dimsonic

τσέλο? σε πρώτη φάση?

Αυτο εχει rme. Φτιαχνει κατι που αντεχει στο χρονο. Γι αυτο βγαζει μοντελα καθε 10 χρόνια

και όχι η φφ400? δηλ την χρησιμοποιείς μόνο για 2 πρε?

σαβουροκάρτες>digiface>ff400? δεν αρκεί σαβουροκάρτες>ff400?

ο σύντεκνος μου πρότεινε την 13η επιλογή που ουσιαστικά είναι η ίδια με την 11 πάνω κάτω αλλά δεν έχει άρωμα πολυτέλειας

το ff400 τι latency σου δίνει και στα πόσα buffers? με το digiface δεν κατάλαβα τι ακριβώς κάνεις

και τα δικά μου μίντι είναι

βλέπω πνευστά και μια και μόλις πρόσφατα έφτιαξα τα πρώτα μου πνευστά σε κομμάτι μου φαίνεται θα κατεβάσω και εγώ το προτζεκτ

αυτό το πράμα που είναι ταμπούρο μάλλον θέλει κατέβασμα. Αλλά κατα τα άλλα αν και θολό μου αρέσει. Το παίρνω ως άποψη. Η αριστερή κιθάρα και το αρπετζιέιτορ δεξιά είναι πολλά δυνατά όμως. και γενικά ταξιδεύει αλλά είναι σε λούπα ή σε λούπες που δεν εξελίσσονται. Σαν να ταξιδεύεις με το λεωφορείο πολλές ώρες γύρω γύρω από την ίδια πλατεία όπου απλά αλλάζει ο κόσμος που βλέπεις και όχι το τοπίο.

