dimsonic

το λεω γιατί αν είσαι δάσκαλος και έχεις κάτι να πεις (χρήσιμο) το λες. Αν δεν έχεις, φτιάχνεις ένα κανάλι, φτιάχνεις βίντεο με θέμα ότι δεν σου φταίει η κιθάρα σου αλλά πρέπει να έχεις κιθάρα φόρμα και κιθάρα φράκο για να παίζεις σωστά... και επειδή αυτά δεν υπάρχει περίπτωση να σταυρώσουν χιτ το βάζεις και όπου βρεις. Τεσπα, το ξέρω είμαι στραβόξυλο, και ναι θυμάμαι ότι η ίδια συζήτηση έγινε πριν δυό ή τρία χρόνια με την συμμετοχή του op και είχε καταλήξει πάνω κάτω στα ίδια. Και ούτε είχα σκοπό να συμμετάσχω στο νήμα αυτό, αλλά συμμετείχα και μόνο όταν άλλα μέλη εξέφρασαν παρόμοια "απορία" ή "δυσφορία"

nothing. Δεν συμφωνώ.

να μην ξεχνιόμαστε κι όλας... το να πετάς σε ένα φόρουμ όπου δεν συχνάζεις ένα link για να μαζέψεις μερικά hits εμένα μου κάθεται κάπως...

και το σνομπάρισμα περισσότερο

και μεταξύ μας, κουστούμι και σκαρπίνια μόνο σε γάμο βάζω και κοιτάζω την ώρα και τη στιγμή να γύρίσω να τα πετάξω σε καμιά καρέκλα...

Χωρίς να έχω κανάλι, και χωρίς ιδιαίτερη επαγγελματική μουσική εμπειρία (μόνο ερασιτεχνική) έχω να πω ότι μετά από 40 και χρόνια στο κουρμπετ, με ό,τι κιθάρα παίξω βγαίνει το ίδιο. Ακόμα και για ηχογραφήσεις καταλήγω να τα παίζω όλα με την ελαφριά squier, αν και τελικά τότε και μόνο θα χρησιμοποιήσω ακουστική επειδή πρεπει να βάλω ακουστική, την βαριά fender επειδή φοράει διπλούς, την squier στρατ επειδή φοράει το σύνθι, την squier τελε για τα πάντα όλα και την dot για ...ας πούμε πιό τζαζε καταστάσεις επειδή φοράει φλατς. Αυτά πιστεύω και όποιος τα βρίσκει χρήσιμα ας τα εφαρμόσει.

Η fender μου ζυγίζει 6 κιλά. Και παίζει αποδεδειγμένα καλύτερα από τις squier που έχω. Η Epiphone dot επίσης, αλλά είναι σαν μια βαλίτσα με μαγνήτες. Εχοντας παίξει πολλά χρόνια με τη fender έχω αποκτήσει καμπούρα. Τις τελευταίες φορές που βγήκα έστω σε πρόβα βγήκα με την squier Αυτά τα πράγματα δεν ισχύουν δεν λέγονται. Δικαίωμα του καθενός να τα λέει, δικαίωμά μου να τα θεωρώ....whatever

νομίζω παλιότερη προσπάθεια δεν είχε καλή τύχη... εκτός αν θυμάμαι λάθος. παρενθετικά και πάντα με το θάρρος της γνώμης μου δεν μου αρέσει να χρησιμοποιείται ο χώρος (που φυσικά με φιλοξενεί) για προώθηση εμπορικών και προσωπικών επιδείξεων από μέλη που δεν θέλουν να συμμετέχουν πέραν τούτου στην κοινότητα. Θα μου πείτε, επιλογή τους... ΟΚ. Αποψή τους, αποψή μου.

κάτι έγραψα προχτές για τα κανάλια, αλλά με πήρατε στο ψιλό...

Το αρχικό δεν ξεπερνιέται. Η Rachel ίσως έχει άλλη αξία καθώς είναι ας πούμε τυφλη ή αυτιστική. Πάντως το έργο είναι πρόκληση... Κάλλιο αργά παρά ποτέ λενε...

υπαρχει το βιβλιο σημειωσεις του Martino απο τα σεμιναρια. αν δεν το βρεις στο δικτυο πες μου. Καπου το εχω φυλαγμένο

μετα απο 40 χρονια λυθηκε κι αυτη η απορία μου....

?

βλεπεις λοιπον οτι χρειαζεσαι κι αλλα ακουσματα; ☺

ειπες για Paul Desmond. Ελπιζω η αφορμη για ολη τη συζητηση να μην ειναι το take 5.... Ολοι υποθέτουμε οπως βλεπεις οτι εχεις ακουσει πολλη jazz....πολλη... ξερεις δεν ειναι το ιδιο. Για μενα πχ ειναι 8 ωρες τη μερα... Επισης σε ενα κομματι μπορεις να σολαρεις με τη φωνη ή σφυριζοντας; Αν το μπορεις εχεις κανει το πρωτο βημα...

