gkourmoul1

Κλιπ 1...

electronic.mp3

Χωρις να εχω ακουσει πολλους, θα ελεγα οτι λειπει το sparkle.

Νομιζω ειναι αυτο που λεει ο Στρατος, οτι ειναι πιο μαζεμενοι συχνοτικα, αλλα παντα θα υπαρχουν τρισχειροτεροι alnico για επιβεβαιωση του κανονα ("Ποτέ μη λες ποτέ"). Ειναι παρεξηγημενοι αρκετα. Ενα καλο σετ, προσωπικα, δεν θα το ξεχωριζα αναμεσα σε αlnico με μια απλη ακροαση.

Μιλω για τους κεραμικους της mim tele. Υπαρχουν εξαιρετοι κεραμικοι, γενικοτερα. Εχω κεραμικους που εχουν κρυσταλλινο ηχο.

Ουδετερο γηπεδο ειναι ενας ενισχυτης με ενα vol και ενα tone. Οχι ενας ενισχυτης που για να τον ρυθμισεις να ακουγεται ωραια πρεπει να τον δοκιμαζεις 2 ωρες, ειδικα με πριματους μαγνητες. Οι κεραμικοι, οι οποιοι εχουν ανυπαρκτα πριμα, αιθανονται εντος εδρας με τον ενισχυτη της δοκιμης. Αρα, δικαιο θεωρω οτι ειναι να δοκιμαζεις την καθε κιθαρα οπως θα τη ρυθμιζες για να ευχαριστηθεις ηχο, και απλα στο τελος θα επελεξεις ποια σε ευχαριστησε περισσοτερο.

Για να ειναι δικαιο πρεπει να ειναι στην ιδια ενταση, και στη βελτιστη ρυθμιση για καθε κιθαρα ξεχωριστα. Ετσι μπορουμε να κρινουμε τον καθε μαγνητη βασισμενοι στο 100% της αποδοσης του. Βεβαια, η απαντηση μου πιθανον να μην αλλαζε, και να μου αρεσε και παλι το Νο 2.

Η πρωτη ειναι με alnico, και μαλιστα σχετικα hot οπως τους ακουω. Η δευτερη ειναι με κεραμικους. Απ' οτι καταλαβα, διασκεδασες περισσοτερο με τη δευτερη. Ταιριαζει περισσοτερο στον ενισχυτη. Η πρωτη ηταν καπως αψυχη καθως της λειπουν χαμηλομεσαια (ηθελε αλλη ρυθμιση). Απο τα δυο κλιπ προτιμω το 2ο, αν και δεν μου αρεσουν καθολου οι μαγνητες.

Πιο εύκολα διακρίνονται οι διαφορετικοί παίκται, παρά το διαφορετικό σεταπ.

