμπειρία στο πώς πρέπει να ακούγονται σε τελική μορφή. Κάτι που ξέχασα να αναφέρω πριν, είναι και το ότι το κομμάτι μου φαίνεται ότι "γέρνει" πολύ αριστερά. Ναι μεν τα βιολιά είναι σωστά αριστερά, αλλά μου ακούγονται πχ και τα χάλκινα τέρμα αριστερά. Κάποια vst έχουν ηχογραφηθεί σύμφωνα με τη θέση τους στην ορχήστρα, κάποια άλλα όχι. Χρειάζονται το χώρο τους και αυτά. Και αυτό μπορείς να το κάνεις όπως θες, αρκεί να υπάρχει ισορροπία πάντα.

Κατά τη δική μου γνώμη, η ιδέα του αυτοσχεδιασμού, η λογική του one-take, η έλλειψη προγραμματισμού και τα όχι και τόσο ποιοτικά VST κρατούν το κομμάτι αρκετά πίσω. Αντίθετα, διακρίνω όμορφες ιδέες που με διαφορετική διαχείριση θα μπορούσαν να λάμψουν. Συνήθως, η ορχηστρική μουσική είναι καλοστημένη, με προσεκτική δομή και ενορχήστρωση ακριβείας. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι αυτά τα χαρακτηριστικά είναι τα ακριβώς αντίθετα από αυτα του αυτοσχεδιασμού, και είναι και από τους λόγους που οι σχολές Κλασσικής και Jazz μουσικής αρκετές φορές δεν τα πάνε κάλα μεταξύ τους (δομή εναντίον ελευθερίας). Βέβαια κανείς δεν απαγορεύει σε κανένα να σπάσει τέτοιου είδους "κανόνες", αλλά εδώ υπάρχουν και άλλα θεματάκια, που φαντάζομαι ότι έχουν να κάνουν πιο συγκεκριμένα με τον αυτοσχεδιασμό. Διαβάζοντας ότι οι αυτοσχεδιασμοί σου είναι κατά 90% one take, δημιουργείται ένα επιπλέον πρόβλημα, γιατί τα περισσότερα VST που κυκλοφορούν δεν είναι φτιαγμένα live performance, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για solo όργανα που θα ακουστεί η παραμικρή λεπτομέρεια. Ακόμα και αυτά που είναι φτιαγμένα για performance, χρειάζεται καιρός και μεγάλη εξοικείωση έτσι ώστε να μπορέσει ο χρήστης να αποτυπώσει σωστά τον ήχο ενός κλασσικού οργάνου. Αυτά τα όργανα πρέπει να εισπνέουν και να εκπνέουν, να είναι γεμάτα δυναμικές, και σε ένταση και σε χροιά, με πολλών ειδών articulations κτλ. Συνεπώς, η λογική one-take είναι για μένα μεγάλο λάθος. Όλα αυτά επιτυγχάνονται μέσα από αυτό που λέμε orchestral programming. Είναι ιδιαίτερα χρονοβόρο αλλά αν θέλουμε το καλύτερο αποτέλεσμα σε τέτοιου είδους κομμάτια, είναι μονόδρομος. Ειδάλλως, έχουμε ένα αποτέλεσμα που τα όργανα μοιάζουν ψεύτικα, ακόμα και αν έχει κάποιος στη διάθεσή του τα ακριβότερα VST. Ταυτόχρονα, τα όργανα που ακούω δε φαίνεται να έχουν και πολύ ζωή. Ακούγονται αρκετά συνθετικά από μόνα τους, και μάλλον φταίνε τα συγκεκριμένα VST που έχεις χρησιμοποιήσει. Ίσως και αυτά να μην σου έδωσαν τη δυνατότητα να κάνεις πιο περίτεχνο προγραμματισμό.

Εγώ πάλι δεν είχα κάποιο θέμα αυτές τις μέρες. Όχι ότι κοιτάω συνέχεια τα βίντεό μου, αλλά όσες φορές κοίταξα, δεν είχα πρόβλημα (Firefox).