δεν κατέχω τίποτα Τζωρτζ... Για κάθε τι που μαθαίνεις βρίσκεις οτι υπάρχουν άλλα 1000.... Απλά μου αρέσει να παίζω... Το κομμάτι ήταν όντως καλό, αν και μας πιάνει όλους πρεμούρα να το συμμαζέψουμε και να το βγάλουμε έξω τσατ πατ και αυτό δεν είναι καλό...

αυτά τα πρόχειρα να τα προσέξεις... και εγώ έβαλα ένα πρόχειρο και τώρα δεν ξέρω πως να το αλλάξω...

δηλαδή αυτά που κάνει ο τυπάκος εδώ, δεν μπορούσε να τα κάνει πχ με μια στρατ ή μια τέλε.... ή με μια ακουστική....(κάτσε να βρω κανενα βίντεο με τον Τομμυ....)

με 5 χιλιάρικα λέγοντας τα σύκα σύκα, παίρνεις 5 κιθάρες του χιλιάρικου... ή 2 των 2 και μία του ενός.... ελπίζω να το κατανοούν αρκετοί αυτό. Προφανώς και δεν απευθύνεται στους έλληνες ούτε και γενικότερα στους νοιζάδες...

https://www.youtube.com/watch?v=FLT3Cb96-Mk

To Θέμα είναι όχι απλώς τεράστιο, αλλά για πολλούς θέμα ζωής που ίσως δεν καταφέρουν ποτέ να λύσουν. Θα πω μια γνώμη από την άποψη κάποιου που προσπάθησε στη ζωή του να πλησιάσει το ιδίωμα, άσχετα αν δεν το κατάφερε και άσχετα αν υπάρχει η τάση να σου κολλάνε φίλοι σε κάθε ευκαιρία λέξεις με τη ρίζα τζαζ... Για μένα τα κλειδιά είναι: (ίσως με τέτοια περίπου σειρά) 1. Ανοιχτά αυτιά και ακρόαση 2. Εξάσκηση συνοδεύοντας διάφορα κομμάτια 3. Παίξιμο με πολλούς μουσικούς 4. Πειραματισμός 5. Τόλμη 6. Εμπειρία Εχω γράψει παλιότερα ότι βασικά δεν χρησιμοποιώ κλίμακες ή θεωρία per se, αλλά προσπαθώ να παίξω ακούγοντας τι παίζουν οι άλλοι, τι έχει ήδη παιχτεί και τι υποψιάζομαι ότι θα ακολουθήσει (αυτά στον καθαρό αυτοσχεδιασμό). Όταν υπάρχει κάτι γραμμένο που πρέπει να ακολουθήσω και πάλι στην περίπτωση αυτή χρησιμοποιώ βασικές δομές που είναι κυρίως μείζονες και ελάσσονες κλίμακες, πολύ συχνά μιξολύδιο τρόπο, χρωματική και εξατονική. Πολλές φορές μένω σε μια τυπική blue κλίμακα που σε κάθε στιγμή θα τη φορτώσω χρωματικά. Ειναι πολύ δύσκολο να το περιγράψω γιατί δεν ακολουθεί θεωρία ή αν ακολουθεί δεν μπορώ να την "διδάξω" καθώς είναι by ear... Ποτέ δεν διδάχτηκα σωστά θεωρία, ό,τι έμαθα το έμαθα μόνος μου και όταν μαθαίνεις μόνος δεν μαθαίνεις και τα πιό σωστά πράγματα. Θα έλεγα να παρακολουθήσεις τα βίντεο του Pat Martino και την θεωρία του καθώς και πολλά άλλα σοβαρά βίντεο που υπάρχουν. Ο Wes είναι ένα πολύ σωστό μάθημα γενικά, αρχίζοντας θα έλεγα από τις τελευταίες του δουλειές που ήταν πιό εκλαϊκευμένες και mainstream και μετά να πας στα πρώτα hard bop δείγματά του. Ο Rosenwinkel θα έλεγα ότι πρέπει να μπεί στην άκρη ιδίως για αρχάριους ή έστω απλά προχωρημένους καθώς είναι πολύ εγκεφαλικός και πολύπλοκος. Μια χρυσή τομή ήταν και θα είναι πάντα ο Martino, ο οποίος μάλιστα έρχεται και συχνά Ελλάδα, οπότε επιβάλλεται μια ακρόαση και παρουσία στα σεμινάριά του. Η άποψη του Martino είναι ότι μπορείς να παίξεις τα πάντα με ένα ακόρντο και κλίμακα την m7.

ναι ε? και πόσο κάνουν τα σετάκια των ελβετώνε? 150? άσε που ο κόσμος θέλει σιγουράκια να δοκιμάζει dimarzio, sd, emg κλπ...