Μια ροκ βερσιόν του κομματιού... Φίλοι και Αδελφοί (remastered & remixed).mp3

Introduction: είναι η εισαγωγή του κομματιού που μας δίνει συνήθως το ύφος, την διάθεση αλλά και την τονικότητα, που θα ακολουθήσει το κομμάτι. Verse: είναι το κουπλέ, ο βασικός κορμός του τραγουδιού. Συνήθως στις απλές μουσικές φόρμες το κουπλέ έχει τα ίδια μελωδικά και αρμονικά στοιχεία με διαφορετικούς στίχους σε κάθε επανάληψή του. Refrain: συνήθως ακολουθεί το verse και είναι από τα σημαντικότερα μέρη ενός τραγουδιού. Έχει τα ίδια μουσικά στοιχεία αλλά και του ίδιους στίχους σε κάθε του επανάληψη και πρέπει ο arranger να δώσει τον καλύτερο του εαυτό σε αυτό το σημείο ώστε να μείνει στα αυτιά του ακροατή. Chorus: πολλές φορές καταχρηστικά λέμε και το ρεφραίν έτσι. Στη μουσική Jazz χρησιμοποιείται για τα μέρη που αποτελούν το βασικό θέμα του τραγουδιού. Pre-chorus: στις πιο σύνθετες φόρμες μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα εισαγωγικό ρεφραίν. Bridge: γέφυρα. Είναι ένα σημείο του τραγουδιού που ενώνει το verse με το chorus και συνήθως είναι ένα ολοκληρωμένο μουσικό μέρος, όπου πολλές φορές έχει έναν ενωτικό χαρακτήρα και ο στίχος του. Interlude: ιντερλούδιο (διάλειμμα). Μοιάζει με την γέφυρα, αλλά εδώ έχουμε ένα μικρό μέρος, συνήθως ορχηστρικό, που μπορεί να μοιάζει ή να είναι ένα μέρος της εισαγωγής. Solo/instrument: αυτοσχεδιαστικό μέρος και συνήθως προσδιορίζουμε στον αυτοσχεδιαστή σε ποιά μέρη του τραγουδιού θα παίξει. Coda/outro: ένα μέρος διαφορετικό από τα υπόλοιπα που παίζουμε για να ολοκληρώσουμε το τραγούδι μας. Middle eight: είναι ένας μουσικό όρος που θα το συναντήσετε στην αμερικάνικη ποπ σκηνή. Είναι οκτώ μέτρα στην μέση ενός κομματιού με διαφορετική αρμονία και μπαίνει σε κάποιες φόρμες για να σπάσει την μονοτονία των επαναλήψεων μεταξύ verse/chorus. Μπορεί να έχει και σολιστικό χαρακτήρα και βέβαια μοιάζει με το bridge. Ad lib: με τον όρο αυτό δίνουμε στον εκτελεστή ¨ένα ανοιχτό τέλος¨ να τελειώσει το κομμάτι όταν αυτός νιώσει ότι πρέπει. Tag: είναι μία επαναλαμβανόμενη ιδέα πού έχουμε πάρει συνήθως από ένα σημείο του κομματιού. Την χρησιμοποιούμε στο outro, για να ολοκληρώσουμε το τραγούδι μας, καθυστερώντας σκόπιμα το τελείωμα του. Hook: ένας όρος που υιοθετήθηκε από το 1960 και μετά στην Pop music και σημαίνει το πιο επιτυχημένο σημείο του κομματιού, που ο ακροατής δεν μπορεί να ξεχάσει ποτέ. Μπορεί να είναι ένα οποιοδήποτε μέρος του τραγουδιού, η εισαγωγή, η γέφυρα, το ρεφραίν κτλ. Είναι το πιο χαρακτηριστικό του μέρος και αυτό που θα κάνει ουσιαστικά το τραγούδι μας διαχρονικό. Πηγη: http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=News&file=article&id=4513

Αναφερομουν στο πρωτο σκελος της απαντησης σου. Οπως το ακουω, και το φανταζομαι πανω στην ταστιερα, σιγουρα θα χρησιμοποιουσα μεμονωμενα κομματια και συνδυασμους των, πανω στο παιξιμο μου. Μακαρι να ειχα τη μιση σου ορεξη για μελετη.

Πολυ ωραιο. Και κρυβει, οντως, αρκετη δουλεια. Το line αυτο που χρησιμοποιειται? Χρησιμοποιειται και ως ολοκληρο, ή κανεις συνδυασμους απο επιμερους θεματα?

Ο διδυμος αδερφος του @cos_dr εισαι?

Τα downloads που βλεπεις δεν ειναι πραγματικα. Μη πιστευεις το νουμερο. Ενα pm να μου στειλεις με ενα κλιπ, αυριο θα δεις 50 downoads.

Αυτο και μονο, για μενα, διδει ιδιατερη αξια στο εργο σου. Δεν θα αλλαζα ουτε λεξη απο τους στιχους. Και περι απλης αρμονιας που εχεις στο κομματι μην κολλας. Τα πρωτα μου κομματια λιγους μηνες πριν, δυο ακορντα ειχαν ολα και ολα. Δεν αντεχα περισσοτερη πολυπλοκοτητα. Τα επομενα ηταν πιο συνθετα και με παραπανω δημιουργικοτητα. Συνεχισε.

