kpeyos

Όχι είναι πολλά για R7 του 2012. Ακόμη και σε τέλεια κατάσταση. Δες το edit στο 1ο σχόλιο μου.

Πιθανότατα κάποια πατέντα στο trussrod, ίσως επειδή είχαν φαγωθεί οι βόλτες και δε δούλευε στη θέση που ήταν. Κατ' αρχάς πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι το truss rod δουλεύει προς όλες τις κατεθύνσεις άνετα κι έυκολα, για να μην έχεις εκπλήξεις (κι αυτό βέβαια όσο μπορείς να τον εμπιστευτείς). Δεύτερον η τιμή θα πρέπει να είναι θεαματικά χαμηλή, θα έλεγα κοντά στο διχίλιαρο αλλιώς δεν αξίζει να ασχοληθείς. Πρώτον γιατί όπως κι εσύ έχεις αμφιβολίες, έτσι θα δυσκολευτείς πολύ και να την πουλήσεις και δεύτερον αν πες σου βγάλει πρόβλημα στο trussrod κι έχεις πληρώσει μέχρι 2 χιλιάρικα μπορείς να την πας για φτιάξιμο και να είσαι πάλι μέσα στο range που οριακά αξίζει τον κόπο. Edit: Τώρα θυμήθηκα ότι το 2012 όλη η σειρά Custom Shop της Gibson έχει τα laminated fretboards και έχει τη χαμηλότερη μεταπωλητική αξία έτσι κι αλλιώς. Πρέπει να το λάβεις και αυτό υπόψιν. Δε λέω ότι θα αλλάζει κάτι στον ήχο αν σκοπέυεις να την κρατήσεις για πάντα αλλά επειδή το "για πάντα" είναι πολύς καιρός για gear καλό είναι να μπορείς να πάρεις τα χρήματά σου πίσω πουλώντας.

Σχολιάζεις κάτι που δεν έχω πει. Δεν είχα ποτέ blue screens ή freezing. Όταν όμως μια κάρτα μπορεί να παίζει καλύτερα και να "κατεβαίνει" σε latency με τον Asio σε σχέση με τον εργοστασιακό της driver, καλό δεν το λες. Το ότι βρήκα αυτή την πληροφορία στο gearspace ως απάντηση σε άλλους κατόχους που είχαν παρόμοια ζητήματα, όχι αποκλειστικά με τη Forte αλλά γενικότερα με τις κάρτες της Focusrite, εμένα μου λέει πολλά. Το ότι η Focusrite εβγαλε μια premium κάρτα για home use για να χτυπήσει την babyface και την duet, της έβαλε πολύ καλούς προενισχυτές και converters και δεν της έφτιαξε drivers της προκοπής, επίσης μου λέει πολλά. Ξαναείπα δεν εχουν όλοι τις ίδιες απαιτήσεις αλλά το γεγονός ότι πήγες σε RME, που το κύριο πλεονέκτημά της είναι ότι έχει κατά γενική ομολογία τους καλύτερους drivers για windows, και δεν την αλλάζεις, δείχνει ότι για κάποιους είναι σημαντική παράμετρος.

