dimsonic

Νά'μαστε πάλι... με λίγα λόγια: το μουσικό αυτό πόνημα πίσω από την 10ετία του 70 το παίζαμε με τους A priori σε κάθε συναυλία. 'Ηταν (και είναι) τεράστιο σε διάρκεια, και ζωντανά ξεπερνούσε την μισή ώρα. Το είχα ξαναπαρουσιάσει πριν 2 χρόνια ή κάτι τέτοιο. Το κομμάτι είναι μια διχασμένη προσωπικότητα και ουσιασιστικά αποτελείται από 2 μέρη, ένα αργό σχεδόν swing που επιταχύνει σε latin ύφος, σχεδόν bossa nova... για να συνεχίσει εντελώς απότομα και χωρίς προφανή λόγο σε ένα jazzrock fusion μέρος όπου υπήρχε χώρος για αυτοσχεδιασμό για όλα τα μέλη του γκρουπ. Συνεπώς όσοι θέλουν να πάνε στα πιό ενδιαφέροντα (?) πράγματα πρέπει να τρέξουν από το 8:00 και μετά. Τους τελευταίους μήνες αναθεώρησα λίγο την ενορχήστρωσή του, προσθέτοντας ορισμένα πραγματάκια και σφίγγοντας κάποιες χαλαρές στιγμές. Επίσης έκοψα περίπου 2 λεπτά από το τεράστιο σόλο κιθάρας. Το ανεβάζω γιατί νομίζω ότι έφτασε σε ένα ικανοποιητικό σημείο και επειδή έχω να κάνω και άλλες δουλειές, και όταν υπάρχει κομμάτι στον πάγκο εργασίας όλα τα άλλα γύρω αφήνονται στην άκρη και πλέον μαζεύτηκαν πολλές υποχρεώσεις. Για άλλη μια φορά προειδοποίηση....σχεδόν 18 λεπτά.... Αν θέλετε αφήστε από κάτω τα αρνητικά και θετικά σχόλιά σας. Kalo kouragio...