εγω θα πω δυό πραγματα.
1. υπάρχει σαφής πρόοδος από το προηγούμενο κομμάτι
2. η ένσταση παραμένει στη λέξη "καρφί"
αυτή είναι η αίσθηση που μου δίνουν οι νότες σου.
Εγώ πχ που παίζω κιθάρα και πιό σπάνια πλήκτρα τέτοιες μεγάλες νότες σε διάρκεια χωρίς την παραμικρή αλλοίωση δεν θα έπαιζα.
Θα πρόσθετα ίσως κι άλλες δικές μου εκτός παρτιτούρας (διότι δεν μπορώ να μην αυτοσχεδιάσω) και θα άλλαζα χροιές, αναπνοές, τρέμολο, φύσημα.
Και στα λέω αυτά επειδή το νήμα μιλάει για αυτοσχεδιασμό.
για την ώρα κρατα το 1.
το 2. θέλει χρόνο