Δεν είμαι υπερβολικός. Ισχύει στο ακέραιο. Μάλιστα την πληροφορία τη βρήκα για την Forte στο Gearspace και μου έκανε εντύπωση. Αλλά το δοκίμασα και ισχύει. Χαμηλότερα latencies και λιγότερα glitches. Θα πρότεινα σε όποιον δουλεύει με Focusrite να κάνει μια δοκιμή. Ένα λεπτό παίρνει έτσι κι αλλιώς. Λένε ότι οι drivers της για OSX είναι καλύτεροι, αλλά δεν έχω δοκιμάσει. Επίσης, δεν μπορώ φυσικά να ξέρω για όλη τη σειρά της Focusrite αλλά αν συζητάμε για τις Clarett, η Forte ήταν σε εντελώς άλλο level: σε επίπεδο RME Babyface και Apogee Duet και σε παρόμοιο price range. Μάλιστα οι προενισχυτές της μου άρεσαν πολύ περισσότερο από της RME και περισσότερο ακόμη και από της Apogee που είχαν μεν περισσότερο punch αλλά μου ακούγονταν πιο "στενοί" (όποιος κατάλαβε κατάλαβε) -(Edit: Μου φαινόταν ότι η Apogee "έκοβε" μπάσα). Γι αυτό και έχω ακόμη την Forte: Γιατί παρόλα τα προβλήματά της μπορώ να γράψω με φορητότητα οτιδήποτε χωρίς να αισθάνομαι ότι μου λείπει το εξωτερικό preamp. Παρόλα αυτά έχω σκεφτεί πολλές φορές να τη βάλω στις αγγελίες και να πάρω κάτι με καλύτερους drivers. Όσο για την Scarlett είχα μια V2 η οποία δε μου άρεσε σε κανένα level, είχε κι αυτή διάφορα ζητήματα, την οποία όμως δεν κράτησα πολύ γιατί βρήκα τη Forte ευκαιρία κι αναβάθμισα. Σε μια Scarlett V1 φίλου όλες οι κιθάρες peakαραν, αλλά αυτό δεν ήταν θέμα drivers αλλά προενισχυτών μάλλον. Πάντως η V1 ήταν εντελώς άχρηστη για κιθαρίστες. Γενικά οι Scarlett έκαναν τη φήμη τους ως οι πρώτες πολύ φθηνές κάρτες που παίζανε, όταν στο ίδιο price range δεν υπήρχε τίποτα το αξιόλογο. Σήμερα δεν βρίσκω κανένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε αυτές. Και τα παράπονα γι τους drivers στα fora συνεχίζονται απ όσο διαβάζω. Απλά πρόλαβε κι έκανε όνομα κι έτσι σήμερα είναι κάτι που προτείνεται με κλειστά (όντως) μάτια. Τώρα αν απλά κάποιον τον ενδιαφέρει μια light μίξη, όλες θα κάνουν τη δουλειά. Αν θέλει software monitoring όμως για effects, virtual instruments κλπ, ας κοιτάξει καλύτερα αλλού. Και γιατί να μην κοιτάξει δηλαδή αφού το νόημα είναι να πάιρνεις το καλύτερο δυνατό που μπορούν να σου προσφέρουν τα χρήματά σου. Οι κάρτες που πρότεινα σε παρόμοιο price range έχουν πολύ καλά reviews. Την presonus την έχει και φίλος μπασίστας που συνεργαζόμαστε και είναι μια χαρά. Η ποιότητα της UA νομίζω δεν είναι κάτι που συζητείται. Και όλες αυτές και μαζί η Arturia δίνουν και πολύ περισσότερα και χρήσιμα "δώρα". Η UA για plugins για mixing περισσότερο, η Arturia περισσότερα synths και η Presonus ένα πάρα πολύ καλό DAW συν τοις άλλοις.

Ναι, έχω την Forte και πριν είχα τη Scarlett. Και απ ότι διαβάζω η κατάστασή της δεν έχει βελτιωθεί ιδιαίτερα. Συνήθως ο ASIO driver παίζει καλύτερα και με μικρότερα latencies απ τους drivers της Focusrite. Που από μόνο του λέει τα πάντα. Έχω κρατήσει τη Forte μόνο και μόνο λόγω των προενισχυτών που μου αρέσουν πάρα πολύ.

Καλησπέρα. Νομίζω ότι και η Universal Audio Volt και η Arturia Minifuse μου φαίνονται καλύτερες προτάσεις απ την Scarlett. Πρώτον γιατί οι drivers της Focusrite είναι γνωστοί μόνο για τα προβλήματά τους και δεύτερον και γιατί και η UA και η Arturia δίνουν πολύ καλύτερα "δώρα" σε software μαζί με την κάρτα. Αν μάλιστα ξεκινούσα με τις γνώσεις που έχω τώρα θα πήγαινα ένα τσικ πιο πάνω σε budget και θα έπαιρνα αυτην: https://www.thomann.de/gr/universal_audio_volt_276.htm , μιας που θεωρώ ότι ενσωματωμένος compressor είναι must για tracking σε κάποιες περιπτώσεις οπότε ξεμπερδεύεις μια και καλή. Όσο για εύκολο DAW, o αδιαμφισβήτητος βασιλιάς της ευκολίας είναι το Presonus Studio One. Όλα είναι drag & drop και όποιος έχει συνηθίσει τα windows το μαθαίνει πανεύκολα + ότι έχει πολλές σύγχρονες ευκολίες χωρίς να γίνεται υπερβολικό όπως κάποια άλλα. Αν καταλήξεις σε αυτό θα μπορούσες είτε να ξεκινήσεις με μια φθηνή έκδοση ή να αγοράσεις απευθείας αυτό το πολύ καλό interface που το δίνει δώρο: https://www.thomann.de/gr/presonus_studio_26c.htm Για πρώτο μικρόφωνο εγώ θα πήγαινα απευθείας στο κλασικό δυναμικό Shure SM58 https://www.thomann.de/gr/shure_sm58.htm. Γράφει πολύ ωραία και φωνές και κιθάρες και ως αρχάριος θα έχεις πολύ λιγότερα προβλήματα απ ότι με τα φθηνά πυκνωτικά. Βασικά η γνώμη μου είναι ότι τα πυκνωτικά κάτω απ την περιοχή του 1000ρικου περισσότερα προβλήματα δημιουργούν, παρά λύνουν. Βέβαια εγώ έχω σταματήσει να γράφω με mics στο σπίτι τις ηλεκτρικές κιθάρες πλέον. Πηγαίνω απ τον ενισχυτή-attenuator-impulse response κι έχω πολύ πολύ καλύτερο αποτέλεσμα και ευελιξία.