Εδώ και αρκετό καιρό σκέφτομαι την παραπάνω αναβάθμιση και το έχω συζητήσει με αρκετούς και εδώ (ο ακούραστος και υπομονετικός npap είναι πάντα κοντά μου) και εκτός noiz, αλλά πλέον ίσως έφτασε η ώρα και ας πάρει περισσότερη δημοσιότητα μπας και βγεί καμιά άκρη. Οι ανάγκες: Ηχογράφηση στο σπίτι με Cubase 10 pro. Απαιτήσεις για ταυτόχρονη ηχογράφηση 1 έως 2 μικρόφωνα και τουλάχιστον 2 line instrument (λόγω stereo feed) και όσων άλλων οργάνων χωράνε στον χώρο, όχι πάνω από 1 ακόμα σίγουρα. Επι πλεον απαιτήσεις: 2 έξοδοι ακουστικών κατά προτίμηση ανεξάρτητες, 2 έξοδοι για μόνιτορ (δηλαδη 2 ζεύγη), τουλάχιστον άλλη μια 2ΧLine out για να φεύγει στο κυρίως σύστημα που ακούω μουσική, και τουλάχιστον άλλη μία 2ΧLine in από το κυρίως σύστημα και άλλη μία ψηφιακή για σύνδεση το audio streamer από το οποίο κυρίως περνάει η μουσική που ακούω. Τελος δυνατότητα επεκτασης με adat για προσθήκη επιπλέον in/out και δυνατότητα παράκαμψης των pre της κάρτας. Το παρον: Μια focusrite 6i6 πρώτης γενιάς, εξαιρετικά τίμιας μέχρι σήμερα που σχεδόν δεν με καλύπτει στα in/out, ένα ζευγάρι fostex 04 και δυό πυκνωτικα και 2 δυναμικά μικρόφωνα. Το budget: α) Η αρχική σκέψη ήταν η κάλυψη των αναγκών οριακά με αισθητή αναβάθμιση ηχητικά πηγαίνοντας ένα σκαλί παραπάνω. Δηλ. Κάπου μεταξύ 500-600. β) Η δεύτερη σκέψη είναι η χρηση μιας entry level (ακόμα και ή αποκλειστικά φορητής) κάρτας των μεγάλων μη-ανατολικών εταιρειών (apogee, RME, MOTU, UAD) με ενδεχόμενο συμβιβασμό στα in/out και υπομονή μέχρι την αγορά επέκτασης φτάνοντας ήδη στα 800-900. γ) Η τρίτη είναι το σφίξιμο περισσότερο και εξ αρχής μια λύση για το μέλλον (όταν σε τέτοιες εταιρείες τα μοντέλα βγαίνουν ανα σχεδόν 10 χρόνια) φτάνοντας μέχρι και τα 1200 Ας δούμε λοιπόν τις υποψήφιες και τους προβληματισμούς σκέψεις για κάθε μία (με λινκ στον θωμά για λόγους ευκολίας και όχι απαραίτητα προτίμησης μια και δεν είμαι σίγουρος αν θα προτιμήσω αγορά εκτός Ελλάδας) 1. Audient ID44. https://www.thomann.de/gr/audient_id44.htm Ίσως η αρχική σκέψη αναβάθμισης. Μια μικρή αγγλική εταιρεία με κατασκευή στην Κίνα. Τιμή λίγο πάνω από 5.5 κατοστάρικα. 4 μικρόφωνα, καλοί προ, 4 έξοδοι, επεκτασιμότητα, στιβαρή κατασκευή. Υπερ: εταιρεία με δυνατό όνομα στις κονσόλες ήχου, 4 πλήρως εξοπλισμένες είσοδοι μικροφώνων και απ ευθείας προσπελάσιμες, δυνατότητα να ελέγξεις το daw για 3 λειτουργίες, ενδιαφέρον interface. Κατά: Μικρή (και εγγλέζικη) εταιρεία, λίγος χρόνος στην πιάτσα, όχι prime name στον χώρο, αρκετά πράγματα με rotary. 2. SPL Crimson 3. https://www.thomann.de/gr/spl_crimson_3.htm Δυνατό εργαλείο με γερμανική σκληροτράχηλη αντίληψη με ίσα ίσα όσα χρειάζομαι αλλα μέχρι εκεί. Στα 700 Υπερ: Πολύ καλή κατασκευή και βάρος, δυνατότητα crossfeed στα ακουστικά, όλα hardware ελεγχόμενα από τη συσκευή Κατα: Όχι επεκτασιμότητα, όλα hardware ελεγχόμενα από τη συσκευή, σκληροπυρηνική και απρόσιτη εταιρεία, σχετικά σκοτεινός αν και εξαιρετικός ήχος στις αναφορές. 