Τα κομμάτια σου Νίκο, για μένα έχουν ένα μεγάλο πλεονέκτημα (ενδεχομένως όμως και μειονέκτημα): ακολουθούν ένα έντονο προσωπικό ύφος, συνθετικά, ενορχηστρωτικά και ηχοληπτικά κάτι που φωνάζει από μακρυά sf, σε σημείο όμως να μην μπορώ να τα διακρίνω μεταξύ τους.
Ενώ φαίνονται τόσο αρτια χτισμένα, δεν ξερω αν έχουν την δυνατότητα να αποτυπωθούν στην μνήμη (τουλάχιστον στη δική μου, με ένα δυό ακούσματα, και περιστασιακά στο ψάξιμο του soundcloud κάποιο ακόμα). Ίσως θέλει περισσότερη δουλειά στο να βρεθεί το hook που λένε, αυτό που θα κάνει το κομμάτι να σου κολλήσει.
Κατά τα άλλα...ό,τι και να πω είναι λίγο.
Α... βλέπω συνάντησες και τον Edge στο πάρκο !