Ένα απλό active di είναι. To συνδέεις και απευθείας στην κάρτα ήχου για να φορτώσει σωστά τους μαγνήτες και να γράψεις direct αλλά λειτουργεί και ως buffer αν το βάλεις πριν τα πετάλια/ενισχυτή. Δεν είναι load/attenuator. Απλά σε κάποια live με έχει βοηθήσει το ground lift που έχει. Σε άλλα όχι. Υπάρχει και πιο φθηνό στον Thomann με 10 ευρώ για να κάνεις δοκιμή, αλλά αυτό το εχω δοκιμάσει και είναι οκ, κάνει τη δουλειά. Είναι μια ιδέα απλά, δεν εγγυώμαι κάτι. https://www.thomann.de/gb/onlineexpert_page_di_boxes_the_earth_lift.html

Δες αυτό μπας και σου κάνει δουλειά: https://www.thomann.de/gr/behringer_di100_ultra_di.htm Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλη εύκολη λύση. Aν δεν έχεις, τσέκαρε και το καλώδιο της κιθάρας να είναι dual shielded, μήπως βοηθήσει. Δεν είναι ακριβά κι αυτά πλέον.

OK, δεν το κατάλαβα καλά εγώ πριν απ την περιγραφή. Βέβαια και πάλι δεν αποκλείω το να πρόκειται ουσιαστικά για pickup noise μιας και φαίνεται ότι το πρόβλημα εστιάζεται στους "συνήθεις υπόπτους". Αν όντως υπάρχει θέμα με τις γειώσεις μπορείς και πάλι να δοκιμάσεις κάποια πράγματα. Κατ' αρχάς σύνδεσε με ένα πολύπριζο όλον τον εξοπλισμό σου σε μία μόνο πρίζα (αν δεν το έχεις κάνει ήδη) και δες αν βελτιώνεται η φάση. Μετά αν έχεις πετάλια, δοκίμασε μπαταρίες ή isolated power supply. Μπορείς να πάρεις κι ένα active di και να συνδέσεις τις κιθάρες εκεί με το ground lift, να δεις αν βελτιώνεται επίσης η κατάσταση. Μπορείς και να ξεκινήσεις να αποσυνδέεις ηλεκτρολογικό εξοπλισμό (air conditions, τηλεοράσεις, κεραίες, ακόμη και ψυγεία) να δεις αν υπάρχει διαφορά. Μετά καλύτερα κάποιος ηλεκτρονικός/ηλεκτρολόγος που ασχολείται με μουσικά όργανα και κιθάρες και μπορεί να καταλάβει τί παίζει. Ίσως ο μπαρμπα-Μήτσος που περνάει καλώδια και αλλάζει ασφάλειες να μη μπορέσει να καταλάβει για να σε βοηθήσει. Shielding μπορούν να σου κάνουν σχεδόν όλοι οι τεχνικοί κιθάρας και ηλεκτρονικοί που ασχολούνται με όργανα. Οι P90s είναι διαβόητοι για τον θόρυβο που πιάνουν. Εγώ πάντως φοβάμαι να πάρω κιθάρα με P90s σε live.

Αν κατάλαβα καλά δεν έχεις πρόβλημα με ground loops, και άρα με τα ηλεκτρολογικά του σπιτιού, αλλά με αυξημένο pickup noise. To ότι στο προηγούμενο σπίτι έπαιζαν πιο αθόρυβα τα όργανα μπορεί να δείχνει πολλά πράγματα: 1. Οι κιθάρες τωρα βρίσκονται πιο κοντά σε οθόνες ή λάμπες. 2. Έχεις λάμπες φθορισμού ή έχεις ροοστάτες αντί για διακόπτες. Αν ισχύουν αυτά, κλείνεις λάμπες, απομακρύνεις οθόνες. 3. Έχεις κοντά στο σπίτι σου δίκτυο διανομής Πρέπει η κιθάρα να μην "κοιτάζει" προς την πλευρά του δικτύου. 4. Έχεις άλλον ηλεκτρολογικό εξοπλισμό που επηρρεάζει τη κιθάρα. Αποσυνδέεις και τσεκάρεις. Στη θέση σου επίσης οπωσδήποτε θα πήγαινα σε shielding κλωβού στην κιθάρα. Το έχω κάνει κι έχει τεράστια διαφορά, χωρις αλλοίωση ήχου. https://www.thomann.de/gb/allparts_copper_shielding_tape_strip.htm https://www.thomann.de/gb/goeldo_el900_profi_shield_screen.htm Απ τη στιγμή που οι κιθάρες με noiseless ή humbuckers δεν έχουν θέμα, επαναλαμβάνω ότι δεν νομίζω ότι έχεις θέμα με γείωση και δε νομίζω ότι χρειάζεται ηλεκτρολόγος.