3. Apogee duet. https://www.thomann.de/gr/apogee_duet_for_ipad_mac.htm Τη βρίσκεις σήμερα στα 5.5 κατοστάρικα. Φορητή και ελάχιστη έκδοση μεγάλης εταιρείας, με ελάχιστες δυνατότητες, μόνο 2+2, χωρίς επέκταση. Συνεπώς την παίρνεις μόνο για να ηχογραφείς τα ελάχιστα και να έχεις τον ήχο της. Για παραπάνω...θες παραπάνω. Υπερ: Βαρυ όνομα, εξαιρετική ποιότητα και ήχος Κατά: Παλιό μοντέλο, έλεγχος με ένα κουμπί ουσιαστικά, λίγα πράγματα με breakout cable, καμμία επέκταση, απερχόμενο μοντέλο σε καλή τιμή 4. RME Babyface Pro FS. https://www.thomann.de/gr/rme_babyface_pro_fs.htm Το τελευταίο μοντέλο της babyface, μιας φορητής κάρτας της γερμανικής εταιρείας, γι αυτό και το βρίσκεις στα 7.5. Είσοδοι μετα βίας οριακές, αλλά με επέκταση. Υπερ: Βαρύ όνομα με μεγάλη κίνηση και παραγωγικότητα, εξαιρετική ποιότητα και ήχος. Δυνατο interface, DSP με δυνατότητα reverb, delay, eq. Κατά: Ελεγχος πολλών πραγμάτων με ένα rotary, μία διπλή έξοδος ακουστικών 5. Motu Track 16. https://www.thomann.de/gr/motu_track16.htm Παλιό μοντέλο της αμερικάνικης Motu, φορητό, με έλεγχο με rotary και πλήκτρα, πολλές εισόδους κλπ με breakout cable. Ως απερχόμενο μοντέλο το βρίσκεις στα 400. Υπερ: Δυνατό όνομα, ίσως όχι prime, σου δίνει πολλά αν και με breakout καλώδιο, τιμή προσφοράς. Κατα: Δευτεροκλασάτο όνομα, breakout cable, παλιάς σχεδίασης interface, παλιό μοντέλο 6. UAD Apollo twin duo usb. https://www.thomann.de/gr/universal_audio_apollo_twin_usb_duo.htm Αλλο ένα φορητό μοντέλο μεγάλης αμερικάνικης εταιρείας. Προσφέρει οριακά τα ζητούμενα. Ως καινούργιο μοντέλο τσιμπάει σχεδόν τα 8 κατοστάρικα. Υπερ: Πολύ δυνατή εταιρεία, από τα πρώτα ονόματα, στιβαρη και minimal κατασκευή. 2 dsp επεξεργαστές με δυνατό interface και δυνατότητα προσομοίωσης με plugin γνωστών προ μέσα στην ίδια τη μονάδα, εξαιρετικός ήχος, ποιότητα κατασκευής, usb 3.0, πλήρες πακέτο software. Κατά: Όνομα προερχόμενο αποκλειστικά από τα mac, πρώτο μοντέλο που απευθύνεται σε windows, μια έξοδος ακουστικών. 7. MOTU 624 avb. https://www.thomann.de/gr/motu_624_avb.htm Από τα τελευταία μοντέλα της αμερικάνικης εταιρείας. Πλήρης σε εισόδους και ως νέα παρουσία είναι στα 850. Υπερ: Τα γνωστά dac chip της ESS, επάρκεια εισόδων, επεκτασιμότητα, usb 3.0, DSP με δυνατό interface, avb Ethernet port Κατά: 1 έξοδος ακουστικών, το γνωστό στριμωγμένο φορητό σκληρό κουτί της motu, ίσως όχι πρωτοκλασάτο όνομα. 8. RME Fireface UC. https://www.thomann.de/gr/rme_fireface_uc.htm Ο γερμανικός ελβετικός σουγιάς. Εχει σχεδόν τα πάντα, 8+8 εισόδους, επεκταση, λογισμικά κλπ. Κοντά 9 κατοστάρικα. Υπερ: Γερμανικό βαρύ όνομα, πλήρες, εξαιρετική σχεδίαση και ήχος, dsp και εφε στο Interface Κατα: Ήδη ακριβό στο μοντέλο UC που είναι και παλιό. Αν θες το πρόσφατο UCX, φορτώνεσαι thunderbolt και δίνεις 1200 9. Tascam us 20X20. https://www.thomann.de/gr/tascam_us_20x20.htm H ναυαρχίδα της Tascam έχει ήδη 3 χρόνια στην πιάτσα. Εχει με το καλημέρα τα υπερ πάντα και προσφέρεται σε