Μεταξύ μας....τώρα
οι κιθάρες του Αργύρη ήταν απίστευτα καλές.
Αλλο να τις βλέπετε εδώ και άλλο να τις χουφτώνετε...
Εξαιρετικές ιδέες και τολμηρές προσεγγίσεις τόσο σε σχεδίαση αλλά και υλοποίηση.
Δεν ήξερες ποια να διαλέξεις, αν και παικτικά μου άρεσε η σικλαμέν χρώμα (γκουγκλάρετε οι νεώτεροι ) αλλά ηχητικά παραδόξως η μαυροκοκκινη χρυσωμένη στρατ.
Και οι δυό είχαν φοβερές ταστιέρες, το χέρι γλυστρούσε, και ήταν απείρως καλύτερες και στρωμένες από οποιαδήποτε σχεδόν κιθάρα κατεβάζεις από το ράφι σε μαγαζί.
Μόνο πολύ τιτίζικα και απαιτητικά μάτια θα έβρισκαν ατέλειες, που σίγουρα συγχωρούνται για προσωπικές κατασκευές.
Το ίδιο θα έλεγα και για τα πετάλια, αν και δεν τα πολυπείραξα, διότι
α. δεν τρελλαίνομαι
β. δεν είχα ώρα, προτίμησα τις κιθάρες
γ. είχα τόσα κουμπιά που έβγαζαν 8347286476 ήχους που δεν είχα καμμία υπομονή.
Τώρα να παραδεχτώ ότι με ξαναέπιασε το diy μικρόβιο....αλλά....ο χρόνος θα δείξει.
ότι θα το ξανακάνουμε....ΔΕΝ ΤΟ ΣΥΖΗΤΩ...