Νομίζω ότι τα 3-4 χιλιάρικα αναφέρθηκαν γι αυτούς που θα έχουν το όργανο στη ζωή τους για πολλά πολλά χρόνια στο μέλλον. Και με βάση αυτή τη λογική θα συμφωνήσω: δηλαδή αν είσαι παίκτης και θες μια κιθάρα Χ μοντέλο, πάρε απ την αρχή μια καλή και καθάρισες. Μπορεί να φαίνονται έως και αστρονομικά τα χρήματα για δυο κομμάτια βαμμένο κσύλο, αλλά θα σου κοστίσει λιγότερο απ το να αγοράζεις-μοντάρεις-πουλάς-ανεβαίνεις, που κάνουμε οι περισσότεροι. Επίσης θα εκτιμήσεις και τα χρήματα στο όργανο πολύ περισσότερο απ το αν αγόραζες καινούργιο κινητό κάθε 2 χρόνια κι αν την προσέξεις την καλή κιθάρα θα έχεις και τα λεφτά σου στην άκρη. Τώρα εννοείται ότι αν είσαι αρχάριος δε θα πας σε τέτοιο budget. Έτσι κι αλλιώς ακόμη και το kit απ τον Thomann των 90€ ευρώ σήμερα πάιζει να είναι καλύτερο απ την κιθάρα που αγόραζες με έναν βασικό μισθό στην Ελλάδα πριν 30 χρόνια. Δε θα σε σταματήσει μια φθηνή κιθάρα απ το να παίξεις, ούτε θα σε απογοητεύσει. Αλλά μεταξύ των δύο υπάρχουν άπειρες ενδιάμεσες καταστάσεις, αν παίζεις μεν αλλά τα οικονομικά δεν το επιτρέπουν. Το price scaling σήμερα φτάνει σε διαφορές 200εύρου, οπότε σίγουρα μπορείς να καλυφθείς. Δε διαφωνώ με το να ξεκινάς απ τους μαγνήτες. Αλλά ακόμη και pickup makers απ τον Παπαδαντωνάκη μέχρι τον Fralin, που δεν έχουν κσύλα να πουλήσουν, θα σου πουν ότι δεν ακούγονται όλοι οι μαγνήτες καλά σε όλες τις παρόμοιες κιθάρες. Τα εγγενή χαρακτηριστικά του κάθε οργάνου είναι αυτά που συνδυάζονται για το τελικό αποτέλεσμα. Οπότε καλό είναι και το υπόλοιπο όργανο να έχει πέντε βασικά για να μπορεί να παίξει με τους μαγνήτες που σ αρέσουν. Φαντάζομαι όμως τί κράξιμο θα έτρωγε ο guru των single coils Fralin αν έβγαινε και έγραφε εδώ ότι έβαλε την Αllparts να βγάλει necks με τα δικά του specs γιατί "του ακούγονται καλύτερα" τα χοντρά μπράτσα.