πολύ χαμηλή τιμή..... μόλις 5 κατοστάρικα.... Υπερ: Απο συνδέσεις τα πάντα. Όταν λέμε πάντα, τα πάντα και βάλε. Τεράστια συσκευή που ψαρώνει. USB 3.0, Interface με DSP, reverb κλπ Κατα: Απογοητευτικά σχόλια στο δίκτυο για τους οδηγούς και το interface. Αναφορές για μπλε σελίδες και επιστροφές. Η εταιρεία αφού πουλήθηκε από την Gibson, τώρα είναι ορφανή και αυτοδιαχειριζόμενη με σχεδίαση στην Αμερική (εκτός ανατολής) και κατασκευή στην Κίνα. 10. Tascam Series 208i. https://www.thomann.de/gr/tascam_series_208i.htm Η νέα σειρά της Tascam. Βγήκε πριν μόλις 2 μήνες. Επαρκέστατες είσοδοι, επεκτασιμότητα και λογισμικά. Κάτω από 400. Υπερ: Πολύ ελκυστικό πακέτο και τιμή, με DSP, εφε κλπ. Κατά: Ισχύουν θεωρητικά τα της Tascam, αν και ως τελευταίο μοντέλο μπορεί να έλυσε προβλήματα, αν και ακόμα δεν υπάρχουν καθόλου αναφορές. Επίσης η Tascam έχει χάσει την αίγλη της και δεν είναι με τίποτα πρώτο, ούτε καν δεύτερο όνομα στο χώρο. 11. Presonus Studio 192. https://www.thomann.de/gr/presonus_studio_192.htm Μια ενδιάμεση κατάσταση, απο όνομα που κινείται αρκετά τα τελευταία χρόνια. Κορυφαίο της μοντέλο στα 800 με πλήρη χαρακτηριστικά και επεκτασιμότητα, dsp, κλπ Υπερ: Λογική πρόταση στο μέσο όρο Κατά: Αρκετά χρήματα για ίσως παραπάνω από όσα χρειάζεται κανείς από μη κορυφαία εταιρεία και όχι top ηχητικό αποτέλεσμα. 12. Tascam Model 12. https://www.thomann.de/gr/tascam_model_12.htm Εδώ κάνω μια ζαβολιά. Εδώ έχουμε μια κανονική κονσόλα, πολυεργαλείο που το κοιτάς και λες....ρε συ μήπως? Μια 12κάναλη κονσόλα που μπορείς να χρησιμοποιήσεις όπως θες, σαν κονσόλα, σαν Usb κάρτα αλλά και σαν recorder με οποιοδήποτε daw. Η τιμή είναι σκανδαλώδης, μόλις πάνω από 600. Υπερ: όλα τα παραπάνω, τιμή. Κατά: Νεο μοντέλο, ακόμα δεν το είδε κανείς, δεν υπάρχουν εντυπώσεις, δεν χάλασε σε κανέναν. Σίγουρα δεν είναι usb interface (αν και είναι), δεν μου χρειάζεται η κονσόλα για Live (αν και δεν ξέρεις ποτέ), είναι παρα πολύ φτηνή για αυτά που παίρνεις και συνεπώς δεν έχεις καμία σιγουριά, σίγουρα δεν παίρνεις και ηχητική ποιότητα (προφανώς άντε κοντά στο μέσο όρο) και γενικά pay and pray. Κρατάω τις υποψήφιες στον συμβολικό αριθμό των 12, γιατί ήδη και μέχρι εδώ είναι κουραστικό, χωρίς όμως να μην υπάρχουν και άλλες. Πχ άφησα απ έξω τις focusrite που σίγουρα έχουν καλά και καταξιωμένα μοντέλα στη βάση ότι ξεφεύγω και πάω αλλού, αλλά και άλλες πολύ ονομαστές όπως πχ τις Roland, τις προτάσεις της Yamaha (Steinberg) και φυσικά τις απαγορευμένες όπως SSL, Prism, Metric Halo καθώς και τα ακριβά των RME, Apogee διότι ξέρω τις δυνατότητές μου και οικονομικά αλλά και χρηστικά. Προφανώς και δεν είμαι επαγγελματίας και απλά διατηρώ ένα χόμπυ, ίσως όχι σε εισαγωγικό επίπεδο, αλλά πάντα δεν παύει να είναι ενα χόμπυ. Θα χαρώ να ακούσω προτάσεις, σκέψεις και ιδίως εμπειρίες από πρώτο χέρι από όσους περάσανε από το στάδιο αυτό ή έστω σε κάποια φάση βρέθηκαν ή βρίσκονται με κάποια από τα μοντέλα αυτά ή έστω εναλλακτικά.