Δημητρη, εσυ δημιουργεις κατι για την παρτη σου, ή για να "πουλησει"? Ποιο ειναι το κριτηριο που πρωτιστως θετεις, να αρεσει στους πολλους ή να εκφραζει πρωτα εσενα, αδιαφοροντας για το εμπορικο κομματι του θεματος? Προσωπικα, ο,τι κανω το κανω για μενα. Να αρεσει εμενα. Λεω ακριβως αυτο που θελω να πω, πολλες φορες με πολυ ντεμοντε τροπο. Αδιαφορω εαν θα αρεσει σε αλλους δυο ή διακοσους δυο. Πρωτιστως, αυτο που κανουμε εδω μεσα ειναι τεχνη. Δεν ειναι προϊον εκμεταλλευσης (για καποιους ειναι) ωστε να αναγκαζομαστε να κρινουμε την εμπορικοτητα και την πληροτητα του σαν προϊον.

1. Συμφωνω απολυτα. Μου αρεσε και εμενα. Βεβαια, θελει πολληηη δουλεια η παραγωγη. 2. Για το μικροφωνο συμφωνω. Η εγγραφη ειναι της πλακας. Για τη φωνη διαφωνω. Δεν χρειαζεται κανεναν αλλο για να λεει το κομματια του, καθως εχει εξαιρετη φωνη, ιδανικη για τα δικα του κομματια. (Η φωνη του) Μπορει να δωσει ακομη περισσοτερη ατμοσφαιρα στα κομματια. Μια καλυτερη και με μεγαλυτερη ευρος φωνη δεν ειναι απαραιτητο οτι μπορει να το κανει αυτο. Η "ασταθεια" και το μικρο ευρος ερχονται δευτερα, πισω απο την ερμηνεια. Και ο Πανος το 'χει. Θελει ακομα δουλεια, σιγουρα. Και ποιος δε θελει, αλλωστε. 3. Διαφωνω 100%. Το μηνυμα που διδει ειναι απλο και κατανοητο. Αυτο θελει να πει ο ποιητης, προφανως εχει (σεβαστο) λογο που το λεει, και αυτο ειναι τεχνη. Οπως δεν θα μπορουσα να κρινω καποιον για το τι ζωγραφιζει σε εναν καμβα, ετσι δεν θα μπορουσα να κρινω καποιον για αυτα που γραφει σε μια κολλα χαρτι. Ισα ισα, δεν τη παλευω καθολου να διαβαζω στιχους που πρεπει να εχω τεσσερα πτυχια φιλοσοφιας για να τα καταλαβω.

Απιστευτος

Με ενοχλει η εντονη ατακα στην στρατ. Μου αρεσει ο πιο "ισορροπημενος" και μαλακος ηχος της τελε. Αυτα επιασα απο το ηχειο του κινητου.

Χρειάζεσαι πολλή πολλή δουλειά για να ακουστείς σωστά στο κομμάτι αυτό. Καλύτερα να επιλέγεις πιο εύκολα κομμάτια. Επίσης, δεν ακούω διάφραγμα να πολυδουλεύει. Φουλ λαιμός. Ίσως είναι και η ιδέα μου.

Δεν ειμαι κανας ειδικος, αλλα οι ψηλες νοτες βγαινουν, πιο επιτυχημενα, απο κροταφους/ματια μερια. Κλασικο παραδειγμα, freddy mercury. Το χρησιμοποιουσε κατακορων..

Πολυ καλο. Η φωνη ακουγεται πολυ "πανω" απο το κομματι. Προσπαθησε με καποιο preset eq και λιγοτερο reverb, να την βαλει "μεσα" στο κομματι.

Αλλο ηχειο δουλευει για τις χαμηλες (στερνο), αλλο για μεσαιες (στομα) και αλλο για ψηλες (μετωπο). Τοποθετουμε τον ηχο αναλογα με τη νοτα...