Οι μαγνήτες λειτουργούν επαγωγικά, αλλά με τον ίδιο τρόπο που παίζεις λα κι ακούγεται απ τον ενισχυτή σου λα κι όχι σόλ μεταφράζονται και τα υπόλοιπα στοιχειά της κυματομορφής, όπως η αττάκα και οι αρμονικές που δίνουν τη χροιά στο όργανο. Με λίγα λόγια μεταφράζεται όλη η ταλάντωση της χορδής. Από κει και πέρα έχουν και κατασκευαστικές ιδιομορφίες. Οι υψηλές συχνότητες λόγω του μικρού μήκους κύματος που έχουν δυσκολεύονται να "περάσουν" τυλίγματα με υψηλές αντιστάσεις και μικρή διατομή. Αντίθετα μαγνήτες με ισχυρότερο πεδίο ενισχύουν τα παραγόμενα ρεύματα και βοηθούν περισσότερες υψηλές συχνότητες να περάσουν το τύλιγμα του μαγνήτη. Όταν συμβαίνει το τελευταίο, το ισχυρό μαγνητικό πεδίο "αντιστέκεται" περισσότερο στην κίνηση των χορδών, περιορίζοντας το sustain σε σχέση με ένα ασθενές μαγνητικό πεδίο. Όλοι αυτοί οι παράγοντες δίνουν στον κάθε μαγνήτη μια ισχυρή ταυτότητα σε ότι αφορά το eq και το filtering. Μετά φυσικά υπάρχει και το κύκλωμα της κιθάρας με ποτενσιόμετρα κλπ, το οποίο είναι κι αυτό ένα φίλτρο. Όπως ξέρει όμως όποιος έχει χρησιμοποιήσει eq και φίλτρα, οι δυνατότητές τους δεν είναι άπειρες. Δεν μπορούν να δημιουργήσουν κάτι που δεν υπάρχει, ούτε να ενισχύσουν επιτυχημένα κάποιο πολύ ασθενές στοιχείο. Αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να έχουμε υπόψιν όταν προσπαθούμε να "διορθώσουμε" τον ήχο μιας κιθάρας αλλάζοντάς της μαγνήτες. Δεν παίζουν όλες οι κιθάρες το ίδιο καλά με όλους τους μαγνήτες. Αν το όργανο "δεν το χει", ο μαγνήτης δύσκολα θα του το δώσει. Ακόμη περισσότερες φορές όμως ξεκινάμε απ τους ίδιους τους μαγνήτες σαν βασικά δομικά στοιχεία. Οπότε προσπαθούμε να φέρουμε και την υπόλοιπη κατασκευή στα σωστά specs ώστε αυτοί να λειτουργήσουν με τον ίδιο τρόπο: Κάποιοι θέλουν να πάρουν μια Les Paul που θα παίζει καλά με έναν PAF style μαγνήτη. Kάποιοι άλλοι μια Τelecaster που θα παίζει Bakersfield με έναν παραδοσιακό tele μαγνήτη. Άλλοι, μια Εsquire που όμως θα έχει ένα πιο overwound μαγνήτη για να κοντρολλάρει τα πρίμα που περνάν απ την έλλειψη filtering του κυκλώματος. Οι μεταλλάδες μπορεί να ψάχνουν μια Les Paul των 6 κιλών, που δε θα λασπώνει με overwound μαγνήτες ή EMG. Οι jazz players μια κιθάρα που να παίζει καλά με έναν charlie christian. Οι rockabillies μια κιθάρα που να ακούγεταιο σωστά με filtertrons ή dearmonds. Και συνήθως το "σωστά" σε όλες αυτές τις περιπτώσεις έχει να κάνει με συγκεκριμένα references μιας που στην pop μουσική ελάχιστους τους ενδιαφέρει η πρόοδος και το τέλειο αποτέλεσμα.

Έχει ένας κολλήτός μια Grosh Tele. Όποιος την έχει πιάσει στα χέρια του ορκίζεται ότι είναι η καλύτερη Tele που έχει ακούσει. Δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο αν βγάλουμε απ την εξίσωση κατασκευή και ξύλα: Gotoh hardware / brass sadles / Fralin μαγνήτες/6105 τάστα. Έχω και εγώ μια Tele. Gotoh hardware, brass saddles, 6105 ταστα και οι ίδιοι Fralin μαγνήτες. Αν καταφέρει κάποιος να την κάνει να ακουστεί σαν την Grosh ρυθμίζοντας μόνο το ύψος των μαγνητών θα βγώ και θα πώ ότι τόσα χρόνια γράφω μπούρδες. Αλλά μιας κι εχω σετ μαγνητών που έχουν μπει οι ίδιοι, κάποιες φορές και με το ίδιο wiring, σε τρεις και τέσσερις και πέντε διαφορετικές κιθάρες του ίδιου πάνω κάτω στυλ με πολύ διαφορετικά αποτελέσματα κάθε φορά, I will beg to differ. Συμφωνώ. Αλλά κάποιες φορές έχεις κάποιες σταθερές. Θες την κιθάρα που ακούγεται μ έναν συγκεκριμένο τρόπο. Μπορεί μάλιστα να ξεκινάς απ τον μαγνήτη. Να θες μια Tele που ακούγεται καλά με έναν overwound nocaster μαγνήτη. Η μια Les Paul που να μη λασπώνει με EMGs. Μπορώ να γράφω τέτοια παραδείγματα, που οδηγούν κατά την ταπεινή μου γνώμη σε συγκεκριμένα specs, όλη μέρα.

Ούτε ο ενισχυτής έχει σημασία, ο ήχος βγαίνει απ τα ηχεία του εκάστοτε ακροατή.

Έχω πίστη στη Mooer...? Ευτυχώς για εμάς τους καταναλωτές όσο μπαίνουν περισσότεροι παίκτες στο παιχνίδι, και οι τιμές συμπιέζονται και καλύτερα προϊόντα βγαίνουν σε μικρότερους χρόνους. Αυτό συμβαίνει τώρα με τα modelers. Πριν 15 χρόνια έπαιζε η Fractal μόνη της. Τώρα υπάρχουν όλο και περισσότερες εταιρείες, οι οποίες έχουν ήδη αξιόλογα προϊόντα: Βλέπεις clips στο youtube όπου η Mooer GE300 την οποία την βρίσκεις μεταχειρισμένη 400€, να συγκρίνεται ανερυθρίαστα με το AXEFXII σε amp sims. Ήδη έχει βγάλει και το ocean machine που είναι βασισμένο στους αλγόριθμους των delays και των reverbs της Fractal. Βλέπειςεπίσης ότι η Fractal αναγκάστηκε ήδη να ρίξει στο παιχνίδι το FM3, το οποίο, και διόρθωσέ με αν κάνω λάθος, απαξιώνει εντελώς το προηγούμενο AXE FXII, αλλά και σε μεγάλο βαθμό ακόμη και το καινούργιο AXE FXIII, μιας που οι περισσότεροι δεν ενδιαφέρονται για όλα αυτά τα options που προσφέρει το τελευταίο. Πες μου αν θα έκανε κάτι τέτοιο 10 χρόνια πριν. Απ' την άλλη ο Orange είναι discontinued κι η τιμούλα του, όλo και τσιμπάει...???