Τα ριφ ξεκουρδισε

τσε φρη καντρι

δοκίμασε

ξεκούρντισες?

λοιπόν το άκουσα και εγώ του λείπει βάρος, και στο μπάσο και στην κιθάρα, και στο ριφ. Και άνοιγμα της εικόνας στα άκρα. Και μαλάκωμα τα πιάτα

???

είστε καλά παιδιά κι οι δυό, αλλα ας μην βάζουμε στη συζήτηση τώρα beatles...

οι εκφράσεις είναι αλα Roy Buchanan είσαι πολύ καλό, το έχω ξαναπει

Κώστα ήρθαν κάτι updates. Ασχολήθηκες?

ναι άσε, εγω κάνω χου και παγώνει ο σύμπας....

κουλάρησε λίγο φίλε, γιατί βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα αυτό το γαιδούρι (γκουμούτσα όπως ακριβώς λεει ο σφ) στα αριστερά έχω και δεν έχω άλλο, πλην όμως η άποψή μου για τα 4άρια και τη μουσική βιομηχανία παραμένει αυτή που σου είπα.

δεν νομίζω ότι α. μπορεί να γίνει διαχωρισμός καλλιτέχνη μουσικού/ επαγγελματία μουσικού β. μπορεί να γίνει παραλληλισμός με τις έννοιες εξειδικευμένος/μη χώρια ότι πάντοτε επεισέρχεται το πρόβλημα του ορισμού του επαγγελματία μουσικού. Ποιός είναι επαγγελματίας μουσικός? Ο σπουδαγμένος με 40 πήχες πτυχία που δεν σταυρώνει μεροκάμματο ή ο αυτοδίδκατος που χαίρει εκτίμησης στο μουσικό κύκλο (τυπικά παραδείγματα πολλοί άγνωστοι στην πρώτη περίπτωση ή Ζαμπέτας πχ στη δεύτερη). Μπορούμε να έχουμε ένα κομμάτι σε μια παρτιτούρα που θεωρητικά και οι δυό (όπως τους περιέγραψες) θα εκτελέσουν πρίμα βίστα και άψογα, αλλά ο πελάτης θα προτιμήσει τον έναν για χ δικούς του λόγους και με βάση αυτούς ενδεχομένως θα τον ξαναπροτιμήσει. Να το πάμε αλλού? Ενα γραμμένο κομμάτι σε κιθάρα θα το εκτελέσουν άψογα ο Larry Carlton, ο Steve Vai και ο Steve Lukather. Προκύπτουν τα ακόλουθα ερωτήματα: 1. εξ αρχής ποιόν θα καλέσεις, 2. Πες ότι δοκιμάζεις και τους τρεις. Ποιόν κρατάς? Μπορείς να ξέρεις? Θεωρητικά υποψία θα έχεις, είσαι σίγουρος όμως? 3. Γιατί να πάρεις αυτούς όταν ο μέσος απόφοιτος του Berklee θα στο παίξει άψογα Και πάμε στον εξειδικευμένο. Ενας κτίστης θα σου κτίσει 10 μέτρα τοιχοποιία. Αν θες 10 μέτρα τοιχοποιία οποιοσδήποτε κτίστης. Αν θες όμως συγκεκριμένο είδος τοιχοποιίας, ειδικά κονιάματα, κούρμπες, παράξενα ανοίγματα και θα δουλέψεις σε χώρο με κλίσεις θα αναγκαστείς να πάρεις εξειδικευμένο, γιατί απλά ο άλλος θα στα κάνει σαν τα μούτρα του. Εναν οποιονδήποτε εξειδικευμένο. Αν όμως έχεις δει δουλειά σε κάποια κατασκευή και την θαυμάζεις πιθανότατα θα ζητήσεις τον Χ εξειδικευμένο συγκεκριμένα.

το render in place είναι απίστευτη ευκολία, αν και παλιότερα θυμάμαι είχα βρεί έναν τρόπο να το κάνω, νομίζω με ένα null bus ή κάτι τέτοιο, αλλά ήταν διαδικασία.

σε όλα αυτά να προσθέσω ότι ο μουσικός δεν μπορει να αντιμετωπίζεται ως ανειδίκευτος εργάτης, πχ σκαπανέας. Όλοι ξέρουν να σκάβουν (οκ ενίοτε και οι μουσικοί "σκάβουν" ? ) αλλά σχεδόν ποτέ δεν παίρνεις έναν μουσικό για να παίξει μιά φορά και τέλος. Συνήθως υπάρχει ένα σύνολο και μέσα στο σύνολο πρέπει να ταιριάξουν πολλά (αλλιώς κάντα μόνος σου). Ο μουσικός θα βάλει την ηχητική του και εκτελεστική του σφραγίδα, όπως ένας ζωγράφος, ένας αρχιτέκτονας, ένας σχεδιαστής μόδας, ένας σχεδιαστής κοσμηματος, ένας γραφίστας. Δεν απευθύνεσαι συνήθως σε οποιονδήποτε (μπορείς να το κάνεις γενικά και να έχεις καλό αποτέλεσμα αλλά εξ αρχής μπορείς να θέλεις κάτι συγκεκριμένο) και φυσικά πρέπει να υπάρχει η έννοια του project, δηλαδή η κατ αποκοπή αμοιβή.

εγω τι θα έκανα? υπομονετικά, αποκοπή επικόλληση αλλού ένα ένα φάκελο φάκελο. Το έχω κάνει στο παρελθόν με χτυπημένους δίσκους. Τουλάχιστον με τον τρόπο αυτό έχεις έλεγχο τι μεταφέρθηκε σωστά και τι όχι.