Επιμένεις στα οικονομικά, αλλά αν πάμε κι εκεί την κουβέντα, τουλάχιστον τα λεφτά που θα δώσεις για τον ενισχυτή κάπου μένουν. Θα στο θυμίσω όμως αυτό σε κανα τριάρι χρόνια όταν θα περάσω να πάρω το modeler σου (αν δεν έχει ήδη βγάλει καλύτερο η Mooer μέχρι τότε), με τα λεφτά που θα χω βγάλει απ την πώληση του Tiny Terror combo που έχω για practice ???

Μιλάμε για 1.000 ευρώ γιατί η συζήτηση ξεκίνησε απ το σχόλιο του @JimmyPap που αναρωτιώταν "ποιός δίνει 1.000 ευρώ για ενισχυτές όταν μπορείς να αγοράσεις modeler?" Επίσης ναι, δεν κάνουν όλοι οι handwired 3.000€, δεν είπα εγώ να αγοράσεις custom order Metropoulos ή Two Rock. Ας πιάσει πρώτα τον "ετοιματζίδικο" AC15HW των 800 ευρώ και μετά βλέπουμε ??? Αλλά ναι, μη με βάζεις κι εσύ να κράζω τα modelers. Δεν είπα εγώ ότι δεν κάνουν δουλίτσα και ο καθένας μας έχει και διαφορετικές ανάγκες. Απλά έγραψα τα αποτελέσματα της δικής μου side by side σύγκρισης με τους δικούς μου ενισχυτές κι εξοπλισμό.

Κανείς δεν είπε τον άλλον "κουφό" βρε @Freedom. Επίσης μιλάμε για modelers μέχρι 1.000€ (έστω δεύτερο χέρι). Γι αυτά που κοστίζουν όσο τρεις handwired boutique ενισχυτές, θα κάναμε μία άλλη συζήτηση. Βέβαια και πάλι είναι απορίας άξιο για μένα το πώς κάθε τόσο βγαίνει κι ένα καινούργιο modeler που είναι τόσο καλύτερο απ το παλιό ώστε να αξίζει τόσα λεφτά, απ τη στιγμή το παλιό ήταν κατα γενική ομολογία όσων το χρησιμοποιούσαν, ήδη τέλειο.

Καταλαβαίνεις βέβαια ότι έχω και αρκετή εμπειρία απ τους ενισχυτές μου "live". Κι ότι δουλειά του "έμπειρου παραγωγού" είναι ακριβώς να "συλλάβει" τον ήχο που έχω σετάρει στον ενισχυτή μου. Κι ότι επίσης έχω δοκιμάσει και modelers με τα ίδια IRs που χρησιμοποιώ για τους ενισχυτές. Κι ότι compression μπορείς αν θες να προσθέσεις αλλά δεν μπορείς να αφαιρέσεις (κρατώντας το ίδιο gain structure) άρα το να μπορείς να πετύχεις το ίδιο γκάζι με λιγότερο compression είναι και πιο ευέλικτο και δίνει περισσότερη "ζωντάνια" στον ήχο. Κι ότι το treble response είναι κάτι μάλλον αντικειμενικό αν ας πούμε από ένα σημείο και μετά το modeller γίνεται "αφύσικο" ή "σκληρό" στα πρίμα. Αλλά ναι, όλα είναι υποκειμενικά στο τέλος της ημέρας. Τo each, his own.

Δε διαφωνούμε κάπου, εκτός ίσως απ το τί ορίζει ο καθένας μας ως "ηχάρα" που μάλλον είναι υποκειμενικό. Έγραψα και πριν ότι όσο δεν ανοίγω τους ενισχυτές και γράφω αποκλειστικά με modeler, όλα μου φαίνονται μια χαρά. Απλά όταν θα ξεκινήσω να γράφω πιο roots πράγματα που προορίζονται για τελικές ηχογραφήσεις, θα πάω στους ενισχυτές και ναι, ακόμη ακούω διαφορά. Τώρα για να τζαμάρω ή να ανεβάσω ένα κλιπάκι εδώ, πιθανότατα να βαρεθώ να μπω στη διαδικασία πρίζες-καλώδια-ενισχυτές-attenuator-di κλπ και να το κάνω κι εγώ με modeler. Κι ευτυχώς που έχω βρει κι αυτό το signal chain με τους ενισχυτές μου να γράφονται direct δηλαδή, γιατί αν έπρεπε να κάτσω να στήσω μικρόφωνα και να σετάρω ήχο απ την αρχή κάθε φορά, μπορεί κι εγώ να χρησιμοποιούσα τα modelers πολύ περισσότερο. Και σε παλιότερα thread έχω υπερσπιστεί τα modelers και έχω κι εγώ πει ότι έχουν διανύσει μεγάλη απόσταση. Κυρίως δίνω εδώ επιχειρήματα στο γιατί το να δώσει κάποιος 1.000€ για ενισχυτή δεν μπορεί να θεωρείται άκυρο. Δεν ξέρω αν όντως "ψωνίζουμε digital". Εγώ βλέπω τα Behringer και φεύγουν σα ζεστά ψωμάκια, για να μη μιλήσω για τις 1657 εταιρείες που υπάρχουν πλέον για να φτιάχουν κουλά monosynths και modulars. ?

Όχι. Συγκρίνω πραγματικούς ενισχυτές ηχογραφημένους με έξοδο απ το attenuator direct στον υπολογιστή με IR καμπίνες, με τα modellers είτε με τις δικές τους είτε και με τις ίδιες IR καμπίνες που χρησιμοποιώ για τους ενισχυτές. Όλα τα ακούω απ τα studio monitors. Κανένας ήχος από την ίδια την καμπίνα του ενισχυτή. Η διαφορά στο πώς κομπρεσσάρει το modeler σε σχέση με τον ενισχυτή είναι αυτό που αλλάζει τα πάντα στο feel και στο παίξιμο και στο άκουσμα. Επίσης το πόσο "επιτρέπεται" να δώσεις πρίμα σε έναν ενισχυτή και πόσο στο modeler πριν το δεύτερο να ακουστεί χάλια. Μπορεί σε ένα video στο youtube να σε πείθει ο άλλος ότι είναι το ίδιο ακριβώς ένα Kemper ή ένα AxeFX ή ένα Neural με το αντίστοιχο μοντέλο ενισχυτή αλλά πρώτον πολλοί από αυτούς τους ήχους είναι "στρατηγικά" κομμένοι στα πρίμα και με διάφορα βάθη και delay για να μαλακώνουν ακόμη και τα πριμομεσαία και δεύτερον άλλο να βάλεις μια τον ένα και μιά τον άλλο ήχο να ακούς μέσω youtube, κι άλλο να δουλεύεις σε ένα daw με τα wav και με multiple tracks από έναν ενισχυτή ή modeler. Δε λέω μπορεί να είσαι στους Periphery ή στους Messugah και να είσαι μια χαρά, αλλά αν είσαι roots player θα αρχίσουν να σε ενοχλούν διάφορα πράγματα. Τελειώνοντας να επαναλάβω ότι δεν κράζω τα modellers. Πολλοί εδώ μέσα ορκίζονται σε καθαρούς ενισχυτές με πετάλια που απ την εμπειρία μου επίσης δεν μπορούν να σταθούν με έναν JCM800 ας πούμε στο ίδιο δωμάτιο. Είναι το ίδιο πράγμα. Ναι και οι καθαροί ενισχυτές με τα πεταλάκια τους και τα modelers απευθύνονται σε αυτούς που θέλουν να έχουν 100 διαφορετικούς ήχους κι ας μην είναι τέλειοι.

Βρίσκω απόλυτη τη θέση. Δεν έχω τίποτα εναντίον των modelers, σε κάποια projects τα χρησιμοποιώ σχεδόν αποκλειστικά: Βολεύουν απίστευτα όταν θέλω heavily effected leads με harmonizers κλπ τύπου Radiohead ή ambient clean ήχους στο στυλ του Pygmalion των Slowdive. Έχω κάνει όμως και συγκρίσεις, ηχογραφώντας direct τα πρωτότυπα μοντέλα με attenuator και IRs, μιας που έχω την τύχη να έχω αρκετούς ενισχυτές και preamps. Στα δικά μου τεστ δεν υπάρχει σύγκριση. Σε κάποιους ενισχυτές, όπως οι Boogie και οι high gain Marshalls θα έχουν μια διαφορά της τάξης του 20% που θα εντοπίζεται κυρίως στο feel και στο compression. Σε πιο "δύσκολους" ενισχυτές, όπως οι Vox, Bad Cat, Matchless η απόσταση παραμένει τόσο μεγάλη που θα τολμήσω να πω ότι τα modelers των 1.000 ευρώ βρίσκονται πιο κοντά στο POD 2.0 (φασόλι) απ' ότι στο real thing. Όχι ότι ήταν κακό το φασόλι. Έχω ηχογραφήσει και με αυτό. Από κει πέρα, τα περισσότερα modelers θα έχουν ένα περιορισμένο "sweet spot" σε όλα αυτά τα μοντέλα ενισχυτών και άλλο feel. Οπότε πιθανότατα άλλο part και με άλλο ήχο θα γράψεις αν ξεκινήσεις με τον ενισχυτή μπροστά σου και άλλο με το modeler. Αυτό είναι σημαντικό. Ακόμη όμως και για να εκμεταλλευτείς το modeler στο 100% είναι σημαντική η εμπειρία με πραγματικούς ενισχυτές. Αλλιώς θα φτιάξει/επιλέξει έναν ήχο στο modeler κάποιος που έχει παίξει με το actual thing κι αλλιώς κάποιος που δεν το έχει ακούσει ποτέ από κοντά. Το POD 2.0 (για να πάρω σαν παράδειγμα κάτι φθηνό και outdated) φώναζε από χιλιόμετρα τί είναι στους περισσότερους ήχους, αλλά μπορούσε να πετύχει έναν πολύ ωραίο "τελικιασμένο" tweed, τίγκα στα μεσαία, ήχο. To ξέρω γιατί έχω πάιξει με τελικιασμένο tweed. Επίσης μια μεγάλη μερίδα κιθαριστών παίζουν πιο "roots" είδη και με 1.000 ευρώ μπορούν σήμερα να πάρουν ένα καλό μεταχειρισμένο ενισχυτή κι ένα attenuator για να τον ευχαριστιούνται παντού. Και σε 5 χρόνια, αν θέλουν και κάτι καλύτερο, τον αλλάζουν χωρίς να χάσουν τα λεφτά τους. Όλα αυτά για μένα είναι σημεία που δείχνουν ότι ακόμη υπάρχει δρόμος για να γραφτούν αττάκες του στυλ "πώς είναι δυνατόν να δίνει 1000 ευρώ για ενισχυτή". Ίσως σε 5 χρόνια που θα μπορεί κάποιος να βρεί το AxeFX IV μεταχειρισμένο στα 1.000 ευρώ να ξανακάνουμε αυτή την κουβέντα.

Τα modellers έτσι κι αλλιώς έχουν τον δικό τους ήχο και πλέον έχουν καθιερωθεί σε κάποια ήδη γι αυτόν (βλέπε neo-prog, djent κλπ). Έχουν επίσης δυνατότητες για ambient ήχους που με τα κλασικά set ups πρέπει να σπας το κεφάλι σου 17 ώρες και μετά φυσικά πάει η όποια έμπνευση. Στα μειονεκτήματα των modelers είναι ότι ο ήχος είναι πάντα πιο compressed απ το real thing. Γι αυτό μπορούν να σταθούν σε μια μίξη όταν δεν χρειάζεται να "ανταγωνιστούν" πραγματικούς ενισχυτές. Δηλαδή αν σε ένα recording τα έχω γράψει όλα με modelers δε θα βρω κάτι να με χαλάσει. Αν όμως γράψω τη μία κιθάρα με ενισχυτή και την άλλη με modeler σε παρόμοιους ήχους, το modeler νοιώθω ότι εξαφανίζεται. Το ίδιο φαντάζομαι ότι συνέβη και στο live που μας περιέγραψε πιο πάνω ο @Nestoras Σε ένα γενικό θα έλεγα ότι όποιος παίζει με πεταλιέρα που έχει λιγότερα από 5 πετάλια δεν χρειάζεται καν να σκέφτεται τα modelers. Αν όμως χρειάζεται να κουβαλάει ένα μικρό αεροπλανοφόρο κι ονειρεύεται wet/dry/wet rigs για να βγάλει ήχο, μπορεί και πρέπει να σκεφτεί ότι ένα modeler είναι μια καλή εναλλακτική. Υ.Γ Διευκρίνιση: Το ότι τα modellers είναι συνήθως πιο compressed, δεν τα καθιστά απαραίτητα χειρότερα. Οι ήχοι έτσι κι αλλιώς πρέπει να ταιριάζουν. Αν πχ βάλω μια Esquire πανω σε έναν Vox απ τη μία και το setup του Hetfield στο AJFA απ την άλλη, εννοείται ότι τo setup του Hetfield θα εξαφανιστεί. Αυτό δεν το καθιστά χειρότερο. Είναι απλά άλλο πράγμα.

Καλησπέρα και πάλι. Τί εννοείς "με plugins και direct monitoring"? Εννοείς γράφεις το καθαρό di με direct monitoring και μετά βάζεις plugins ή απενεργοποιείς το direct monitoring και παίζεις απευθείας σε plugins με software monitoring? Να πω επίσης ότι μου δώσατε τελικά λύση. Το chain τώρα είναι: Κιθάρα->Ενισχυτής->Attenuator Line Out->Countryman DI->Mooer Radar->PC input 1 (direct monitoring) Countryman Thru->PC input 2 -> impulse loader vst (post process)